18D. Belgian Golden Strong Ale

[Makaron]

18D. Belgian Golden Strong Ale

 

Aroma: Complex with significant fruity esters, moderate spiciness and low to moderate alcohol and hop aromas. Esters are reminiscent of lighter fruits such as pears, oranges or apples. Moderate spicy, peppery phenols. A low to moderate yet distinctive perfumy, floral hop character is often present. Alcohols are soft, spicy, perfumy and low-to-moderate in intensity. No hot alcohol or solventy aromas. The malt character is light. No diacetyl.

Appearance: Yellow to medium gold in color. Good clarity. Effervescent. Massive, long-lasting, rocky, often beady, white head resulting in characteristic ?Belgian lace? on the glass as it fades.

Flavor: Marriage of fruity, spicy and alcohol flavors supported by a soft malt character. Esters are reminiscent of pears, oranges or apples. Low to moderate phenols are peppery in character. A low to moderate spicy hop character is often present. Alcohols are soft, spicy, often a bit sweet and are low-to-moderate in intensity. Bitterness is typically medium to high from a combination of hop bitterness and yeast-produced phenolics. Substantial carbonation and bitterness leads to a dry finish with a low to moderately bitter aftertaste. No diacetyl.

Mouthfeel: Very highly carbonated. Light to medium body, although lighter than the substantial gravity would suggest (thanks to sugar and high carbonation). Smooth but noticeable alcohol warmth. No hot alcohol or solventy character. Always effervescent. Never astringent.

Overall Impression: A golden, complex, effervescent, strong Belgian-style ale.

Comments: Strongly resembles a Tripel, but may be even paler, lighter-bodied and even crisper and drier. The drier finish and lighter body also serves to make the assertive hopping and spiciness more prominent. References to the devil are included in the names of many commercial examples of this style, referring to their potent alcoholic strength and as a tribute to the original example (Duvel). The best examples are complex and delicate. High carbonation helps to bring out the many flavors and to increase the perception of a dry finish. Traditionally bottle-conditioned (?refermented in the bottle?).

History: Originally developed by the Moortgat brewery after WWII as a response to the growing popularity of Pilsner beers.

Ingredients: The light color and relatively light body for a beer of this strength are the result of using Pilsner malt and up to 20% white sugar. Noble hops or Styrian Goldings are commonly used. Belgian yeast strains are used ? those that produce fruity esters, spicy phenolics and higher alcohols ? often aided by slightly warmer fermentation temperatures. Fairly soft water.

 

Vital Statistics:

OG: 1.070 ? 1.095

IBUs: 22 ? 35

FG: 1.005 ? 1.016

SRM: 3 ? 6

ABV: 7.5 ? 10.5%

 

Commercial Examples: Duvel, Russian River Damnation, Hapkin, Lucifer, Brigand, Judas, Delirium Tremens, Dulle Teve, Piraat, Great Divide Hades, Avery Salvation, North Coast Pranqster, Unibroue Eau Benite, AleSmith Horny Devil

 

18D. Belgian Golden Strong Ale

 

Aromat: Złożony wraz z mocnymi estrami owocowymi, umiarkowanie przyprawowe i chmielowe aromaty. Aromaty estrowe wydają się przypominać jasne owoce takie jak gruszki, pomarańcze i jabłka. Umiarkowane aromaty przypraw, pieprzowe fenole. Niskie do umiarkowane ale przyjemne aromaty perfum, kwiatowe aromaty chmielu są często obecne. Alkohol jest miękki, przyprawowy, perfumowy i na poziomie niskim do umiarkowanym. Brak gorących albo ?rozpuszczalnikowych? odczuć. Charakter słodowy jest lekki. Brak diacetylu.

Wygląd: Żółte do średno złoty kolor. Dobra klarowność. Musujące. Masywna, długo utrzymująca się, górzysta, kropelkowa, biała piana, zostawiająca charkaterystyczną belgijską koronę na szklance.

Smak: Połączenie owocowych, przyprawowych i alkoholowych smaków wsparte przez delikatne smaki przypominające gruszki, pomarańcze i jabłka. Niskie do umiarkowane fenole, które mają charakter pieprzu i są słabe do umiarkowane w intensywności. Goryczka jest typowo średnia do mocna, która wynika z kombinacji goryczki chmielowej i fenoli pochodzących od drożdży. Mocne nagazowanie i goryczka prowadzą do wytrawnego finiszu wraz z lekką do umiarkowaną goryczką w posmaku. Brak diacetylu.

Tekstura: Bardzo mocno nagazowane. Lekka do średnia treściwosć, aczkolwiek lżejsz niż gęstość początkowa by sugerowała(dzięki cukrom i mocnemu nagazowaniu). Gładki aczkolwiek zauważalne alkoholowe rozgrzanie. Brak gorących albo ?rozpuszczalnikowych? cech. Zawsze musujące. Nigdy ściągające.

 

Ogólne wrażenia: Złote, złożone, mocno gazowane, mocne w stylu belgijskim ale.

 

Komentarz: Mocno przypomina Tripel, ale może być nawet jaśniejszy, mieć lżejszą treściwość i może być bardziej rześki i wytrawny. Bardziej wytrawny finisz i lżejsza treściwość również powoduje mocniejsze nachmielenie i smaki przyprawowe bardziej zauważalne. Odwoływanie się do diabła w nazwach wielu komercyjnych przedstawicieli tego stylu wynika z dużej zawartości alkoholu i trybut do oryginalnego przykładu (Duvel). Najlepsze przykłady są złożone w smaku i delikatne. Mocne nagazowanie pomaga uwydatnić wiele smaków i wzmocnić odczucie wytrawnego finiszu. Tradycyjnie kondycjonowane w butelce (?refermentowane w butelce?)

Historia: Oryginalnie utworzone przez browar Moortgat po drugiej wojnie światowej jako odpowiedz na rosnącą popularność piwa Pilsener.

Surowce: Jasny kolor i relatywnie lekka treściwość dla tego piwa o takiej mocny są wynikiem użycia słodu pilzneńskiego i dodatek do 20% białego cukru. Szlachetne chmiele albo Styrian Goldings są powszechnie używane. Szczepy drożdże belgijskich są najczęściej używane ? te które produkują owocowe, estrowe, przyprawowe fenole i wyższe zawartości alkoholu ? często wspierane przez delikatnie cieplejszą temperaturę fermentacji. Miękka woda.

Podstawowe informacje:

OG: 1.070 ? 1.095

IBUs: 22 ? 35

FG: 1.005 ? 1.016

SRM: 3 ? 6

ABV: 7.5 ? 10.5%

 

Komercyjne przykłady: Duvel, Russian River Damnation, Hapkin, Lucifer, Brigand, Judas, Delirium Tremens, Dulle Teve, Piraat, Great Divide Hades, Avery Salvation, North Coast Pranqster, Unibroue Eau Benite, AleSmith Horny Devil

[Sławek]

Jest jakaś taka znacząca różnica, po której można BGSA odróżnić od Tripla, czy to jest śliska i niewyraźna granica?

[Bogi]

BGSA to w głównej mierze piwa diabelskie (stąd typowe nazwy), zaś Tripel jest bardziej anielski i de facto ma więcej treści w smaku. Kup któreś z listy i porównaj z jakimś triplem, różnica wyjdzie w kolorze, w aromacie, zwłaszcza w smaku.

 

W triplu ważną rolę odgrywa przyprawowy charakter, w BGSA owocowy, tripel powinien mieć schowany alkohol, BGSA już niekoniecznie, BGSA może być jaśniejszy w barwie i bardziej wytrawny, ale też chmiel będzie w nim bardziej zaznaczony.

 

Jak napisał ktoś mądry: "Beers do not make styles, people do".

Edytowane 26 Listopada 2013 przez Bogi

[Zwiazkowiec]

Style te dość mocno zachodzą na siebie. Belgian Golden Strong Ale jest stosunkowo młodym stylem a jego główny reprezentant i protoplasta - jasny Duvel po raz pierwszy uwarzony został w 1970 roku.

 

Tak jak pisał Bogi podstawowa różnica pomiędzy Triplem a BGSA to poziom fenoli (nuty przyprawowe) i estrów (nuty owocowe). BGSA będzie bardziej owocowy podczas gdy Tripel przyprawowy. BGSA ma większy udział cukru (sacharoza/glukoza a nie żadne kandyzowane) w zasypie w związku z czym będzie charakteryzował się głębszym odfermentowaniem i jaśniejszym kolorem.

 

Ponieważ w domowej fermentowni raczej trudno kontrolować proporcje estrów i fenoli to może się zdarzyć że uwarzysz BGSA a wyjdzie Tobie głębiej odfermentowany tripel ( i na odwrót). Anyway oba style są niezwykle smaczne i pijalne.

 

Lukasz

[Sławek]

Pytam, bo próbowałem tego i tego (ale nie obu na raz, muszę konfrontację zrobić). W komercyjnym triplu, który piłem, wyczułem sporą owocowość. Będę szukał dalej, dzięki!

 

Edit: oczywiście, że styl jest tylko dodatkiem, zastanawiam się właśnie, dlaczego wyodrębniono te Goldeny. Kwestia tradycji?

Edytowane 26 Listopada 2013 przez Sławek

[Zwiazkowiec]

Edit: oczywiście, że styl jest tylko dodatkiem, zastanawiam się właśnie, dlaczego wyodrębniono te Goldeny. Kwestia tradycji?

 

Stawiał bym na dobry marketing ze strony Moortgata (Duvel) i związaną z tym popularnością w USA. Jak dla mnie równie dobrze Golden mógłby siedzieć w triplach.

 

Lukasz

[Bogi]

Porównaj sobie np. Satan Gold czyli idealny przykład BGSA i rasowy Kasteel Tripel albo Westmalle Tripel, wtedy różnice wyjdą na wierzch.