27. Historical Beer/Piwo Historyczne: Sahti

[Hoperator]

Ogólne wrażenie:

Słodkie, ciężkie, mocne tradycyjne fińskie piwo o smaku żyta, jałowca i jego jagód oraz mocnym bananowo-goździkowym charakterem drożdży.

 

Aromat:

Estry „bananowe” wysokie z umiarkowanymi do umiarkowanie wysokich fenolami „goździkowymi”. Niekwaśne. Może mieć niski do umiarkowanego charakter jałowcowy. Słodowa zbożowość, karmel i żyto w tle. Lekki aromat alkoholowy. Wrażenie słodowej słodyczy.

 

Wygląd:

Barwa jasnożółta do ciemnobrązowej, najczęściej od średnio do ciemnobursztynowej. Generalnie całkiem mętne (niefiltrowane). Niewielka piana, wynikająca z niskiego nasycenia.

 

Smak:

Mocno bananowy i umiarkowany do umiarkowanie wysokiego goździkowy charakter drożdży. Umiarkowany ziarnisty smak żyta. Niska goryczka. Dość słodki finisz. Jałowiec (gałęzie) może wnosić smak sosnowy, leśny. Jagody jałowca mogą dawać smak podobny do ginu. Oba smaki (pochodzące z gałęzi i jagód jałowca) powinny był uzupełnieniem, nie dominować. Niewyczuwalny smak chmielowy. Smak umiarkowanie karmelowy, ale nie prażony. Wielowarstwowe i złożone, ze swoistym smakiem brzeczki niespotykanym w innych piwnych stylach. Niekwaśne.

 

Odczucie w ustach:

Gęste, lepkie i ciężkie, z zawartością białek (brak warzenia oznacza brak przełomu, tzn. wytrącenia się tzw. osadu gorącego). Niemal niegazowane do średnio niskiego nasycenia. Mocno rozgrzewające wynikające z poziomu alkoholu i młodego wieku, a często maskowane słodkością.

 

Komentarze:

Użycie żyta nie znaczy, że piwo powinno smakować kminkiem (dominujący smak w żytnim chlebie). Użycie jagód jałowca da smak podobny do ginu (podobnie aromatyzowanego jagodami jałowca). Jałowiec w balansie i smaku będzie jak chmiel, stanowiący kontrę dla słodkiej słodowości.

 

Historia:

Lokalny, tradycyjny styl z Finlandii. Stanowi gospodarską tradycję od co najmniej 500 lat, często warzone okazjonalnie np. na letnie, plenerowe wesela i pite tydzień lub dwa od warzenia. Podobna tradycja istnieje w Estonii, gdzie piwo jest znane jako koduolu.

 

Charakterystyczne składniki:

Słodowany jęczmień z innymi słodowanymi lub niesłodowanymi zbożami, często żytem. Niewielka ilość chmielu. Gałęzie jałowca używane do filtracji (tradycyjnie przeprowadzanej w wydrążonej kłodzie), ale często wnoszą do piwa jałowcowy charakter. Często używane górnofermentacyjne drożdże piekarskie w szybkiej, ciepłej fermentacji (niemieckie drożdże „weizenowe” są dobrym substytutem). Niegotowane. Zacierane z długimi przerwami, z oddzielnie dodawaną herbatką chmielową.

 

Porównanie stylu:

Mocno kojarzy się z weizenbockiem, ale słodsze i gęstsze, z żytnim i jałowcowym charakterem.

 

Parametry:

Gęstość początkowa: 18,4 - 28 Blg

Gęstość końcowa: 4,1 - 5,1 Blg

Zawartość alkoholu: 7 - 11% obj.

Barwa: 8 - 43 EBC

Goryczka: 7 - 15 IBUs

 

Komercyjne przykłady:

Browar Pinta Koniec Świata (Happy End), Browar Pinta&Pracownia Piwa Happy Crack, Browar Bazyliszek Jelonki.

 

 

 

 

Overall Impression:

A sweet, heavy, strong traditional Finnish beer with a rye, juniper, and juniper berry flavor and a strong banana-clove yeast character.

 

Aroma:

High banana esters with moderate to moderatelyhigh clove-like phenolics. Not sour. May have a low to moderate juniper character. Grainy malt, caramel, and rye in background. Light alcohol aroma. Sweet malt impression.

 

Appearance:

Pale yellow to dark brown color; most are medium to dark amber. Generally quite cloudy (unfiltered). Little head, due to low carbonation.

 

Flavor:

Strong banana and moderate to moderately-high clove yeast character. Moderate grainy rye flavor. Low bitterness. Fairly sweet finish. Juniper can add a pine-like flavor; juniper berries can add a gin-like flavor; both should be complementary, not dominant. No noticeable hop flavor. Moderate caramel flavor but no roast. Multi-layered and complex, with kind of a wortiness that is unusual in other beer styles. Not sour.

 

Mouthfeel:

Thick, viscous, and heavy with protein (no boil means no hot break). Nearly still to medium-low carbonation. Strongly warming from the alcohol level and young age, but often masked by sweetness.

 

Comments:

The use of rye doesn’t mean that it should taste like caraway (a dominant flavor in rye bread). The use of juniper berries will give a flavor like gin (similarly flavored with juniper berries). The juniper acts a bit like hops in the balance and flavor, providing some counterpoint to the sweet malt.

 

History:

An indigenous traditional style from Finland; a farmhouse tradition for at least 500 years, often brewed for festive occasions like summer weddings, and consumed within a week or two of brewing. A similar tradition exists in Estonia, where the beer is known as koduolu.

 

Characteristic Ingredients:

Malted barley along with malted and unmalted grains, often rye. Low hops. Juniper boughs used for lautering (traditionally in a hollowed-out log), but often producing a juniper/berry character. Often uses topfermenting baker’s yeast in a fast, warm fermentation (German Weizen yeast is a good substitute). Not boiled; a long mash steep is used, with a separately added hop tea.

 

Style Comparison:

Strong resemblance to Weizenbocks, but sweet and thick with a rye and juniper character.