Makaron

Piwa na drozdzach odfermentowujacych do 60% lubia powoli dofermentowac w butelce niestety. Drozdze jako takie nie sa lepsze ani gorsze niz inne szczepy drozdzy plynnych czy skosach.

Na to jest proste rozwiazanie. Zrob piwo z wysokim ekstraktem poczatkowym 20blg+ Piwo bedzie mialo troche wiecej alkoholu ale za to bardzo duzo ciala i resztkowej slodkosci. Mozesz do tego dodac laktoze.

Uwarzylem podwoja warke golden ale. 9kg pale malt+perle+EKG zadane notty i MJ dark ale.

Bogi ty po prostu nie wiesz po co jest BJCP.
 

To moze byc dwuacetyl z innymi dodatkami.

Tłumaczenie. Nie jest idealne, bo czesto cieżko znaleść precyzyjne słownictwo. Przetłumaczyłem jak umiem. Uwagi mile widziane Wpierałem sie wikipedią.
 
10 Wskazówek udanej fermentacji
 
(copia z prezentacji Dr. Yomsa dla Scottish Craft Brewers).
 
1. Używaj zawsze naświerzszych drożdży jak to możliwe
- Drożdze sa wrażliwe na dzialanie temperatury i światła.
- Trzymaj drożdże w lodówce i zużyj drożdze 30 dni od dnia produkcji
 
2. Rozmnoż drożdze jeśli nie sa w najlepszej kondycji
- Jeśli drożdze maja powyżej miesiąca odświerz je tworząc starter dodając pół litra brzeczki (5°Blg ? 6°Blg) ostudzonej do temperatury 24°C
 
3.Użyj odpowiednią ilość drożdży.
-Należy podwoić wspołczynnik zadanych drożdzy dla każdych 2°Blg powyżej 12°Blg
 
4. Zadaj drożdze w odpowiednim czasie.
- Okres ?high kraeusen? (Cykl fermentacji charakteryzujacy sie górzysta bądź kalafiorowatą pianą) między 36-72 godziną fermentacji jest optymalnym momentem użycia startera.
 
5.Użyj odpowiednich drożdzy do odpowiednich typów piwa.
-Wybierz odpowiednie drożdze dla stylu oraz właściwej temperatury fermentacji.
http://beersmith.com/Yeasts/Yeasts.htm
 
Bardziej flokulujące drożdze górnej fermentacji = bardziej klarowne, słodowe piwo
 
Mniej flokulujące drożdze górnej fermentacji = wytrawne, estrowe, owocowe posmaki piwa.
 
Bardziej flokulujące drożdze dolnej fermentacji = bardziej klarowne, pełniejsze smakowo piwo
 
Mniej flokulujące drożdze dolnej fermentacji fermentacji = wytrawne, fermentujące w niższych temperaturach, dłużej mętne (longer to be bright - przypuszczam, ze chodzi o mętność - dropping bright ? klarowanie piwa)
 
- Namnażaj drożdze w temperaturze 24°C, nie w temperaturze fermentacji
- Zadaj droższe o temperaturze 24°C do brzeczki o temperaturze 24°C
- Następnie ochłodz do porzadanej temperatury fermtnacji.
 
7. Zadbaj o dobre napowietrzenie brzeczki.
Brak napowietrzenia powoduje: opóźnienie rozpoczęcia fermentacji, wysoka gęstość końcowa fermentacji (wysokie blg po fermentacji), dziwne posmaki w piwie (off-flavours)- Przy temperaturze 24°C nie ma groźby utleniania przy energicznym napowietrzaniu brzeczki, CO2 wyprodukowany przy fermentacji usunie tlen.
 
- Bardziej flokulujące drożdze wymagają mocniejszego napowietrzenia.
 
8. Utrzymaj stałą temperature fermentacji.
 
- Zmiana temperatury w nocy może spowodować przedwczesną flokulacją i zablokować fermentacje.
 
9. Nie przelewaj (ranking) piwa przedwcześnie.
- Powoduje to wysoką gęstość (wysokie blg)
- Poczekaj zanim drożdze przefermatuja ok. 90% cukrów zanim przeniesiesz na cicha fermentacje.
- Drożdże górnej fermentacji nie powinny być zbierane zanim 50% cukrów zostanie przefermenowane.
 
10. Unikaj zbyt długiego przechowywania drożdzy.
- Zadbaj by drożdze były przechowywane w minimalnym stanie metabolicznym (tłumaczenie dosłowne) , niezestresowane.
- Podczas przechowywania, drożdże zużywaja endogenne zapasy by zaspewnić podstawowe funkcje.
- Naruszenie tych zapasów w wyniku przedłużonego przechowywania oraz negatywny wpływ zimna (cold stress) albo etanolu (ethanol stress) może wpłynąć na opóźnienie fermentacji.

Szef wrócił z ciepłych krajów i chyba doznał szoku ............. termicznego ( albo chodził bez czapki )

Test na obecność dwuacetylu
 
 
Jest to kolejny prosty test kontrolny, którego nauczyłem się z książki o drożdżach Chris Whitea i Jamila Zainasheffa. Test ten, jest jeszcze prostszy niż test odfermentowania, który wymaga tylko czegoś do pobrania piwa z fermentora, dwóch szklanek, troszkę folii aluminiowej i gorącej wody.
 
Ale zanim zaczniemy, co to jest dwuacetyl?
 
Bez szczególnego wgłębiania się w zagadnienia chemii, dwuacetyl jest to produkt uboczny fermentacji, który nadaje piwu maślanego albo maślano-tofi arotmatu oraz nadaje śliskości pełni smaku. Jeśli nie jesteś pewny jak smakuje dwuacetyl, wybierz się do popularnego pubu w centrum (tłumacz: Edinburgha) na pinte Deuchars IPA, to prawdopodobnie nabardziej wyraźny pojedynczy posmak właśnie nim będzie. Niski poziom dwuacetylu może być odpowiednim elementem smaku w niektórych stylach piwa, ale wysokie poziomy nigdy. (przykro mi Deuchars!). Jest on produkowany głównie w początkowej fazie fermantacji, ale może być z powrotem przetworzone przez drożdże (do postaci bezsmakowych związków chemicznych) pod koniec fermentacji. Najczęstrzym powodem nadmiaru dwuacetylu jest zbyt wczesny transfer piwa znad drożdży, zanim drożdże zdążą przerobić dwuacetyl. Pogorszyć sprawę może również niska temperatura pod koniec fermentacji, która również może ograniczyć zdolność drożdży do przerobienia dwuacetylu.
 
Problemem jest fakt, że jak dwuacetyl jest łatwy do wyczucia, jego chemiczny prekursor (ang. acetolactate) jest bez smaku i zapachu. To oznacza, że możesz zabutelkować, bądź przelać do kega piwo z lekko albo niewyczuwalnym dwuacetylem,a który może się wytworzyć podczas nagazowania i leżakowania. I w tym momencie jest naprawdę niewiele co można z tym problemem zrobić... może zniknąć samemu, jeśli masz dość drożdży w butelce i dasz piwu dość czasu, ale najlepiej jest zapobiec problemowi, zanim wystąpi.
 
Możesz zmniejszyć ilość dwuacetylu i acetolactate w piwie poprzez wystarczająco długie przetrzymanie go nad drożdżami w fermentorze, oraz możesz dopomóc drożdżom, by oczyścić piwo poprzez podniesienie temperatury pod koniec fermentacji ? ta metoda znana jest jako ?przerwa dwuacetylowa?. Wysoki poziom dwuacetylu jest najczęściej spowodowane tym, że zlało się piwo zbyt szybko znad drożdży, albo pozwoliło się by temperatura spadła zbyt nisko pod koniec fermentacji.
 
Aby określić poziom zarówno dwuacetylu jak i acetolactate, możemy posłużyć się następującym testem
 
Pobierz dwie próbki z fermentora (oczywiście w jak najczystrzy możliwy sposób) do przygotowanych szklanek ? nie musi to być duża próbka, ale nie powinna być zbyt mała również. Ja najczęściej polegam na 50-100ml. Przykryj szklanki folią. Jedną odstaw na bok do temperatury pokojowej w bezpieczne miejsce. Używając łaźni wodnej (może być to po prostu garnek z gorącą wodą), podgrzej jedną z próbek do temperatury pomiędzy 60 a 70 stopni Celcjusza i przetrzymaj ją tam przez 10 do 20 minut. Podgrzewanie spowoduje, to że (bezwonny) obecny w próbce acetolactate przemieni się do duwacetylu, który możemy rozpoznać po smaku i zapachu. Po podgrzaniu, schłodz próbkę do temperatury pokojowej (idealna była by łaźnia lodowa). Teraz możesz ocenić obydwie próbki na obecność dwuacetylu. Jeśli wyczujesz go w dwóch próbkach, oznacza to, że masz sporo go w fermentującym piwie oraz to, że piwo z całą pewnością wymaga porządnej przerwy dwuacetylowej. (Może to również być oznaką infekcji bakteryjnej, ale póki co nie panikuj!). Jeśli wyczujesz dwuacetyl tylko w podgrzanej próbce oznacza to, że masz obecny acetolactate ? jeśli przelejesz piwo w tym momencie, jest bardzo prawdopodobne, że z biegiem czasu przemieni się on w dwuacetyl, zatem bądz cierpliwy i pozwól piwo fermentować troszkę dłużej, oraz rozważ podniesienie temperatury fermentacji. Jeśli nie wyczuwasz dwuacetylu w żadnej z próbek (albo wyczuwasz poziom na tylko ile być powinno w danym gatunku), możesz przelać piwo i je zabutelkować bez obawy.
 
Jeśli chciałbyś uprościć test do minimum, możesz go wykonać tylko z jedną próbką ? po prostu sprawdz obecność dwuacetylu przed oraz po podgrzaniu próbki. Nie jest to rozwiązanie idealne jak porównanie próbki podgrzanej i nie podgrzanej, ale z całą pewnością jest to lepsze rozwiązanie niż nie wykonanie testu w ogóle.
 
Autor: Duncan King.
Bardzo barwna postać, członek Scottish Craft Brewers. Nonkonformista w kwestiach piwowarskich i nie tylko. Mikrobiolog hobbysta. Jego piwa charakteryzują się skrajnym dopracowaniem, kompletnie nic nie pozostawia przypadkowi, co przekłada się na wyśmienite i nietypowe piwa.
 
Tłumaczył: Arek Makarenko
 
Źródło: http://scottishcraftbrewers.org/?p=805 (z dnia 26.05.2011)

Słód pilzneński i sprzedawany produkowany w Słodowni Strzegom spełnia wymagania wszystkich parametrów wyspecyfikowanych dla tego produktu, zrobiliśmy ponownie jego analizę i nie odbiega od analizy z czasów produkcji.
Jest to partia jednorodna wyprodukowana w październiku 2013 roku, zmagazynowana i sprzedawana tylko do homebrewingu.
Od listopada nie mieliśmy od Was żadnych negatywnych informacji aż do dzisiaj.
Po opisanych przez Was problemach związanych z klarownością, pogorszeniem filtracji brzeczki i niższą wydajnością podjęliśmy działania, żeby wyjaśnić ich potencjalne przyczyny.
Jęczmień browarny używany do produkcji słodu pochodzi z krajowych zbiorów z 2013 roku, z obszaru południowo-zachodniej Polski. Surowiec w tym rejonie odznaczał się dużo niższym wyrównaniem (najniższe od 5-ciu lat), wyższą zawartością białka. O ile wyrównanie możemy podnieść wskutek czyszczenia ziarna, o tyle poziomu białka bardzo nie obniżymy, mimo odrzucenia najdrobniejszych ziarniaków.
Sprzedawane partie słodu pilzneńskiego miały białko na poziomie 11,5%, co może wpływać na spowolnioną filtracyjność brzeczki. Przeanalizowaliśmy również pozostałe parametry procesu mogące mieć wpływ na filtrację. Jęczmień został dostatecznie namoczony, słodowany w optymalnych temperaturach w bębnach, co doprowadziło do właściwej modyfikacji skrobi (kruchość >80,0%, ziarna szkliste <2,0%, b-glukan< 200).
 
Niższa wydajność, o której również wspominacie może się wiązać ze zgodną z wymaganiami, jednak nieco niższą zawartością ekstraktu.
W procesie zacierania istotna jest temperatura kleikowania skrobi. Średnia temp. dla jęczmienia jarego z tegorocznych zbiorów wynosi 63,5°C i jest o 1,7°C niższa od średniej wartości dla poprzednich zbiorów (65,2°C), kiedy notowaliśmy wysokie wartości tego parametru.
 
W związku z problemem występującym u niektórych z Was podjęliśmy decyzje o przeznaczeniu do sprzedaży innej partii słodu. Słód ten był już sprawdzony i jego parametry jak i zachowanie w procesie są rewelacyjne. Słód zostanie wprowadzony do sprzedaży od 17go marca. Dodatkowo zamieszczam szczegółową analizę przeznaczonej do sprzedaży partii jęczmienia (są to wyniki z analizy 20 ton słodu).
 
Niestety nie jesteśmy w stanie stwierdzić z czego wynikały Wasze problemy, nie znamy miejsca zakupu, czasu i warunków przechowywania, z jakiego okresu pochodzi, czy dobrze prowadzicie proces itp.
 
Mamy nadzieję, że nasza analiza będzie dla Was pomocna.
Czekamy również na wnioski z kolejnych warzeń z nowych partii słodu.
Jeżeli kiedykolwiek pojawiają się u Was problemy to prosimy o bezpośredni kontakt ze sklepem - marta.pajak@dmgp.pl
W przypadku powtarzających się problemów od razu zareagujemy.
2014-03-13 Słód pilzneński.pdf

Bardzo ciekawy wątek - wiele spostrzeżeń piwowarów co świadczy o tym, że nie tylko warzą piwo, ale uważnie śledzą proces i go analizują. Spróbuję poteoretyzować trochę na temat Waszych obserwacji, choć "z góry mówię" że nie będzie to ocena żadnego ze słodów i żadnej słodowni o których piszecie, a tylko próba wyjaśnienia przyczyn problemów z technologicznego puntu widzenia.
1. Bnp:
"Odkąd stosuję Strzegom mam problemy z filtracją... Uporałem się częściowo z problemem poprzez długą 30 min przerwę białkową ale piwo traci na pianie."
Karczmarz:
"W sobotę jak warzyłem Belgian IPA to oplot po upuszczeniu 2l totalnie się zapchał, zacierałem standardowo jak wszystkie piwa 63oC 60min + 30min 72oC (bez białkowej), zacier w proporcji 4l wody na 1 kg ziarna"
Pisałem już kiedyś, że filtracyjność brzeczki nie zależy tylko od jakości śrutowania. Czas spływu brzeczki to jeden z parametrów słodu na który w dużej mierze składa się jakość jęczmienia, poprawność jego moczenia i należyte wyprażenie słodu podczas suszenia. Oczywiście są jeszcze kwestie sprzętowe (wielkość kadzi filtracyjnej czyli grubość warstwy młóta, szczeliny w sitach - my raczej stosujemy sracz-wężyk itp.). Jeżeli jednak piwowar stosuje ten sam sprzęt, wodę, podobne zacieranie itp. i przy zmianie słodu widzi różnicę - to obstawiał bym też słód.
2.Bielok:
"Ja osobiście przypuszczam że partie słodu są bardzo nierówne"
to oczywiście jest możliwe, ale z punktu widzenia problemów o których powyżej źle by świadczyło to o słodowni. Jeżeli przyczyną byłoby wadliwe suszenie, to znaczyłoby że jedne słody są prawidłowo suszone a inne niekoniecznie. Mało prawdopodobne żeby słodownia suszyła raz tak, raz inaczej; nawet gorszy słód na skutek awarii zdarzyłby się raczej incydentalnie, a nie periodycznie. Większym problemem jest surowiec. Jednak fałszowany jęczmień browarny w dostawach, oraz partie o słabej energii kiełkowania powinny być wychwycone podczas skupu.
3.Undeath:
"robię korektę obecnie wody do wysładzania, zacieru nie muszę bo samo pH się stabilizuje na poziomie 5,4-5,5."
to zdanie nie brzmi najlepiej. Słód pilzneński powinien mieć pH od 5,8-6,0. Jeżeli nie namaczasz słodu na długo przed zacieraniem (zakwaszanie naturalne), to znaczy że używany przez Ciebie słód jest dość mocno kwaśny. Przyczyną może być niedostateczna podaż tlenu (świeżego powietrza) podczas kiełkowania. Niby fajnie bo nie trzeba zacieru dokwaszać, ale brak tlenu w środkowej fazie kiełkowania negatywnie odbija się na jakości.
4.Zgoda:
"Takiego syfu jak w CM to nawet w Optimie nie miałem. Kawałki płyt wiórowych, drzazgi, chwasty. Myślę, że to są zmiotki z podłogi."
To pozostawiam bez komentarza - powinieneś go reklamować. Jednak co do zanieczyszczeń w słodzie to mam kilka uwag. Pewne ilości zanieczyszczeń są dopuszczalne. Trzeba wziąć pod uwagę, że jeżeli słód ma wysoką kruchość i wysokie rozluźnienie to łatwo się kruszy, obłuszcza i pyli - już w rurze za czyszczarką, potem wpadając do worka, potem gdy worek jest transportowany, a także gdy rozsypuje się go z worka do mniejszych opakowań.
Najgorzej odczyścić zanieczyszczenia o wielkości ziarniaka. Jeżeli więc trafi się kamyk o wielkości 2-5 mm trudno mówić o winie słodowni, bo po prostu nie mieli jak go oddzielić. Podobnie z pszenicą czy głuchym owsem w jęczmieniu, choć tego ostatniego sporo oddzielają tryjery. Nie ma za bardzo wytłumaczenia dla piasku, przytulii, rzepaku (czyli te malutkie) i kukurydzy, słomy, większych kamieni itp. sporo większych od ziarna zanieczyszczeń.

Oszukali mnie!
Banda dysydentów!

Karuk delikatnie trzeba wmieszać w piwo przed rozlewem.

Że ty wiesz to fajnie. Może ktoś nie jest taką alfą i omegą jak ty i może nie wiedzieć. Tej filmik jak i wiele podobnych jest właśnie dla tych co NIE wiedzą.

Że ty wiesz to fajnie. Może ktoś nie jest taką alfą i omegą jak ty i może nie wiedzieć. Tej filmik jak i wiele podobnych jest właśnie dla tych co NIE wiedzą.

Że ty wiesz to fajnie. Może ktoś nie jest taką alfą i omegą jak ty i może nie wiedzieć. Tej filmik jak i wiele podobnych jest właśnie dla tych co NIE wiedzą.

Że ty wiesz to fajnie. Może ktoś nie jest taką alfą i omegą jak ty i może nie wiedzieć. Tej filmik jak i wiele podobnych jest właśnie dla tych co NIE wiedzą.

Że ty wiesz to fajnie. Może ktoś nie jest taką alfą i omegą jak ty i może nie wiedzieć. Tej filmik jak i wiele podobnych jest właśnie dla tych co NIE wiedzą.

Że ty wiesz to fajnie. Może ktoś nie jest taką alfą i omegą jak ty i może nie wiedzieć. Tej filmik jak i wiele podobnych jest właśnie dla tych co NIE wiedzą.

Że ty wiesz to fajnie. Może ktoś nie jest taką alfą i omegą jak ty i może nie wiedzieć. Tej filmik jak i wiele podobnych jest właśnie dla tych co NIE wiedzą.

Że ty wiesz to fajnie. Może ktoś nie jest taką alfą i omegą jak ty i może nie wiedzieć. Tej filmik jak i wiele podobnych jest właśnie dla tych co NIE wiedzą.

Z cyklu:
"Trzeba dać napis, żeby wpuszczać tylko w krawatach. Klient w krawacie jest mniej awanturujący się."
 

Opakowanie drożdży płynnych zawiera stosunkowo mało komórek drożdżowych. Teoretycznie ich ilość wystarcza do przefermentowania 20l lekkiego piwa górnej fermentacji, ale w praktyce często okazuje się, że jeśli drożdży dodatkowo nie namnożymy, to start fermentacji jest znacznie opóźniony, lub fermentacja „ślimaczy się” i piwo jest niedofermentowane lub też wadliwe. Nie ma więc co się stresować czy fermentacja ruszy czy nie, tylko za przygotowywanie drożdży płynnych trzeba zabrać się kilka dni przed planowanym warzeniem.
Jest to szczególnie ważne gdy mamy zamiar warzyć piwa dolnej fermentacji lub też piwa mocne. Przy piwach bardzo mocnych zalecam najpierw „rozruszanie” drożdży poprzez fermentację nimi jakiegoś lekkiego piwa i użycie gęstwy po nim do fermentacji „mocarza”, w przeciwnym razie okaże się, że nasz starter musiałby mieć wielkość 4-5l.
Do piw „standardowych”, czyli niezbyt mocnych zazwyczaj wystarcza starter 1-2l.
Dziś pokażę jak zrobić 1l starter.
CZEGO POTRZEBUJEMY?
- opakowanie drożdży płynnych Wyeast
- 100g suchego jasnego ekstraktu słodowego
- kolbę Erlenmayera 1l lub 2l ze szkła borokrzemowego
- termometr
- spirytus 70%
- (opcjonalnie) mieszadło magnetyczne + rdzeń do mieszadła
INSTRUKCJA
1. Wewnątrz saszetki drożdży Wyeast znajduje się kapsułka z pożywką. Należy ją rozbić. Najlepiej saszetkę położyć płasko na stole i mocno uderzyć otwartą dłonią. Wymaga to trochę siły i wprawy
2. Jeśli kapsułka zostanie rozbita, saszetkę pozostawiamy do spuchnięcia w ciepłym miejscu (25-30°C), zabiera to zwykle kilka godzin. Tak wygląda spuchnięta saszetka

3. Przygotowujemy 100g suchego, jasnego ekstraktu słodowego

4. Rozpuszczamy w niewielkiej ilości ciepłej wody. Dokładnie mieszamy, aby nie było grudek

5. Rozpuszczony ekstrakt wlewamy do kolby stożkowej i uzupełniamy wodą do objętości 1l
 
6. Kolbę przykrywamy kawałkiem folii aluminiowej i ustawiamy na kuchence. Zawartość doprowadzamy do wrzenia i gotujemy około 10 minut, uważając aby nie wykipiało

7. Kolbę zdejmujemy z ognia (uważając aby się nie poparzyć) i schładzamy do około 25°C. Ja dziś chłodziłam na tarasie (13C mrozu), a później w zlewie z zimną wodą. Oczywiście cały czas dbamy o to, aby przykrywka z folii szczelnie zakrywała kolbę.

8. Rdzeń do mieszadła magnetycznego dezynfekujemy używając spirytusu i wrzucamy do kolby.

9. Dezynfekujemy spirytusem nóż, saszetkę z drożdżami i oczywiście rączki przy okazji

10. Nacinamy nożem róg saszetki, odchylamy folię i wlewamy zawartość saszetki do kolby

11. Kobę znów nakrywamy folią i ustawiamy na mieszadle magnetycznym. Ustawiamy tak obroty, aby widać było lekki wir.

12. Starter pozostawiamy na mieszadle od 24-48h. Po tym czasie zadajemy całość do brzeczki.
UWAG KILKA
- Użyłam kolby o pojemności 1l, aby przygotować litrowy starter – u mnie się to sprawdza, nigdy jeszcze nie miałam dużej piany na starterze, co zresztą jest logiczne, bo dzięki dostarczeniu tlenu drożdże się namnażają, a nie fermentują, więc i piany nie ma. Oczywiście komfort jest większy jeśli użyjemy kolby o pojemności 2l.
- Jeśli nie masz mieszadła magnetycznego musisz często potrząsać lub kręcić kolbą, aby napowietrzyć brzeczkę. Przyjmuje się, że zrobienie startera bez mieszadła trwa dwa razy dłużej niż z mieszadłem. Lepiej w tym wypadku niż kolba sprawdzi się słoik.
- Jeśli nie masz kolby stożkowej możesz starter zrobić w zwykłym słoiku. Słoik trzeba zdezynfekować, np wygotować. Osobno w garnku przygotować brzeczkę z ekstraktu i dopiero po jej ostudzeniu przelać do słoika. Trzeba oczywiście zachować jak najbardziej sterylne warunki.
- Suchy ekstrakt słodowy możesz zastąpić płynnym. Można też użyć cienkusza po mocnym piwie, brzeczkę uzyskaną z osadów, czy też zrobić mini warkę zacierając słód. Ważne jest to aby ekstrakt brzeczki do przygotowywania startera wynosił około 7-10Blg
- Często pojawiają się pytania o temperaturę przygotowywania startera, szczególnie w odniesieniu do drożdży dolnej fermentacji. Odpowiadając na te pytania – temperatura niezależnie od rodzaju drożdży powinna wynosić dwadzieścia kilka °C, gdyż w takiej temperaturze drożdże najlepiej się namnażają.

- Jeśli planujesz uwarzenie mocnego piwa, starter powinien być odpowiednio większy.
- Jeśli starter jest duży (kilku litrowy), a planujesz go użyć do piwa delikatnego w smaku wówczas dobrze jest oddzielić ze startera drożdże od płynu (gdyż ten zazwyczaj nie smakuje najlepiej). Po namnożeniu drożdży kolbę zdejmujemy z mieszadła magnetycznego i wkładamy do lodówki na około 12-24h, wówczas drożdże zbiorą się na dnie kolby. Płyn znad drożdży wylewamy do zlewu, a do brzeczki, którą chcemy przefermentować wlewamy tylko drożdże z minimalną ilością płynu. Sposób ten ma tą wadę, że mimo wszystko tracimy część drożdży zawieszonych w płynie.
Oczywiście to co napisałam nie wyczerpuje tematu przygotowywania starterów drożdżowych, więc pewnie jeszcze wrócimy do tego wątku
 
 
 
 
 
 
 


Wyświetl pełny artykuł

Jesli mialbym warzyc cos na owsie ciemnego, ale nie stout, to chyba bym sie pokusil na cos a'la Mocny Mild Owsiany

Jeśli ktoś miałby kiedyś potrzebe sprawdzenia wagi jest jeden bardzo prosty sposób. Monety mają swoją określoną masę całkiem dokładną. Zatem znając masę monet można zobaczyć czy nasza waga mocno oszukuje.
 
1 gr - 1,64g
2 gr - 2,13g
5 gr - 2,59g
10 gr - 2,51g
20 gr - 3,22g
50 gr - 3,94g
1zł - 5g
2zł - 5,21g
5zł - 6,54g

Zrobilem pierwsze porzadne testy. Zmiescilem w zmywarce dwadziescia cztery butelki. Kilka 1L, kilka 0,33L wiekszosc standardowych 0.5L. W roznym stopniu zabrudzenia. Ale zadna z mocna warstwa plesni. Czyli generalnie butelki uzywane w moim domowym browarze przeplukane po uzyciu, kilka z zaschnietym osadem na sciankach.
Butelki podczas cyklu obrocilem dwukrotnie by kazdy zakamarek sie wymyl. Po wyschnieciu musialem odrzucic 3 butelki, ktore domylem recznie szczotka. Ale efekt jest naprawde bardzo dobry, lepiej szczotka bym nie doczyscil osadow.
Generalnie zmywarka powinna byc na wyposarzeniu kazdego piwowara amatora, bo ostatnio mylem w niej czesc sprzetu po warzeniu. Teraz nawet zastanawiam sie by wrzucic od czasu do czasu fermentory