[Docent] APA, AIPA, Cream Stout i Sahti czyli szybki przegląd nowości

[Pierre Celis]

Z piwnymi nowościami wiadomo jak jest – jest ich od groma i sytuacja staje się nie do ogarnięcia dla jednej osoby, przynajmniej jeśli chodzi o próbowanie piw w lokalach. Oczywiście można chodzić codziennie do knajpy aby skontrolować sytuację ale wiadomo że prędzej czy później grozi to alkoholizmem lub co najmniej rozstrojem nerwowym. Dlatego bardzo przyjemnie zaskoczyła mnie sytuacja, kiedy to ostatnio w PiwPawiu natrafiłem na świeżo podłączone sześć nowości. Pamiętacie cykl Chmielowe Szranki? To była fajna konfrontacja kilku piw w podobnym stylu, którą swego czasu zarzuciłem ze względu na niewystarczającą ilość zawodników w danej kategorii dostępnych w tym samym czasie. Teraz zawodnicy są trochę z innych bajek stylowych ale cóż, to nie konkurs pod patronatem stylistycznych ortodoksów tylko degustacyjna zabawa. Zatem zaczynamy!

Na początek American Pale Ale z Bazyliszka o dwuznacznej nazwie Cud nad Wisłą (patrz etykieta).  Styl na start bardzo dobry i pod tym względem obok pszenicy mój ulubiony. Piwo ma lekko zmętnioną barwę jasnego złota ale wrażenie psuje trochę strzępiasta, skromna piana. W aromacie wyraźne cytrusy ale i delikatna skarpeta. Pierwszy łyk i czuć mocną grejpfrutową goryczkę. No kurcze, chciałem zacząć delikatnie a tu od razu, bez pardonu zostałem potraktowany solidną dawką IBU. Miał być start, a wydawało się jakbym już był w połowie stawki…

Następne bylo Mera IPA, jedno z pierwszych premierowych piw z nowego browaru Artezana w Błoniu. Prezencja piwa wprost piękna – głębokie złoto, drobna, wspaniale krążkująca na szkle piana. W aromacie cytrusy i lekka ziołowość. Spróbujmy zatem…O nie, znów ten charakterystyczny mdławy posmak albedo czyli białej osłonki cytrusów, współwystępujący z wyrazistą chmielową ziołową goryczką. No nie trawię tego albedo, sorry.

Kontraktowy Trzech Kumpli był zazwyczaj browarem który dołował w moich zestawieniach. Sytuacja radykalnie zmieniła się po świetnym

. Czy Califia w stylu West Coast AIPA będzie kontynuatorem dobrej passy? Początkowo zaskakuje całkowita klarowność barwy. Piana jest drobna, obfita i ładnie osadzająca na ściankach szkła. W zapachu całkiem podobnie jak u poprzednika – wyraźny cytrus z ziołowym dopełnieniem. W smaku solidna goryczka ale z lekkim mdławym posmakiem znanym z Mera IPA. Uwierzcie, że przepłukałem usta między degustacjami! W Califii zabrakło mi większej cytrusowej rześkości w smaku ale i tak jest nieźle!

Wieczór ze stylem AIPA kończę piwem Azzacca z kontraktowego Doctor Brew uwarzonym z dodatkiem tytułowej, nowej odmiany amerykańskiego chmielu. Już wygląd piany momentalnie zanikającej do obrączki wprawia w zaniepokojenie. No tak, w aromacie lekka kiszona kapusta współwystępująca z cytrusami. Smak podobnie skopany. Owszem, jest wyraźna ziołowa goryczka ale mamy też i kiszony, zleżały smak. Słabo…

Czas zmienić klimat. Mała Czarna to cream stout 14° z niedawno uruchomionego Browaru Dukla. Nieprzejrzysta czerń i piękna drobna, obfita piana wyglądają obiecująco. A w zapachu…wędzonka! No i fajnie, lubię takie niespodzianki! Smak okazuje się być optymalnie zbalansowany między wędzonkę, gorzką czekoladę i kawę. Wszystkie elementy są średnio intensywne i w idealnej równowadze. Piwo jest wytrawne, takie jakie lubię i tylko jest jedno ale. Na pewno nie jest to cream stout! Na pewno za to jest to świetne piwo!

Na koniec zostawiłem sobie największy kaliber – Jelonki z Bazyliszka. To drugie uwarzone w Polsce rzemieślnicze sahti, tym razem o ekstrakcie 22° Blg. Piwo ma mocno mętną, bursztynową barwę i szczątkową pianę. Aromat słodowy, z charakterystycznym zapachem drożdży piekarniczych i niestety również wyrazistym rozpuszczalnikiem. W smaku słodkie, treściwe, gęste z wyczuwalnym woltażem w przełyku. Przebija się tu delikatnie torfowy motyw i szkoda że nie ma go tu więcej, bo zdecydowanie ożywił by to piwo.

Zwyciężcą wieczoru zatem okazało się „niestylowe” ale bardzo smaczne piwo z Dukli. I mam tylko nadzieję, że to rzeczywiście była Dukla…

Wyświetl pełny artykuł