duchuuuu

Black Hot Chili Porter 14,5°Blg, 5,4% Autor: Browar Domowy Piwny Ul - Budyń Endorfinowy Styl: Smoked Chili Porter Aromat: lekka wędzonka, torf, gorzka czekolada Kolor: ciemnobrązowy do czarnego, pod światło widać ze klarowne Piana: wysoka, drobno- i średniopęcherzykowa, nie oblepia szkła, po chwili redukuje się do obrączki, później jest trochę jak na Coca-Coli - jak się zakręci szkłem to się wytworzy i specyficznie syczy Smak: wędzonka, sporo torfowości, goryczka niska, wysycenie umiarkowanie wysokie, a na finiszu duuużo kapsaicyny Piwo fajne, nie wiem który to Twój eksperyment z dodawaniem chili do piwa ale jak dla mnie balans jest trochę za daleko przesunięty na ostrą stronę mocy. Nie mniej, jak na piwny wynalazek piwo ciekawe - chętnie wypiłbym bym coś takiego z mniejszą ilością chili to nie musiałbym popijać

Nomart ma swój sklep w Gdańsku: Wrzeszcz ul. Grunwaldzka 76/78 lok. 01.- na skrzyżowaniu z Jaskową Doliną. Na fejsie mają link do sklepu internetowego.

Rye Cascadian Dark Ale 17 Blg Autor: Browar Domowy Bear East - lolo Styl: CDA aromat: niezbyt przyjemny, stawiałbym bardziej kanaliza niż niedobre simcoe, garść cytrusów, trochę aromatów palonych, w miarę ogrzewania stęchły aromat dominuje inne zapachy kolor: czarne, lekko mętne piana: drobopęcherzykowa, wysoka, średsniotrwała, bardzo ładny lejsing smak: goryczka dobra - średnia do wysokiej, długi przyjemny palony posmak, nasycenie średnie do wysokiego, bardzo przyjemna żytnia gładkość Generalnie gdyby nie zapach piwo byłoby bardzo dobre. Niestety sporo traci wraz z ogrzewaniem (na zimno jest całkiem fajne ), gdy nieprzyjemne aromaty istotnie przeszkadzają. Pochwalić trzeba etykietę bo jest MEGA.

Wilkołak 17°Blg, 6,5% Autor: Browar Domowy Demon - Bartosz Nowak Styl: Scottish Wee Heavy Aromat: alkoholowy, chlebowy, melanoidynowy, karmelowy. Kolor: ciemna miedz, mało klarowne. Piana: piana drobnopęcherzykowa, średniotrwała, całkiem dobrze oblepia szkło. Smak: alkoholowy, piekący w przełyku, chlebowe, karmelowe, średnia do wysokiej pełnia, niska goryczka, niskie wysycenie. Piwo zaskoczyło mnie gushingiem. Niestety bardzo ciężkie w odbiorze ze względu na wszechobecny, nieprzyjemny alkohol. Szczególnie przeszkadza to w smaku ze względu na jego piekący charakter. Trochę się zawiodłem bo liczyłem na poznanie ciekawego reprezentanta stylu, którego dotychczas nie próbowałem. Muszę też powiedzieć, że piwa nie dałem rady dopić.

Milk Stout z Browaru Pasqódne Schronisko Piana: średniopęcherzykowa, średniowysoka, szybko opada do niskiego kożuszka i lekko oblepia szkło. Aromat: mleczny z wyraźną nutą palonych słodów. Smak: piwo wytrawne z dominującym smakiem paloności, w tle ledwo wyczuwalna laktoza. Goryczka średnia, uwydatniona słodami palonymi. Wygląd: barwa czarna, choć na brzegach szkła widać rubinowe refleksy. Pod światło wydaje się w miarę klarowne. Ogólne wrażenia: zbyt mocna paloność przy wysokiej wytrawności i małym udziale laktozy przesuwa balans w tym piwie na stronę bardziej dry niż sweet stout'u, jednakże piwo bardzo smaczne i sesyjne

Jak grodzisz to grodzisz! od Robert Semrau. Piana: nisko- i średnio- pęcherzykowa, szybko opada i lekko oblepia szkło. Aromat: średnio intensywna wędzonka w stylu boczkowym, lekka słodowość. Smak: piwo mocno wytrawne o niskiej treściwości z długą i wyraźną goryczką, zakończone przyjemną wędzonką. Wygląd: piwo lekko mętne w kolorze słomkowym (cytując klasyka: taki jaki powinien być ). Ogólne wrażenia: przyjemne lekkie piwo, jednakże brakuje mi w nim zdecydowanie wyższego wysycenia oraz bardziej intensywnej wędzonki