Zacieranie z dwoma przerwami – czy i kiedy warto?

[Grzehoo]

 

Robiłem to samo piwo z różnymi czasami zacierania w tej samej temperaturze, w róznych temperaturach i odfermentowanie jest inne. W browarze jeszcze lepiej to widać przy dobrym mieszaniu i utrzymywaniu precyzyjnie temperatury. 

 

Ja też zauważyłem taką zależność, u mnie różnica w ekstrakcie końcowym wyniosła ok 1,5 BLG . Gdyby ktoś chciał to dokładnie zbadać to powinien zrobić serię eksperymentów z różnymi czasami zacierania.  Podejrzewam , że może też być jakiś wpływ przerwy maltozowej na efektywność przerwy dekstrynującej. 

W przykładzie podanym przez "Grzehoo" różnica nie powinna być chyba zbyt duża. W jednym i drugim schemacie przerwa maltozowa jest dość długa

Z tego co piszecie wynika, że mimo różnych stosunków cukrów fermentujących do dekstryn ekstrakt wychodzi taki sam bądź bardzo zbliżony. A czym dokonywaliście pomiarów? Areometr czy refraktometr? Jeśli był to refraktometr, to można z dość dużą dozą pewności stwierdzić, że nie mierzy on tylko cukrów fermentujących, ale także dekstryny.

[jacer]

Dlaczego miałby nie wychodzić? Oczywiście cukromierzem.

[Grzehoo]

Mógłby nie wychodzić taki sam ze względu na różnicę gęstości między maltozą a dekstrynami. Bo przy zastosowaniu dłuższej pierwszej przerwy mamy więcej maltozy, natomiast przy jej skróceniu dostajemy więcej dekstryn

[jacer]

ile procent więcej?

[Grzehoo]

dokładnych danych nie jestem w stanie przytoczyć, dlatego pytałem o doświadczenie innych piwowarów, tutaj można określić tylko taki... mniej więcej stosunek cukrów fermentowalnych do reszty cukrów. Lepsze odfermentowanie oznacza większą zawartość cukrów ulegającym fermenacji, a skoro ekstrakty są takie same lub nieznacznie różne (różnice mieszczą się w granicy błędu pomiarowego), przy zastosowaniu różnych czasów przerw, to jestem skłonny twierdzić, że jednak gęstości różnych cukrów zawartych w brzeczce, zarówno fermentowalnych jak i dekstryn, są podobne.

[coder]

Przy słodach dobrej jakości i w miarę przyzwoitym ześrutowaniu konwersja skrobi jest praktycznie zawsze bliska 100% , straty wydajności następują tylko na etapie filtracji (ew. bardzo marnego śrutowania).

 

Czasy zacierania, schemat przerw wpływa w zauważanym stopniu tylko na fermentowalność, i drugorzędne cechy brzeczki (lepkość, zawartość protein, FAN itp)