bart3q

W jaskiniach też mieli takie podejście

Im dłużej siedzę w piwowarstwie, tym bardziej widzę jak rzeczy na które na początku kompletnie nie zwracałem uwagi mogą mieć duży wpływ na wyniki. Dlatego oduczyłem się pisać "to na pewno nie zadziała". Eksperymenty są zawsze fajnie widziane,a taki z uzyskaniem "esencji" z ekspresu - kto wie co się uzyska, a nóż coś fajnego;) Nie ma co hamować ludzkiej inwencji

W jaskiniach też mieli takie podejście

Krótkie podsumowanie nadesłanych piw (spisane w dniu konkursu przez oceniających sędziów) .
 
Brett Saison
 
Poziom był średni i dość wyrównany.
Główne wady to zbyt mało wyczuwalne aromaty brett, a także brak balansu pomiędzy charakterem brett, a charakterem bazowym saison.
Kila piw było zbyt mocno przyprawionych.
Zdarzały się piwa charakteryzujące się zbyt mocno podwyższoną kwasowością, szczególnie octową.
Najczęściej występującą wadą był siarkowodór, w niskich stężeniach łatwo zlewający się z nutami stajennymi.
W wielu piwach smak nie nadążał za aromatem. Aromat wiele obiecywał, smak okazywał się pusty i jednowymiaroway.
Po zakończeniu eliminacji nie było żadnego faworyta, ani niestety piw bardzo dobrych.
 
Pilzner
 
Poziom piw był niski. 
Główną wadą, obecną w zdecydowanej większości nadesłanych piw była nadmierna, wysoka estrowość.
Często zdarzały się piwa z nieprzyjemną, niskiej jakości goryczką oraz wyraźnymi nutami siarkowymi.
Bywały piwa z błędnie skomponowanym zasypem (słody karmelowe).
Kilka piw było prawdopodobnie nachmielonych nowofalowymi odmianami.
Zdecydowanie wygrało piwo, które nie posiadało wyraźnie estrowego charakteru, a także dobry balans słodowo-chmielowy.
 
Witbier
 
Poziom piw niestety niski.
Więszkość piw nosiła znamiona błędów w fermentacji, w wyniku których pojawiał się podwyższony poziom estrów owocowych. Do tego bardzo często podwyższona fenolowość, charakterystyczna raczej dla piw w stylu Weizen. Dużo Witbierów nadesłanych na konkurs przypominało weizeny z dodatkiem kolendry.
Tradycyjnie pojawiło się kilka piw wyraźnie zakażonych. Również kilka piw było wyraźnie naświetlonych.
Nagminnie występującą wadą było zbyt duże użycie przypraw, szczególnie kolendry, a także użycie złej jakości skórki cytrusowej, co owocowało nieprzyjemnym goryczkowym posmakiem.

13A. Dark Mild
 
Overall Impression: A dark, low-gravity, malt-focused British session ale readily suited to drinking in quantity. Refreshing, yet flavorful, with a wide range of dark malt or dark sugar expression.
 
Aroma: Low to moderate malt aroma, and may have some fruitiness. The malt expression can take on a wide range of character, which can include caramel, toffee, grainy, toasted, nutty, chocolate, or lightly roasted. Little to no hop aroma, earthy or floral if present. Very low to no diacetyl.
 
Appearance: Copper to dark brown or mahogany color. A few paler examples (medium amber to light brown) exist. Generally clear, although is traditionally unfiltered. Low to moderate off-white to tan head; retention may be poor.
 
Flavor: Generally a malty beer, although may have a very wide range of malt- and yeast-based flavors (e.g., malty, sweet, caramel, toffee, toast, nutty, chocolate, coffee, roast, fruit, licorice, plum, raisin). Can finish sweet to dry. Versions with darker malts may have a dry, roasted finish. Low to moderate bitterness, enough to provide some balance but not enough to overpower the malt. Fruity esters moderate to none. Diacetyl and hop flavor low to none.
 
Mouthfeel: Light to medium body. Generally low to medium-low carbonation. Roast-based versions may have a light astringency. Sweeter versions may seem to have a rather full mouthfeel for the gravity.
 
Comments: Most are low-gravity session beers around 3.2%, although some versions may be made in the stronger (4%+) range for export, festivals, seasonal and/or special occasions. Generally served on cask; session-strength bottled versions don’t often travel well. A wide range of interpretations are possible. Pale versions exist, but these are even more rare than dark milds; these guidelines only describe the modern dark version.
 
History: Historically, ‘mild’ was simply an unaged beer, and could be used as an adjective to distinguish between aged or more highly hopped keeping beers. Modern milds trace their roots to the weaker X-type ales of the 1800s, although dark milds did not appear until the 20th century. In current usage, the term implies a lower-strength beer with less hop bitterness than bitters. The guidelines describe the modern British version. The term ‘mild’ is currently somewhat out of favor with consumers, and many breweries no longer use it. Increasingly rare. There is no historic connection or relationship between Mild and Porter.
 
Style Comparison: Some versions may seem like lower-gravity modern English porters. Much less sweet than London Brown Ale.
 
Characteristic Ingredients: Pale British base malts (often fairly dextrinous), crystal malt, dark malts or dark sugar adjuncts, may also include adjuncts such as flaked maize, and may be colored with brewer’s caramel. Characterful British ale yeast. Any type of hops, since their character is muted and rarely is noticeable.
 
Vital Statistics:                    
OG:  1.030 – 1.038
IBUs:  10 – 25                          
FG:  1.008 – 1.013
SRM:  12 – 25                        
ABV:  3.0 – 3.8%
 
Commercial Examples:Banks's Mild, Cain's Dark Mild, Highgate Dark Mild, Brain’s Dark, Moorhouse Black Cat, Rudgate Ruby Mild, Theakston Traditional Mild
 
----------------------------------------------
 
Ogólne wrażenia: Ciemne, nisko ekstraktywne, słodowe brytyjskie ale, z łatwością nadające się do picia w większych ilościach. Orzeźwiające i aromatyczne, z szerokim zakresem ciemnego słodu lub przejawem ciemnego cukru.
 
Aromat: Niski do umiarkowanego aromat słodowy, może zawierać owocowość. Słodowy charakter  może się przejawiać w szerokim zakresie i może obejmować karmel, toffi, ziarnistość, tostowość, orzechy, czekoladę lub delikatną paloność. Aromat chmielowy niewielki lub całkowity brak. Poziom diacetylu bardzo niski do całkowitego braku.
 
Wygląd: Miedziany do ciemnego brązu lub machoniu. Istnieje kilka jaśniejszych wersji (umiarkowany bursztyn do jasnego brązu). Generalnie klarowne, chociaż tradycyjnie jest niefiltrowane. Piana niska do umiarkowanej, od białawej do jasno brązowej, może mieć słabą trwałość.
 
Smak: Generalnie piwo słodowe, chociaż może mieć bardzo szeroki zakres smaków pochodzących od słodów i drożdży (np. słodowy, słodki, karmelowy, toffi, orzechowy, czekoladowy, kawowy, tostowy, owocowy, lukrecjowy, śliwowy, rodzynkowy). Finisz może być słodki lub wytrawny. Wersje z ciemniejszymi słodami mogą mieć wytrawny, tostowy finisz. Goryczka niska do umiarkowanej, wystarczająca, żeby zapewnić balans ale nie na tyle mocna, żeby przykryć słodowość. Estry owocowe od umiarkowanych do żadnych. Dwuacetyl i smaki chmielowe od niskich do żadnych.
 
Tekstura: Ciało niskie do umiarkowanego. Wysycenie ogólnie niskie do nisko-umiarkowanego. Palone wersje mogą być lekko ściągające. Słodsze wersje mogą się wydawać bardziej pełne niż to wynika z ekstraktu.
 
Komentarz: Większośc to nisko ekstraktywne, sesyjne piwa w okolicach 3,2% alkoholu, chociaż niektóre wersje mogą być robione mocniejsze (4%+) na eksport, festiwale, sezonowe lub na specjalne okazje. Zazwyczaj serwowane z cask’ów, lekkie sesyjne wersje w butelkach zazwyczaj nie znoszą dobrze transportu. Możliwy jest szeroki zakres interpretacji. Istnieją jasne wersje, ale są jeszcze rzadsze niż ciemne mildy. Ten opis dotyczy tylko współczesnych, ciemnych wersji.  
 
Historia: Historycznie, mild był prostym, młodym piwem i termin ten może być stosowany jako przymiotnik w celu odróżnienia od dojrzałych lub bardziej chmielowych piw. Współczesne mildy mają swoje korzenie w słabszych ale typu X z XIX wieku, a ciemniejsze wersje pojawiły się nie wcześniej niż w XX wieku. W dzisiejszym użyciu, termin ten oznacza piwo mniej alkoholowe i  z mniejszą goryczką niż w bitterach. Ten opis stylu dotyczy współczesnych brytyjskich wersji. W dzisiejszych czasach termin ‘mild’ jest nieco mniej popularny wśród konsumentów i wiele browarów przestało go używać. Określenie to jest coraz rzadsze. Nie ma historycznego połączenia lub związku pomiędzy mildem a porterem.
 
Porównanie stylów: Niektóre wersje mogą przypominać nisko ekstraktywne angielskie portery. Znacznie mniej słodkie niż London Brown Ale.
 
Surowce: Brytyjskie słody pale (przeważnie dość dekstrynowe), słód crystal, ciemne słody lub dodatek ciemnego cukru, może również zawierać dodatki takie jak płatki kukurydziane i może być barwione karmelem piwowarskim. Charakterystyczne brytyjskie odmiany drożdży. Każda odmiana chmielu, ponieważ charakter chmielowy jest wygłuszony i rzadko zauważalny.   
 
Parametry:
Ekstrakt początkowy: 7,5 - 9,5 Plato (1.030 – 1.038 SG)
Goryczka: 10 – 25 IBU
Ekstrakt końcowy: 2 - 3,25 Plato (1.008 – 1.013 SG)
Barwa: 12 – 25 SRM (24 - 50 EBC)
Zawartość alkoholu (vol.): 3.0 – 3.8%
 
Komercyjne przykłady: Banks's Mild, Cain's Dark Mild, Highgate Dark Mild, Brain’s Dark, Moorhouse Black Cat, Rudgate Ruby Mild, Theakston Traditional Mild

Możesz podzielić, ale drożdże lepiej dać całe.
Możesz zmniejszyć goryczkę, ale możę to spowodować niedogoryczkowane, mdłe piwo. Jak tam lubisz Dobrze jakbyś sobie ibu policzył

Warka 95 Double IPA wczoraj wygrała mi finał wrocławskich bitw piwowarskich PiwoWarZone
 

Gdyby nie twoje zlamania to caly polski kraft powinien purtkami trzasc! Gratulacje

Warka 95 Double IPA wczoraj wygrała mi finał wrocławskich bitw piwowarskich PiwoWarZone
 

Warka 95 Double IPA wczoraj wygrała mi finał wrocławskich bitw piwowarskich PiwoWarZone
 

Warka 95 Double IPA wczoraj wygrała mi finał wrocławskich bitw piwowarskich PiwoWarZone
 

Używam HERMSa, jak i kopii Speidla. Muszę powiedzieć, że dobrze wykonane sito to podstawa. Na obu urządzeniach miałem problem z filtrowaniem. Na HERMSie początkowo używałem rurek miedzianych, próbowałem bodajże dwóch rozwiązań FD. Niuans, który trzeba wziąć pod uwagę to podciśnienie wytwarzane przez pompę. Potrafi nieźle zdeformować sito - w końcu sumarycznie potrafi działać na nie siła rzędu nawet setek kilogramów. Ostatecznie najlepszych rozwiązaniem okazało się sito z szczelinami obwodowymi, o szerokości bodajże 1mm. Przy nacięciach poziomych z sita robi się naleśnik - deformuje się w poprzek - sito ma sztywność inną w każdym kierunku, natomiast tutaj robi się lekki stożek (sztywność sita jest identyczna w każdym kierunku), więc wybrzusza się do dołu), co nie wpływa na szczelność.
 
Przy Speidlu, przy wybiciu 60l miałem problem z przytykaniem się sita (jest innej konstrukcji niż powyższe, podobne do Twojego). Robiły się gejzery, ponadto ciśnienie pompy potrafiło podnosić sito (opiera się bezpośrednio na krawędzi wewnętrznego wiaderka) i młóto wyłaziło ze środka. Problem znikł po wykonaniu wiaderka o dwukrotnie mniejszej pojemności. Ponadto czytałem, że do Speidla trzeba grubiej śrutować.
 
Wydaje mi się, że Twoje rozwiązanie powinno zadziałać, skupiłbym się na dobrej konstrukcji sita i regulacji pompy. Temat ten już był wielokrotnie wałkowany na forum. Załączam zdjęcie swojego - sprawuje się bardzo dobrze.
I jeszcze jedno - dobrą rzeczą jest możliwość regulacji mocy pompy i włączania pulsacyjnego. Dotyczy to obu rozwiązań. Używam modułu  AVT1613 - do kupienia wiadomo gdzie.

Ostatnio wysłałem swoje dwa piwa na konkursy. I tak piwo z warki nr 30 (Mistle) zajęło 6 miejsce na Konkursie Piw Domowych Silesia Beer Fest (2 edycja), a piwo z warki 29 (Adda Biała) zakończyło rywalizację na miejscu 4 w finale drugiej edycji Podlaskiego Konkursu Piw Domowych (ze stratą 0,5pkt do miejsca 3 ) W pierwszym z konkursów ilość zgłoszonych piw to 25 z czego 13 dostało się do finału, w drugim przypadku liczba zgłoszeń to 54, a liczba finalistów to tylko 6 Zaliczyłem dość udany tydzień i bardzo się cieszę, że jest progres i udaje mi się warzyć poprawne piwa

Ciekawym pomysłem na wykorzystanie w browarze domowym są mini kegi 5l, spotykane albo w postacie czystych nówek w sklepach dla piwowarów, albo można wykorzystać te, w które zapakowane jest piwo z marketów. Nie wiem czy wszystkie się nadają, podejrzewam, że Carsberg i Heineken się nie nadają (inny paten z korkiem). 
Doskonale za to sprawdzają się piwa z Kauflandu (Pils i Hefe) oraz z Lidla (ostatnio był Pils). Co zabawne, puszka z piwem kosztuje tyle, co pusta puszka w sklepie piwowarskim.
Do wyszynku najlepiej się zaopatrzyć w pompkę ręczną (tańsza) lub na naboje CO2(droższe). Ja nalewam przez nią nawet "oryginalne" piwo, nie używam kranika bocznego. Głównym powodem jest fakt, że używając kranika bocznego piwo nalewa się grawitacyjnie a tym samym bardziej się odgazowuje. gdzie używając pompki/CO2 "dobijamy" ciśnienie co zmniejsza odgazowanie.
 







 

Pompka trzyma się na zatrzaski o rant puchy.
 
Aby założyć pompkę trzeba najpierw zdjęć zawleczkę (odgiąć uszko, przekręcić i wyjąć)


Następnie mocno wbić rurkę popmki, trzeba przyłożyć siły, ponieważ w korku jest mały koreczek, który się przekręca "zawleczką" co zamyka lub otwiera dopływ powietrza do kega. Od środka koreczek jest przytrzymywany przez cienki plastik, który musimy wepchnąć do środka
po lewej "zawleczka", po prawej cały korek:


Od lewej: zawleczka, plastik, który musimy siłą odłamać, koreczek przekręcany oraz korek "główny":



Gdy już wypijemy piwo i wyjmiemy pompkę trzeba zdemontować oryginalny korek. Próbowałem usuwać go w całości - ciężko idzie, beczka się rysuje od narzędzi. Najlepiej go przeciąć mniej więcej w połowie obwodu, co pozwoli na jego wyjęcie. Korek jest z odlewu plastikowo-gumowego, więc reszta przejdzie przez otwór.
Wąskim, ostrym nożem przebijamy się i delikatnie obcinamy do połowy obwodu:



Następnie bierzemy kleszczyki i staramy się wyjąć całość (jeśli środkowa część się urwie będzie kłopot z jej usunięciem ze środka).




 
Aby wykorzystać kega ponownie kupujemy taki korek:
http://piwodziej.pl/pl/p/Uszczelka-do-minikegow-5l/268
http://www.browar.biz/centrumpiwowarstwa/akcesoria/uszczelka_do_mini_kegow_5_l
Wtedy wpychamy pompką do środka środkową tuleję.
Są jeszcze korki z z bezpiecznikiem ciśnienia, ale nie wiem jak to działa i się stosuje.
 
Kegi nadają się do piw brytyjskich, APA, IPA, to co można pić z przyjemnością nisko nasycone
Ważna uwaga - nisko nagazowywać piwo, ja daję 10g, jeśli się przedobrzy może stać się coś takiego: http://www.piwo.org/topic/10922-manufaktura-piwnice-redutowe/?p=295020
 


Parę linków w temacie:
http://www.piwo.org/topic/1330-mini-kegi-czym-to-sie-je/?hl=minikeg
http://www.piwo.org/topic/20985-puszka-5-cio-litrowa-po-piwie-ponowne-wykorzytanie/?hl=%20party%20%20keg
 
Uzupełnienie - Kraniki.
 
Ja nie używam oryginalnych kraników, ale można wskazać co najmniej dwa jego rodzaje:
Kranik 1 - odkręca się poprzez przekręcenie








Kranik 2 - trzeba wyciągnąć, przekręcić i wcisnąć czerwony guziczek po środku


 
Doszedłem też, jak kontrolować stan kegów w środku - potrzebny jest telefon z lampą doświetlającą podczas kręcenia wideo:
 
https://youtu.be/rYBdgFxLLrI
 
 
PS. nie używajcie do mycia NaOH - rozpuszcza powłokę ochronną w środku (tylko nie pamiętam jak długo z nim stało).

Krytyka to dopiero się zacznie po powyższych wpisach
Sędziom proponuję zejść na ziemię i pozwolić rozwijać się dobrym praktykom. To nie jest akcja przeciwko Wam, to wyręczanie waszych powinności. Z tego co doświadczyłem, to mało który sędzia chętnie podejmuje się opracowania metryczek. Dziwna sprawa - w końcu to pasja czy nudna praca? Ja nie szczędzę sił, czasu i pieniędzy, byście mogli degustować najlepsze piwo jakie potrafię zrobić. Oczekuję wzajemnie wysokiego zaangażowania.
Jeszcze się powtórzę - finalista powinien dostać komplet skanów arkuszy ocen sędziowskich. Rzadko się to praktykuje, podejrzewam że z obawy przed skrajnie różnymi odczuciami sędziów. Trzeba jednak jakoś weryfikować zarówno piwo jak i sędziów.

Pozwolę zabrać głos w dyskusji ponieważ widziałem po ostatnim konkursie jak wygląda to, co robi Czesław.
 

Poświęcasz swój czas na zdegustowanie każdego piwa z konkursu tylko i wyłącznie żeby skonfrontować opinię sędziów z własnym odczuciem i doświadczeniem oraz żeby ewentualnie coś dopisać od siebie o czym np. w ferworze walki na konkursie sędziowie zapomnieli dokładnie sprecyzować (albo nie do końca to zrobili jasno i klarownie), a ktoś nazywa to "podważaniem kompetencji i oceny sędziów"??? Jeżeli osoba, która zarzuciła Tobie takie postępowanie to czyta, to niech trochę najpierw pomyśli zanim ze swoich ust wypowie takie słowa, które mógłbym nazwać: "brednie, brednie i jeszcze raz brednie". Przyznam, że nieco żałosna persona.
 
Osobiście od zawsze byłem zwolennikiem, że na konkursach liczy się piwowar - to jego pracę się ocenia, to on powinien otrzymać rzetelną ocenę swojego piwa - nie wspomnę już, że płaci za uczestnictwo w konkursie. Wasz podlaski konkurs dla mnie jest wzorem konkursów (jest podlaski potem długo długo nic) - nie będę powielał tego, co dobrze napisał Szalas85. Zamiast cieszyć się, że ktoś tyle czasu poświęca na to, żeby metryczka, którą otrzyma piwowar, była jak najlepsza i zawierała wszystko, co mu potrzeba żeby mógł "wyciągnąć wnioski z oceny swojego piwa", to ktoś ma czelność krytykować tak dobre i uczciwe moim zdaniem podejście.
 
Mam wrażenie, że część środowiska sędziów piwowarskich to grupa wzajemnej adoracji smyrania się po pewnych częściach ciała - myślą, że są pępkiem świata piwowarskiego, a tak naprawdę to nie uwarzyli ani jednego piwa, pozjadali wszystkie rozumy oraz słoma z butów wystaje i nic więcej. Brak mi słów czasami na to towarzystwo. Wielcy znawcy piwowarstwa ...
 

Według mnie to błąd - ja wiem, że tym sposobem zyskujesz sporo prywatnego czasu, ale wiem także, że piwowarzy na tym stracą. Doskonale wiemy wszyscy, że podczas konkursu sędziowie czasami mogą coś pominąć, coś nie do końca jasno sprecyzować. To, co Ty robisz jest właśnie po to żeby ta finalna metryczka była jasna i czytelna, a jeżeli dodatkowo dodasz coś od siebie - a jest to niewątpliwie cenne patrząc na Twoje doświadczenie - to piwowar powinien się tylko cieszyć.
 
Twoja decyzja Czesławie - osobiście bym się nie przejmował tym, co mówią, tylko robił swoje.
 
Powodzenia !!!
 
P.S. Co do pucharu PSPD - jak nie podoba się GWA (Grupie Wzajemnej Adoracji) z PSPD takie postępowanie to dajcie sobie spokój z pucharem PSPD - niech Ci, co walczą o tytuł mają pretensje tylko do stowarzyszenia.

W żaden. To fanaberia paru sędziów i jak zwykle cierpi na tym zwykły piwowar...

Ja mogę Ci zaproponować obejrzenie tego:

http://www.piwo.org/topic/15519-kadz-zacierno-filtracyjna-warzelna-tez-z-kega/
http://www.piwo.org/topic/2156-jak-zrobic-z-kega-kadz/
http://www.piwo.org/topic/17892-budowa-warzelni-50l-od-podstaw/
Brzeczka pod fd ponoć lubi się przypalić - wtedy musisz mieć recyrkulację.
Często stosowane są grzałki nad fd, ale one wyglądają trochę inaczej - popatrz w galerię sprawka albo w te linki które podrzuciłem (w 1 masz mocno skondensowaną wiedzę)

Umiłowani w piwie!

 

Dziękuję wszystkim, którzy uwarzyli i wysłali do nas swoje piwo! Bez Was nie byłoby konkursu! 

 

Tak jak napisał Dawid powyżej, jeszcze kupa roboty przed nami. A oto rozkład jazdy jeśli chodzi o kwestie związane z oceną piw.

 

Za opracowanie i wysyłkę wszystkich metryczek, tak samo jak w poprzednim roku jest odpowiedzialny przewodniczący jury, czyli ja.

 

Kolejność rozsyłania metryczek będzie następująca:

 

- eliminacje Brett Saison

- eliminacje Pilzner

- eliminacje Witbier

- finał Brett Saison

- finał Pilzner

- finał Witbier

 

W tym roku rozesłanie przeze mnie metryczek potrwa nieco dłużej niż w poprzednim. Powody tego są w zasadzie trzy. Nadesłaliście 2,5 raza więcej piw niż przed rokiem. W tym tygodniu wypada tzw. "długi weekend"; wprawdzie w jego trakcie będę przy piwie sporo "pracował", ale nie koniecznie w sensie metryczek

No i najważniejszy - na naszym konkursie sprawa wysyłki metryczek wygląda nieco inaczej niż zwykle. Normalnie wysyłka metryczek zajęłaby maksymalnie 2-3 wieczory (pstryknąć zdjęcie arkusza i wysłać mailem). Jednakże u nas, przewodniczący jury (czyli ja), konfrontuje arkusze oceny z otwartym w tym celu Waszym piwem (tzw. butelka rezerwowa). W razie gdyby na arkuszu były jakieś niejasności, braki lub inne "kwiatki", dopisuję w treści maila coś, co w zeszłym roku zaczynało się od: "Dodatkowy komentarz szefa jury..." Wprawdzie do większości metryczek nie mam zastrzeżeń, ale tak czy inaczej zajmuje to bardzo dużo czasu.

 

W praktyce metryczki eliminacyjne powinny zacząć napływać od następnego poniedziałku. Metryczki finałowe około tygodnia później. Wiem, że to długo, ale taki mamy "system".

 

Po rozesłaniu wszystkich metryczek wrzucę ogólne podsumowanie nadesłanych piw w każdej kategorii, a następnie informacje na temat kryteriów oceny jakimi posługiwali się nasi sędziowie w poszczególnych kategoriach oraz parę słów na temat systemu opisu sensorycznego na arkuszach finałowych. Na samym końcu podsumuję pracę samych sędziów.

 

W razie jakiejś zwłoki czy niejasności pytajcie albo poganiajcie!  

Zwycięski pils:
 
Parametry - 12,8blg 5% alk. 33IBU
 
Warzony 22.03.2016. Użyłem wody aro z makro z dodatkiem gipsu (niepotrzebnie, bo goryczka wyszła trochę za ostra).
Zasyp:
90% pilzneński Weyermann i 10% carapils
 
Teraz bym użył innego pilzneńskiego. Słodowość moim zdaniem wyszła zbyt słodka, mleczno-miodowa. Wolę bardziej w stylu skórki od chleba.
 
Zacieranie:
63C - 30 min
71C - 30 min
~77C - 5min
 
Proste, szybkie zacieranie bez zabawy w dekokcję, którą uważam za zbędną.
 
Gotowanie - 90 min, 68L 10,6blg
47g Magnum 2015 13aa - 60 min
100g Lubelski 2015 2,8aa - 20 min
105g Lubelski - 1min
 
+6g pożywki - 5 min
 
Schłodzone do 17c w 70 min i wrzucone do lodówki po zadaniu drożdży i napowietrzeniu (bujam fermentorem ze 4 minuty). wyszło 47,5L + 7L w kanał 12,8blg.
Użyte drożdże z gęstwy Wyeast 2001 z 06.03.2016 w ilości ~250ml do jednego fermentora (zwycięskie piwo), a do drugiego gęstwa Wyeast 2278 też z 06.03.2016, ale miałem tylko ok. 200ml.
 
Fermentacja:
7 dni w ok. 7C
2 dni 8C
3 dni 9C
4 dni 10C
6 dni 12C
 
7 dni cichej w 10C.
 
Nagazowałem na 2,5vol, a przynajmniej w tyle celowałem :-)
 
Piwo na jakieś dwa tygodnie przed konkursem miało jeszcze dość wyraźną siarkę zapałczaną i lekki diacetyl (podobno, ja nie czułem). Przeniosłem butelki z ~12-15C do 20C na jakieś 10 dni. Drożdże posprzątały :-)
 
 
Gratuluję zwycięzcom oraz finalistom. Przejście eliminacji to już jest osiągniecie w podlaskim KPD. Sam sędziowałem witbiera, więc mogę sobie pozwolić na takie stwierdzenie ;-)
 
Dziękuję organizatorom konkursu, szczególnie Dawidowi Bobrykowi (prezes podlaskiego OT) oraz Czesławowi Dziełakowi, za ogarnięcie tego na tak wysokim poziomie.

jaki cudny ociekacz

a majówka w tym roku na balkonie...

Już jest  

Wszystkie zamówione u mnie spawane rzeczy trawione są od dzisiaj elektrochemicznie
Z racji ze dorobilem sie maszynki do trawienia spawow postanowilem sie pochwalic 
Suchy chleb do konca miesiaca