[Piwny Garaż] Baird Brewing Company

[Pierre Celis]

jankesko-japoński mariaż

I to dosłownie. Browar został założony przez Bryana i Sayuri Baird w 2000 roku po przeprowadzce do Kraju Kwitnącej Wiśni. Co zresztą było logiczną konsekwencją decyzji by w 1997 roku walnąć wszystko w cholerę i zacząć studiować piwowarstwo na Zachodnim Wybrzeżu.

W 2001 roku po otrzymaniu licencji Baird Brewing Company zostaje najmniejszym browarem w Japonii z warzelnią o oszałamiającym wybiciu 30 litrów. Czyli de facto RIMSem jakich u nas w kraju całkiem sporo. Tylko spróbowalibyśmy coś takiego zarejestrować. To znaczy w teorii się da, ale skórka nie jest warta wyprawki.

W każdym razie nikt nie miał problemów z tym, by sprzedawać piwo z mikroskopijnej instalacji. Zasada jest prosta – gdyby ktoś się struł to interes padłby momentalnie. Co dotyczy również restauracji serwujących fugu. Nie ma co przynudzać, historia browaru jest podana w bardzo przystępnej formie na stronie. Nota bene jest kapitalna, znalazłem na niej wszystko czego potrzebowałem do szczęścia.

Piwa Baird są szeroko dostępne w tokijskich knajpach. Butelki trafiłem tylko w Tanakaya. Zanim przejdziemy do zawartości jeszcze słowo o wyglądzie – fachura. Jedne z najładniejszych etykiet jakie widziałem. W zasadzie nie miałbym problemu by powiesić większe reprodukcje jako plakaty na ścianie w domu.

Podobają mi się dwie idee przewodnie browaru – „Nie będziemy warzyć nudnego piwa. Nie boimy się nie odpowiadać każdemu”. Tylko, że jest pewien haczyk. Nie oznacza to dopieprzenia któregokolwiek ze składników w ilości „byle więcej, byle bardziej bez sensu”. Ponieważ mamy fajną gwiazdkę w postaci równania „równowaga + złożoność = charakter”. O to to dokładnie. To jest dokładnie to czego oczekuję od wielkich piw. A nie jednokierunkowego „zaszokowania”.

Baird Beer Suruga Bay Imperial IPA

Piana: Średnio bujna, śnieżnobiała, drobno pęcherzykowata, wolno opada do dywanika.

Barwa: Głęboki bursztyn, mocno zmętnione.

Zapach: Wybitnie cytrusowo-żywiczne z wyraźnymi estrami owocowymi. Podszyte solidną słodowością. Nie jest to wybitnie silny aromat do którego przyzwyczaiły mnie amerykańskie wersje imperialnego IPA, ale zdecydowanie jest zbalansowany i przyjemny.

Smak: Niskie wysycenie, wysoka pełnia. W pierwszym akordzie wychodzi potężne uderzenie słodowości, lekko pyliste i aksamitne. W drugim pojawiają się brzoskwinie, cytrusy, estry i lekki karmel. Finisz cytrusowy, solidny, w mocnej kontrze do słodowości. Alkohol ujawnia się dopiero w żołądku.

Nie kłamali, jest to przemyślane i zbalansowane piwo. Mimo „imperialności” jest wybitnie pijalne i po prostu przyjemne. Urokliwe jak zatoka Saruga

Baird Beer Kurofune Porter

Kurofune oznacza „czarne statki”, określenie powstało jeszcze w epoce Edo na europejskie statki, które zaczęły pojawiać się w tamtym rejonie świata.

Piana: Bardzo bujna, drobno pęcherzykowata, beżowa, bardzo trwała. Wolno opada.

Barwa: Bardziej stoutowa niż porterowata.

Zapach: Czekolada, kawa, słodowość, lekkie estry owocowe, aksamitny. Wanilia. Deliktne nuty likierowo-orzechowe.

Smak: Średnie wysycenie, średnia pełnia. Początkowo grają nuty słodowe, szybko przechodzą w czekoladę, kawę, brzoskwinię, jabłka i gruszki. Finisz palony, aksamitny, lekko kwaskowaty o niskiej goryczce. W profilu dominują nuty ciemne i palone.

Cóż, znowu mamy przemyślane i pijalne piwo.

Baird Beer Midnight Oil Foreign Extra Stout

Piana: Dosyć słaba, drobno pęcherzykowata, brązowa. Opada do cienkiego dywanika.

Barwa: Zdecydowanie stoutowata.

Zapach: Żytni razowiec, pumpernikiel, likier kawowy, gorąca czekolada, espresso, suszone morele, brzoskwinie. Przepyszny, potężny, idealnie zbalansowany i skomponowany zapach. Absolutnie nie ma się do czego przyczepić. Wszystkie składowe są wyraźne i cieszą za każdym niuchem.

Smak: Średnie wysycenie, wysoka pełnia. Wybitnie zbalansowany, tak samo jak zapach. Pierwsze nuty raczą nas totalną pełnią, słodowością. Następnie pojawiają się akcenty czekolady, kawy, espresso, moreli, brzoskwiń, pumperniklu i ciemnego chleba. Finisz kawowo-palony, kwaskowatość zacnie kontruje pełnię. Finisz jest zresztą wytrawny. Alkohol fenomenalnie zamaskowany.

Jeden z najlepszych stoutów jakie miałem przyjemność spróbować.

Co z tego wszystkiego wynika? Jeżeli los rzuci Was do Japonii w knajpach i sklepach możecie spokojnie sięgnąć po piwa z Baird Brewing Company. Nie będą to pieniądze stracone.

PS. Jak podoba się nowe tło do zdjęć? Zdecydowanie mniej wygodnie jest je teraz robić, ale z kolei bardziej oddają istotę mnie

Wyświetl pełny artykuł