[Docent] Pierwsze półrocze 2014 – podsumowanie

[Pierre Celis]

Przywykliśmy do tego, by podsumowania sporządzać pod koniec roku. W obecnej sytuacji dynamicznego rozwoju piwnej sceny rzemieślniczej trzeba zweryfikować te przyzwyczajenia i przedstawić krótką diagnozę stanu w pierwszym półroczu 2014 roku. Jakie były najważniejsze wydarzenia i trendy, które charakteryzowały ten czas? No i jakie prognozy można sporządzić obserwując obecny rozwój wydarzeń?

 

 1. Oszałamiająca liczba piwnych premier

W przeciągu pierwszych 6 miesięcy roku zaprezentowane zostały 173 nowe piwa, co daje średnią prawie 29 nowych piw w miesiącu. Gdyby ktoś jeszcze rok temu powiedział, że praktycznie każdego dnia miesiąca będzie pojawiać się nowe rzemieślnicze w Polsce, to pewnie bym go wyśmiał. Liczby i zestawienia jednak nie kłamią. Faktem również jest to, że ten dobrobyt dostępny jest głównie miłośnikom piwa z większych miast. Mniejsze ośrodki ciągle czekają na ‚rewolucjonistów’.

2. Wysyp kontraktowców

W 2014 obserwujemy prawdziwy wysyp inicjatyw kontaktowych podnajmujących moce w funkcjonujących browarach. Nowe piwa kontraktowców mają udział  w generowaniu nowych piw na rynku, choć wcale nie tak znaczny jakby się wydawało. W ciągu pierwszego półrocza pojawiły się: Bazyliszek, Birbant, Doctor Brew, Faktoria, Mason, Ninkasi, Perun, Spirifer, Świński Ryjek. Niektórzy z kontraktowców już przeszli na swoje (patrz Olimp, który sfinalizował transakcję zakupu browaru w Wąsoszu w czerwcu) lub mają taki zamiar w niedalekiej przyszłości (patrz Perun). Obecnie wydaje się, że zbudowanie browaru specjalnie pod wynajem może być dobrą inwestycją i osoby dysponujące nadwyżką środków finansowych powinny rozważyć taką właśnie opcję.

3. Dynamiczny wzrost liczby browarów rzemieślniczych

W 2012 powstał jeden browar rzemieślniczy – Artezan, w roku następnym trzy – Pracownia Piwa, Ursa Maior oraz Browarnia Sobótka Górka. W przeciągu sześciu miesięcy 2014 na rynku pojawiły się cztery kolejne browary: Bednary, Podgórz, Piotrków Trybunalski oraz Zarzecze (ten ostatni jako matecznik kontraktowców z Pinty i Birbanta). Na ukończeniu są Reden ze Świętochłowic oraz Nepomucen ze Szkaradowa. Budują się chociażby Gzub z Annopola czy Twigg z Nowej Huty. Nie można nie wspomnieć o stabilnym wzroście browarów restauracyjnych; co najmniej dziesiątka nowych powinna otworzyć się w przeciągu roku. Według moich prognoz docelową liczbą browarów w Polsce jest 600, natomiast rocznie powinniśmy obserwować przyrost ok. 20 browarów, głównie rzemieślniczych i restauracyjnych.

4. Mnogość piwnych wydarzeń i imprez

Wystarczy spojrzeć na natężenie relacji z piwnych wydarzeń na tej stronie by zobaczyć, że trend z zeszłego roku nie tylko jest kontynuowany ale i przyrasta na sile. Na uwagę zasługiwały piwne premiery z udziałem piwowarów (tutaj prym bezsprzecznie wiodą warszawskie Kufle i Kapsle), huczne urodziny Alebrowaru/Pinty/Piwoteki Narodowej, Pracowni Piwa, Chmielarni czy w końcu Kufli i Kapsli. Pod względem festiwali chyba nie mamy co narzekać. Pojawiły się nowe inicjatywy jak Targi Piw Regionalnych w Łodzi czy Krakowski Festiwal Piwa w Zabierzowie. Odbyła się kolejna edycja Festiwalu Piw Rzemieślniczych w Annopolu. Wrocławski Festiwal Dobrego piwa dzięki nowej, większej lokalizacji wyrasta pod względem wielkości na lidera. W końcu mieliśmy Festiwal Birofilia, który mam wrażenie straci prym jeśli chodzi o imprezę ważną dla rzemieślników. W tej sytuacji hitem powinien stać się Warszawski Festiwal Piwa, którego pierwsza edycja odbędzie się w październiku w stolicy!

5. Coraz większy wybór dobrego piwa w lokalach

Dynamika przyrostu nowych lokali nie jest tak duża jakbym się spodziewał, choć miejsce ma inne zjawisko – dostawiane kolejnych kranów (lub pomp) w istniejących miejscach lub zmiana asortymentu z dotychczasowych koncernówek na piwo z małych browarów. Pojawiła się natomiast rzecz, której się nie spodziewałem tzn. lokale firmowe czy też patronackie. Pierwsza pod tym względem była Pinta, która we współpracy z Omertą uruchomiła Viva la Pinta. Kolejnym będzie Pracownia Piwa, która we współpracy z House of Beer uruchomi Tap House. Są pogłoski o kolejnych takich inicjatywach. Nie znaczy to jednak, że nowych lokali nie będzie, szczególnie w Warszawie, która na tym polu ma przecież ogromny potencjał. Wkrótce czeka nas otwarcie Pociągu do Piwa oraz żoliborskiego oddziału Kufli i Kapsli!

6. Międzynarodowa współpraca

W tym półroczu obserwowaliśmy współpracę czołowych krajowych rzemieślników z browarami zagranicznymi. W marcu Pinta wyjechała do Irlandii, aby w tamtejszym Carlow Brewing Company uwarzyć Lublin to Dublin czyli Double Robust Stout z polskim chmielem i płatkami owsianymi. Natomiast w maju do browaru w Gościszewie pofatygował się główny piwowar norweskiego Nøgne Ø, Kjetil Jikiun aby we współpracy z AleBrowarem uwarzyć Deep Love w kreatywnym stylu West Coast Belgian Rye IPA. W czerwcu tytuł Debiutu miesiąca zdobyło piwo uwarzone w belgijskim Brasserie de Bastogne przez ekipę kontraktowego jeszcze Gzuba. Teraz wszyscy wyczekujemy współpracy Pracowni Piwa z duńskim Mikkellerem

7. Piwna polaryzacja

Nastąpiło to, co przepowiadałem już dwa lata temu. Z jednej strony mamy sytuację, która była moim marzeniem sprzed lat. Praktycznie piwny raj z ciągłymi nowościami od rzemieślników, które dostępne są w wersjach beczkowych w lokalach z dobrych piwem. Z drugiej strony mamy niedostępność rzeczonych piw w mniejszych miejscowościach.  Również kwestie finansowe powodują, że wielką popularnością cieszą się wszelkie zestawienia piw dostępnych w dyskontach. Ja jednak w swojej popularyzacji kultury piwnej przejmuję hasło głoszone kiedyś przez Kopyra, a mianowicie: Życie jest zbyt krótkie, by pić kiepskie piwo!

 

Wyświetl pełny artykuł