[Lepsze piwo] DĘBOWE SAINT NO MORE

[Pierre Celis]

Szkoda, że to piwo nie nazywa się Dębowe, Drwal cza jakoś podobnie. Wtedy wszystko byłoby OK. A tak, wiele osób pokręci głową pijąc Saint No More z AleBrowaru.

 

Sięgnąłem po to piwo nie tylko dlatego, że pozycjonowane jest jako Christmas Ale, ale przede wszystkim w celach poznawczo-rozpoznawczych smaków płatków dębowych dodawanych podczas produkcji piwa.

 

Wcześniej opisywałem Gonzo z Flying Dog, leżakowane w dębowych beczkach po winie, Renifera z Widawy z dodatkiem czipsów dębowych i Tokyo z BrewDoga również z płatkami. Saint No More wypadł zdecydowanie najbardziej "dębowo, drzewnie, lesiście".

 

Już aromat przywodzi na myśl drzewo, korę, las, wióry, dąb. W tle majaczy słodycz jabłka i wanilii. Smak to znowu skojarzenia lesiste, drzewiaste z dobrze ułożoną goryczką. Piwo jest półwytrawne, z wytrawną końcówką. Nie jest to piwo świąteczne w klasycznym rozumieniu: słodkie, mocne, korzenne, piernikowe, owocowe itp. To piwna specjalność wyłącznie dla koneserów. Masowy klient nie będzie zadowolony, a koneserów piwa w Polsce dużo nie ma, więc pewnie kolejna edycja tego piwa będzie już inna.

Spośród piw z dodatkiem płatków dębowych, jakie degustowałem, to miało najbardziej charakterystyczny rys drzewa dębowego - czuć go było w ustach. Ale z tego powodu piwo to nie jest łatwe. Trzeba lubić ten odcień smakowy, trzeba być na niego przygotowanym, inaczej można kręcić głową. To kolejne offowe piwo AleBrowaru. Jeżeli ktoś szuka nietypowego smaku w piwie będzie zadowolony, jeżeli chce sprawdzić jak smakuje piwo z dodatkiem dębiny, nich spróbuje Saint No More. Ale jak ktoś szuka klasycznego piwa na święta czy karnawał, to się zawiedzie. Ale może tak właśnie należy rozumieć nazwę piwa: świąteczne - nieświąteczne?

 

Czytaj całość na blogu autora