Znajdź zawartość

Dzień dobry , Moja 12 bodaj warka - Koźlak. Zasyp niżej Mam jeden problem i liczę że część na pewno musiała przez niego przebrnąć chcąc uwarzyć coś dolnej fermentacji, mianowicie temperatura fermentacji - jak utrzymać stałą niską temperaturę , i jaka ma to być temperatura ? gdy raz przymrozek raz zrobi się cieplej a raz wiosenna temperatura - a fermentacji plus minus 3 tyg na burzliwą i cichą. Co robić ? Gdzie trzymać ? Temp piwnicy stałe -10 stopni, Temp strychu stałe 15 stopni , Temp garażu (niestety) zmienne w zależności od pogody 5-15 . Od razu mówię że nie posiadam niestety wielkiej lodówy z reguloaną temperaturą na cały fermentor ani drogiego specjalnego koca termicznego. oto zasyp: - Strzegom monachijski II - 4,0kg,- Strzegom pilzneński - 1kg- Strzegom wiedeński - 1kg- Strzegom karmelowy 150 - 0,2kg- Strzegom karmelowy 600 --0,2kg- Weyermann melanoidynowy - 0,4kg,- Chmiel magnum - 60g Drożdże zakupiłem Saflager S-23 do dolnej

Poszukuję receptury do uwarzenia klonu Aecht Schlenkerla Rauchbock, Urbock. Podejrzewam, że głównym, prawie jedynym słodem będzie słód wędzony drewnem bukowym. Pytanie tylko, z jakiej słodowni. Słody wędzone ze Strzegomia są za słabo wędzone. 100% Steinbach raczej też to nie będzie. Może ktoś ma jakieś spostrzeżenia lub coś może podpowiedzieć

10C. Weizenbock Overall Impression: A strong, malty, fruity, wheat-based ale combining the best malt and yeast flavors of a weissbier (pale or dark) with the malty-rich flavor, strength, and body of a Dunkles Bock or Doppelbock. Aroma: Medium-high to high malty-rich character with a significant bready-grainy wheat component. Paler versions will have a bready-toasty malty richness, while darker versions will have a deeper, richer malt presence with significant Maillard products. The malt component is similar to a helles bock for pale versions (grainy-sweet-rich, lightly toasted) or a dunkles bock for dark versions (bready-malty-rich, highly toasted, optional caramel). The yeast contributes a typical weizen character of banana and spice (clove, vanilla), which can be medium-low to medium-high. Darker versions can have some dark fruit aroma (plums, prunes, grapes, raisins), particularly as they age. A low to moderate alcohol aroma is acceptable, but shouldn’t be hot or solventy. No hop aroma. The malt, yeast, and alcohol intertwine to produce a complex, inviting, prominent bouquet. Appearance: Pale and dark versions exist, with pale versions being light gold to light amber, and dark versions being dark amber to dark ruby-brown in color. A very thick, moussy, long-lasting white to off-white (pale versions) or light tan (dark versions) head is characteristic. The high protein content of wheat impairs clarity in this traditionally unfiltered style, although the level of haze is somewhat variable. Suspended yeast sediment can contribute to the cloudiness. Flavor: Similar to the aroma, a medium-high to high malty-rich flavor together with a significant bready-grainy wheat flavor. Paler versions will have a bready, toasty, grainy-sweet malt richness, while darker versions will have deeper, bready-rich or toasted malt flavors with significant Maillard products, optional caramel. Low to moderate banana and spice (clove, vanilla) yeast character. Darker versions can have some dark fruit flavor (plums, prunes, grapes, raisins), particularly as they age. A light chocolate character (but not roast) is optional in darker versions. No hop flavor. A low hop bitterness can give a slightly sweet palate impression, but the beer typically finishes dry (sometimes enhanced by a light alcohol character). The interplay between the malt, yeast, and alcohol adds complexity and interest, which is often enhanced with age. Mouthfeel: Medium-full to full body. A fluffy or creamy texture is typical, as is the mild warming sensation of substantial alcohol content. Moderate to high carbonation. Comments: A Weissbier brewed to bock or doppelbock strength. Schneider also produces an Eisbock version. Pale and dark versions exist, although dark are more common. Pale versions have less rich malt complexity and often more hops, as with doppelbocks. Lightly oxidized Maillard products can produce some rich, intense flavors and aromas that are often seen in aged imported commercial products; fresher versions will not have this character. Well-aged examples might also take on a slight sherry-like complexity. History: Aventinus, the world’s oldest top-fermented wheat doppelbock, was created in 1907 at the Schneider Weisse Brauhaus in Munich. Characteristic Ingredients: A high percentage of malted wheat is used (by German brewing tradition must be at least 50%, although it may contain up to 70%), with the remainder being Munich- and/or Vienna-type barley malts in darker versions, and more Pils malt in paler versions. Some color malts may be used sparingly. A traditional decoction mash can give the appropriate body without cloying sweetness. Weizen ale yeasts produce the typical spicy and fruity character. Too warm or too cold fermentation will cause the phenols and esters to be out of balance and may create off-flavors. Hop choice is essentially irrelevant, but German varieties are most traditional. Style Comparison: Stronger and richer than a Weissbier or Dunkles Weissbier, but with similar yeast character. More directly comparable to the Doppelbock style, with the pale and dark variations. Can vary widely in strength, but most are in the bock to doppelbock range. Entry Instructions: The entrant will specify whether the entry is a pale or a dark version. Vital Statistics: OG: 1.064 – 1.090 FG: 1.015 – 1.022 IBUs: 15 – 30 SRM: 6 – 25 ABV: 6.5 – 9.0% Commercial Examples: Dark –Eisenbahn Weizenbock, Plank Bavarian Dunkler Weizenbock, Penn Weizenbock, Schneider Unser Aventinus; Pale –Plank Bavarian Heller Weizenbock, Weihenstephaner Vitus --------------------------------- Ogólne wrażenia: Mocne, słodowe, owocowe, pszeniczne piwo górnej fermentacji łączące w sobie najlepsze nuty słodowe i drożdżowe z Weissbiera (ciemnego lub jasnego) z bogatymi słodowymi nutami, mocą oraz ciałem Dunkles Bocka lub Doppelbocka. Aromat: Średnio-wysoki do wysokiego bogaty charakter słodowy z wyraźną, pszeniczną nutą chlebowo-zbożową. Jaśniejsze wersje będą bogate w chlebowo-tostowe nuty, podczas gdy w ciemne wersje będą miały głębiej i bardziej bogato wyczuwalną obecność słodów z wyraźnymi produktami reakcji Maillarda. Słodowość zbliżona jest do tej w helles bock w przypadku wersji jasnych (wyraźnie ziarnisto-słodko, lekko przypiekany) lub dunkles bock dla wersji ciemnych (wyraźnie chlebowo-słodowy, mocno przypiekany i opcjonalnie karmelowy). Drożdże wnoszą typowe dla Weizena nuty bananów oraz przypraw (goździk, wanilia), która mogą być od średnio-niskich do średnio-wysokich. Ciemniejsze wersje mogą mieć nieco aromatu ciemnych owoców (śliwki, suszone śliwki, winogrona, rodzynki), szczególnie w miarę starzenia. Niski do umiarkowanego aromat alkoholu jest akceptowalny, ale nie powinien być gorący lub rozpuszczalnikowy. Brak aromatu chmielowego. Słód, drożdże i alkohol przeplatają się, tworząc złożony, przyciągający, wyraźny bukiet. Wygląd: Istnieją wersje jasne i ciemne. Jasne o kolorze od jasno-złotego do jasno-bursztynowego a ciemne od ciemno-bursztynowego do ciemno-rubinowego. Bardzo charakterystyczna jest bardzo gęsta, długotrwała piana o białawej (wersje jasne) lub brązowatej (wersje ciemne) barwie. Wysoka zawartość białka z pszenicy pogarsza klarowność tego tradycyjnie niefiltrowanego stylu, ale poziom zmętnienia jest zmienny. Zawieszony osad drożdżowy może przyczyniać się do zmętnienia. Smak: Podobny do aromatu, średnio-wysoka do wysokiej słodowość z wyraźnymi pszenicznymi nutami chlebowo-zbożowymi. Jaśniejsze wersje będa miały bogatą, chlebową, tostową, zbożowo-słodką słodowość, podczas gdy ciemne będą miały głębsze bogactwo chlebowych lub tostowych nut z wyraźnymi produktami reakcji Maillarda i opcjonalnie karmelem. Niski do umiarkowanego bananowy i przyprawowy (goździk, wanilia) charakter drożdżowy. Ciemne wersje mogą mieć nuty ciemnych owoców (śliwki, suszone śliwki, winogrona, rodzynki), szczególnie w miarę starzenia. Lekki charakter czekoladowy (ale nie palony) jest dopuszczalny w ciemniejszych wersjach. Brak nut chmielowych. Niska chmielowa goryczka może dawać wrażenie słodyczy w posmaku ale piwo na ogół ma wytrawny finisz (czasami wzmocniony lekkim alkoholowym charakterem). Wzajemne oddziaływanie między słodem, drożdżami i alkoholem zwiększa złożoność, co często wzmacnia się wraz z wiekiem. Tekstura: Ciało średnio-pełne do pełnego. Typowa jest puszysta lub kremowa tekstura, podobnie jak umiarkowane odczucie rozgrzewania wynikające z wysokiej zawartości alkoholu. Wysycenie umiarkowane do wysokiego. Komentarz: Weissbier o mocy bocka lub doppelbocka. Schneider produkuje także wersję Eisbock (koźlak lodowy, wymrażany). Istnieją wersje jasne i ciemne ale ciemne są bardziej powszechne. Jasne wersje mają mniej bogatą złożoność słodową i często więcej chmielu niż w doppelbocku. Lekko utlenione produkty Maillarda mogą wnosić bogate, intensywne smaki i aromaty, które są często zauważalne w starszych importowanych produktach komercyjnych; świeższe wersje nie będą miały tego charakteru. Dobrze starzejące się przykłady mogą również wnosić delikatne nuty sherry. Historia: Aventinus, najstarszy na świecie pszeniczny doppelbock górnej fermentacji, powstał w 1907 roku w Schneider Weisse Brauhaus w Monachium. Surowce: Stosuje się duży udział słodu pszenicznego (według niemieckiej tradycji warzenia piwa musi wynosić co najmniej 50%, chociaż może zawierać do 70%), pozostała część to słód jęczmienny typu monachijskiego i / lub wiedeńskiego w ciemniejszych wersjach, a reszta to jasny słód pilzneński. Słody kolorowe mogą być dodane w bardzo małych ilościach. Tradycyjne zacieranie dekokcyjne może zapewnić odpowiednią pełnie bez nadmiernej słodyczy. Weizenowe drożdże dają typowy przyprawowy i owocowy charakter. Zbyt ciepła lub zbyt zimna fermentacja spowoduje, że fenole i estry nie będą zbalansowane i mogą wnosić nieprzyjemne nuty. Wybór chmielu jest w zasadzie nieistotny, ale odmiany niemieckie są najbardziej tradycyjne.. Porównanie stylów: Mocniejszy i bogatszy niż Weissbier lub Dunkles Weissbier, ale o podobnym charakterze drożdżowym. Bardziej porównywalny jest do stylu Doppelbock, z jasnymi i ciemnymi wariacjami. Moc może być różna, ale zazwyczaj jest z zakresu Bocka i Doppelbocka. Instrukcja wprowadzająca: Uczestnik musi określić czy jest to wersja jasna (pale) czy ciemna (dark). Parametry: Ekstrakt początkowy: 15,75 - 21,5 Plato (1.064 – 1.090 SG) Goryczka: 15 – 30 IBU Ekstrakt końcowy: 3,75 - 5,5 Plato (1.015 – 1.022 SG) Barwa: 6 – 25 SRM (12 - 50 EBC) Zawartość alkoholu (vol.): 6.5 – 9.0% Komercyjne przykłady: Eisenbahn Weizenbock, Plank Bavarian Dunkler Weizenbock, Penn Weizenbock, Schneider Unser Aventinus; Jasne–Plank Bavarian Heller Weizenbock, Weihenstephaner Vitus

Witam, W przyszłą (bądź jeszcze kolejną) sobotę chciałbym uwarzyć koźlaka, żeby delektować się nim w przyszłą zimę. Będzie to moja druga warka, wiem, że nie jest to piwo polecane dla początkujących, jednak bardzo chciałbym spróbować uwarzyć to piwo ze względu na możliwość przeprowadzenia dolnej fermentacji w piwnicy bądź garażu. Na wiki znalazłem przepis, który mnie zainteresował: przepis Chciałbym poprosić o odpowiedź na kilka pytań: 1. Starter drożdżowy - nie posiadam kolby ani mieszadła magnetycznego. Chciałbym zrobić starter około 5 dni przed warzeniem, w słoiku (nakrętka lekko rozszczelniona). Do przygotowania startera wykorzystałbym 100 gram jasnego, suchego ekstraktu słodowego oraz 1-1.5 litra wody. Przechowywanie startera w temperaturze 15-16 stopni. W dzień warzenia (albo dzień wcześniej?) chciałbym wstawić starter do lodówki, po opadnięciu drożdży zlać około 3/4 płynu, pozostałą 1/4 porządnie zamieszać łyżeczką i wlać do fermentora. Macie jakieś sugestie, coś jest nie tak? 2. Brzeczka nastawna to 21 litrów. Zakładając, że podczas gotowania odparuje 10-15% brzeczki, na gotowanie powinno być około 25 litrów brzeczki? 3. W piwnicy mam temperatury w okolicach 10-12 stopni. Mam również garaż gdzie temperatury (przy obecnej pogodzie) wynoszą około 6 stopni. Posiadam kabel grzewczy i regulator temperatury, jednak minimalna temperatura na regulatorze to 15 stopni. Czy wstawić brzeczkę do piwnicy czy garażu? 4. Leżakowanie - w jakiej temperaturze powinno odbyć się leżakowanie? W porze letniej, w piwnicy, temperatury są nawet w okolicach 20 stopni. Piwo może leżakować w takiej temperaturze? Czy lepiej zorganizować lodówkę i wstawić piwa do niej? Pozdrawiam

Będąc w "iteracji simcoe" wymyśliłem sobie, żeby zrobić takiego lżejszego acz dość mocno goryczkowego koźlaka. Nie chmieliłem na zimno ani nawet na aromat, więc się ameryki nie spodziewałem, ale chciałem zobaczyć jaką goryczkę daje simcoe - no i się dowiedziałem...że piwo czuć gorzką czekoladą. Ciekawe: Zasyp: 4kg - pale (CM) 4kg - monach ciemny (CM) czerwony syrop kandyzowany przygotowany z kilograma cukru Zacieranie: mash in: 55o, 25L 53o - 15' 63o - 30' 72o - 50' 78o - 5' mash out: 78o, 25L, ciągłe Gotowanie - 120': Simcoe 50g - FWH candi syrup - 0' Drożdże: Gęstwa Munich I Fermentacja: Temperatura otoczenia 6-8o, 8 tygodni Butelkowanie: 77x0,5L z dodatkiem cukru 6g/L

Witam wszystkich! Nadeszła pora aby stać się dużym chłopcem i zrobić piwo z zacieraniem. Do tej pory udało mi się przygotować English Bitter z Brew Kita Coopersa oraz pszeniczne na bazie ekstraktów niechmielonych. Uważam, że obydwa piwa wyszły dobre, chociaż pewnie zawsze mogły być lepsze. Ale do rzeczy. Po skonsumowaniu w piątek Koźlaka z Ambera, postanowiłem uzupełnić sprzęt i zrobić własnego Koźlaka metodą zacierania. W tym miejscu mam prośbę o zweryfikowanie przepisu i ewentualne porady. Dodam, że będę starał się wzorować na przepisie Dori z WIKI. Słody: Słód pilzneński Weyermann ECB 3-4 3,5 kg Słód monachijski Typ II Weyermann 20-25 ECB 2,0 kg Słód Carapils ® 3-5 EBC 0,5 kg Słód Caraamber ® 60-80 EBC 0,2 kg Słód Carared ® 40-50 EBC 0,1 kg Chmiel: Marynka (granulat) 35g Lubelski (granulat) 25g Drożdże: Wyeast 2007 Pilsen Lager Działania: Podgrzewam 16l wody do temperatury 63C i wsypuję słody, wyrównuję temperaturę do 63C i utrzymuję ją przez 10 min. Następnie odbieram 1/3 zacieru i w osobnym naczyniu podgrzewam do 72C utrzymuję tę temperaturę przez 15 minut. Doprowadzam do wrzenia i gotuję 15 minut. Przelewam dekokt do głównego gara i ustalam temperaturę na 72C i utrzymuję ją przez 40 minut. (tutaj mam pytanie, po odbiorze 1/3 zacieru gaszę palnik pod garem? I czy ta 1/3 zacieru to ma być razem z ziarnem? Czy sama ciecz?) Robię próbę jodową i jeśli jest negatywna podgrzewam do 76C i gaszę palniki. (jeśli próba jodowa będzie pozytywna, to utrzymuję jeszcze temperaturę 72C i sprawdzam np. co 5 min?) Pora na filtrację. Do fermentora z założonym kranikiem i zamontowanym do niego wężykiem z oplotu przelewam rondlem zawartość gara. Po ok 20-25 minutach spuszczam mętną brzeczkę i wlewam ją do filtratora, a resztę do gara. Kolejny etap - wysładzanie. Podgrzewam 12 litrów wody do temperatury 78C. Jak już w fermentorze pojawi się wierzch młóta wlewam 4 litry tej wody i spuszczam dalej. Oczywiście pierwsze litry mętne wlewam z powrotem do fermentora pozostałe do gara. Wysładzam do uzyskania 23L brzeczki. Następnie czas na chmielenie. Zdecydowałem się trochę zmodyfikować sposób chmielenia względem przepisu Dori. Po doprowadzeniu brzeczki do wrzenia wsypuję 35g Marynki a po 50 minutach gotowania 25g Lubelskiego. Po 10 minutach gaszę palnik. I teraz pojawia się kolejna wątpliwość. Czy przelać teraz całość bez chmielin i osadów do fermentora (bez kranu) i chłodzić w wannie czy najpierw schłodzić wszystko w garze i dopiero przelać do fermentora? Jakbym nie schładzał, dokonuję pomiarów blg po schłodzeniu (jaka wartość blg będzie satysfakcjonująca w przypadku tego piwa?). W związku z tym że to piwko dolnej fermentacji to drożdże zadaje w temperaturze zgodnie z opakowaniem 9-13C. Czy uwadniać te drożdże również w temperaturze 9-13C? Na logikę traktuję, że oczywiście że tak :-) jednak wolę się upewnić. Po 7 dniach burzliwej fermentacji, przelewam na cichą na następne 21 dni do fermentora już z kranem aby mieć gotowca do rozlewu. Materiałem do refermentacji będzie glukoza, ale ile, to dopiero policzę. Mam nadzieję, że niczego nie pominąłem oraz że nie powiecie że wszystko do d…. jest Będę wdzięczny za uwagi i podpowiedzi.

Wyklikałem sobie coś takiego w brewtarger na 20L. Będzie z tego koźlak, czy niekoniecznie? Strzegom Monachijski II - 2 kg Strzegom Pilzneński - 2 kg Strzegom Wiedeński - 2 kg Castle Malting Biscuit - 0,25 kg Castle Malting Special B - 0,25 kg Castle Malting Melanoidynowy - 0,25 kg Chmielenie: 60' - Tettnanger 30g 60' - Brewers Gold 25g Zacieranie niestylowe, bez dekokcji: 65 °C - 45 min 72 °C - 45 min Chcę jak najwięcej BLG wycisnąć przez taki czas. Drożdże S-23, temperatura około 10-12 - do wymyślenia. Wg brewtarget wychodzi około 16 BLG i prawie 25 IBU, ale teraz patrzę, że chyba koloru będzie brakowało.. Wzorowałem się na przepisie: http://www.wiki.piwo.org/Traditional_Bock,_%C5%81ukasz_Kantor_(kantor)

Witajcie Przymierzam się do pierwszego koźlaka w życiu. Przeczytałem wiele receptur z tego forum i zauważyłem, że są one często od siebie bardzo różne. Co sądzicie o takiej warce? Czy nie za dużo słodów karmelowych? na 20 - 22 litrów Monachijski typ II ( Strzegom ) - 3kg Pilzneński ( Weyermann ) - 1kg Wiedeński ( Strzegom ) - 1kg Karmelowe ( strzegom ): Czerwony 50 ebc - 0,25 kg Karmelowy 150 - 0,25 kg Karmelowy 300 - 0,25 kg 63C - 30 min 73C - 30 min ew. dekokcja 60 min - 40g Sybilla 6%ak Fermentacja w 10C, miesiąc lagerowania w 2C. BLG - 16 IBU - 27 Chce się przyłożyć do tej warki, bo nie prędko będę pewnie miał okazję poprawić ew. błędy. Będę wdzięczny za opinie.