27. Historical Beer/Piwo Historyczne: Lichtenhainer

[b.dawid]

Historical Beer: Lichtenhainer

 

Aroma: Moderately strong fresh smoky aroma, light hints of sourness, medium-low fruity esters, possibly apples or lemons, moderate bready-grainy malt. The smoke character is stronger than the bready notes, and the smoke has a ‘dry’ character, like the remnants of an old fire, not a ‘greasy’ smoke.

 

Appearance: Tall off-white head, rocky and persistent. Deep yellow to light gold color. Fair clarity, may be somewhat hazy.

 

Flavor: Moderately strong fruity flavor, possibly lemons or apples. Moderate intensity, clean lactic tartness (no funk). Similar smoky character as aroma (dry wood fire), medium strength. Dry finish, with acidity and smoke in the aftertaste. Low bitterness; the acidity is providing the balance, not hops. Fresh, clean palate and slightly puckery aftertaste. The wheat character is on the low side; the smoke and acidity are more prominent in the balance. The lemony-tart/green apple flavor is strongest in the finish, with smoke a close second. Complex.

 

Mouthfeel: Tingly acidity. High carbonation. Medium to medium-light body.

 

Overall Impression: A sour, smoked, lower-gravity historical German wheat beer. Complex yet refreshing character due to high attenuation and carbonation, along with low bitterness and moderate sourness.

 

Comments: Served young. Smoke and sour is an unusual combination that is not for everyone.

 

History: Originating in Lichtenhain, in Thüringen (central Germany). Height of popularity was towards the end of the 1800s, and was widely available throughout Thüringen.

 

Characteristic Ingredients: Smoked barley malt, wheat malt, lactobacillus, top-fermenting yeast. Grists vary, but the wheat would typically be 30-50%.

 

Style Comparison: In the same general historical lower-alcohol top-fermenting central European wheat beer family as Gose, Grodziskie, and Berliner weisse, has elements of all of them but having its own unique balance – sour and smoke is not found in any of the other beers. Not as acidic as Berliner weisse, probably more like a smoked gose without coriander and salt, or a grodziskie with gose-like acidity.

 

Vital Statistics:

OG: 1.032 – 1.040
IBUs: 5 – 12
FG: 1.004 – 1.008
SRM: 3 – 6
ABV: 3.5 – 4.7%

 

Tłumaczenie opracowane na potrzeby I Podlaskiego Konkursu Piw Domowych

 

Piwo historyczne: Lichtenhainer

 

Aromat: Umiarkowanie mocny aromat świeżego dymu, lekkie nuty kwaśne, średnio niski poziom owocowych estrów, możliwe nuty jabłkowe lub cytrynowe, umiarkowanie intensywna chlebowo-ziarnista słodowość. Charakter dymny powinien być mocniej wyczuwalny niż nuty chlebowe. Dym powinien mieć charakter "suchy", jak resztki starego, wypalonego ogniska, a nie dymu "tłustego".

 

Wygląd: Piana wysoka, poszarpana, trwała o złamanej bieli. Barwa od głęboko żółtej do jasno złotej. Dobra klarowność, chociaż może bywać nieco zamglone.

 

Smak: Umiarkowanie silny smak owocowy, możliwa cytrynowość lub jabłkowość. Umiarkowanie intensywna kwasowość, jednakże powinna mieć czysty, mleczy charakter. Niedozwolone są nuty charakterystyczne dla belgijskich piw kwaśnych, fermentowanych z udziałem Brettanomyces. Charakter dymny średnio mocny, podobnie jak w przypadku aromatu powinien kojarzyć się z suchym dymem z ogniska. Finisz wytrawny z kwaśnym i dymnym w posmakiem. Goryczka niska, balans piwu zapewnia kwaśność, a nie chmiel. Świeże, czyste na podniebieniu z lekkim ściąganiem w posmaku. Pszeniczna słodowość powinna być niższa od dymności i kwaśności. Natężenie cytrynowej cierpkości lub smaku zielonego jabłka powinno być najsilniej odczuwane w posmaku, wraz z dymnością na drugim miejscu. Smak powinien być złożony.

 

Tekstura: Mrowiąca i ściągająca kwasowość. Mocne nagazowanie. Pełnia od średnio lekkiej, do średniej.

 

Ogólne wrażenie: Kwaśne, wędzone, historyczne niemieckie piwo pszeniczne o niskim ekstrakcie. Złożony chociaż wciąż orzeźwiający charakter dzięki wysokiemu odfermentowaniu i nagazowaniu, wraz z niską goryczką i umiarkowaną kwaśnością.

 

Komentarze: Serwowane jako młode piwo. Dym i kwaśność to nietypowe, nieodpowiadające wszystkim połączenie.

 

Historia: Pochodzące z Lichtenhain, w Turyngii (centralne Niemcy). Najbardziej popularne w końcu XIX wieku, kiedy to było powszechnie dostępne w całej Turyngii.

 

Surowce: Wędzony słód jęczmienny, słód pszeniczny, Lactobacillus, drożdże górnej fermentacji. Zasyp różny, jednak typowy udział pszenicy wynosi zazwyczaj 30-50%.

 

Podsumowanie: Pochodzi z tej samej rodziny środkowoeuropejskich, historycznych piw pszenicznych górnej fermentacji, o niskiej zawartości alkoholu co Gose, Grodziskie oraz Berliner Weisse. Posiada cechy ich wszystkich, ale ma własny unikalny charakter - kwaśność i dym nie są obecne w którymkolwiek z pozostałych styli. Nie jest tak kwaśne jak Berliner Weisse, raczej jak wędzone Gose bez kolendry i soli, lub jak Grodziskie z kwaśnością Gose.

 

Parametry:
Ekstrakt początkowy: 1.032 - 1.040 SG ( 8 - 10 Plato ).
Goryczka: 5 - 12 IBU.
Ekstrakt końcowy: 1.004 - 1.008 SG ( 1 - 2 Plato).
Kolor: 3 - 6 SRM ( 6 - 12 EBC ).
Zawartość alkoholu (vol.): 3.5 - 4.7 %.