22B. American Strong Ale

[Hoperator]

Ogólne wrażenie:

Mocne, pełne w smaku amerykańskie ale, które rzuca podniebieniu wyzwanie i nagradza je pełnymi słodowymi i chmielowymi smakami oraz znaczną goryczką. Smaki są wyraźne, ale uzupełniają się i są mocniejsze oraz bogatsze niż w przeciętnie mocnych amerykańskich pale lub amber ales.

 

Aromat:

Średni do wysokiego aromat chmielowy, najczęściej cechujący się cytrusowością oraz żywicznością, choć można odnaleźć cechy związane z innymi amerykańskimi lub nowofalowymi odmianami (owoce tropikalne, białe owoce, melon itp.). Umiarkowana do wyraźnej słodowości wspierająca profil chmielowy, najczęściej występującej jako średnia do ciemnej karmelowości, możliwie chlebowa lub tostowa, z nutami lekko prażonymi w tle i w niektórych przypadkach zauważalnie czekoladowymi. Generalnie prezentuje czysty do umiarkowanie owocowego profil estrowy. Umiarkowane aromaty alkoholowe mogą być dostrzegalne, ale nie powinny być rozgrzewające, drażniące lub rozpuszczalnikowe.

 

Wygląd:

Średnio bursztynowe do głęboko miedzianego lub jasno brązowego. Umiarkowanie niska do średnich rozmiarów piana o barwie od złamanej bieli do lekkiego beżu. Może być niezbyt trwała. Wysoka klarowność. Po zakręceniu szkłem, wysoka zawartość alkoholu i lepkość widoczna jest w postaci charakterystycznych "nóg" ("legs") na ściankach naczynia.

 

Smak:

Średni do wysokiego dekstrynowo-słodowy z pełnym zakresem karmelowości, toffi, ciemnych owoców. Niska do średniej tostowość, chlebowość lub melanoidynowość są opcjonalne i mogą dodawać złożoności. Średnio-wysoka do wysokiej goryczki chmielowej. Słód daje średnie do wysokie odczucie słodkości w smaku, choć finisz może być nieznacznie słodki lub nieco wytrawny. Umiarkowany do wysokiego smak chmielowy. Niskie do umiarkowanych estry owocowe. Smaki chmielowe zbliżone do tych w aromacie (cytrusowe, żywiczne, tropikalne, białe owoce, melon itp.). Obecność alkoholu może być dostrzegalna, ale ostre lub rozpuszczalnikowe smaki alkoholowe są niepożądane. Smaki prażonych słodów są dozwolone, ale powinny pozostawać w tle. Smaki słodów palonych nie są stosowne. O ile na podniebieniu wyczuwalna jest silna słodowość, o tyle finisz powinien być gorzki do gorzko-słodkiego. Nie powinien być syropowaty i niedostatecznie odfermentowany. W posmaku typowo słód, chmiel, oraz dostrzegalny alkohol.

 

Odczucie w ustach:

Średnia do pełnej treściwości. Rozgrzewająca alkoholowość może być obecna, ale nie przesadnie. Jakiekolwiek obecne odczucie ściągania powinno pochodzić od wyraźnej goryczki chmielowej i nie powinno być nieprzyjemne dla podniebienia. Średnio-niskie do średniego nagazowania.

 

Komentarze:

Ten "pojemny" styl może określać różnego rodzaju piwa, w tym współczesne Double/Imperial Red/Amber Ales i inne mocne, zarazem wyraziście słodowe, jak i mocno chmielowe piwa, które nie mieszczą się w klasie Barleywine'ów. Zróżnicowanie pozwala na to, że styl może być postrzegany jako mocne American Amber Ale z miejscem na interpretacje innych imperialnych wersji niskoekstraktowych amerykańskich Ales. Wiele East Coast IPAs może lepiej pasować do tej kategorii, jeśli mają znaczący udział w zasypie słodu crystal lub bardziej słodko-słodowy finisz.

 

Historia:

Jeśli współczesne kraftowe wersje są rozwijane jako imperialne, mocne odmiany amerykańskich amber lub red Ales, to styl ma dużo wspólnego z historycznymi amerykańskimi stock ales. Mocne, słodowe piwa były obficie chmielone, aby lepiej przechowały się jako zapas wyrobiony jeszcze przed nastaniem prohibicji w Stanach Zjednoczonych. Taki sposób wyrabiania stock ales nie jest kontynuowany, ale podobieństwa stylów są znaczne. Stone Arrogant Bastard powstał z brzeczki pale ale, która została omyłkowa przygotowana ze zbyt dużej ilości składników - w ten sposób stworzono coś, co mogło być pierwowzorem dla imperial red/amber ale. Great Lakes po raz pierwszy uwarzył Nosferatu na początku lat 90. XX w. i nazwał go jako stock ale, jednak teraz określone jest jako imperial red ale. Czy to za sprawą bezpośredniej historycznej inspiracji czy też przez przypadek, styl rozwinął się niezależnie od piwnej rewolucji (craft beer era) i stał się całkiem popularny.

 

Charakterystyczne składniki:

Dobrze zmodyfikowany słód jasny (pale malt) jako baza. Pewne wyraziste słody mogą być stosowne, typowe są średnie do ciemnych słody kryształowe (crystal malts). Podstawą są cytrusowe lub sosnowe chmiele amerykańskie, jednak jakiekolwiek inne odmiany amerykańskie lub nowofalowe mogą być użyte w odpowiedniej ilości, jednak nie powinny ścierać się ze słodowym charakterem piwa. Na ogół używane są dobrze odfermentowujące drożdże amerykańskie.

 

Porównanie stylu:

Ogólnie nie tak mocne i bogate jak American Barleywine. Bardziej zbalansowane słodowo w porównaniu z American lub Double IPA, jednak z bardziej amerykańskim chmieleniem niż może być to tolerowane w English Strong Ale.

 

Parametry:

Gęstość początkowa: 15,2 - 21,5°Blg

Gęstość końcowa: 3,6 - 6,1°Blg

Goryczka: 50 - 100 IBUs

Barwa: 7 - 19 SRM

Zawartość alkoholu: 6,3 - 10% obj.

 

Przykłady komercyjne:

Bear Republic Red Rocket Ale, Great Lakes Nosferatu, Terrapin Big Hoppy Monster, Port Brewing Shark Attack Double Red, Stone Arrogant Bastard. 

 

 

 

22B. American Strong Ale

 

Overall Impression:

A strong, full-flavored American ale that challenges and rewards the palate with full malty and hoppy flavors and substantial bitterness. The flavors are bold but complementary, and are stronger and richer than averagestrength pale and amber American ales.

 

Aroma:

Medium to high hop aroma, most often presenting citrusy or resiny notes although characteristics associated with other American or New World varieties may be found (tropical, stone fruit, melon, etc.). Moderate to bold maltiness supports hop profile, with medium to dark caramel a common presence, bready or toasty possible and background notes of light roast and/or chocolate noticeable in some examples. Generally exhibits clean to moderately fruity ester profile. Moderate alcohol aromatics may be noticeable, but should not be hot, harsh, or solventy.

 

Appearance:

Medium amber to deep copper or light brown. Moderate-low to medium-sized off-white to light tan head; may have low head retention. Good clarity. Alcohol level and viscosity may present “legs” when glass is swirled.

 

Flavor:

Medium to high dextrinous malt with a full range of caramel, toffee, dark fruit flavors. Low to medium toasty, bready, or Maillard-rich malty flavors are optional, and can add complexity. Medium-high to high hop bitterness. The malt gives a medium to high sweet impression on the palate, although the finish may be slightly sweet to somewhat dry. Moderate to high hop flavor. Low to moderate fruity esters. The hop flavors are similar to the aroma (citrusy, resiny, tropical, stone fruit, melon, etc.). Alcohol presence may be noticeable, but sharp or solventy alcohol flavors are undesirable. Roasted malt flavors are allowable but should be a background note; burnt malt flavors are inappropriate. While strongly malty on the palate, the finish should seem bitter to bittersweet. Should not be syrupy and under-attenuated. The aftertaste typically has malt, hops, and alcohol noticeable.

 

Mouthfeel:

Medium to full body. An alcohol warmth may be present, but not be excessively hot. Any astringency present should be attributable to bold hop bitterness and should not be objectionable on the palate. Medium-low to medium carbonation.

 

Comments:

A fairly broad style that can describe beers labeled in various ways, including modern Double/Imperial Red/Amber Ales and other strong, malty-but-hoppy beers that aren’t quite in the Barleywine class. Diverse enough to include what may be viewed as a strong American Amber Ale with room for more interpretations of other “Imperial” versions of lower gravity American Ale styles. Many “East Coast” type IPAs might fit better in this category if they have considerable crystal malt or otherwise more of a malty-sweet finish.

 

History:

While modern craft versions were developed as “imperial” strength versions of American amber or red ales, the style has much in common with historic American stock ales. Strong, malty beers were highly hopped to keep as provision beers prior to prohibition. There is no continuous legacy of brewing stock ales in this manner, but the resemblance is considerable. Stone Arrogant Bastard was born out of a batch of pale ale that was mistakenly made with excess ingredients, thus creating what may have been the prototype for the imperial amber/red ale. Great Lakes first brewed Nosferatu in the early 1990s and called it a stock ale, although they now call it an imperial red ale. So whether by direct historical inspiration or by accident, the style developed independently in the craft beer era and has subsequently become quite popular.

 

Characteristic Ingredients:

Well-modified pale malt as a base; some character malts would be appropriate, medium to dark crystal malts are typical. Citrusy or piney American hops are common, although any American or New World varieties can be used in quantity, provided they do not clash with the malt character. Generally uses an attenuative American yeast.

 

Style Comparison:

Generally not as strong and as rich as an American Barleywine. More malt balanced than an American or Double IPA with more American hop intensity than an English Strong Ale style would tolerate.