[Piwny turysta] Landshuter Brauhaus z Landshut

[Pierre Celis]

Sam już nie wiem co widzę nadzwyczajnego w browarze, o którym spróbuję wam opowiedzieć? Wszak browar ten nie należy ani do urodziwych, ani tradycyjnych a tym bardziej do innowacyjnych.

Mowa o Landshuter Brauhaus znajdujący się w bawarskim mieście Landshut. Mimo, że browar wpisał się złotymi głoskami do historii miasta, większość mieszkańców tego uroczego miasta nie utożsamia się zbytnio z tym browarem. Wolą pić piwa z innego, zdecydowanie większego browaru,  z browaru Wittmann. Cóż ich prawo, ale pojąć tego postępowania nie mogę. Nie dlatego, że piwo pochodzi od mniejszego przedsiębiorstwa, ale dlatego, że smak bije konkurencje o dwie długości.

Ale zostawmy już to, powróćmy do samego browaru. Browar mimo, że powstał w 1493 roku nie uchodzi za urokliwy. Gruntowna przebudowa w 1923 roku a następnie w latach 70-tych XX wieku uczyniła z tej firmy małe szkaradztwo. Podobnie ma się rzecz z parkiem maszyn browaru. Warzelnia o mocy 70 tysięcy hektolitrów rocznie, mimo że wizualnie pięknie się prezentuje pochodzi z lat 80-tych ubiegłego wieku. Jeszcze gorzej jest w dziale fermentacyjnym i leżakowym. Całość pochodzi z ostatniej dziesięciolatki. Unitanki z kwasoodpornej stali nigdy mnie jakoś nie przekonywały. Szkoda, że browar pozbył się starych wanien fermentacyjnych, bo widok z pewnością byłby zniewalający. Trudno się mówi.

Co do samego asortymentu. No cóż, oferta w postaci piwa ciemnego (5,4% alk.), Hell-a (4,8% alk.) oraz jasnej (5,3% alk.) i ciemnej (5,2% alk.) pszenicy, może nie urywa przysłowiowej „dupy”, ale jakościowo jest grzechu warte.

Szczególnie Hell i Hefe-Weisse zasługują na szczególną uwagę. Hell, charakteryzował się wyważoną goryczką i urzekającym chlebowym smaku. Takie zestawienie, na długi czas zapadnie mi w pamięć. Natomiast Hefe-Weisse, no cóż, klasyka przez duże K. Cytrusy, chlebowość, wysokie wysycenie, trwała piana ….

Musicie koniecznie spróbować ich wyrobów!

.

.

Wyświetl pełny artykuł