[piwolog] Bracki Grand Champion Birofilia 2011

Pierre Celis · 8 Grudnia 2011

Premiera tegorocznego Championa przewinęła się już przez niemal wszystkie piwne blogi. I nic dziwnego. Oprócz projektu Pinta, to chyba najbardziej wyczekiwana premiera roku. Z wrodzonego lenistwa nie będę powielał opisu i historii tego piwa. Zresztą inni opowiedzieli to znakomicie, choćby Tomek Kopyra czy Bartek ze Smaków Piwa. Przejdźmy do mojej subiektywnej oceny.

Bracki Grand Champion Birofilia 2011 – Kölsch

Ekstrakt 11,8 Blg, alkohol 5,3%

Wygląd: Jasne złoto, krystalicznie czyste. Piana biała, średnioobfita o różnej wielkości pęcherzykach. Szybko opada, ale jej resztki wzorcowo oblepiają szkło.

Aromat: w wyższej temperaturze aromat chmielowy, dalej zbożowo-chlebowy, lekko słodowe. Po porządnym schłodzeniu ujawnia się klątwa Browaru Zamkowego, czyli żelazo. Ujawnia się na tyle silnie, że przykrywa skutecznie resztę aromatów.

Wysycenie: średnie do wysokiego, pasujące do stylu.

Smak: pół-pełny, o wydźwięku słodowym. Po dłuższej degustacji ujawnia się retronosowo, typowy dla stylu, aromat zielonych jabłek. Goryczka średnia, krótka, przyjemna.

Odczucie w ustach: na języku gładkie, ale też gryzące w wyniku wysokiego wysycenia. Przyjemne, orzeźwiające.

Wrażenie ogólne: Piwo udane i nic ponadto. Taki to styl. Nie znajdziemy w nim większej głębi czy zaskakujących aromatów. Za to idealnie sesyjne – można pić jedno za drugim, nie czując zmęczenia. Gdyby nie było zażelazione i cena była o połowę niższa, to chętnie sięgałbym po nie częściej, a tak, pozostaje mi czekać na Grand Championa 2012.

Ocena: 6/10

Pomimo dość krytycznej oceny samego piwa, chylę czoła przed Jankiem Szałą, który znakomitym piwowarem jest. Zwycięstwo w najważniejszym konkursie piw domowych w Polsce, to na prawdę nie lada wyczyn i Janek potwierdził nim, że doskonale zna się na rzeczy. Słowa uznania należą się też Grupie Żywiec – za organizację konkursu. Za to, że podołali temu trudnemu technologicznie piwu. W końcu za oprawę graficzną, piękne szkło i akcję marketingową. W tej kwestii browary regionalne dużo się jeszcze muszą nauczyć od starszego brata.