Browar Włościański Strachocin Przywarka, Lager Wędzony

[kopyr]

Piana: obfita, trwała, nie za bardzo chciała opadać, więc nalewanie trochę trwało. Koloru kremowego, początkowo drobne pęcherzyki zaczęły tworzyć coraz większe. Fenomenalny przy dolewaniu utworzyła wielkiego grzyba, który pływał sobie po powierzchni piwa do końca.

Kolor: ładny, ciemny bursztyn, pierwsza część klarowna,

Wysycenie: zdecydowanie przesadzone. Piwo jest przegazowane, chciało opuścić butelkę, ale je okiełznałem. Po okiełznaniu wysycenie niskie.

Zapach: ładny, choć wędzoności nie zarejestrowałem. Może nieco zbyt owocowy jak na lagera, ale przyjemny.

Smak: wędzoność bardzo delikatna, ale jest. Tak jak w zapachu jest owocowość, w lagerze będąca wadą, ale... taką owocowość można spotkać w niektórych niemieckich kellerach. Piwo ma też jedną podobną cechę, a mianowicie jest wyraźnie słodowe. Goryczka średnia.

Opakowanie klasyka dla Przywarki, niestety brak jakichkolwiek informacji.

 

Smaczne piwo, takie kellerowo-zwicklowe z delikatną nutą dymną.

[mario]

Widzę, że odgrzebujesz moje zapomniane już (prawie) warki.

Ten lagerek ma już też prawie dwa lata.Zostało mi tylko

kilka butelek.To był eksperyment z pozostałościami słodu

monachijskiego, samodzielnie wędzonego.

Muszę przyznać ,że jak degustowałem to piwo jakiś

miesiąc temu , to nie miałem problemu z dużym przesyceniem

ale w mojej piwniczce leżakowało przez cały czas w temp. 6 st. C.