Aż dziw, że tak ciekawy temat nie był ruszany przez 3 lata, pora to zmienić
Miałem gęstwę s-04 po stoucie, trzymałem ją w słoiku w lodówce prawie dwa miech, po czym postanowiłem użyć (miałem lekko przeterminowany ekstrakt nie chciałem wywalać, więc zaryzykowałem z nimi budżetowe piwo "na resztkach").
"Wypłuczyny" znad gęstwy pachniały ładnie, więc po zlaniu ich, nie zastanawiając się wrzuciłem do brzeczki parę łyżek.
Wtedy powąchałem gęstwę w słoiku jeszcze raz i wyczułem fetor, taką zgniliznę, wręcz kupę, wziąłem tą gęstwę na język, lekko szczypała.
Miałem już wylać brzeczkę, ale postanowiłem pozwolić jej fermentować. I tak po 8 dniach zlałem młode piwo, w smaku całkiem nie najgorsze, tylko w zapachu takie jeszcze lekko "drożdżowe", może gnilne (a może się sugeruję) i świeże drożdże już tyko lekko szczypały w język. Te nowe drożdże już wywaliłem, a piwko jest w butelkach plastikowych, więc mam nad nim kontrolę, bo nadal nie wiem, czy się nie zepsuje...
Czy te w/w zapachy to efekt autolizy? Z czym wiązać to "szczypanie w język"? Co robić jeśli będę miał taką sytuację w przyszłości (wiem, że odradza się gęstwy po sucharach, albo szybko korzystać z gęstwy, ale gdyby była gęstwa po jakichś drogich drożdżach)?