Browar Green Fox German Rye IPA

[Bogi]

Mateusz był łaskaw załatwić piwka z Durham i przy okazji przyniósł swoje dzieło czyli nowatorskie podejście do East India Pale Ale, ale z w miarę  (mam wątpliwości co do germańskiego Cascade'a) ludzkimi chmielami, bo z Niemiec.

 

Od żyta jest mętne, a nawet powinno, ale piana jak na zdjęciu, czyli estetycznie fajnie.

 

Aromat:

 

Nuta górna atakuje mandarynką jak w likierach zawierających ten zbyteczny cytrus. Dla mnie zdziwienie, bo spodziewałem się igieł, tudzież żytniego zacieru. A w nucie dolnej trawiasta Marynka pełną gębą, tj. szyszką, lub granulatem. Zapach bardzo przyjemny, bez dominujących nut, a przez mam darynkę orzeźwiający.

 

Crafty swig: ewidentnie żyto, nawet wanilia, chleb żytni, chmiel bardzo stonowany, praktycznie na granicy wyczuwalności, czyli przyprawowo, wyraziście, ale nie jest to np. kierunek mało-pijalnego Żytorillo. Na języku pozostaje wiedeński karmel. Szkoda, że cytrusy z aromatu nie przeszły do smaku. Prym wiedzie Polska, tj. Marynka. Ale z drugiej strony, wielki filozof wywodzący się ze szlacheckiej rodziny Nieckich ukrywający się pod pseudonimem Nietzsche sam powiedział: "sądzę, że przez domieszkę silnej krwi słowiańskiej Niemcy weszli do grona narodów utalentowanych" czyli logicznem jest, że ani robotnicza Mandarina ani germański Jankes nie zrobią krzywdy naszej swojskiej Mani. No i to jest East India Pale Ale jak najbardziej.

 

 

[Green Fox]

Dzięki za recenzję. Podsumowanie ciekawe, jednak nie jestem tak do końca pewien tej Marynki - była dodawana tylko na FWH, a jej ilości są dużo mniejsze od innych obecnych chmieli. Mimo wszystko to w miarę dobrze, że styl w zamierzeniu nowofalowy znalazł uznanie w oczach piwnego tradycjonalisty