05B. Traditional Bock

[JacekKocurek]

5B. Traditional Bock

 

Aroma: Strong malt aroma, often with moderate amounts of rich melanoidins and/or toasty overtones. Virtually no hop aroma. Some alcohol may be noticeable. Clean. No diacetyl. Low to no fruity esters.

 

Appearance: Light copper to brown color, often with attractive garnet highlights. Lagering should provide good clarity despite the dark color. Large, creamy, persistent, off-white head.

 

Flavor: Complex maltiness is dominated by the rich flavors of Munich and Vienna malts, which contribute melanoidins and toasty flavors. Some caramel notes may be present from decoction mashing and a long boil. Hop bitterness is generally only high enough to support the malt flavors, allowing a bit of sweetness to linger into the finish. Well-attenuated, not cloying. Clean, with no esters or diacetyl. No hop flavor. No roasted or burnt character.

 

Mouthfeel: Medium to medium-full bodied. Moderate to moderately low carbonation. Some alcohol warmth may be found, but should never be hot. Smooth, without harshness or astringency.

Overall Impression: A dark, strong, malty lager beer.

 

Comments: Decoction mashing and long boiling plays an important part of flavor development, as it enhances the caramel and melanoidin flavor aspects of the malt. Any fruitiness is due to Munich and other specialty malts, not yeast-derived esters developed during fermentation.

 

History: Originated in the Northern German city of Einbeck, which was a brewing center and popular exporter in the days of the Hanseatic League (14th to 17th century). Recreated in Munich starting in the 17th century. The name ?bock? is based on a corruption of the name ?Einbeck? in the Bavarian dialect, and was thus only used after the beer came to Munich. ?Bock? also means ?billy-goat? in German, and is often used in logos and advertisements.

Ingredients: Munich and Vienna malts, rarely a tiny bit of dark roasted malts for color adjustment, never any non-malt adjuncts. Continental European hop varieties are used. Clean lager yeast. Water hardness can vary, although moderately carbonate water is typical of Munich.

 

Vital Statistics:

OG: 1.064 ? 1.072

FG: 1.013 ? 1.019

IBUs: 20 ? 27

SRM: 14 ? 22

ABV: 6.3 ? 7.2%

 

Commercial Examples: Einbecker Ur-Bock Dunkel, Pennsylvania Brewing St. Nick Bock, Aass Bock, Great Lakes Rockefeller Bock, Stegmaier Brewhouse Bock

 

------------------------

 

5B. Traditional Bock (Koźlak tradycyjny)

 

Aromat: Mocny aromat słodowy, zwykle z umiarkowaną ilością bogatych aromatów melanoidynowych i/lub opiekanymi podtekstami. Praktycznie brak aromatu chmielu. Alkohol może być lekko zaznaczony. Czysty. Bez diacetylu. Estry owocowe na poziomie niskim do niewyczuwalnego.

 

Wygląd: Kolor od jasno miedzianego do brązowego, zwykle z fioletowymi błyskami. Leżakowanie powinno dawać dobrą klarowność mimo ciemnej barwy. Piana wysoka, kremowa i trwała w kolorze brudno-białym.

 

Smak: Kompleksowa słodowość zdominowana przez bogate smaki słodów monachijskiego i wiedeńskiego, którym zawdzięcza melonoidyny i opiekane smaki. Mogą być obecne pewne smaki karmelowe pochodzące od zacierania dekokcyjnego i długiego gotowania. Goryczka chmielowa jest jedynie na poziomie wystarczającym do podkreślenia smaków słodowych, pozwalając utrzymywać się wrażeniu słodyczy aż do finiszu. Dobrze odfermentowane i nie mdłe. Czysty smak bez estrów i diacetylu. Aromat chmielowy nie występuje. Bez charakteru palonego i spalenizny.

 

Tekstura: Treściwość od średniej do średnio-pełnej. Nasycenie umiarkowane do umiarkowanie niskiego. Lekko rozgrzewające od alkoholu, ale nigdy nie ?ciepłe?. Delikatne, bez ostrości i cierpkości.

 

Wrażenia ogólne: Ciemny, mocny i słodowy lager.

 

Komentarze: Ważną role w uzyskaniu właściwego smaku pełnią: zacieranie dekokcyjne i długotrwałe gotowanie, gdyż podnoszą smaki karmelowe i melonoidynowe słodu. Każda owocowość pochodzi od słodu monachijskiego i innych słodów specjalnych a nie jest efektem pracy drożdży podczas fermentacji.

 

Historia: Styl bierze swe początki od północnoniemieckiego miasta Einbeck, które było ważnym ośrodkiem browarniczym i eksporterem w czasach Ligi Hanzeatyckiej (XIV ? XVII wiek). Odtworzone na nowo w Monachium w XVII wieku. Nazwa ?bock? pochodzi od wymowy ?Einbeck? w dialekcie bawarskim i rozpowszechniła się dopiero po przeniesieniu produkcji piwa do Monachium. ?Bock? w Niemczech oznacza także kozła i zwykle jego wizerunek występuje na logach i w reklamach tego gatunku piwa.

 

Surowce: Słód wiedeński i monachijski, rzadko niewielki dodatek palonych słodów poprawiających barwę, nigdy nie dodaje się dodatków niesłodowych. Do chmielenia używa się różnych odmian chmieli z Europy kontynentalnej. Drożdże lagerowe o czystym profilu. Twardość wody może być różna, jednak umiarkowanie bogata w węglany woda jest typowa dla Monachium.

 

Dane podstawowe:

OG: 1.064 ? 1.072

FG: 1.013 ? 1.019

IBUs: 20 ? 27

SRM: 14 ? 22

ABV: 6.3 ? 7.2%

 

Przykłady komercyjne: Einbecker Ur-Bock Dunkel, Pennsylvania Brewing St. Nick Bock, Aass Bock, Great Lakes Rockefeller Bock, Stegmaier