08A. Standard/Ordinary Bitter

[Makaron]

8A. Standard/Ordinary Bitter

 

Aroma: The best examples have some malt aroma, often (but not always) with a caramel quality. Mild to moderate fruitiness is common. Hop aroma can range from moderate to none (UK varieties typically, although US varieties may be used). Generally no diacetyl, although very low levels are allowed.

Appearance: Light yellow to light copper. Good to brilliant clarity. Low to moderate white to off-white head. May have very little head due to low carbonation.

 

Flavor: Medium to high bitterness. Most have moderately low to moderately high fruity esters. Moderate to low hop flavor (earthy, resiny, and/or floral UK varieties typically, although US varieties may be used). Low to medium maltiness with a dry finish. Caramel flavors are common but not required. Balance is often decidedly bitter, although the bitterness should not completely overpower the malt flavor, esters and hop flavor. Generally no diacetyl, although very low levels are allowed.

Mouthfeel: Light to medium-light body. Carbonation low, although bottled and canned examples can have moderate carbonation.

Overall Impression: Low gravity, low alcohol levels and low carbonation make this an easy-drinking beer. Some examples can be more malt balanced, but this should not override the overall bitter impression. Drinkability is a critical component of the style; emphasis is still on the bittering hop addition as opposed to the aggressive middle and late hopping seen in American ales.

Comments: The lightest of the bitters. Also known as just ?bitter.? Some modern variants are brewed exclusively with pale malt and are known as golden or summer bitters. Most bottled or kegged versions of UK-produced bitters are higher-alcohol versions of their cask (draught) products produced specifically for export. The IBU levels are often not adjusted, so the versions available in the US often do not directly correspond to their style subcategories in Britain. This style guideline reflects the ?real ale? version of the style, not the export formulations of commercial products.

 

History: Originally a draught ale served very fresh under no pressure (gravity or hand pump only) at cellar temperatures (i.e., ?real ale?). Bitter was created as a draught alternative (i.e., running beer) to country-brewed pale ale around the start of the 20th century and became widespread once brewers understood how to ?Burtonize? their water to successfully brew pale beers and to use crystal malts to add a fullness and roundness of palate.

 

Ingredients: Pale ale, amber, and/or crystal malts, may use a touch of black malt for color adjustment. May use sugar adjuncts, corn or wheat. English hops most typical, although American and European varieties are becoming more common (particularly in the paler examples). Characterful English yeast. Often medium sulfate water is used.

Vital Statistics:

OG: 1.032 ? 1.040

IBUs: 25 ? 35

FG: 1.007 ? 1.011

SRM: 4 ? 14

ABV: 3.2 ? 3.8%

 

Commercial Examples: Fuller's Chiswick Bitter, Adnams Bitter, Young's Bitter, Greene King IPA, Oakham Jeffrey Hudson Bitter (JHB), Brains Bitter, Tetley?s Original Bitter, Brakspear Bitter, Boddington's Pub Draught

 

 

8A. Standard/Ordinary Bitter

 

Aromat: Najlepsze przykłady mają troszke aromatu słodowego przeważnie (ale nie zawsze) wraz z cechą karmelu. Łagodna do umiarkowana owocowość jest powszechna. Aromat chmielowy może być od umiarkowanego do brak (najczęściej brytyjskie odmiany, aczkolwiek mogą być użyte również amerykańskie) Generalnie brak diacetylu, aczkolwiek niski poziom jest akceptowalny.

Wygląd: Jasno żółty do jasno miedziany. Dobra do doskonała klarowność. Niskia do umiarkowana złamano biała piana. Może mieć bardzo niską piane, co wynika z niskiego nagazowania.

 

Smak: Średnia do wysoka goryczka. Większość posiada umiarkowanie niskie do umiarkowanie wysokie estry owocowe. Umiarkowany do słabego smaku chmielowego (ziemiasty, żywiczny, albo/i kwiatowy, czyli typowo brytyjskie odmiany chmielu, aczkolwiek amerykańskie odmiany mogą być użyte) Niska do średnia słodowość wraz z wytrawnym finiszem. Smaki karmelowe są powszechne, ale nie obligatoryjne. Balans chmielowo słodowy jest przeważnie zdecydowanie goryczkowy, aczkolwiek goryczka nie powinna w całości zdominować smaki słodowe, estrowe i smak chmilowy. Generalnie brak diacetylu, ale bardzo mały poziom jest dozwolony.

Tekstura: Lekka do średnio lekka treściwość. Niskie nagazowanie, aczkolwiek wersje butelkowane i puszkowe mogą być nagazowane umiarkowanie.

Ogólne wrażenie: Niska gęstość, nisko alkoholowe i niskie nagazowane powoduje, że piwo jest łatwe do picia. Niektóre przykłady mogą być bardziej zbalansowana na słodowość, ale nie powinno to zdominować goryczkowe odczucia. Wypijalność jest najważniejszym kryterium tego stylu; nacisk jest całyczas nałożony na chmielenie goryczkowe, w odróżnieniu od agresywne chmielenie dla smaku i zapachu występujące w American ale.

Komentarz: Najlżejszy z bitterów. Najczęściej znany jako ?bitter?. Niektóre nowoczesne odmiany uwarzone wyłącznie ze słodu pale ale są znane jakos golden albo summer bitters. Więkość wersji butelkowanych bądź kegowancyh brytyjskiej produkcji zawierają wiecej alkoholu niż wersje beczkowe (cask, draught), wyprodukowane specjalnie na eksport. Poziom IBU nie jest często skoordynowany, zatem wersje w USA często nie są odzwierciedleniem brytyjskich odpowiedników podgatunku. Ten wyznacznik stylu dotyczy wersji ?real ale?, a nie exportowej wersji znanej z produktów komercyjnych.

Historia: Oryginalnie piwo było nalewane bardzo świeże, nie pod ciśnieniem (grawitacyjnie ,albo przy użyciu pomp ręcznych) w temperaturach piwnicznych. Bitter był stworzony jako alternatywna wersja draught (podawana z beczki) do pale ale na początku XX wieku oraz stała się ogólnodostępna w momencie jak piwowarzy zrozumieli jak burtonizować wodę by warzyć jasne piwa jak również jak zaczeli używać słodu crystal by nadać pełnie smaku i krągłość na podniebieniu.

 

Surowce: Słód pale ale, amber albo/i słód cystal, można użyć zdziebko słodu black by zmienić kolor. Można użyć dodatków cukru, kukurydzy albo pszenicy. Najczęściej chmiele angielskie, aczkolwiek odiany amerykańskie i europejskie zaczynają być coraz bardziej powszechne (w szczególności w jaśniejszych przypadkach). Pełne charakteru angielskie drożdże. Przeważnie średnio siarczanowa woda jest używana.

 

Podstawowe informacje:

OG: 1.032 ? 1.040

IBUs: 25 ? 35

FG: 1.007 ? 1.011

SRM: 4 ? 14

ABV: 3.2 ? 3.8%

 

Komercyjne przykłady:Fuller's Chiswick Bitter, Adnams Bitter, Young's Bitter, Greene King IPA, Oakham Jeffrey Hudson Bitter (JHB), Brains Bitter, Tetley?s Original Bitter, Brakspear Bitter, Boddington's Pub Draught

[Makaron]

8A. Standardowy/Zwyczajny Bitter

 

Aromat: Najlepsze piwa w tym stylu mają przeważnie lekkie aromaty słodowego (ale niekoniecznie) wraz z nutą karmelu. Często występują łagodne do umiarkowane aromaty owocowe. Zapachy chmielowe mogą być od umiarkowane do braku (pochodzące najczęściej od brytyjskich odmian, ale aromaty pochodzące od odmian amerykańskich również się zdarzają). Najczęściej brak dwuacetylu, aczkolwiek niski poziom jest akceptowany.

Wygląd: Jasno żółty do jasno miedziany. Dobra do doskonała klarowność. Niska do umiarkowana szarobiała piana. Niskie nagazowanie może powodować bardzo niską pianę.

 

Smak: Średnia do mocna goryczka. Większość posiada umiarkowanie słabe do umiarkowanie mocne smaki estrów owocowych. Smaki pochodzące od chmieli (ziemisty, żywiczny, albo/i kwiatowy, czyli typowo brytyjskie odmiany chmielu, ale odmiany amerykańskie mogą być też użyte) są w zakresie od umiarkowanego do słabego. Niskie do średnie smaki słodowe wraz z wytrawnym finiszem. Nuty karmelowe są powszechnie spotykane, ale nie są niezbędne. Balans chmielowo-słodowy jest przeważnie zdecydowanie goryczkowy, ale goryczka nie powinna w całości zdominować smaków słodowych, estrowych i chmielowych. Generalnie brak dwuacetylu, ale bardzo mały poziom jest dozwolony.

Tekstura: Lekka do średnio lekka treściwość. Niskie nagazowanie, aczkolwiek wersje butelkowane i puszkowe mogą być nagazowane umiarkowanie.

Ogólne wrażenie: Niska gęstość początkowa, mała ilość alkoholu i niskie nagazowane powoduje, że piwo dobrze się pije. Niektóre przykłady mogą być bardziej zbalansowane w kierunku smaków słodowych, ale nie powinno to zdominować goryczkowych odczuć. Lekkość picia jest najważniejszym kryterium tego stylu; nacisk jest nałożony na chmielenie goryczkowe, w odróżnieniu od agresywnego chmielenia dla smaku i zapachu występujące w amerykańskim ale.

Komentarz: Najlżejszy z bitterów. Najczęściej znany jako ?bitter?. Niektóre nowoczesne odmiany uwarzone wyłącznie ze słodu pale ale są znane jako "golden" (złocisty) albo "summer" (letni) bitter. Większość wersji butelkowanych bądź kegowancyh brytyjskiej produkcji, produkowanej specjalnie na eksport, zawierają więcej alkoholu niż tradycyjne wersje beczkowe (cask). Poziom IBU nie jest ujednolicony, zatem wersje produkowane w USA często nie są odzwierciedleniem brytyjskich odpowiedników podgatunku. Ten wyznacznik stylu dotyczy wersji ?real ale?, a nie eksportowej wersji znanej z produktów koncernowych.

Historia: Oryginalnie piwo było nalewane bardzo świeże, nie pod ciśnieniem (grawitacyjnie ,albo przy użyciu pomp ręcznych) w temperaturach piwnicznych. Bitter był stworzony na początku XX wieku jako beczkowa alternatywa do pale ale.Stał się ogólnodostępny w momencie jak piwowarzy zrozumieli jak burtonizować wodę by warzyć smaczne jasne piwa oraz jak zaczęli stosować słód crystal dla nadania krągłości i pełności smaku.

 

Surowce: Słód pale ale, amber albo/i słód cystal, można użyć troszkę słodu black by zmienić kolor. Używa się dodatków takich jak cukier, kukurydza albo pszenica. Najczęściej używane są chmiele angielskie, aczkolwiek odmiany amerykańskie i europejskie zaczynają być coraz bardziej popularne (w szczególności w jaśniejszych wersjach). Pełne charakteru angielskie drożdże. Przeważnie używa się średnio siarczanową wodę.

 

Podstawowe informacje:

Gęstość początkowa: 8 - 10°Blg

Goryczka (IBU): 25 ? 35

Gęstość końcowa: 1.8 ? 2.8

Kolor (SRM): 4 ? 14

Alkohol objętościowo: 3.2 ? 3.8%

 

Komercyjne przykłady:Fuller's Chiswick Bitter, Adnams Bitter, Young's Bitter, Greene King IPA, Oakham Jeffrey Hudson Bitter (JHB), Brains Bitter, Tetley?s Original Bitter, Brakspear Bitter, Boddington's Pub Draught