sibart

Witajcie, trafiam na Was przy poszukiwaniu informacji o BJCP po polsku. Kawal dobrej roboty wykonaliście, jak patrze na te tlumaczenia, bardzo dziękuję. I spodobalo mi sie u Was od razu:)) . Tytulem przedstawienia:  mam za sobą kurs na browarnika w BeerAcademy w Brnie ale na razie sama nie warzę, dojrzewam do tego.  Importuje wraz z męzem krafcik z Polski do Czech, czasem i w drugą stronę. Zaczynamy teraz nowy projekt Upside Down, polsko - czeski browar latający, jak mówią Czesi na kontrakt.  
 

Kiedyś kupiłem w za 100 z zerową przesyłką bo dokupiłem worek słodu w Marxamie, czy jakoś podobnie. Powyżej 150 raczej szkoda kasy.  

Stozek sie latwiej uszczelnia, nawet z armaturą z niestozkowym gwintem.  Wazne aby czoła były plaskie (splanowane), wtedy taki krociec pracuje dobrze nie tylko z uszczelkami owijanymi, ale takze z plaskimi, ktore moza traktowac jak wielorazowe.

No dobra. Wrzucisz 250 na jakiś cel charytatywny i będziemy kwita. Będziesz miał dobry uczynek na forum i tam wyżej.

Na OLX kupiłem pokrywkę z nierdzewki :
http://olx.pl/oferta/pokrywka-do-garnka-36-cm-nowa-CID628-IDdHcvF.html
 
Polecam i potwierdzam pokrywka nowa a cena REWELKA!

Przepis który chciałbym przedstawić jest banalnie prosty i uważam, że każdy, nawet największy kulinarny laik, poradzi sobie z nim
 
Składniki:
3 kilogramy żeberek
2 kilogramy cebuli
1 litr piwa (najlepiej ciemne i jasne w proporcji pół na pół)
1 łyżka mąki, tłuszcz do smażenia (olej lub smalec), sól i pieprz
 
Żeberka myjemy, suszymy, kroimy na porcje i grubo nacieramy solą i pieprzem.Następnie kroimy cebulę w sposób raczej dowolny (talarki, pół talarki, kostka, piórka - cebula i tak w większości się rozgotuje) w tym czasie przygotowujemy naczynie do smażenia (ja smażę w brytfance, wszystko w jednym naczyniu, mniej zmywania ). Mocno rozgrzewamy tłuszcz i smażymy żeberka na brązowy kolor. Po obsmażeniu odkładamy żeberka na talerz i smażymy cebulę, również na brązowo. Gdy cebula będzie już gotowa zasypujemy ją mąką aby wchłonęła tłuszcz, wrzucamy żeberka do naczynia (razem z sokami które wypłynęły), zalewamy piwem, zmniejszamy ogień, przykrywamy i...zapominamy na godzinę. Po tym czasie sprawdzamy czy mięso jest miękkie. Gotujemy do miękkości, a to zależne jest od grubości mięsa. Generalnie danie najlepsze jest następnego dnia, kiedy cebula się rozgotuje i odda cukier do sosu, a sam sos stanie się gęsty. Dla podkręcenia smaku można dodać trochę musztardy, można też użyć piwa miodowego, albo portera z chilli.
W warunkach domowych podaję z kaszą gryczaną i sałatką z buraków, w warunkach imprez na świeżym powietrzu świetnie smakuje i ze zwykłą bułką.
Wielką zaletą jest to, że piwo będące tu bardzo istotnym składnikiem smakowym można dobierać do własnych potrzeb i upodobań.

Kegi tanio
http://allegro.pl/tank-pepsi-cola-i4074031643.html

Ja zawsze używam rurki fermentacyjnej (dokładniej 3-częsciowego "airlock"). Czystość i sterylność.
Robię tak dlatego, że nie mam zamiaru dostać infekcji w warce tylko z powodu pozostawiania warki otwartej narażonej na zarazki od muszek, kurzu, pleśni, etc. Będą tu tacy, którzy ci powiedzą że oni "zawsze zostawiają fermentor otwarty i mają dobre piwa". Ty się ich wtedy spytaj ile uwarzyli warek i ile mieli zakażeń w piwie.
U mnie jak dotąt: 13 lat warzenia i 0 zakażeń w piwie.

Crystal i Liberty nie nadają się do IPA, bo mają bardziej "europejski-kontynentalny" profil, mają smak w stylu Saaz i Hallertau, i nadają się bardziej do lagerów, pszenicznych lub cream ales.
 
Columbus jest czystym chmielem goryczkowym podobnym do Magnum i nadaje się na goryczkę do IPA. Centennial i Cascade dają typowe dla IPA smaki pomarańczy/cytrusów i nadają się na późne chmielenie do IPA.
 
Dopasuj sobie to bardziej dokładnie w programie do odpowiedniej goryczki jaką lubisz:
 
 
 
25g Columbus 60 min
 
25g Centennial 30 min
 
25g Cascade 15 min
 
25g Centennial 10 min
 
25g Cascade 0 min
 
25g Centennial na zimno
 
25g Cascade na zimno

Dla drożdży dolnej i górnej fermentacji temperatura dla ich najlepszego rozwoju i funkcjonowania przekracza znacznie 20 stopni. W zależności od temperatury w jakiej prowadzona jest fermentacja uzyskujemy określony smak piwa, najlepszy w temperaturze znacznie niższej od temperatury idealnej dla bytowania drożdży. Drożdże dolnej fermentacji mają znacznie rozszeżoną tolerancję temperaturową w dół, mogą prowadzić fermentację w bardzo niekorzystnych dla siebie warunkach tj. w temperaturze 10 stopni i niższej(min. jest to przyczyną długiej fermentacji i konieczności użycia większej ilości drożdży), przekracza to możliwości drożdży górnej fermentacji - to jest podstawowa różnica mjędzy nimi. Ponadto w temperaturach zbliżonych do 20 stopni i wyższych, drożdże górnej fermentacji dają zdecydowanie lepszy profil smakowy od dolniaków.