10A. Weissbier

[msto]

10A. Weissbier

 

Overall Impression: A pale, refreshing German wheat beer with high carbonation, dry finish, a fluffy mouthfeel, and a distinctive banana-and-clove yeast character.

 

Aroma: Moderate to strong phenols (usually clove) and fruity esters (typically banana). The balance and intensity of the phenol and ester components can vary but the best examples are reasonably balanced and fairly prominent. The hop character ranges from low to none. A light to moderate wheat aroma (which might be perceived as bready or grainy) may be present but other malt characteristics should not. Optional, but acceptable, aromatics can include a light to moderate vanilla character, and/or a faint bubblegum aroma. None of these optional characteristics should be high or dominant, but often can add to the complexity and balance.

 

Appearance: Pale straw to gold in color. A very thick, moussy, long-lasting white head is characteristic. The high protein content of wheat impairs clarity in an unfiltered beer, although the level of haze is somewhat variable.

 

Flavor: Low to moderately strong banana and clove flavor. The balance and intensity of the phenol and ester components can vary but the best examples are reasonably balanced and fairly prominent. Optionally, a very light to moderate vanilla character and/or faint bubblegum notes can accentuate the banana flavor, sweetness and roundness; neither should be dominant if present. The soft, somewhat bready or grainy flavor of wheat is complementary, as is a slightly grainy-sweet malt character. Hop flavor is very low to none, and hop bitterness is very low to moderately low. Well-rounded, flavorful palate with a relatively dry finish. The perception of sweetness is more due to the absence of hop bitterness than actual residual sweetness; a sweet or heavy finish would significantly impair drinkability.

 

Mouthfeel: Medium-light to medium body; never heavy. Suspended yeast may increase the perception of body. The texture of wheat imparts the sensation of a fluffy, creamy fullness that may progress to a light, spritzy finish aided by high to very high carbonation. Always effervescent.

 

Comments: These are refreshing, fast-maturing beers that are lightly hopped and show a unique banana-and-clove yeast character. These beers often don’t age well and are best enjoyed while young and fresh. The version mit hefe is served with suspended yeast; the krystal version is filtered for excellent clarity. The character of a krystal weizen is generally fruitier and less phenolic than that of the weissbier mit hefe. May be known as hefeweizen, particularly in the United States.

 

History: While Bavaria has a wheat beer tradition dating back hundreds of years, brewing wheat beer used to be a monopoly reserved for Bavarian royalty. Modern weissbier dates from 1872 when Schneider began production. However, pale weissbier only became popular since the 1960s. It is quite popular today, particularly in southern Germany.

 

Characteristic Ingredients: By German brewing tradition, at least 50% of the grist must be malted wheat, although some versions use up to 70%; the remainder is typically Pilsner malt. A decoction mash is traditional, although modern brewers typically don’t follow this practice. Weizen ale yeast produces the typical spicy and fruity character, although high fermentation temperatures can affect the balance and produce off-flavors.

 

Vital Statistics:                     

OG:  1.044 – 1.052

FG:  1.010 – 1.014

IBUs:  8 – 15                                      

SRM:  2 – 6                            

ABV:  4.3 – 5.6%

 

Commercial Examples: Ayinger Bräu Weisse, Hacker-Pschorr Weisse, Paulaner Hefe-Weizen Naturtrüb, Schneider Weisse Unser Original, Weihenstephaner Hefeweissbier

 

---------------------------------------------------

Ogólne wrażenia: Jasne, orzeźwiające niemieckie piwo pszeniczne o wysokim wysyceniu, wytrawnym finiszu, puszystej teksturze i z charakterystycznym drożdżowym bananowo-goździkowym charakterem.

 

Aromat: średnie do wysokich fenole (zwykle goździk) i estry (zazwyczaj banan). Balans i intensywność fenoli i estrów może być różny ale w najlepszych przykładach są odpowiednio zbalansowane i wyraźnie wyczuwalne. Aromaty chmielowe są od niskich do żadnych. Niski do średniego aromat pszenicy (który może być postrzegany jako chlebowy lub zbożowy) może być obecny ale inne cechy słodowe nie powinny być wyczuwalne. Opcjonalne, ale dopuszczalne związki aromatyczne mogą zawierać lekki lub średni waniliowy charakter i/lub delikatny aromat gumy balonowej. Żadna z tych opcjonalnych cech nie powinna być wysoka lub dominująca, ale często może wpłynąć na złożoność i balans.

 

Wygląd: Kolor jasno słomkowy do złotego. Charakterystyczna jest bardzo gęsta, długotrwała biała piana. Wysoka zawartość białka w pszenicy pogarsza klarowność, ale poziom zmętnienia może być różny.

 

Smak: Nuty bananowe i goździkowe od niskich do średnio wysokich. Balans i intensywność estrów i fenoli może być różny ale w najlepszych przykładach są odpowiednio zbalansowane i wyraźnie wyczuwalne. Opcjonalnie bardzo niski do średniego charakter waniliowy i/lub nuty gumy balonowej mogą zaakcentować smak, słodycz i pełnię banana ale żaden nie powinien dominować jeżeli występuje. Łagodne, nieco chlebowe lub zbożowe nuty pszenicy są dopełnieniem, podobnie jak delikatny słodkawo zbożowy charakter słodowy. Nuty chmielowe od bardzo niskich do żadnych i goryczka chmielowa od bardzo niskiej do średnio niskiej. Bardzo pełne, bogate posmaki o stosunkowo wytrawnym finiszu. Odczucie słodyczy wynika raczej z braku chmielowej goryczy niż rzeczywistej ilości pozostałych cukrów resztkowych; słodki lub ciężki finisz znacznie pogarsza pijalność.

 

Tekstura: Ciało średnio lekkie do średniego, nigdy ciężkie. Zawiesina drożdży może zwiększać odczucie treściwości. Tekstura pszenicy nadaje odczucie puszystej, kremowej pełni, która może przechodzić w lekki, płaski finisz wspomagany przez wysokie do bardzo wysokiego wysycenie. Zawsze musujące.

 

Komentarz: Są to orzeźwiające, szybko dojrzewające piwa, które są lekko chmielone i mają unikalny bananowo-goździkowy charakter drożdżowy. Piwa te zazwyczaj nie starzeją się zbyt dobrze i smakują najlepiej jak są młode i świeże. Wersja mit hefe jest podawana z zawiesiną drożdżową; wersja krystal jest filtrowana w celu uzyskania idealnej klarowności. Charakter krystala jest z reguły bardziej owocowy i mniej fenolowy niż mit hefe. Może być znany pod nazwą hefeweizen, szczególnie w Stanach Zjednoczonych.

 

Historia: Chociaż Bawaria ma tradycję związane z piwem pszenicznym od setek lat, warzenie jego było monopolem zarezerwowanym dla bawarskiej rodziny królewskiej. Nowoczesny weissbier pochodzi z 1872 roku, kiedy to Schneider rozpoczął produkcję. Jednak blady weissbier stał się popularny dopiero od lat sześćdziesiątych. Jest dziś dość popularny, szczególnie w południowych Niemczech. Współczesne weissbier pochodzi z roku 1872, kiedy produkcję rozpoczął Schneider. Jednak jasny weissbier stał się popularny dopiero w latach 60-tych XX wieku. Jest to dość popularny styl, szczególnie na południu niemiec.

 

Surowce: Zgodnie z niemiecką tradycją warzenia piwa, co najmniej 50% zasypu musi stanowić słód pszeniczny, a niektóre wersje zawierają jej nawet do 70%; pozostały cześć zasypu to zazwyczaj słód pilzneński. Tradycyjne jest zacieranie dekokcyjne, chociaż współczesne browary raczej nie stosują tej praktyki. Weizenowe drożdże górnej fermentacji produkują typowy przyprawowo-owocowy charakter, chociaż zbyt wysoka temperatura fermentacji może wpłynąć na balans i wprowadzić niepożądane nuty.

 

Parametry:

Ekstrakt początkowy: 11 - 13 Plato (1.044 – 1.052 SG)

Goryczka: 8 – 15 IBU

Ekstrakt końcowy: 2,5 - 3,5 Plato (1.010 – 1.014 SG)

Barwa: 2 – 6 SRM (4 - 12 EBC)

Zawartość alkoholu (vol.): 4.3 – 5.6%

 

Komercyjne przykłady: Ayinger Bräu Weisse, Hacker-Pschorr Weisse, Paulaner Hefe-Weizen Naturtrüb, Schneider Weisse Unser Original, Weihenstephaner Hefeweissbier