17A. Berliner Weisse

[Makaron]

17A. Berliner Weisse

 

Aroma: A sharply sour, somewhat acidic character is dominant. Can have up to a moderately fruity character. The fruitiness may increase with age and a flowery character may develop. A mild Brettanomyces aroma may be present. No hop aroma, diacetyl, or DMS.

 

Appearance: Very pale straw in color. Clarity ranges from clear to somewhat hazy. Large, dense, white head with poor retention due to high acidity and low protein and hop content. Always effervescent.

Flavor: Clean lactic sourness dominates and can be quite strong, although not so acidic as a lambic. Some complementary bready or grainy wheat flavor is generally noticeable. Hop bitterness is very low. A mild Brettanomyces character may be detected, as may a restrained fruitiness (both are optional). No hop flavor. No diacetyl or DMS.

 

Mouthfeel: Light body. Very dry finish. Very high carbonation. No sensation of alcohol.

Overall Impression: A very pale, sour, refreshing, low-alcohol wheat ale.

 

Comments: In Germany, it is classified as a Schankbier denoting a small beer of starting gravity in the range 7-8°P. Often served with the addition of a shot of sugar syrups (?mit schuss?) flavored with raspberry (?himbeer?) or woodruff (?waldmeister?) or even mixed with Pils to counter the substantial sourness. Has been described by some as the most purely refreshing beer in the world.

History: A regional specialty of Berlin; referred to by Napoleon's troops in 1809 as ?the Champagne of the North? due to its lively and elegant character. Only two traditional breweries still produce the product.

 

Ingredients: Wheat malt content is typically 50% of the grist (as with all German wheat beers) with the remainder being Pilsner malt. A symbiotic fermentation with top-fermenting yeast and Lactobacillus delbruckii provides the sharp sourness, which may be enhanced by blending of beers of different ages during fermentation and by extended cool aging. Hop bitterness is extremely low. A single decoction mash with mash hopping is traditional.

Vital Statistics:

OG: 1.028 ? 1.032

IBUs: 3 ? 8

FG: 1.003 ? 1.006

SRM: 2 ? 3

ABV: 2.8 ? 3.8%

 

Commercial Examples: Schultheiss Berliner Weisse, Berliner Kindl Weisse, Nodding Head Berliner Weisse, Weihenstephan 1809 (unusual in its 5% ABV), Bahnhof Berliner Style Weisse, Southampton Berliner Weisse, Bethlehem Berliner Weisse, Three Floyds Deesko

 

 

17A. Berliner Weisse

 

Aromat: Ostro kwaskowaty, kwaśny charakter dominuje. Może mieć do umiarkowanych cehc owocowych. Owocowość może zwiększać sie z wiekiem jak również cechy kawiatowe mogą się rozwinąć. Delikatny aromat Brettanomyces możę yć obecny. Brak aromatów chmielu, diacetylu albo DMS.

 

Wygląd: Bardzo blada słomkowy kolor. Klarowność w przedziale od klarowny do troszkę mglisty. Duża, zbita, biała piana słabo utrzymująca się w wyniku wysokiej kwasowości i niskiej zawartości białek i chmielu. Zawsze musujące.

Smak: Czysty mleczna kwaskowatość dominuje i może być bardzo mocna, aczkolwiek nie tak kwaśne jak lambic. Trochę przyjemnych chlebowych albo zbożowych smaków pszenicy jest zasadniczo zauważalnych. Goryczka chmielowa jest bardzo niska. Brak smaków chmielu. Brak diacetylu albo DMS.

 

Tekstura: Lekka treściwość. Bardzo wytrawny finisz. Bardzo mocne nagazowanie. Brak odczuć alkoholowych.

 

Ogólne wrażenia: Bardzo jasne, kwaskowate, orzeźwiające, niskoalkoholowe pszenne ale.

 

Komentarz: W niemczech sklasyfikowane jako Schankbier, lekkie piwo z początkową gęstością w przedziale 7-8°P. Często serwowane wraz z dodatkiem porcji syropu cukrowego ('mit schuss'), z malinami ('himbeer') a marzanką wonną ('waldmeister') albo nawet mieszane jest z Pilsem by złagodzić kwaskowatość. Określane jako najbardziej orzeźwiające piwo na świecie.

 

Historia: Regionalna specjalność Berlina; określane przez wojska napoleońskie w 1809 jako ?szampan połnocy? jako wynik jego żywotności i eleganckiego charakteru. Tylko dwa tradycyjne browary całyczas produkują to piwo.

Surowce: Pszeniczny słód przeważnie stanowi 50% zasypu (jak wszystkie niemieckie pszenne piwa), reszta to słód pilzneński. Symboliczna fermentacja drożdżami górnej fermentacji i Lactobacillus delbruckii prowadzi do uzyskania ostrej kwaskowatości, która może być wzmocniona przez mieszanie tego piwa z piwami o różnym wieku podczas fermentacji i przez wydłużone długie chłodne leżakowanie. Goryczka chmielowa jest ekstremalnie niska. Tradycyjne zacieranie dekokcyjne jednowarowe wraz z chmieleniem podczas zacierania.

Podstawowe informacje:

OG: 1.028 ? 1.032

IBUs: 3 ? 8

FG: 1.003 ? 1.006

SRM: 2 ? 3

ABV: 2.8 ? 3.8%

 

Komercyjne przykłady: Schultheiss Berliner Weisse, Berliner Kindl Weisse, Nodding Head Berliner Weisse, Weihenstephan 1809 (unusual in its 5% ABV), Bahnhof Berliner Style Weisse, Southampton Berliner Weisse, Bethlehem Berliner Weisse, Three Floyds Deesko