16C. Saison

[Makaron]

16C. Saison

 

Aroma: High fruitiness with low to moderate hop aroma and moderate to no herb, spice and alcohol aroma. Fruity esters dominate the aroma and are often reminiscent of citrus fruits such as oranges or lemons. A low to medium-high spicy or floral hop aroma is usually present. A moderate spice aroma (from actual spice additions and/or yeast-derived phenols) complements the other aromatics. When phenolics are present they tend to be peppery rather than clove-like. A low to moderate sourness or acidity may be present, but should not overwhelm other characteristics. Spice, hop and sour aromatics typically increase with the strength of the beer. Alcohols are soft, spicy and low in intensity, and should not be hot or solventy. The malt character is light. No diacetyl.

Appearance: Often a distinctive pale orange but may be golden or amber in color. There is no correlation between strength and color. Long-lasting, dense, rocky white to ivory head resulting in characteristic ?Belgian lace? on the glass as it fades. Clarity is poor to good though haze is not unexpected in this type of unfiltered farmhouse beer. Effervescent.

Flavor: Combination of fruity and spicy flavors supported by a soft malt character, a low to moderate alcohol presence and tart sourness. Extremely high attenuation gives a characteristic dry finish. The fruitiness is frequently citrusy (orange- or lemon-like). The addition of one of more spices serve to add complexity, but shouldn?t dominate in the balance. Low peppery yeast-derived phenols may be present instead of or in addition to spice additions; phenols tend to be lower than in many other Belgian beers, and complement the bitterness. Hop flavor is low to moderate, and is generally spicy or earthy in character. Hop bitterness may be moderate to high, but should not overwhelm fruity esters, spices, and malt. Malt character is light but provides a sufficient background for the other flavors. A low to moderate tart sourness may be present, but should not overwhelm other flavors. Spices, hop bitterness and flavor, and sourness commonly increase with the strength of the beer while sweetness decreases. No hot alcohol or solventy character. High carbonation, moderately sulfate water, and high attenuation give a very dry finish with a long, bitter, sometimes spicy aftertaste. The perceived bitterness is often higher than the IBU level would suggest. No diacetyl.

Mouthfeel: Light to medium body. Alcohol level can be medium to medium-high, though the warming character is low to medium. No hot alcohol or solventy character. Very high carbonation with an effervescent quality. There is enough prickly acidity on the tongue to balance the very dry finish. A low to moderate tart character may be present but should be refreshing and not to the point of puckering.

Overall Impression: A refreshing, medium to strong fruity/spicy ale with a distinctive yellow-orange color, highly carbonated, well hopped, and dry with a quenching acidity.

Comments: Varying strength examples exist (table beers of about 5% strength, typical export beers of about 6.5%, and stronger versions of 8%+). Strong versions (6.5%-9.5%) and darker versions (copper to dark brown/black) should be entered as Belgian Specialty Ales (16E). Sweetness decreases and spice, hop and sour character increases with strength. Herb and spice additions often reflect the indigenous varieties available at the brewery. High carbonation and extreme attenuation (85-95%) helps bring out the many flavors and to increase the perception of a dry finish. All of these beers share somewhat higher levels of acidity than other Belgian styles while the optional sour flavor is often a variable house character of a particular brewery.

 

History: A seasonal summer style produced in Wallonia, the French-speaking part of Belgium. Originally brewed at the end of the cool season to last through the warmer months before refrigeration was common. It had to be sturdy enough to last for months but not too strong to be quenching and refreshing in the summer. It is now brewed year-round in tiny, artisanal breweries whose buildings reflect their origins as farmhouses.

 

Ingredients: Pilsner malt dominates the grist though a portion of Vienna and/or Munich malt contributes color and complexity. Sometimes contains other grains such as wheat and spelt. Adjuncts such as sugar and honey can also serve to add complexity and thin the body. Hop bitterness and flavor may be more noticeable than in many other Belgian styles. A saison is sometimes dry-hopped. Noble hops, Styrian or East Kent Goldings are commonly used. A wide variety of herbs and spices are often used to add complexity and uniqueness in the stronger versions, but should always meld well with the yeast and hop character. Varying degrees of acidity and/or sourness can be created by the use of gypsum, acidulated malt, a sour mash or Lactobacillus. Hard water, common to most of Wallonia, can accentuate the bitterness and dry finish.

 

Vital Statistics:

OG: 1.048 ? 1.065

IBUs: 20 ? 35

FG: 1.002 ? 1.012

SRM: 5 ? 14

ABV: 5 ? 7%

 

Commercial Examples: Saison Dupont Vieille Provision; Fantôme Saison D?Erezée - Printemps; Saison de Pipaix; Saison Regal; Saison Voisin; Lefebvre Saison 1900; Ellezelloise Saison 2000; Saison Silly; Southampton Saison; New Belgium Saison; Pizza Port SPF 45; Lost Abbey Red Barn Ale; Ommegang Hennepin

 

 

16C. Saison

 

Aromat: Mocny aromat owocowy wraz z od lekkiego do umiarkowanego aromatu chmielowego oraz od umiarkowanego do braku aromatu ziołowego, przyprawowego i alkoholowego. Estry owocowe dominują aromat i są często podobne do aromatów owoców cytrusowych takich jak pomarańcze czy cytryny. Przeważnie występuje lekki do średnio mocny aromat przyprawowy albo kwiatowy wynikający z chmielu. Umiarkowany aromat przypraw (wynikający z faktycznego dodatku przypraw i/albo w wyniku produkcji fenoli przez drożdże), który współgra z innymi aromatami. Jeśli fenole występują raczej są pieprzowe niż goździkowe. Słaba do umiarkowana kwaskowatość może występować,ale nie powinno przysłaniać innych cech. Przyprawowe, chmielowe i kwaskowate aromaty przeważnie wzrastają wraz z mocą piwa. Aromaty alkoholowe są przyjemne, przyprawowe i słabe w intensywności, i nie powinny być gorące, albo ?rozpuszczalnikowate?.Słaby charakter słodowy. Brak diacetylu.

 

Wygląd: Kolor przeważnie wyraźnie blado pomarańczowy, ale może być złoty albo bursztynowy. Nie ma zależności pomiędzy mocą i kolorem piwa. Długo utrzymująca się, gęsta, wysoka biała albo koloru kości słoniowej piana, która pozostawia charakterystyczna ?belgijską koronę? na pokalu. Klarowność jest od słabej do dobrej, ale można oczekiwać ,ze niefiltrowane wersje z gospodarstw rolnych będą mętne. Musujące.

Smak: Kombinacja owocowości i smaków przypraw podparta delikatnymi słodowymi cechami. Obecność smaków alkoholowych i cierpkiej kwaskowatości na poziomie od niskiego do umiarkowanego. Bardzo mocne odfermentowanie nadaje charakterystycznego wytrawnego finiszu. Owocowość jest często cytrusowa (pomarańczowa albo cytrynowa). Dodatek jednej, albo więcej przypraw nadaje złożoności, ale nie powinno dominować w balansie. Lekkie pieprzowe fenole dostarczone przez drożdże mogą zastąpić dodatek przypraw; fenole są na niższym poziomie niż większość belgijskich piw, i dopełniają goryczkę. Smak chmielowy jest lekki do umiarkowany, i najczęściej z posmakami ziemiastymi albo przyprawowymi. Goryczka chmielowa może być od umiarkowana do mocna, ale nie powinny zasłaniać smaki estrów owocowych, przypraw i słodu. Smaki słodowe są delikatne, ale powinny być wystarczająco mocne by stworzyć tło dla innych smaków. Niska do umiarkowana cierpka kwaskowatość możę być obecna, ale nie powinny przytłaczać innych smaków. Przyprawy, chmielowa goryczka i smak i kwaskowatość przeważenie stają się bardziej intensywne w mocniejszych piwach, natomiast słodkość maleje. Brak gorących, albo rozpuszczalnikowych posmaków alkoholu. Mocne nagazowanie, umiarkowanie siarczanowa woda i mocne odfermentowanie nadaje bardzo wytrawny finisz wraz z długim, gorzkim czasami przyprawowym posmakiem. Odczuwalna goryczka jest przeważnie mocniejsza niż poziom IBU by na to wskazywał. Brak diacetylu.

 

Tekstura: Lekka do średnia treściwość. Poziom alkoholu może być średni do średnio wysoki, ale rozgrzewający charakter jest niski, albo średni. Brak gorących, albo rozpuszczalnikowych posmaków alkoholu. Bardzo mocno gazowane, musujące. Wystarczająca kłująca kwaskowatość na języku balansuje bardzo wytrawny finisz. Lekka do umiarkowana cierpkość może występować, ale powinna być odświeżająca,a nie wykrzywiająca.

Ogólne wrażenia: Orzeźwiające, średnio do mocno owocowe/przyprawowe ale, wraz z wyraźnym pomarańczowym kolorem, mocno nagazowane, mocno nachmielone i wytrawne z chłodzącą kwaskowatością.

Komentarz: Wersje o różnej zawartości alkoholu istnieją (piwa stołowe około 5%, typowe wersje eksportowe około 6.5% i wersje mocne 8%+). Wersje mocne i ciemne (miedziane do ciemno brązowo/czarne) powinny być przedstawiane jako Belgian Speciality Ales (16E). Słodkość maleje, ale smaki przypraw, chmielu i kwasowość wzrasta wraz z mocą. Dodatek ziół i przypraw odróżnia różne wersje lokalne. Mocne nagazowanie i mocne odfermentowanie (85%-95%) pomaga wzmocnić smaki i wzmacnia odczucia wytrawnego finiszu. Wszystkie piwa z tego stylu zawierają nieco wyższy poziom kwaskowatości niż inne style belgisjkie natomiast opcjonalny kwaśny smak odróżnia poszczególne piwa z lokalnych browarów.

 

Historia: Sezonowe letni styl produkowany w Waloni i francuskojęzycznej części Belgii. Orginalnie warzone na koniec sezonu zimnego by starczylo na ciepłe miesiące, przed okresem gdzie chlodzeniarki były powszechne. Musiało być wystraczająco mocne by przetrwało ciepłe miesiące, ale chodzące i odświeżające podczas lata. Obecnie warzone przez cały rok w małych, rzemieślniczych browarach, których budynki odzwierciedlają ich pochodzenie jako farm.

 

Surowce: Głównie słód pilzneński w zasypie, ale dodatek słodu wiedeńskiego albo/i monachijskiego wpływa na kompleksowość i kolro. Czasami zawiera inne słody takie jak pszenne czy orkisz. Dodatki niesłodowane takie jak miód, cukier również nadaje złożoności i zmniejsza treściwość. Goryczka i smak chmielowy może być bardziej zauważalny jak w innych stylach belgijskich. Saison jest czasami chmielony na zimno. Szlachetne odmiany chmieli Styrian albo East Kent Goldings są powszechnie używane. Szeroka gama przypraw i ziół są przeważnie używane by nadać kompleksowości i unikalności w wersjach mocniejszych, ale powinno stapiać się dobrze z charakterem drożdżowym i chmielowym. Różny poziom kwasowości i kwaskowatowości może być wynikiem użycia gipsu, zakwaszonego słodu, zakwaszonego zacieru albo Lactobacillus. Twarda woda występująca w większości Walonii ,może akcentować goryczkowośći wytrawny finisz.

 

Podstawowe informacje:

OG: 1.048 ? 1.065

IBUs: 20 ? 35

FG: 1.002 ? 1.012

SRM: 5 ? 14

ABV: 5 ? 7%

 

Komercyjne przykłady: Saison Dupont Vieille Provision; Fantôme Saison D?Erezée - Printemps; Saison de Pipaix; Saison Regal; Saison Voisin; Lefebvre Saison 1900; Ellezelloise Saison 2000; Saison Silly; Southampton Saison; New Belgium Saison; Pizza Port SPF 45; Lost Abbey Red Barn Ale; Ommegang Hennepin