Znajdź zawartość

Witam wszystkich! Jestem Krzysztof/Krzysiek i opowiem/opisze wam/tutaj swój pierwszy raz z brew-kitem. Z góry przepraszam za ewentualne błędy i wpadki oraz proszę o pomoc i rady co do ewentualnej poprawy. Piwo jako takie piję od 10 lat. Krafty, i ogólnie tego typu produkty z browarów nie komercyjnych od dwóch. Pod wpływem pewnego znanego użytkownika YT, postanowiłem SAM zrobić piwo. W końcu, skoro od czasu do czasu zdarza mi się zrobić ciasto czy obiad i, w większości, WSZYSTKO jest o.k., to czemu by nie to, prawda? Po nabyciu na browamatorze zestawu z dwoma fermentorami oraz surowcami z Finlandią Bitter, butelek i długiego wężyka do spuszczania piwa na allegra zabrałem się za ... Baltic Porter od Gozdawy (puszka 1,7kg x 2). Bo tak. ;p Zima idzie, święta, a więc tego typu "piwko" będzie o.k. ^^ Naczytałem się tutaj oraz na konkurencyjnym forum o dużym zapotrzebowaniu drożdży w tego typu piwie, dokupiłem więc firmowe GLW35. Jak również płatki średnio opiekane, dębowe i wiśniowe, po paczce 400 gr płatków żytnich błyskawicznych i śliwek suszonych oraz ... po opakowaniu goździków całych i cynamonu mielonego. Skoro święta i śliwki, to i czemu by nie te dodatki? Z OXI i Despreyem "w łapie" 22 września zacząłem warzyć. Cztery baniaki 5l niegazowanej wody były pod ręką. Fermentor z kranikiem umyłem Ludwikiem, zalałem wrzątkiem by sprawdzić szczelność i dodatkowo odkazić, a potem wsypałem 2 łyżeczki od herbaty OXI. "Pomiąchałem" zawartością i odstawiłem na bok. Ponieważ chciałem by piwo było lepsze, dodatkowo, użyłem pół opakowania BA Brew-kit PLUS (mieszkanka słodowo-glukozowa). Na zimna wodę z jednego z baniaków, wsypałem płatki oraz BA Brew-kit PLUS. Po zagotowaniu obie puszki z Gozdawy. Na koniec goździki i cynamon. Niestety, nie wziąłem pod uwagę, że może mi się w garnku wszystko nie zmieścić i śliwki już do brzeczki nie trafiły ... Przelałem do fermentora, a potem uzupełniłem resztą wody z baniaka, a potem dodałem 3 pozostałe. Jakie było moje zdziwienie gdy okazało się, że zamiast 20l piwa, wyszło 22!! :O Brzeczkę napowietrzyłem, choć nie wiem czy zbyt dokładnie, przelewając po przez kranik piwo do baniaka po wodzie, a potem z powrotem wlewając je do fermentora z pewnej wysokości. Kilka razy na KAŻDĄ z 5l "butelek". Drożdże, które uprzednio uwodniłem w ostudzonej, ale ZAGOTOWANEJ wodzie, z odrobiną cukru i glukozy, zadałem w temperaturze pokojowej. Jakieś 22-24°C. Brzeczka była jednak chłodna, sprawdzałem!! Odstawiłem fermentor z zalanym kranikiem do, w miarę, ciemnego i chłodnego, choć przechodniego, pomieszczenia. Na termometrze ciekłokrystalicznym przez 2-3 dni "widniała" temperatura 22-23°C, potem opadła do stałych 18°C. Ponieważ CHCIAŁEM dodać płatki, a wiedziałem, że można je zalać alkoholem, zrobiłem tzw., "marynatę" w dniu warzenia. To samo uczyniłem ze śliwkami, a o czym przeczytałem na którymś z forum ... Po kieliszku spirytusu i przegotowanej wody do słoików z płatkami i suszem i do lodówki. Na 7 dni. A co. W nocy, po jakiś 12 godzinach, wystartowała fermentacja. Trwała jakieś 3-4 dni. Czy to dobrze? Nie wiem ... 29 września zlałem na cichą, dodałem płatków i śliwek, odstawiłem na dwa tygodnie w to samo miejsce. Wyszło 20l piwa. TERAZ dobrze, nie? Aha, BLG w dniu warzenia 10, a gdy przelewałem około 5 ... Nie za dobrze, ale ... Co poradzić? ;p Ponieważ w domu jest pies, oraz małe dziecko, nie wspominając o owocówkach, nie mam/miałem możliwości zostawienia fermentora Z LEKKO przykrytą pokrywą. Dodam może jeszcze, że w czasie burzliwej z rurki fermentacyjnej, gdy się zbliżyło nos, można było wyczuć słodki, owocowo-śliwkowy zapach. Mimo, że takowych tam nie było. ;p Teraz, na cichej, gdy je dodałem, też ... ?! Przy przelewaniu, miałem praktycznie ZERO osadu/gęstwy na dnie fermentora. Piana, nie wielka bo nie wielka, ale była podczas burzliwej ... Co jeszcze? Hm ... Chyba wszystko. Nie zaglądałem do fermentora. Nie bełtałem nim. RACZEJ też nic tam nie wpadło, ale ... głowy nie dam. ;p Do refermentacji w butelkach mam zamiar użyć glukozy. Z tego co mi kalkulator wyliczył, jakieś 95 gr na 20 l. Zrobię roztwór, nie będę sypał do "szkła".

Overall Impression: A Baltic Porter often has the malt flavors reminiscent of an English porter and the restrained roast of a schwarzbier, but with a higher OG and alcohol content than either. Very complex, with multi-layered malt and dark fruit flavors. Aroma: Rich malty sweetness often containing caramel, toffee, nutty to deep toast, and/or licorice notes. Complex alcohol and ester profile of moderate strength, and reminiscent of plums, prunes, raisins, cherries or currants, occasionally with a vinous Port-like quality. Some darker malt character that is deep chocolate, coffee or molasses but never burnt. No hops. No sourness. Very smooth. Appearance: Dark reddish-copper to opaque dark brown (not black). Thick, persistent tan-colored head. Clear, although darker versions can be opaque. Flavor: As with aroma, has a rich malty sweetness with a complex blend of deep malt, dried fruit esters, and alcohol. Has a prominent yet smooth schwarzbier-like roasted flavor that stops short of burnt. Mouth-filling and very smooth. Clean lager character. Starts sweet but darker malt flavors quickly dominates and persists through finish. Just a touch dry with a hint of roast coffee or licorice in the finish. Malt can have a caramel, toffee, nutty, molasses and/or licorice complexity. Light hints of black currant and dark fruits. Medium-low to medium bitterness from malt and hops, just to provide balance. Hop flavor from slightly spicy hops ranges from none to medium-low. Mouthfeel: Generally quite full-bodied and smooth, with a well-aged alcohol warmth. Medium to medium-high carbonation, making it seem even more mouth-filling. Not heavy on the tongue due to carbonation level. Comments: May also be described today as an Imperial Porter, although heavily roasted or hopped versions are not appropriate for this style. Most versions are in the 7–8.5% ABV range. Danish breweries often refer to them as Stouts, which indicates their historic lineage from the days when Porter was used as a generic name for Porter and Stout. History: Traditional beer from countries bordering the Baltic Sea, developed indigenously after higher-gravity export brown or imperial stouts from England were established. Historically top-fermented, many breweries adapted the recipes for bottom-fermenting yeast along with the rest of their production. Characteristic Ingredients: Generally lager yeast (cold fermented if using ale yeast, as is required when brewed in Russia). Debittered chocolate or black malt. Munich or Vienna base malt. Continental hops (Saazer-type, typically). May contain crystal malts and/or adjuncts. Brown or amber malt common in historical recipes. Style Comparison: Much less roasted and smoother than an Imperial Stout, typically with less alcohol. Lacks the roasty qualities of stouts in general, more taking on the roasted-but-not-burnt characteristics of a schwarzbier. Quite fruity compared to other porters. Higher alcohol than other porters. Vital Statistics: OG: 1.060 – 1.090 FG: 1.016 – 1.024 IBUs: 20 – 40 SRM: 17 – 30 ABV: 6.5 – 9.5% Commercial Examples: Aldaris Porteris, Baltika #6 Porter, Devils Backbone Danzig, Okocim Porter, Sinebrychoff Porter, Zywiec Porter --------------------------------- Ogólne wrażenia: Porter bałtycki często ma nuty słodowe przypominające Porter Angielski i umiarkowanie palone ze Schwarzbiera, ale ma więcej ekstraktu i alkoholu niż oba te przykłady. Bardzo złożone, z wielowarstwową słodowością i nutami ciemnych owoców. Aromat: Bogata słodowa słodkość często zawiera nuty karmelowe, toffi, orzechowe, do mocno opiekanych i/lub lukrecjowych. Złożony profil alkoholowy i estrowy o umiarkowanej intensywności, przypominający śliwki, suszone śliwki, rodzynki, wiśnie lub porzeczki, czasami z winnym charakterem Porto. Trochę wyraźnego charakteru ciemnych słodów, jak czekolada, kawa lub melasa, ale nigdy nie paloność. Brak chmielu. Brak kwasowości. Bardzo gładkie. Wygląd: Barwa od ciemno czerwono-miedzianego do nieprzejrzyście ciemnobrązowego (nie czarny). Gęsta, trwała piana w kolorze beżowym. Klarowne, chociaż ciemniejsze wersje mogą być opalizujące. Smak: Tak jak w aromacie, bogata słodowa słodkość ze złożoną kompozycją ciemnych słodów, estrów suszonych owoców i alkoholu. Ma wyraźny, ale gładki smak palony podobny do Schwarzbiera, zbliżający się do spalonego. Wypełniające i bardzo gładkie. Czysty lagerowy charakter. Zaczyna się słodko, ale nuty ciemnych słodów szybko zaczynają dominować i zostają do finiszu. Po prostu wytrawne muśnięcie z nutą palonej kawy lub lukrecji na finiszu. Słód może mieć złożoność karmelową, toffie, orzechową, melasy i/lub lukrecji. Lekkie nuty czarnej porzeczki i ciemnych owoców. Goryczka średnio-niska do średniej ze słodów i chmielu, tylko do zapewnienia balansu. Nuty chmielowe od nieco przyprawowych odmian od zerowych do średnio-niskich. Tekstura: Zasadniczo dość pełne i gładkie, z dobrze ułożonym alkoholowych rozgrzewaniem. Wysycenie średnie do średnio-wysokiego, dzięki czemu wydaje się jeszcze bardziej wypełniać usta. Nie jest ciężkie na języku ze względu na poziom wysycenia. Komentarz: Można go dzisiaj również opisać jako Imperialny porter, chociaż wersje mocno palone lub chmielowe nie są odpowiednie dla tego stylu. Większość wersji ma alkohol na poziomie 7 - 8,5%. Duńskie browary często nazywają je Stoutami, co nawiązuje do ich historycznego rodowodu, kiedy to określenie Porter było używane jako nazwa dla Porteru i Stoutu. Historia: Tradycyjne piwo z krajów nadbałtyckich, rozwinięte lokalnie po tym, jak dostępne stały się wysoko ekstraktywne, eksportowe brązowe i imperialne stouty z Anglii. Historycznie górna fermentacja, ale wiele browarów dostosowało receptury na drożdże dolnej fermentacji zgodnie z resztą ich produkcji. Surowce: Generalnie drożdże dolnej fermentacji (niskie temperatury fermentacji w przypadku zastosowania drożdży górnej fermentacji, jak jest to wymagane gdy warzone w Rosji). Słód czekoladowy lub czarny przetworzony aby pozbyć się goryczy. Słód bazowy monachijski lub wiedeński. Kontynentalne chmiele (zazwyczaj typu Saaz). Może zawierać słody typu crystal i/lub dodatki niesłodowane. Słód brązowy lub bursztynowy jest powszechny w przepisach historycznych. Porównanie stylów: Znacznie mnie palony i gładszy niż imperialny stout, zazwyczaj z mniejszą zawartością alkoholu. Całkowity brak palonego charakteru stoutu, bardziej przybiera charakter palonego, ale nie spalonego schwarzbiera. Bardziej owocowy w porównaniu do innych porterów. Wyższy poziom alkoholu niż w innych porterach. Parametry: Ekstrakt początkowy: 14,75 - 21,5 Plato (1.060 – 1.090 SG) Ekstrakt końcowy: 4 - 6 Plato (1.016 – 1.024 SG) Goryczka: 20 - 40 IBU Barwa: 17 – 30 SRM (34 - 60 EBC) Zawartość alkoholu (vol.): 6.5 – 9.5% Komercyjne przykłady: Aldaris Porteris, Baltika #6 Porter, Devils Backbone Danzig, Okocim Porter, Sinebrychoff Porter, Zywiec Porter