[Piwny turysta] Otley Brewing Company z Pontypridd

[Pierre Celis]

Cardiff wraz z przyległymi do niego miasteczkami, uchodzi w lokalnym światku za centrum piwowarskie, w którym to kreowane są gusta miejscowych piwoszy. Po części trudno z tą tezą się nie zgodzić. Wystarczy wspomnieć o dziesiątkach małych browarów, które na przekór tamtejszej tradycji, warzą piwa o nowofalowym rodowodzie. Niestety, znaczna część z nich produkuje piwa, które w mojej opinii nie mają prawa zachwycać.

 Zapraszam was na przedmieścia Pontypridd, gdzie od 2005 roku funkcjonuje browar „Otley Brewing Company”. Zasłyną on w całym kraju z niesztampowej oferty, jak i rzadko stosowanego w tychże okolicach, agresywnego marketingu, tak lubianego przez nasze rodzime browary.

Podobnie jak większość browarów rzemieślniczych działających w Wielkiej Brytanii i ten browar znajduje się w mało urokliwej strefie przemysłowej. Najbliższa okolica wręcz powala swoim wdziękiem. Parcela na której znajduje się browar z jednej strony sąsiaduje bezpośrednio  z oczyszczalnią ścieków a z drugiej zaś strony, przylega on do dość ruchliwej szosy łączącej Cardiff z północnymi dzielnicami Anglii. Przyznacie sami, wymarzona miejscówka na wypoczynek dla każdego piwnego turysty.

W podobnej tonacji utrzymany jest i sam budynek, w którym to przyszło funkcjonować tytułowemu browarowi. Schematyczny blaszany magazyn podzielony na kilka małych boksów, w których to funkcjonują firmy trudniące się dość szerokim wachlarzem usług.

Jak nie trudno się domyśleć, wnętrza są tak ciasne i małe, że zachodzę do tej pory w głowę, w jaki sposób umieścili dziesięciobaryłkową warzelnię oraz zbiorniki fermentacyjne na tak małej przestrzeni. Z pewnością piwowar ma nie lada mały kłopot z poruszaniem się po swoim królestwie, szczególnie podczas procesu gotowania brzeczki.

Mimo, że wnętrza browaru są mikroskopijne, to już sama oferta browaru jest ku mojemu zaskoczeniu nad wyraz rozbudowana. Co prawda produkowane są tutaj typowo wyspiarskie gatunki, jak: Pale Ale (4,0% alk.), Golden Ale (4,% alk 4,2% alk.), Bitter (4,4% alk.), Porter (6,6% alk.), to jednak największą uwagę poświęcają gatunkom, które rodowodem sięgają współczesnej nowomody. Jak przystało na browar, który uważa się za część piwnej rewolucji, obowiązkowo warzy American Red Ale (4,8% alk.), Strong Ale (8,0% alk.), Black IPA (5,5% alk.), American India Pale Ale (7,5% alk.) oraz…ku mojej uciesze.. jasną pszenicę (5,0% alk.) oraz filtrowaną jasne pszenicę (4,8% alk.).

A jak smakują? No cóż, piwa może nie posiadają ewidentnych wad, aczkolwiek są pozbawione indywidualnego charakteru. Wydaje mi się nawet, że w niektórych przypadkach były one wyprane z jakichkolwiek smaków. Podobieństwo do piw masowych było tutaj aż nadto widoczne. Szkoda. Liczyłem na coś więcej.

Najwyraźniej teza mówiąca o krowie głośno ryczącej, jest i w tym przypadku nader adekwatna. No cóż, takie jest życie.

.

.

.

.

.

 

Wyświetl pełny artykuł