[piwolog] Paulaner Salvator, Niemcy

[Pierre Celis]

Paulaner Salvator – Dopplebock

Ekstrakt nieznany, alkohol 7,9%

Dopplebock, to podwójny koźlak, czyli jego mocniejsza odmiana. Piwo słodowe, bez aromatów chmielowych, o wysokiej zawartości alkoholu. Styl wywodzący się z Bawarii, ze względu na swoją gęstość i pożywność, nazywany płynnym chlebem. W naszym kraju raczej rzadko spotykany. Trochę szkoda, bo mógłby być alternatywą dla rodzimego portera bałtyckiego. W końcu nie wszystkim odpowiadają jego palone aromaty, a zimą każdy szuka czegoś „na wzmocnienie”.

 

Wygląd: Kolor jasnobrązowy, herbaciany o ładnych pomarańczowych przebyłyskach. Piana koloru beżowego, grubopęcherzykowa, szybko redukująca się do zera.

Aromat: Słodowy, lekko karmelowy. Wyczuwalna korzenna pikantność, podkreśloną nutą alkoholową, która się jednak nie narzuca. Zupełny brak aromatów chmielowych. Gdzieś w tle pojawia się delikatna rodzynkowa owocowość.

Wysycenie: średnie do wysokiego.

Smak: Słodowe, słodkie, ale nie zalepiające zbytnio. Pełne, aromatyczne, rozgrzewające. Goryczka bardziej alkoholowa niż chmielowa, niezbyt przyjemna, długo pozostająca na języku.

Odczucie w ustach: Gryzące, pikantne – trochę przez wysokie wysycenie, ale przede wszystkim za sprawą alkoholu.

Wrażenie ogólne: Sympatyczne piwo o słodowym wydźwięku. Raczej płytkie i nie oferujące niczego szczególnego. Na plus można wyróżnić nieźle ukryty alkohol, który poza tym, że szczypie lekko w język, to nie narzuca się jakoś szczególnie. Wielbiciele prostych, mocnych lagerów powinni znaleźć w tym piwie coś dla siebie. Ja wolę trunki o więcej niż jednym wymiarze.

Ocena: 6/10

 

Wyświetl pełny artykuł