17B. Flanders Red Ale

[Makaron]

17B. Flanders Red Ale

 

Aroma: Complex fruitiness with complementary malt. Fruitiness is high, and reminiscent of black cherries, oranges, plums or red currants. There is often some vanilla and/or chocolate notes. Spicy phenols can be present in low amounts for complexity. The sour, acidic aroma ranges from complementary to intense. No hop aroma. Diacetyl is perceived only in very minor quantities, if at all, as a complementary aroma.

 

Apearancep: Deep red, burgundy to reddish-brown in color. Good clarity. White to very pale tan head. Average to good head retention.

 

Flavor: Intense fruitiness commonly includes plum, orange, black cherry or red currant flavors. A mild vanilla and/or chocolate character is often present. Spicy phenols can be present in low amounts for complexity. Sour, acidic character ranges from complementary to intense. Malty flavors range from complementary to prominent. Generally as the sour character increases, the sweet character blends to more of a background flavor (and vice versa). No hop flavor. Restrained hop bitterness. An acidic, tannic bitterness is often present in low to moderate amounts, and adds an aged red wine-like character with a long, dry finish. Diacetyl is perceived only in very minor quantities, if at all, as a complementary flavor.

 

Mouthfeel: Medium bodied. Low to medium carbonation. Low to medium astringency, like a well-aged red wine, often with a prickly acidity. Deceivingly light and crisp on the palate although a somewhat sweet finish is not uncommon.

 

Overall Impression: A complex, sour, red wine-like Belgian-style ale.

 

Comments: Long aging and blending of young and well-aged beer often occurs, adding to the smoothness and complexity, though the aged product is sometimes released as a connoisseur?s beer. Known as the Burgundy of Belgium, it is more wine-like than any other beer style. The reddish color is a product of the malt although an extended, less-than-rolling portion of the boil may help add an attractive Burgundy hue. Aging will also darken the beer. The Flanders red is more acetic and the fruity flavors more reminiscent of a red wine than an Oud Bruin. Can have an apparent attenuation of up to 98%.

 

History: The indigenous beer of West Flanders, typified by the products of the Rodenbach brewery, established in 1820 in West Flanders but reflective of earlier brewing traditions. The beer is aged for up to two years, often in huge oaken barrels which contain the resident bacteria necessary to sour the beer. It was once common in Belgium and England to blend old beer with young to balance the sourness and acidity found in aged beer. While blending of batches for consistency is now common among larger breweries, this type of blending is a fading art.

Ingredients: A base of Vienna and/or Munich malts, light to medium cara-malts, and a small amount of Special B are used with up to 20% maize. Low alpha acid continental hops are commonly used (avoid high alpha or distinctive American hops). Saccharomyces, Lactobacillus and Brettanomyces (and acetobacter) contribute to the fermentation and eventual flavor.

 

Vital Statistics:

OG: 1.048 ? 1.057

IBUs: 10 ? 25

FG: 1.002 ? 1.012

SRM: 10 ? 16

ABV: 4.6 ? 6.5%

 

Commercial Examples: Rodenbach Klassiek, Rodenbach Grand Cru, Bellegems Bruin, Duchesse de Bourgogne, New Belgium La Folie, Petrus Oud Bruin, Southampton Flanders Red Ale, Verhaege Vichtenaar, Monk?s Cafe Flanders Red Ale, New Glarus Enigma, Panil Barriquée, Mestreechs Aajt

 

 

17B. Flanders Red Ale

 

Aromat: Złożony owocowy wraz z uzupełniającym słodowym. Owocowość jest wysoka i przypominająca wiśnie, pomarańcze, śliwki i czerwone porzeczki. Często występuje wanilia i/albo nuty czekoladowe. Przyprawowe fenole mogą być obecne w małych ilościach dla złożoności aromatu. Kwaskowaty, kwaśny aromat jest w przedziale od dopełniający do intensywny. Brak aromatów chmielowych. Diacetyl jest odczuwalny tylko w bardzo nikłych ilościach jeśli w ogóle, jako uzupełniający aromat.

 

Wygląd: Głęboko czerwony, burgundowy do czerwonawo brązowego koloru. Dobra klarowność. Biała do bardzo blado żółtobrązowa piana. Przecietnie do dobrze utrzymująca się piana.

 

Smak: Intensywny owocowy przeważnie zawierający smaki śliwki, pomarańcze, wiśnie albo czerwoną porzeczkę. Delikatne cechy wanilii i/albo czekolady są przeważnie obecne. Przyprawowe fenole mogą być obecne w małych ilościach dla nadania złożoności smaku. Kwaskowaty, kwaśny charakter jest w przedziale od dopełniającego do intensywnego, smaki słodowe są w przedziale od dopełniającego do wyraźnego. Generalnie wraz z zwiększającym się kwaskowatym charakterem, cechy słodkie mieszają się bardziej z drugoplanowanymi smakami (i vice versa). Brak smaków chmielowych. Powściągliwa goryczka chmielowa. Kwaśna, taninowa gorycz jest często obecna w niskich do umiarkowanych ilościach i dodaje dojrzałego winnego charakteru wraz z długim, wytrawnym finiszem. Diacetyl obecny w bardzo małych ilościach, jeśli w ogóle, jako uzupełniający smak.

 

Tekstura: Średnia treściwość. Słabe do średnie nagazowanie. Słabe do średnie odczucia ściągania, jakby dobrze wyleżakowane czerwone wino, często wraz z kłującą kwasowości. Oszukująco lekkie i rześkie na podniebieniu aczkolwiek troszkę słodkiego finiszu nie jest niczym niezwykłym.

 

Ogólne wrażenia: Kompleksowe, kwaskowate, jakby czerwone wino belgijskie ale.

 

Komentarz: Długo dojrzewające i mieszane z młodymi jak również się pojawiają, dodając gładkości i kompleksowości, natomiast dojrzałe produkty są czasami wydane jako piwo dla konesera. Znane jako burgund Belgii, jest nabardziej winne ze wszystkich innych stylów piwa. Czerwonawy kolor jest efektem słodu, aczkolwiek przedłużone gotowanie może pomóc w uzyskaniu atrakcyjnej burgundowego odcienia. Dojrzewanie również przyciemni piwo. The flanders red jest bardziej octowy i posiada owocowe smaki, które przypominają czerwone wino niż Oud Bruin. Może być wysoko odfermentowane nawet do 98%.

 

Historia: Lokalne piwo dla West Flanders, wytworzone przez browar Rodenbach powstały w 1820 w West Flanders ale odzwierciedla wcześniejsze tradycje. Piwo jest dojrzewane do dwóch lat, często w ogromnych dębowych beczkach, które zawierają bakterie niezbędne dla nadania kwaskowatości piwu. Kiedyś powszechne było w Belgii i Anglii mieszanie starszego piwa z młodym by zbalansować kwaskowatość i kwaśność znajdowane w dojrzałym piwie. Gdy mieszanie warek dla konsystencji jest teraz powszechne wśród większych browarów, ten typ mieszania jest zamierającą sztuką.

 

Surowce: Słód wiedeński i/albo monachijski jako bazowy, jasne do średnie słody cara i małe ilości Specjal B są używane wraz z do 20% kukurydzą. Chmiele zawierające małe ilości kwasów alfa są powszechnie używane (unikaj dużej ilości kwasów alfa i chmieli amerykańskich). Saccharomyces, Lactobacillus i Brettanomyces (i acetobacter) wpływają na fermentacje i ewentualnie smak.

 

Podstawowe informacje:

OG: 1.048 ? 1.057

IBUs: 10 ? 25

FG: 1.002 ? 1.012

SRM: 10 ? 16

ABV: 4.6 ? 6.5%

 

Komercyjne przykłady: Rodenbach Klassiek, Rodenbach Grand Cru, Bellegems Bruin, Duchesse de Bourgogne, New Belgium La Folie, Petrus Oud Bruin, Southampton Flanders Red Ale, Verhaege Vichtenaar, Monk?s Cafe Flanders Red Ale, New Glarus Enigma, Panil Barriquée, Mestreechs Aajt