07C. Kellerbier

[Matros]

7C. Kellerbier

Aroma: Reflects base style. Typically has additional yeast character, with byproducts not frequently found in well-lagered German beers (such as diacetyl, sulfur, and acetaldehyde).

Appearance: Reflects base style. Typically can be somewhat hazy or cloudy, and likely a little darker in appearance than the base style.

Flavor: Reflects base style. Typically has additional yeast character, with some byproducts not frequently found in well- lagered German beers (such as diacetyl, sulfur, and acetaldehyde), although not at objectionable levels.

Mouthfeel: Reflects base style. Has a bit more body and creamy texture due to yeast in suspension, and may have a slight slickness if diacetyl is present. May have a lower carbonation than the base style.

Comments: Young, unfiltered, unpasteurized versions of the traditional German beer styles, traditionally served on tap from the lagering vessel. The name literally means “cellar beer” – implying a beer served straight from the lagering cellar. Since this serving method can be applied to a wide range of beers, the style is somewhat hard to pin down. However, there are several common variants that can be described and used as templates for other versions. Sometimes described as Naturtrüb or naturally cloudy. Also sometimes called Zwickelbier, after the name of the tap used to sample from a lagering tank.

History: Originally, Kellerbier referred to any Lager beer being matured in the caves or cellars under the brewery. In the 19th century, Kellerbier was a strong, aged beer meant to last the summer (Sommerbier), stored in rock cellars and served straight from them. But when refrigeration began to be used, the term shifted to describing special beers that were served young, directly from the cellar or lagering vessel. Today some breweries use the term purely for marketing purposes to make their beers appear special. While a kellerbier is sometimes considered more of a serving style than a beer style, the serving technique is still predominately used with certain styles in certain regions (such as Helles around the Munich area, or a Märzen in the Franconia region).

Entry Instructions: The entrant must specify whether the entry is a Pale Kellerbier (based on Helles) or an Amber Kellerbier (based on Märzen). The entrant may specify another type of Kellerbier based on other base styles such as Pils, Bock, Schwarzbier, but should supply a style description for judges.

 

-----

 

07C. Kellerbier

 

Aromat: Odzwierciedla styl bazowy. Zazwyczaj posiada dodatkowo charakter drożdżowy , wraz z produktami ubocznymi które są rzadko spotykane w dobrze wylagerowanych niemieckich piwach (takich jak diacetyl, siarka, aldehyd octowy).

 

Wygląd: Odzwierciedla styl bazowy. Przeważnie może być poniekąd zamglone lub mętne i trochę ciemniejsze w porównaniu do bazowego stylu.

 

Smak: Odzwierciedla styl bazowy. Zazwyczaj posiada dodatkowo charakter drożdżowy, wraz z produktami ubocznymi które są rzadko spotykane w dobrze wylagerowanych niemieckich piwach (takich jak diacetyl, siarka, aldehyd octowy), chociaż nie na poziomie niepożądanym.

 

Odczucie w ustach: Odzwierciedla styl bazowy. Posiada trochę więcej ciała i kremowej tekstury z powodu zawiesiny drożdżowej. Może również posiadać lekką śliskość jeśli występuje w nim diacetyl. Może posiadać niższy stopień wysycenia niż styl bazowy.

 

Komentarz: Młoda, niefiltrowana, niepasteryzowana wersja tradycyjnego niemieckiego piwa, tradycyjnie serwowana z beczki w której było lagerowane. Nazwa dosłowna oznacza ''piwo piwniczne'' – sugerując piwo serwowane prosto z beczki w piwnicy, w której było lagerowane. Od kiedy taka metoda serwowania piwa może odnosić się do wielu innych stylów piwa, styl ten jest poniekąd trudny do ustalenia. Istnieje jednak kilka typowych wariantów, które można opisać i wykorzystać jako szablony dla innych wersji. Czasami określane jako Naturtrüb lub naturalne mętne. Również czasami nazywane Zwickelbier, od nazwy kranu używanego do pobierania próbek ze zbiornika leżakującego.

 

Historia: Oryginalnie, Kellerbier odpowiada każdemu lagerowi które dojrzewają w komorach lub piwnicach pod browarem. W XIX wieku, Kellerbier był piwem mocnym, dojrzewającym, które miało przetrwać lato (Sommerbier), przechowywanym w kamiennych piwnicach i serwowanym prosto z nich. Jednak kiedy zaczęto używać lodówek, termin ten zaczął dotyczyć piw specjalnych, które były serwowane młode, prosto z piwnicy lub zbiornika w którym leżakowało. Dzisiaj niektóre browary używają tego określenia głównie do celów marketingowych, aby ich piwa wydawały się wyjątkowe. Podczas gdy kellerbier jest czasem uważany za styl serwowania piwa niż za sam styl piwa, technika serwowania piwa jest nadal w przeważającej mierze używana w niektórych regionach ( jak Helles wokół Monachium, lub Marzen w regionie Frankonii).

 

Wskazówki dla uczestnika: Uczestnik musi sprecyzować czy wpisany jest Pale Kellerbier (na podstawie Helles) czy Amber Kellerbier (na podstawie Marzen). Uczestnik może określić inny typ Kellerbier na podstawie innych stylów bazowych takich jak Pils, Bock, Schwarzbier, jednak powinien dostarczyć również opis stylu dla sędziów.

 

Edytowane 15 Listopada 2017 przez Matros