08A. Munich Dunkel

[msto]

8A. Munich Dunkel

 

Overall Impression: Characterized by depth, richness and complexity typical of darker Munich malts with the accompanying Maillard products. Deeply bready-toasty, often with chocolate-like flavors in the freshest examples, but never harsh, roasty, or astringent; a decidedly malt-balanced beer, yet still easily drinkable.

 

Aroma: Rich, elegant, deep malt sweetness, typically like bread crusts (often toasted bread crusts). Hints of chocolate, nuts, caramel, and/or toffee are also acceptable, with fresh traditional versions often showing higher levels of chocolate. Clean fermentation profile. A slight spicy, floral, or herbal hop aroma is acceptable.

 

Appearance: Deep copper to dark brown, often with a red or garnet tint. Creamy, light to medium tan head. Usually clear, although murky unfiltered versions exist.

 

Flavor: Dominated by the soft, rich, and complex flavor of darker Munich malts, usually with overtones reminiscent of toasted bread crusts, but without a burnt-harsh-grainy toastiness. The palate can be moderately malty, although it should not be overwhelming or cloyingly sweet. Mild caramel, toast or nuttiness may be present. Very fresh examples often have a pleasant malty-chocolate character that isn’t roasty or sweet. Burnt or bitter flavors from roasted malts are inappropriate, as are pronounced caramel flavors from crystal malt. Hop bitterness is moderately low but perceptible, with the balance tipped firmly towards maltiness. Hop flavor is low to none; if noted, should reflect floral, spicy, or herbal German-type varieties. Aftertaste remains malty, although the hop bitterness may become more apparent in the medium-dry finish. Clean fermentation profile and lager character.

 

Mouthfeel: Medium to medium-full body, providing a soft and dextrinous mouthfeel without being heavy or cloying. Moderate carbonation. The use of continental Munich-type malts should provide a richness, not a harsh or biting astringency.

 

Comments: Unfiltered versions from Germany can taste like liquid bread, with a yeasty, earthy richness not found in exported filtered examples.

 

History: The classic brown lager style of Munich which developed as a darker, more malt-accented beer than other regional lagers. While originating in Munich, the style became popular throughout Bavaria (especially Franconia). Franconian versions are often darker and more bitter.

 

Characteristic Ingredients: Grist is traditionally made up of German Munich malt (up to 100% in some cases) with the remainder German Pilsner malt. Small amounts of crystal malt can add dextrins and color but should not introduce excessive residual sweetness. Slight additions of roasted malts (such as Carafa or chocolate) may be used to improve color but should not add strong flavors. Traditional German hop varieties and German lager yeast strains should be used. Often decoction mashed (up to a triple decoction) to enhance the malt flavors and create the depth of color.

 

Style Comparison: Not as intense in maltiness as a bock (and thus more drinkable in quantity). Lacking the more roasted flavors (and often hop bitterness) of a schwarzbier. Richer, more malt-centric, and less hoppy than a Czech Dark Lager.

 

Vital Statistics:                    

OG:  1.048 – 1.056

FG:  1.010 – 1.016

IBUs:  18 – 28                                  

SRM:  14 – 28                      

ABV:  4.5 – 5.6%

 

Commercial Examples: Ayinger Altbairisch Dunkel, Chuckanut Dunkel Lager, Ettaler Kloster Dunkel, Hacker-Pschorr Alt Munich Dark, Weltenburger Kloster Barock-Dunkel

 

-------------------

Ogólne wrażenia: Charakteryzuje się głębią, bogactwem i złożonością typową dla ciemnych słodów monachijskich z towarzyszącymi produktami Maillarda. Głęboko chlebowy-tostowy, często z czekoladowymi nutami w najświeższych przykładach, ale nigdy gryzący, palony lub cierpki. Zdecydowanie słodowe piwo, ale wciąż pijalne.

 

Aromat: Głęboka, wykwintna, bogata słodowa słodkość, zazwyczaj jak skórka chleba (często opiekana skórka chleba). Dopuszczalne są również delikatne nuty czekoladowe, orzechowe, karmelowe i/lub toffi, a świeże tradycyjne wersje często zawierają wyższy poziom czekolady. Czysty profil fermentacyjny. Dopuszczalny jest lekko przyprawowy, kwiatowy lub ziołowy chmielowy aromat.

 

Wygląd: Barwa od głęboko miedzianego do ciemno brązowego często z czerwonymi lub granatowymi refleksami. Piana kremowa, od białawej do brązowawej. Zazwyczaj klarowne, choć istnieją mętne, niefiltrowane wersje.

 

Smak: Zdominowany przez przyjemny, bogaty i złożony smak ciemniejszych słodów monachijskich, zwykle z nutami przypominającymi opiekane skórki chleba, ale bez przypalonej, gryzącej i zbożowej opiekalności. Posmak może być umiarkowanie słodowy, ale nie powinien być przytłaczająco słodki lub mdły. Mogą występować łagodne nuty karmelowe, tostowe lub orzechowe. Bardzo świeże przykłady często mają przyjemny słodowo-czekoladowy charakter, który nie jest palony ani słodki. Przypalone lub gorzkie smaki od palonych słodów są niedopuszczalne, podobnie jak wyraźne nuty karmelowe od słodów typu crystal. Goryczka chmielowa jest umiarkowanie niska, ale odczuwalna z balansem mocno przesuniętym w stronę słodową. Niski lub brak smaku chmielowego, jeśli jest wyczuwalny to powinien mieć kwiatowy, przyprawowy lub ziołowy charakter niemieckich odmian. Posmak w przełyku pozostaje słodowy, chociaż goryczka chmielowa może być bardziej wyczuwalna przy średnio-wytrawnym finiszu. Czysty profil fermentacyjny i lagerowy charakter.  

 

Tekstura: Ciało średnie do średnio-pełnego, powodujące miękkie i dekstrynowe odczucie, które nie jest ciężkie ani mdlące. Umiarkowane wysycenie. Używanie kontynentalnego słodu monachijskiego powinno zapewniać bogatą treściwość, a nie gryzącą lub ostrą cierpkość.

 

Komentarz: Niefiltrowane wersje z Niemiec mogą smakować jak chleb w płynie z drożdżowym i ziemistym bogactwem, którego nie ma w eksportowych, filtrowanych wersjach.

 

Historia: Klasyczny brązowy lager w stylu monachijskim, który rozwinął się jako ciemniejsze, bardziej słodowe piwo niż inne regionalne lagery. Ten pochodzący z Monachium styl stał się popularny w całej Bawarii (zwłaszcza Frankonii). Wersje Franconian są często ciemniejsze i bardziej gorzkie.

 

Surowce: Zasyp tradycyjnie składa się z niemieckiego słodu monachijskiego (do 100% w niektórych przypadkach) uzupełniony niemieckim słodem pilzneńskim. Małe ilości słodu typu crystal mogą dodać dekstryn i wpływać na barwę, ale nie powinny wprowadzać nadmiernej słodyczy resztkowej. Niewielki dodatek słodów palonych (jak Carafa lub czekoladowe) mogą być użyte do poprawy koloru ale nie powinny mocno wpływać na smak i aromat. Należy stosować tradycyjne niemieckie odmiany chmielu i niemieckie szczepy drożdży lagerowych. Często zacierane dekokcyjnie (do trzywarowego) w celu wzmocnienia nut słodowych i stworzeni głębokiego koloru.  

 

Porównanie stylów: Nie tak intensywnie słodowy jak koźlak (a więc bardziej pijalne jeśli chodzi o ilość). Mniej palonych nut (i często chmielowej goryczki) od schwarzbiera. Bogatszy, bardziej słodowy i mniej chmielowy niż czeski Dark Lager.

 

Parametry:

Ekstrakt początkowy: 12 - 13,75 Plato (1.048 – 1.056 SG)

Ekstrakt końcowy: 2,5 - 4 Plato (1.010 – 1.016 SG)

Goryczka: 18 – 28 IBU

Barwa: 14 – 28 SRM (28 - 56 EBC)

Zawartość alkoholu (vol.): 4,5 – 5,6%

 

Komercyjne przykłady: Ayinger Altbairisch Dunkel, Chuckanut Dunkel Lager, Ettaler Kloster Dunkel, Hacker-Pschorr Alt Munich Dark, Weltenburger Kloster Barock-Dunkel

 

Edytowane 19 Października 2018 przez msto