09C. Baltic Porter

[msto]

 

Overall Impression: A Baltic Porter often has the malt flavors reminiscent of an English porter and the restrained roast of a schwarzbier, but with a higher OG and alcohol content than either. Very complex, with multi-layered malt and dark fruit flavors.

 

Aroma: Rich malty sweetness often containing caramel, toffee, nutty to deep toast, and/or licorice notes. Complex alcohol and ester profile of moderate strength, and reminiscent of plums, prunes, raisins, cherries or currants, occasionally with a vinous Port-like quality. Some darker malt character that is deep chocolate, coffee or molasses but never burnt. No hops. No sourness. Very smooth.

 

Appearance: Dark reddish-copper to opaque dark brown (not black). Thick, persistent tan-colored head. Clear, although darker versions can be opaque.

 

Flavor: As with aroma, has a rich malty sweetness with a complex blend of deep malt, dried fruit esters, and alcohol. Has a prominent yet smooth schwarzbier-like roasted flavor that stops short of burnt. Mouth-filling and very smooth. Clean lager character. Starts sweet but darker malt flavors quickly dominates and persists through finish. Just a touch dry with a hint of roast coffee or licorice in the finish. Malt can have a caramel, toffee, nutty, molasses and/or licorice complexity. Light hints of black currant and dark fruits. Medium-low to medium bitterness from malt and hops, just to provide balance. Hop flavor from slightly spicy hops ranges from none to medium-low.

 

Mouthfeel: Generally quite full-bodied and smooth, with a well-aged alcohol warmth. Medium to medium-high carbonation, making it seem even more mouth-filling. Not heavy on the tongue due to carbonation level.

 

Comments: May also be described today as an Imperial Porter, although heavily roasted or hopped versions are not appropriate for this style. Most versions are in the 7–8.5% ABV range. Danish breweries often refer to them as Stouts, which indicates their historic lineage from the days when Porter was used as a generic name for Porter and Stout.

 

History: Traditional beer from countries bordering the Baltic Sea, developed indigenously after higher-gravity export brown or imperial stouts from England were established. Historically top-fermented, many breweries adapted the recipes for bottom-fermenting yeast along with the rest of their production.

 

Characteristic Ingredients: Generally lager yeast (cold fermented if using ale yeast, as is required when brewed in Russia). Debittered chocolate or black malt. Munich or Vienna base malt. Continental hops (Saazer-type, typically). May contain crystal malts and/or adjuncts. Brown or amber malt common in historical recipes.

 

Style Comparison: Much less roasted and smoother than an Imperial Stout, typically with less alcohol. Lacks the roasty qualities of stouts in general, more taking on the roasted-but-not-burnt characteristics of a schwarzbier. Quite fruity compared to other porters. Higher alcohol than other porters.

 

Vital Statistics:                    

OG:  1.060 – 1.090

FG:  1.016 – 1.024

IBUs:  20 – 40                                  

SRM:  17 – 30                                  

ABV:  6.5 – 9.5%

 

Commercial Examples: Aldaris Porteris, Baltika #6 Porter, Devils Backbone Danzig, Okocim Porter, Sinebrychoff Porter, Zywiec Porter

---------------------------------

 

Ogólne wrażenia: Porter bałtycki często ma nuty słodowe przypominające Porter Angielski i umiarkowanie palone ze Schwarzbiera, ale ma więcej ekstraktu i alkoholu niż oba te przykłady. Bardzo złożone, z wielowarstwową słodowością i nutami ciemnych owoców.

 

Aromat: Bogata słodowa słodkość często zawiera nuty karmelowe, toffi, orzechowe, do mocno opiekanych i/lub lukrecjowych. Złożony profil alkoholowy i estrowy o umiarkowanej intensywności, przypominający śliwki, suszone śliwki, rodzynki, wiśnie lub porzeczki, czasami z winnym charakterem Porto. Trochę wyraźnego charakteru ciemnych słodów, jak czekolada, kawa lub melasa, ale nigdy nie paloność. Brak chmielu. Brak kwasowości. Bardzo gładkie.  

 

Wygląd: Barwa od ciemno czerwono-miedzianego do nieprzejrzyście ciemnobrązowego (nie czarny). Gęsta, trwała piana w kolorze beżowym. Klarowne, chociaż ciemniejsze wersje mogą być opalizujące.

 

Smak: Tak jak w aromacie, bogata słodowa słodkość ze złożoną kompozycją ciemnych słodów, estrów suszonych owoców i alkoholu. Ma wyraźny, ale gładki smak palony podobny do Schwarzbiera, zbliżający się do spalonego. Wypełniające i bardzo gładkie. Czysty lagerowy charakter. Zaczyna się słodko, ale nuty ciemnych słodów szybko zaczynają dominować i zostają do finiszu. Po prostu wytrawne muśnięcie z nutą palonej kawy lub lukrecji na finiszu. Słód może mieć złożoność karmelową, toffie, orzechową, melasy i/lub lukrecji. Lekkie nuty czarnej porzeczki i ciemnych owoców. Goryczka średnio-niska do średniej ze słodów i chmielu, tylko do zapewnienia balansu. Nuty chmielowe od nieco przyprawowych odmian od zerowych do średnio-niskich.

 

Tekstura: Zasadniczo dość pełne i gładkie, z dobrze ułożonym alkoholowych rozgrzewaniem. Wysycenie średnie do średnio-wysokiego, dzięki czemu wydaje się jeszcze bardziej wypełniać usta. Nie jest ciężkie na języku ze względu na poziom wysycenia.

 

Komentarz: Można go dzisiaj również opisać jako Imperialny porter, chociaż wersje mocno palone lub chmielowe nie są odpowiednie dla tego stylu. Większość wersji ma alkohol na poziomie 7 - 8,5%. Duńskie browary często nazywają je Stoutami, co nawiązuje do ich historycznego rodowodu, kiedy to określenie Porter było używane jako nazwa dla Porteru i Stoutu.  

 

Historia: Tradycyjne piwo z krajów nadbałtyckich, rozwinięte lokalnie po tym, jak dostępne stały się wysoko ekstraktywne, eksportowe brązowe i imperialne stouty z Anglii. Historycznie górna fermentacja, ale wiele browarów dostosowało receptury na drożdże dolnej fermentacji zgodnie z resztą ich produkcji.  

 

Surowce: Generalnie drożdże dolnej fermentacji (niskie temperatury fermentacji w przypadku zastosowania drożdży górnej fermentacji, jak jest to wymagane gdy warzone w Rosji). Słód czekoladowy lub czarny przetworzony aby pozbyć się goryczy. Słód bazowy monachijski lub wiedeński. Kontynentalne chmiele (zazwyczaj typu Saaz). Może zawierać słody typu crystal i/lub dodatki niesłodowane. Słód brązowy lub bursztynowy jest powszechny w przepisach historycznych.

 

Porównanie stylów: Znacznie mnie palony i gładszy niż imperialny stout, zazwyczaj z mniejszą zawartością alkoholu. Całkowity brak palonego charakteru stoutu, bardziej przybiera charakter palonego, ale nie spalonego schwarzbiera. Bardziej owocowy w porównaniu do innych porterów. Wyższy poziom alkoholu niż w innych porterach.

 

Parametry:

Ekstrakt początkowy: 14,75 - 21,5 Plato (1.060 – 1.090 SG)

Ekstrakt końcowy: 4 - 6 Plato (1.016 – 1.024 SG)

Goryczka: 20 - 40 IBU

Barwa: 17 – 30 SRM (34 - 60 EBC)

Zawartość alkoholu (vol.): 6.5 – 9.5%

 

Komercyjne przykłady: Aldaris Porteris, Baltika #6 Porter, Devils Backbone Danzig, Okocim Porter, Sinebrychoff Porter, Zywiec Porter