17D. Straight (Unblended) Lambic

[Makaron]

17D. Straight (Unblended) Lambic

 

Aroma: A decidedly sour/acidic aroma is often dominant in young examples, but may be more subdued with age as it blends with aromas described as barnyard, earthy, goaty, hay, horsey, and horse blanket. A mild oak and/or citrus aroma is considered favorable. An enteric, smoky, cigar-like, or cheesy aroma is unfavorable. Older versions are commonly fruity with aromas of apples or even honey. No hop aroma. No diacetyl.

 

Appearance: Pale yellow to deep golden in color. Age tends to darken the beer. Clarity is hazy to good. Younger versions are often cloudy, while older ones are generally clear. Head retention is generally poor. Head color is white.

 

Flavor: Young examples are often noticeably sour and/or lactic, but aging can bring this character more in balance with the malt, wheat and barnyard characteristics. Fruity flavors are simpler in young lambics and more complex in the older examples, where they are reminiscent of apples or other light fruits, rhubarb, or honey. Some oak or citrus flavor (often grapefruit) is occasionally noticeable. An enteric, smoky or cigar-like character is undesirable. Hop bitterness is low to none. No hop flavor. No diacetyl.

 

Mouthfeel: Light to medium-light body. In spite of the low finishing gravity, the many mouth-filling flavors prevent the beer from tasting like water. As a rule of thumb lambic dries with age, which makes dryness a reasonable indicator of age. Has a medium to high tart, puckering quality without being sharply astringent. Virtually to completely uncarbonated.

 

Overall Impression: Complex, sour/acidic, pale, wheat-based ale fermented by a variety of Belgian microbiota.

 

Comments: Straight lambics are single-batch, unblended beers. Since they are unblended, the straight lambic is often a true product of the ?house character? of a brewery and will be more variable than a gueuze. They are generally served young (6 months) and on tap as cheap, easy-drinking beers without any filling carbonation. Younger versions tend to be one-dimensionally sour since a complex Brett character often takes upwards of a year to develop. An enteric character is often indicative of a lambic that is too young. A noticeable vinegary or cidery character is considered a fault by Belgian brewers. Since the wild yeast and bacteria will ferment ALL sugars, they are bottled only when they have completely fermented. Lambic is served uncarbonated, while gueuze is served effervescent. IBUs are approximate since aged hops are used; Belgians use hops for anti-bacterial properties more than bittering in lambics.

History: Spontaneously fermented sour ales from the area in and around Brussels (the Senne Valley) stem from a farmhouse brewing tradition several centuries old. Their numbers are constantly dwindling.

 

Ingredients: Unmalted wheat (30-40%), Pilsner malt and aged (surannes) hops (3 years) are used. The aged hops are used more for preservative effects than bitterness, and makes actual bitterness levels difficult to estimate. Traditionally these beers are spontaneously fermented with naturally-occurring yeast and bacteria in predominately oaken barrels. Home-brewed and craft-brewed versions are more typically made with pure cultures of yeast commonly including Saccharomyces, Brettanomyces, Pediococcus and Lactobacillus in an attempt to recreate the effects of the dominant microbiota of Brussels and the surrounding countryside of the Senne River valley. Cultures taken from bottles are sometimes used but there is no simple way of knowing what organisms are still viable.

 

Vital Statistics:

OG: 1.040 ? 1.054

IBUs: 0 ? 10

FG: 1.001 ? 1.010

SRM: 3 ? 7

ABV: 5 ? 6.5%

 

Commercial Examples: The only bottled version readily available is Cantillon Grand Cru Bruocsella of whatever single batch vintage the brewer deems worthy to bottle. De Cam sometimes bottles their very old (5 years) lambic. In and around Brussels there are specialty cafes that often have draught lambics from traditional brewers or blenders such as Boon, De Cam, Cantillon, Drie Fonteinen, Lindemans, Timmermans and Girardin.

 

17D. Straight (niemieszany) Lambic

 

Aromat: Decydująco kwaskowaty/kwaśny jest często dominujący w młodych przykładach, ale może być łagodniejszy wraz z wiekiem jak zaczyna mieszać się z aromatami określanymi jako stodoły, ziemisty, kozi, siana, koński i końskiego pledu. Łagodne dębowe i/albo cytrusowe aromaty są uznawane za porządane. Jelitowe, dymu, cygara albo sera są uznawane za niekorzystne. Dojrzałe wersje są często owocowe wraz z aromatem jabłek albo nawet miodu. Brak chmielowego aromatu. Brak diacetylu.

Wygląd: Blado żółty do głęboko złoty kolor. Piwo ciemnieje z wiekiem. Klarowność jest od mglistej do dobrej. Młodsze wersje są przeważnie mgliste, natomiast starsze generalnie klarowne. Piana utrzymuje się generalnie słabo. Biały kolor piany.

 

Smak: Młode przykłady mają przeważnie zauważalny kwaskowaty i/albo mleczno-kwaśny smak, ale dojrzewanie nadaje charakteru bardziej zbalansowanego z słodem, pszenicą i smakami określanymi jako stodoły. Owocowe smaki są prostsze w młodych piwach labick i bardziej złożone w starszych przykładach, gdzie mogą przypominać jabłka i inne lekkie owoce, rabarbar albo miód. Troche dębowych albo cytrusowych smaków (przeważnie grapefruit) jest okazjonalnie zauważalny. Jelitowe, dymny albo charakter cygara jest nieporządany. Goryczka chmielowa jest niska do brak. Brak smaków chmielowych. Brak diacetylu.

 

Tekstura: Lekka do średnio lekka treściwość. W wyniku niskiej końcowej gęstości, wiele smaków wypełniających zapobiega wrażenia wodnistego smaku. Zasadą jest ,że lambic staje się bardziej wytrawny wraz z wiekiem, co daje , ze wytrawność jest rozsądną wskazówką dotyczącą wieku. Posiada średnią do mocną cierpokość oraz kłujące odczucia bez cech ostro ściągających. Wirtualnie do kompletnie niegazowane.

 

Ogólne wrażenia: Złożone, kwaskowato/kwaśne, blade, bazowane na pszenicy ale fermentowane przez kilka belgijskich mikrobów.

 

Komentarz: Straight lambic są z jednej warki, niemieszanymi piwami. Od czasu kiedy nie są mieszane, straight lambic są prawdziwymi charakterystycznymi produktami poszczególnych browarów, i jest więcej odmian niż gueuze. Są przeważnie serwowane młode (6 miesięcy) i z nalewaka ,tanie, łatwe do picia piwo bez odczuć nagazowania. Młodsze wersje skłaniają się by być jednowymiarowo kwaskowate, natomiast kompleksowy charakter Brett często rozwija się powyżej roku by się rozwinąć. Jelitowy charakter jest często dowodzący gdy lambic jest zbyt młody. Zauważalne octowe albo cydrowe cechy są określane jako wady przez belgijskich piwowarów. Dzikie drożdże i bakterie sfermentują cały cukier, piwo to jest butelkwawne w momencie gdy piwo jest całkowicie odfermentowane. Lambic jest serwowany kompletnie nienagazowane, natomiast gueuze jest serowane musujące. Wartości IBU są w przybliżeniu gdyż używa się dojrzewających chmieli; Belgowie używają chmielu raczej dla jego właściwości antybakteryjnych niż dla nadania goryczki.

 

Historia: Fermentowane fermentacją spontaniczną kwaskowate ale z okolic Brukseli (senne valley) pochodzą od tradycji małych farmowych browarów z kilku wiekową tradycją. Ilość takich browarów cały czas spada.

 

Surowce: Niesłodowana pszenica (30-40%), słód pilzneński i dojrzały (suranne) chmie (3 letni) są używane. Dojrzały chmiel jest używany bardziej jako środek konserwujący niż dla nadania goryczki, co powoduje faktyczny poziom goryczki ciężki do przewidzenia. Tradycyjnie te piwa są spontanicznie fermentowane przy użyciu naturalnych drożdży i bakterii e dębowych beczkach. Piwo domowe i z małych rzemieślniczych browarów są typowo robione przy użyciu czystych kultur drożdży często zawierających Saccharomyces, Brettanomyces, Pediococcus i Lactobacillus w celu próby skopiowania dominującego efektu mikrobów z Brukseli i okolic Senne River Valley. Kultury pobrane z butelek są czasami użyte ale nie ma jednoznacznej, prostej drogi czy te organizmy będą całyczas żywotne.

 

Podstawowe informacje:

OG: 1.040 ? 1.054

IBUs: 0 ? 10

FG: 1.001 ? 1.010

SRM: 3 ? 7

ABV: 5 ? 6.5%

 

Komercyjne przykłady: Jedyne butelkowe gotowe wersje są dostępne toCantillon Grand Cru Bruocsella jeśli piwowar uzna, że warto to piwo zabutelkować. De Cam czasami butelkuje swoje bardzo dojrzałe piwa (5 letnie). W okolicach Brukseli są wyspecjalizowane kafejki, które mają lambica z nalewaka, które pochodzą z tradycyjnych browarów takich jak Boon, De Cam, Cantillon, Drie Fonteinen, Lindemans, Timmermans i Girardin.