[Piwny turysta]Nethergate Brewery z Rodbridge Corner

[Pierre Celis]

Mimo, że nadal kocham odkrywać nowe, nieznane mi wcześniej browary, w ostatnich latach nieco przystopowałem w takim sposobie uprawiania piwnej turystyki. Obecnie przy planowaniu każdej podróży coraz staranniej dopieram punkty, które chciałbym odwiedzić. Na spontaniczne , czasem nie przemyślanie ruchy nie ma już miejsca. No prawie…!

Jednym z takich jaskrawych przykładów, był browar Nethergate Brewery ze wsi Rodbridge Corner, znajdującej się przy lokalnej szosie łączącej przepiękne Bury St Edmunds i Sudbury.

Przyznam szczerze, że pierwotnie nie planowałem odwiedzin w tymże browarze. W ogólnokrajowych periodykach browar ten opisywany jako jeden z wielu, który zbyt wiele ciekawego do angielskiego piwowarstwa nie wnosi. Ot, lokalny browarek warzący przeciętne piwa. Będąc jednak już na miejscu w Anglii, spotkałem się jednak z opiniami zgoła odmiennymi od tych co forsuje ogólnokrajowa opinia. Co prawda do zachwytów była daleka droga, jednakże piwa miały smakować ponadprzeciętne. Z początku niezbyt byłem przekonany do pomysłu, aby zboczyć z drogi i nadrobić kilka mil do niepewnego browaru. Jednakże tego dnia, plan obejmował wizyty w dosłownie kilku browarach, więc czasu miałem aż nadto, aby powłóczyć się po wiejskim Suffolk. W między czasie odezwała się żyłka odkrywcy, która ostatecznie przekonała mnie do wybrania się do Nethergate Brewery.

Na miejscu okazało się, że browar to całkiem przyjemne miejsce, które z jednej strony pełni rolę jako miejsce produkcji piwa z drugiej zaś strony pełni rolę przydrożnego pubu, które gości, piwoszy mających ochotę na szybkie piwo przed udaniem się w dalszą drogę w kierunku Londynu.

Zanim jednak udałem się do pubu , pozwoliłem sobie na małą wycieczkę po browarze, które znajduje się w dwóch odseparowanych od siebie budynkach, które pierwotnie pełniły rolę stodół. W jednej znajduje się linia do rozlewu butelek, magazyn półproduktów oraz produktów gotowych. W drugiej na dość niewielkiej powierzchni zainstalowano warzelnię o wybiciu 30 baryłek, zbiorniki służące otwartej i zamkniętej fermentacji oraz dwa unitanki. Tuż za ścianą części produkcyjnej, złożono pub, który funkcjonuje od zeszłego roku. Mimo, że nie uchodzi za typowy brytyjski pub, czas spędzony w tymże miejscu można zaliczyć do udanych. Jasny, przestrony a jednocześnie ciepły. Pełno tutaj drewna i szkła, a domiar tego siedziska to w rzeczywistości wygodne fotele, które cieszą strudzonych wędrowców, którzy raczą się pintą wybornego trunku pochodzącego z miejscowego browaru. Kontuar lokalu nie jest zbyt wyeksponowany. Ot prosta lada, wyposażona w kilka pomp, a tuż za nim, w przeszklonym pomieszczeniu, pomieszczenie do przechowywania casków. Czego chcieć więcej!?

Co do samej oferty, również można rozpłynąć się w zachwytach.
Króluje rzecz jasna oferta, która została wypromowana przez browar już 1986 roku. Na nią składa się genialny Porter (5,0%alk.) oraz wyborny Best Bitter (4,0% alk.). Nie mniejszy zachwyt wprawił mnie Golden Ale (4,2% alk.) oraz jasny Ale (4,8% alk.). Czy można chcieć więcej?

Można, jednakże to co zastałem na miejscu w zupełności wystarcza/ło mi do pełnego szczęścia!

.

.

.

Porter i Golden Ale

.

View the full article