[Piwny Garaż] Wreszcie spróbowałem piwa z Gliwic

[Pierre Celis]

było na co czekać

Przez Gliwice zdarzało mi się przejeżdżać wielokrotnie, problem polegał na tym, że zawsze byłem zmotoryzowany i odpadała możliwość zajrzenia do Minibrowaru Majer. A co ważniejsze spróbowania dzieł Michała Grossmana, który to jest zacnym piwowarem.

Dlatego w momencie w którym dowiedziałem się o uwarzeniu przez Michała Oatmeal Stouta nadeszła pora uruchomić kontakty. Parę gróźb karalnych, anonimowych listów wyklejonych literkami z gazet i martwy drożdż (sztuk jeden) znaleziony rano na pościeli przyniosły skutek. Listonosz zapukał do drzwi z cokolwiek ciężką paczką.

Przy okazji, seria etykiet w stylu pin-up jest cudnej wręcz urody. Już pisałem to na fejsbuczku, ale się powtórzę – jeżeli Majer zrobi etykietę łączącą pin-up i motocykle to będzie to pierwsza etykieta jaką zachowam.

Majer Oatmeal Stout

Piana: Brązowa, drobnopęcherzykowata, nie jest szczególnie bujna, ale za to jest trwała. Piwo prezentuje się po wyspiarsku.

Barwa: Czarne. Widać jednak podczas nalewania, że jest nieklarowne.

Zapach: Słody jasne i ciemne, lekka pylistość wraz z aksamitnością, wyraźny słodkawy aromat owsa. Lekkie estry owocowe i kwiatowe oraz delikatny wyspiarski chmiel. Bardzo zbalansowanie, bardzo delikatnie, nie zamierza zgwałcić zatok zapachem.

Smak: Startujemy palonym jęczmieniem przechodzącym w słodowość oraz owsianą aksamitność, by finiszować lekką cierpkością i goryczką zarówno ciemnych słodów jak i chmielu. Dosyć nisko nasycone.

Bardzo przyjemne, sesyjne piwo o podwyższonym aromacie paloności. Pełnia i słodowość kontrowane są cierpkością i kwaskowatością ciemnych słodów, co w połączeniu z dosyć niskim wysyceniem czyni to piwo niezwykle pijalnym i sesyjnym. Z przyjemnością bym wypił parę kufli.

Przy okazji inne stouty opisane z okazji Dnia św. Patryka – klik.

Wyświetl pełny artykuł