23C. Oud Bruin

[msto]

Overall Impression: A malty, fruity, aged, somewhat sour Belgian-style brown ale.

 

Aroma: Complex combination of fruity esters and rich malt character. Medium to medium-high esters commonly reminiscent of raisins, plums, figs, dates, black cherries or prunes. Medium low to medium high malt character of caramel, toffee, orange, treacle or chocolate. Spicy phenols can be present in low amounts for complexity. A sherry-like character may be present and generally denotes an aged example. A low sour aroma may be present, and can modestly increase with age but should not grow to a noticeable acetic/vinegary character. Hop aroma absent. Diacetyl is perceived only in very minor quantities, if at all, as a complementary aroma.

 

Appearance: Dark reddish-brown to brown in color. Good clarity. Average to good head retention. Ivory to light tan head color.

 

Flavor: Malty with fruity complexity and typically some caramel character. Medium to medium-high fruitiness commonly includes dark or dried fruit such as raisins, plums, figs, dates, black cherries or prunes. Medium low to medium high malt character of caramel, toffee, orange, treacle or chocolate. Spicy phenols can be present in low amounts for complexity. A slight sourness often becomes more pronounced in well-aged examples, along with some sherry-like character, producing a “sweet-and-sour” profile. The sourness should not grow to a notable acetic/vinegary character. Hop flavor absent. Restrained hop bitterness. Low oxidation is appropriate as a point of complexity. Diacetyl is perceived only in very minor quantities, if at all, as a complementary flavor. Balance is malty, but with fruitiness and sourness present. Sweet and tart finish

 

Mouthfeel: Medium to medium-full body. Low to moderate carbonation. No astringency.

 

Comments: Long aging and blending of young and aged beer may occur, adding smoothness and complexity and balancing any harsh, sour character. This style was designed to lay down so examples with a moderate aged character are considered superior to younger examples. As in fruit lambics, Oud Bruin can be used as a base for fruit-flavored beers such as kriek (cherries) or frambozen (raspberries), though these should be entered in the Classic-Style Fruit Beer category.

 

History: An “old ale” tradition, indigenous to East Flanders, typified by the products of the Liefman brewery (now owned by Riva), which has roots back to the 1600s. Historically brewed as a “provision beer” that would develop some sourness as it aged. These beers were typically more sour than current commercial examples. While Flanders red beers are aged in oak, the brown beers are warm aged in stainless steel.

 

Characteristic Ingredients: A base of Pils malt with judicious amounts of dark cara malts and a tiny bit of black or roast malt. Often includes maize. Low alpha acid continental hops are typical (avoid high alpha or distinctive American hops). Saccharomyces and Lactobacillus (and acetobacter) contribute to the fermentation and eventual flavor. Lactobacillus reacts poorly to elevated levels of alcohol. Water high in carbonates is typical of its home region and will buffer the acidity of darker malts and the lactic sourness. Magnesium in the water accentuates the sourness.

 

Style Comparison: A deeper malt character distinguishes these beers from Flanders red ales. The Oud Bruin is less acetic and maltier than a Flanders Red, and the fruity flavors are more malt-oriented.

 

Vital Statistics:                    

OG:  1.040 – 1.074

FG:  1.008 – 1.012

IBUs:  20 – 25                        

SRM:  15 – 22                      

ABV:  4.0 – 8.0%

 

Commercial Examples: Ichtegem Oud Bruin, Liefmans Goudenband, Liefmans Liefmans Oud Bruin, Petrus Oud Bruin, Riva Vondel, Vanderghinste Bellegems Bruin

 

------------------------------

Ogólne wrażenia: Słodkie, owocowe, dojrzałe, nieco kwaśne brązowe piwo w belgijskim stylu.

 

Aromat: Złożona kombinacja owocowych estrów i bogatego słodowego charakteru. Estry średnie do średnio-wysokich zazwyczaj przypominają rodzynki, śliwki, figi, daktyle, czarne czereśnie lub suszone śliwki. Od średnio-niskiego do średnio-wysokiego słodowy charakter karmelu, toffi, pomarańczy, melasy lub czekolady. Dla nadania złożoności mogą w małej ilości występować przyprawowe fenole. Charakter sherry może występować i na ogół oznacza stare/dojrzałe piwo. Niski aromat kwaśny może być obecny i może nieznacznie wzrastać z wiekiem, ale nie powinien osiągnąć wyczuwalnego charakteru octowego. Brak aromatu chmielowego. Diacetyl jest wyczuwalny tylko w bardzo niewielkich ilościach, jeśli w ogóle, jako aromat uzupełniający.  

 

Wygląd: Barwa ciemno-czerwono-brązowa do brązowej. Dobra klarowność. Piana w kolorze kości słoniowej do jasnobrązowej o średniej do dobrej trwałości.

 

Smak: Słodowy z owocową złożonością i zazwyczaj z karmelowym charakterem. Owocowość średnia do średnio-wysokiej zazwyczaj w postaci ciemnych lub suszonych owoców takich jak rodzynki, śliwki, figi, daktyle, czarne czereśnie lub suszone śliwki. Od średnio-niskiego do średnio-wysokiego słodowy charakter karmelu, toffi, pomarańczy, melasy lub czekolady. Dla nadania złożoności mogą w małej ilości występować przyprawowe fenole. Lekka kwaśność często staje się bardziej wyczuwalna w dojrzałych piwach i wraz z niewielkim charakterem sherry, tworzy profil "słodko-kwaśny". Kwaśność nie powinna osiągnąć wyczuwalnego charakteru octowego. Brak smaku chmielowego. Ograniczona goryczka chmielowa. Lekkie utlenienie jest właściwe jako dodatek do złożoności. Diacetyl jest wyczuwalny tylko w bardzo niewielkich ilościach, jeśli w ogóle, jako nuta uzupełniająca. Balans jest słodowy, ale z obecną owocowością i kwaśnością. Słodki i cierpki finisz.

 

Tekstura: Treściwość od średniej do średnio-pełnej. Wysycenie od niskiego do średniego. Brak ściągania.

 

Komentarz: Często stosuje się długie dojrzewanie oraz mieszanie młodych i starych wersji, co zwiększa gładkość i złożoność oraz równoważy szorstki i kwaśny charakter. Ten styl został zaprojektowany do długiego leżakowania, więc piwa z umiarkowanie dojrzałym charakterem są uważane za lepsze od piw młodych. Podobnie jak owocowy lambik, Oud Bruin może być stosowany jako baza do piw takich jak kriek (wiśniowe) oraz frambozen (malinowe), aczkolwiek takie piwa powinny być w kategorii Classic-Style Fruit Beer (piwa owocowe klasycznych stylów).

 

Historia: Tradycyjne “old ale” pochodzące z Flandrii Wschodniej, styl wyznaczony przez browar Liefman (obecnie należącego do Riva), którego korzenie sięgają XVII wieku. Historycznie warzone jako "piwo żywnościowe", które w miarę starzenia się rozwijało nieco kwaśności. Piwa te były zwykle bardziej kwaśne niż obecne komercyjne przykłady. Podczas gdy Flanders Red Ale dojrzewającą w dębie, Oud Bruin dojrzewają w stali nierdzewnej w wyższych temperaturach.

 

Surowce: Słód pilzneński jako bazowy z rozsądnym dodatkiem ciemnych słodów karmelowych (cara) i odrobiną słodu czarnego albo palonego. Często zawiera płatki kukurydziane. Powszechnie stosowane są chmiele kontynentalne o niskiej zawartości  alfa-kwasów (unikaj wysokiej zawartości alfa kwasów lub typowo amerykańskich chmieli). Saccharomyces, Lactobacillus (i acetobacter) pracują razem podczas fermentacji i wpływają na końcowy charakter. Lactobacillus słabo znoszą podwyższony poziom alkoholu. Woda o wysokiej zawartości węglanów jest typowa dla regionu macierzystego i buforuje kwasowość ciemnych słodów i kwasowość mleczną od Lactobacillus. Magnez w wodzie akcentuje kwaśność.

 

Porównanie stylów: Bardziej słodowy charakter odróżnia to piwo od Flandersów. Oud Bruin jest mniej octowy i bardziej słodowy niż Flanders Red Ale i nuty owocowe są bardziej słodowe.  

 

Parametry:

Ekstrakt początkowy: 10 - 18 Plato (1.040 – 1.074 SG)

Ekstrakt końcowy: 2 - 3 Plato (1.008 – 1.012 SG)

Goryczka: 20 – 25   IBU

Barwa: 15 – 22  SRM (30 - 44 EBC)

Zawartość alkoholu (vol.): 4,0 – 8,0%

 

Komercyjne przykłady: Ichtegem Oud Bruin, Liefmans Goudenband, Liefmans Liefmans Oud Bruin, Petrus Oud Bruin, Riva Vondel, Vanderghinste Bellegems Bruin