11B. Best Bitter

[msto]

11B. Best Bitter

 

Overall Impression: A flavorful, yet refreshing, session beer. Some examples can be more malt balanced, but this should not override the overall bitter impression. Drinkability is a critical component of the style.

 

Aroma: Low to moderate malt aroma, often (but not always) with a low to medium-low caramel quality. Bready, biscuit, or lightly toasty malt complexity is common. Mild to moderate fruitiness. Hop aroma can range from moderate to none, typically with a floral, earthy, resiny, and/or fruity character. Generally no diacetyl, although very low levels are allowed.

 

Appearance: Pale amber to medium copper color. Good to brilliant clarity. Low to moderate white to off-white head. May have very little head due to low carbonation.

 

Flavor: Medium to moderately high bitterness. Moderately low to moderately high fruity esters. Moderate to low hop flavor, typically with an earthy, resiny, fruity, and/or floral character. Low to medium maltiness with a dry finish. The malt profile is typically bready, biscuity, or lightly toasty. Low to moderate caramel or toffee flavors are optional. Balance is often decidedly bitter, although the bitterness should not completely overpower the malt flavor, esters and hop flavor. Generally no diacetyl, although very low levels are allowed.

 

Mouthfeel: Medium-light to medium body. Low carbonation, although bottled examples can have moderate carbonation.

 

Comments: More evident malt flavor than in an ordinary bitter, this is a stronger, session-strength ale.

 

History: See comments in category introduction.

 

The family of British bitters grew out of English pale ales as a draught product in the late 1800s. The use of crystal malts in bitters became more widespread after WWI. Traditionally served very fresh under no pressure (gravity or hand pump only) at cellar temperatures (i.e., “real ale”). Most bottled or kegged versions of UK-produced bitters are often higher-alcohol and more highly carbonated versions of cask products produced for export, and have a different character and balance than their draught counterparts in Britain (often being sweeter and less hoppy than the cask versions). These guidelines reflect the “real ale” version of the style, not the export formulations of commercial products.

Several regional variations of bitter exist, ranging from darker, sweeter versions served with nearly no head to brighter, hoppier, paler versions with large foam stands, and everything in between.

Judges should not over-emphasize the caramel component of these styles. Exported bitters can be oxidized, which increases caramel-like flavors (as well as more negative flavors). Do not assume that oxidation-derived flavors are traditional or required for the style.

 

Characteristic Ingredients: Pale ale, amber, and/or crystal malts. May use a touch of dark malt for color adjustment. May use sugar adjuncts, corn or wheat. English finishing hops are most traditional, but any hops are fair game; if American hops are used, a light touch is required. Characterful British yeast.

 

Style Comparison: More alcohol than an ordinary bitter, and often using higher-quality ingredients. Less alcohol than a strong bitter. More caramel or base malt character and color than a British Golden Ale. Emphasis is on the bittering hop addition as opposed to the aggressive middle and late hopping seen in American ales.

 

Vital Statistics:                    

OG:  1.040 – 1.048

FG:  1.008 – 1.012

IBUs:  25 – 40                                   

SRM:  8 – 16                          

ABV:  3.8 – 4.6%

 

Commercial Examples: Adnams SSB, Coniston Bluebird Bitter, Fuller's London Pride, Harvey’s Sussex Best Bitter, Shepherd Neame Master Brew Kentish Ale, Timothy Taylor Landlord,  Young’s Special

 

----------------------

 

Ogólne wrażenia: Bogate w smaku, orzeźwiające, sesyjne piwo. Niektóre przykłady mogą mieć balans bardziej słodowy, ale nie powinien on przysłaniać ogólnego goryczkowego wrażenia. Pijalność jest krytycznym elementem tego stylu.

 

Aromat: niski do umiarkowanego aromat słodowy, często (ale nie zawsze) z niskimi do umiarkowanie niskimi karmelowymi właściwościami. Chlebowa, ciasteczkowa lub lekko tostowa złożoność słodowa jest powszechna. Owocowość od łagodnej do umiarkowanej. Aromat chmielowy może być w zakresie od umiarkowanego do żadnego, zazwyczaj o kwiatowym, ziemistym, żywicznym i / lub owocowym charakterze. Zwykle bez diacetylu, chociaż bardzo niskie poziomy są dozwolone.

 

Wygląd: Kolor od jasno bursztynowego do umiarkowanie miedzianego. Klarowności od dobrej do krystalicznej. Piana od niskiej do umiarkowanej w kolorze od białego do złamanej bieli. Może mieć bardzo niską czapę piany ze względu na niskie wysycenie.

 

Smak: Goryczka od średniej do umiarkowanie wysokiej. Estry owocowe od umiarkowanie niskich do umiarkowanie wysokich. Nuty chmielowe od niskich do umiarkowanych zazwyczaj o ziemistym, żywicznym, owocowym i / lub kwiatowym charakterze. Słodowości niska do średniej o wytrawnym finiszu. Profil słodu jest zwykle chlebowy, ciasteczkowy lub lekko opiekany. Niskie do umiarkowanych nuty karmelu lub toffi są opcjonalne. Balans jest najczęściej zdecydowanie gorzki, ale goryczka nie powinna całkowicie przykryć słodowości, estrów i nut chmielowych. Zwykle bez diacetylu ale bardzo niskie stężenie jest dopuszczalne.

 

Tekstura: Ciało średnio lekkie do umiarkowanego. Niskie nasycanie dwutlenkiem węgla, chociaż przykłady butelkowane mogą mieć umiarkowane wysycenie.

 

Komentarz: Bardziej wyraźny smak słodowy niż w Ordinary Bitter, jest to mocniejsze, bardzo sesyjne piwo górnej fermentacji.  

 

Historia: Zobacz komentarz z wprowadzenia do kategorii. (poniżej)

 

Rodzina brytyjskich bitterów wyrosła z jasnych angielskich piw jako produkt pod koniec XIX wieku. Stosowanie słodów Crystal stało się bardziej powszechne po I Wojnie Światowej. Tradycyjnie serwowane bardzo świeże i nie pod ciśnieniem (tylko grawitacyjnie lub z pompy) w temperaturze piwnicy (t.j. ‘real ale’ czyli ‘prawdziwe ale’). Większość wersji w butelkach i kegach było produkowanych na eksport i miało więcej alkoholu, było bardziej wysycone oraz miało innych charakter i balans (często bardziej słodkie i mniej chmielowe) niż odpowiedniki na rynek brytyjski w cask’ach. Niniejsze wytyczne odnoszą się do “real ale” a nie jego odpowiednika produkowanego na eksport.

Istnieje kilka regionalnych odmian bitterów, począwszy od ciemniejszych, słodszych wersji serwowanych niemal bez piany do jaśniejszych, bardziej chmielowych z dużą, gęstą pianą.

Sędziowie nie powinni nadmiernie przeceniać karmelowych składników w tym stylu. Eksportowe bittery mogą być utlenione, co podnosi karmelowość (jak również bardziej negatywne nuty). Nie zakładaj, że aromaty pochodzące z oksydacji są tradycyjne lub wymagane w danym stylu.  

 

Surowce:  Słód pale ale, amber lub crystal. Można użyć odrobinę ciemnego słodu do przyciemnienia koloru. Można użyć dodatku cukru, kukurydzy lub pszenicy. Angielskie odmiany chmielu na aromat są najbardziej tradycyjne, ale każdy chmiel będzie dobry. W przypadku amerykańskich odmian wymagana jest niewielka ilości. Charakterystyczne brytyjskie drożdże.

 

Porównanie stylów: Więcej alkoholu niż w Ordinary Bitter i często z użyciem surowców wyższej jakości. Mniej alkoholu niż w Strong Bitter. Więcej karmelu lub charakteru i koloru słodu bazowego niż British Golden Ale. Największy nacisk kładziony jest na chmielenie na goryczkę, w przeciwieństwie do solidnego chmielenia na smak i aromat w amerykańskich ales.

 

Parametry:

Ekstrakt początkowy: 10 - 12 Plato (1.040 – 1.048 SG)

Goryczka: 25 – 40 IBU

Ekstrakt końcowy: 2 - 3 Plato (1.008 – 1.012 SG)

Barwa: 8 – 16 SRM (16 - 32 EBC)

Zawartość alkoholu (vol.): 3,8 – 4,6%

 

Komercyjne przykłady: Adnams SSB, Coniston Bluebird Bitter, Fuller's London Pride, Harvey’s Sussex Best Bitter, Shepherd Neame Master Brew Kentish Ale, Timothy Taylor Landlord,  Young’s Special

 

Edytowane 7 Maja 2018 przez msto

[Enethion]

Dnia 22.04.2018 o 14:38, msto napisał:

Chelowa, ciasteczkowa lub lekko tostowa złożoność słodowa jest powszechna

 

Dnia 22.04.2018 o 14:38, msto napisał:

Estry owocowe do umiarkowanie niskich do umiarkowanie wysokich.

 

Dnia 22.04.2018 o 14:38, msto napisał:

Bardziej wyraźny smak słodowy niż w Ordinaty Bitter

Tak mi się rzuciły w oczy