TaziMala

Zdjęć niestety nie mam. "Kożuch" z góry przypominał przeźroczystą błonę. Drożdże US-05.

Cześć. Nie będę zakładał nowego wątku, bo podobnych pewnie są tysiące Sytuacja wygląda tak - dwa i pół tygodnia temu zrobiłem dwie warki - jedna IPA i jeden RIS. Z tym drugim na ten moment wszystko jest OK, ale z IPA zaczęły się dziać niepokojące rzeczy. Dwa dni temu fermentacja się zatrzymała ma takim poziomie na jakim miała się zatrzymać, ale jednocześnie piwo zrobiło się wyraźnie kwaskowate w smaku i zapachu. Na powierzchni w fermentorze jakby lekki kożuch. Niby infekcja, zgadza się? Dziś zdecydowałem, że jednak przeleje piwo na cichą, może jednak coś z tego będzie. Zapach nadal kwaskowaty, ale w smaku jakby jest nieco lepiej niż było przedwczoraj. IPA fermentowała w fermentorze, który niestety trochę zaniedbałem. Kilka msc temu robiłem w nim sosnówkę i po procesie nie umyłem go na czas. Leżakował sobie kilka msc w brudzie z domieszką kilkudziesięco-procentowego alkoholu Niemniej, przed zalaniem do niego młodego piwa, potraktowałem go najpierw NaOH, a potem jeszcze na dokładkę OXY. Jest sens robić sobie nadzieję, czy kanał?

OK, dzięki za info. Co ewentualnie grozi przy tym niższym przedziale, bliskim granicy dla tych drożdży?

Cześć, w piątek nastawiłem kolejną warkę. Na 20L piwka użyłem dwóch paczek drożdży Mangrove Jack's M47. Na opakowaniu mają napisane, że optymalna dla nich temperatura to 18-25 st. Kiedyś ktoś mi napisał, że zbyt wysoka temp. fermentacji spowoduje pojawienie się fuzli i innych nie pożądanych rzeczy. Wybór mam obecnie taki: - fermentacja w domu w temp. 25-26 st. - fermentacja w piwnicy w temp. 18-19 st. Który z tych wariantów będzie lepszy?

Tak jak napisałem wyżej - oplot i metalowa chłodnica znalazły się w najpierw w piro, potem w Oxi. Ogólnie samo trzykrotne mycie i czyszczenie wszystkie zajęło mi z 1/3 całego czasu pracy, który tego dnia poświęciłem na piwo, więc sądzę, że zrobiłem to ultra dokładnie.

Temat: Kwaśny smak próbki przed refermentacją Witam! Mój młody Belgian Golden Strong Ale fermentuje już drugi tydzień. BLG nie spada, więc teoretycznie można by butelkować. Sęk w tym, że próbka jest w smaku dość kwaśna. Przypomina troszkę moją poprzednią warkę, która niestety też zakończyła się infekcją. Po tejże poprzedniej warce podjąłem dość radykalne środki czystości, czyli: - na 12h do NaOH wszystko poza filtratorem z oplotu i chłodnicą - dezaktywacja NaOH kwaskiem cytrynowym - potem na kilka godzin wszystko (tym razem łącznie z filtratorem i chłodnicą) do piro - na koniec potraktowałem wszystko OXI Czy sądzicie, że ten dość kwaśny smak próbki to rzeczywiście infekcja? Jest w ogóle po co się męczyć i je butelkować, czy od razu do wylania?

Zrobiłem dziś kolejny pomiar, odfermentowało jeszcze o 0,5 BLG, czyli w tym momencie mamy 3 BLG, dość się również wyklarowało. Jednak niestety, próbka w smaku jest kwaśna. Raczej nie powinno tak być, przypomina moją poprzednią zainfekowaną warkę. Myślicie, że tu także wystąpiła infekcja?

Póki co, odpukać, jeszcze nigdy mi się przygody z wiadrem piwa na podłodze nie przytrafiły A co do temp. to po prostu staram się trzymać tego co było podane w recepturze

Przez kranik oczywiście. Zawsze spijam próbkę w całości - drożdżami daje jak s*****syn Jedną z próbek wsadziłem na dobę do lodówki - drożdże opadły na dno szklanki, a młode piwko zdecydowanie bardziej się wyklarowało. Ogólnie od wczorajszego wieczora zauważyłem, że osad na dnie zaczyna się stopniowo powiększać, więc wszystko zmierza chyba w dobrym kierunku

Robiłem, nie było nieprzetworzonej skrobi. Dodałem dwie saszetki, na zaś Temp. 22-23 stopnie. W porywach do 24, ale generalnie bliżej 23.

Nie zamierzam tego jeszcze butelkować, najwcześniej za tydzień Poza tym, niestety, piwo nie wyjdzie tak mocne jak miało wyjść

Witam ponownie! 01.12.2018 nastawiłem 23L piwka Belgian Golden Strong Ale zgodnie z recepturą z załącznika. Początkowe SG niestety wyszło dużo za niskie (około 1.060). Na dzień dzisiejszy wynosi już około 1.014, więc mniej więcej tyle ile powinno być, ale chyba jeszcze trochę spadnie. Problem jest inny - okropna mętność. Wygląda to tak jak w drugim pliku z załącznika. O co tu może chodzić? Osad na dnie fermentora jest bardzo niewielki, może ze 3 mm. Wcześniejszą warkę dopadła infekcja, więc teraz zapobiegawczo zastosowałem następujące kroki: - na 12h do NaOH wszystko poza filtratorem z oplotu i chłodnicą - dezaktywacja NaOH kwaskiem cytrynowym - potem na kilka godzin wszystko (tym razem łącznie z filtratorem i chłodnicą) do piro - na koniec potraktowałem wszystko OXI Drożdże przeleżały ostatnie pół roku w lodówce. Na 12h przed ich zaaplikowaniem zostały wyjęte do temperatury pokojowej. Ogólnie temperatury warzenia z załącznika mniej więcej przestrzegałem.

Temat - Dezynfekcja po pierwszym kwasie. Plan mam następujący - zalewam 3% roztworem NaOH cały fermentor, wszystkie rurki, kraniki itd (oczywiście poza elementami metalowymi/miedzianymi). Zostawiam to na kilkanaście godzin. Wszystko dokładnie płuczę. Następnie, dla drugiego stopnia pewności, stosuję 2% roztwór pirosiarczynu sodu. Zostawiam wszystko w fermentorze na kilka godzin. Następnie, dla trzeciego stopnia pewności, stosuję OXI. I tu pojawiają się dwa pytania: 1. Czy Pirosiarczyn sodu też reaguje z miedzią? Czy przy drugim stopniu pewności mogę do fermentora wrzucić także filtrator z oplotu? 2. W poniższym artykule przeczytałem, że NaOH trzeba dla pewności dezaktywować. W jednym zdaniu napisane jest: Natomiast w drugim zdaniu: Przecież piro to właśnie prosiarczyn, prawda? Muszę zatem dezaktywować NaOH, czy nie?

To w takim razie wrzuce do tego roztworu wszystko poza oplotem. Oplot potraktuje desprejem.

Przed kolejną warką chciałbym wszystko zalać jakimś mocnym roztworem na kilkanaście godzin. Np. do fermentorów do pełna wody + butelka ACE lub NaOH (ponoć można go zastąpić środkiem SuperSpec do rur), wrzucić tam wszystkie narzędzia, rurki, kraniki itp. Dobra opcja?