Matros

"Polecamy instalacje od sprawdzonych dostawców z Azji, Polski i z Czech, które są efektywne ekonomicznie, to jest trwałe, bezawaryjne i zdecydowanie tańsze od rozwiązań z Europy Zachodniej." Może jednak nie kłamali, jak sama firma poleca produkty z Azji, więc może akurat Chińczycy przygotowali sprzęt do tego browaru.

Jeśli mnie nie okłamali to podobno Czarna Owca też korzysta z chińczyka. Jedna z chińskich firm ma swojego przedstawiciela w Polsce z którym współpracują i serwisy są niby wtedy krajowe i nie trzeba czekać na chińczyków. Tylko nie wiem czy ceny sprzętu są wtedy chińskie Ciekawe jaki zestaw podali za tą cenę, bo ostatnio pisali do mnie że ceny poszły w górę po nowym roku, a za 37 tys to jeśli dobrze pamiętam była warzelnia 5 hl i dwa tanki 10 hl plus reszta standardowego sprzętu który podają w ofertach. Kupę zdjęć mam od nich tego sprzętu. Na zdjęciach ładnie wygląda

U mnie za to powiedzieli że potrzebowałbym zrobić badania jeśli chciałbym to sprzedawać/oddawać rolnikom jako pasza dla zwierząt, żeby mogli sprawdzić czy rzeczywiście nadaje się dla zwierząt itp..

To płuczecie gęstwę po lambikach? Ja miałem zamiar zlać znad osadu i do peteinera wlać świeżej brzeczki bez płukania gęstwy, mycia peta itp. Robił ktoś tak?

7C. Kellerbier Aroma: Reflects base style. Typically has additional yeast character, with byproducts not frequently found in well-lagered German beers (such as diacetyl, sulfur, and acetaldehyde). Appearance: Reflects base style. Typically can be somewhat hazy or cloudy, and likely a little darker in appearance than the base style. Flavor: Reflects base style. Typically has additional yeast character, with some byproducts not frequently found in well- lagered German beers (such as diacetyl, sulfur, and acetaldehyde), although not at objectionable levels. Mouthfeel: Reflects base style. Has a bit more body and creamy texture due to yeast in suspension, and may have a slight slickness if diacetyl is present. May have a lower carbonation than the base style. Comments: Young, unfiltered, unpasteurized versions of the traditional German beer styles, traditionally served on tap from the lagering vessel. The name literally means “cellar beer” – implying a beer served straight from the lagering cellar. Since this serving method can be applied to a wide range of beers, the style is somewhat hard to pin down. However, there are several common variants that can be described and used as templates for other versions. Sometimes described as Naturtrüb or naturally cloudy. Also sometimes called Zwickelbier, after the name of the tap used to sample from a lagering tank. History: Originally, Kellerbier referred to any Lager beer being matured in the caves or cellars under the brewery. In the 19th century, Kellerbier was a strong, aged beer meant to last the summer (Sommerbier), stored in rock cellars and served straight from them. But when refrigeration began to be used, the term shifted to describing special beers that were served young, directly from the cellar or lagering vessel. Today some breweries use the term purely for marketing purposes to make their beers appear special. While a kellerbier is sometimes considered more of a serving style than a beer style, the serving technique is still predominately used with certain styles in certain regions (such as Helles around the Munich area, or a Märzen in the Franconia region). Entry Instructions: The entrant must specify whether the entry is a Pale Kellerbier (based on Helles) or an Amber Kellerbier (based on Märzen). The entrant may specify another type of Kellerbier based on other base styles such as Pils, Bock, Schwarzbier, but should supply a style description for judges. ----- 07C. Kellerbier Aromat: Odzwierciedla styl bazowy. Zazwyczaj posiada dodatkowo charakter drożdżowy , wraz z produktami ubocznymi które są rzadko spotykane w dobrze wylagerowanych niemieckich piwach (takich jak diacetyl, siarka, aldehyd octowy). Wygląd: Odzwierciedla styl bazowy. Przeważnie może być poniekąd zamglone lub mętne i trochę ciemniejsze w porównaniu do bazowego stylu. Smak: Odzwierciedla styl bazowy. Zazwyczaj posiada dodatkowo charakter drożdżowy, wraz z produktami ubocznymi które są rzadko spotykane w dobrze wylagerowanych niemieckich piwach (takich jak diacetyl, siarka, aldehyd octowy), chociaż nie na poziomie niepożądanym. Odczucie w ustach: Odzwierciedla styl bazowy. Posiada trochę więcej ciała i kremowej tekstury z powodu zawiesiny drożdżowej. Może również posiadać lekką śliskość jeśli występuje w nim diacetyl. Może posiadać niższy stopień wysycenia niż styl bazowy. Komentarz: Młoda, niefiltrowana, niepasteryzowana wersja tradycyjnego niemieckiego piwa, tradycyjnie serwowana z beczki w której było lagerowane. Nazwa dosłowna oznacza ''piwo piwniczne'' – sugerując piwo serwowane prosto z beczki w piwnicy, w której było lagerowane. Od kiedy taka metoda serwowania piwa może odnosić się do wielu innych stylów piwa, styl ten jest poniekąd trudny do ustalenia. Istnieje jednak kilka typowych wariantów, które można opisać i wykorzystać jako szablony dla innych wersji. Czasami określane jako Naturtrüb lub naturalne mętne. Również czasami nazywane Zwickelbier, od nazwy kranu używanego do pobierania próbek ze zbiornika leżakującego. Historia: Oryginalnie, Kellerbier odpowiada każdemu lagerowi które dojrzewają w komorach lub piwnicach pod browarem. W XIX wieku, Kellerbier był piwem mocnym, dojrzewającym, które miało przetrwać lato (Sommerbier), przechowywanym w kamiennych piwnicach i serwowanym prosto z nich. Jednak kiedy zaczęto używać lodówek, termin ten zaczął dotyczyć piw specjalnych, które były serwowane młode, prosto z piwnicy lub zbiornika w którym leżakowało. Dzisiaj niektóre browary używają tego określenia głównie do celów marketingowych, aby ich piwa wydawały się wyjątkowe. Podczas gdy kellerbier jest czasem uważany za styl serwowania piwa niż za sam styl piwa, technika serwowania piwa jest nadal w przeważającej mierze używana w niektórych regionach ( jak Helles wokół Monachium, lub Marzen w regionie Frankonii). Wskazówki dla uczestnika: Uczestnik musi sprecyzować czy wpisany jest Pale Kellerbier (na podstawie Helles) czy Amber Kellerbier (na podstawie Marzen). Uczestnik może określić inny typ Kellerbier na podstawie innych stylów bazowych takich jak Pils, Bock, Schwarzbier, jednak powinien dostarczyć również opis stylu dla sędziów.

7B. Altbier Overall Impression: A well-balanced, well-attenuated, bitter yet malty, clean, and smooth, amber- to copper-colored German beer. The bitterness is balanced by the malt richness, but the malt intensity and character can range from moderate to high (the bitterness increases with the malt richness). Aroma: Clean yet robust and complex aroma of grainy-rich malt and spicy hops with restrained (low to medium-low) fruity esters. The malt character reflects German base malt varieties, with rich baked bread and nutty-toasty bread crust notes. The hop aroma may vary from moderate to low, and can have a peppery, spicy, floral, herbal or perfumy character associated with Saazer-type hops. Appearance: The color ranges from light amber to deep copper color, stopping short of brown; bronze-orange is most common. Brilliant clarity. Thick, creamy, long-lasting off-white head. Flavor: Assertive hop bitterness well balanced by a sturdy yet clean and crisp malt character. The malt presence is moderated by medium-high to high attenuation, but considerable rich, complex, and somewhat grainy malt flavors can remain. Some fruity esters (especially cherry-like) may survive the lagering period. A long-lasting, medium-dry to dry, bittersweet or nutty finish reflects both the hop bitterness and malt complexity. Spicy, peppery or floral hop flavor can be moderate to low. No roasted malt flavors or harshness. The apparent bitterness level is sometimes masked by the malt character; the bitterness can seem as low as moderate if the finish is not very dry. Light sulfury or minerally character optional. Mouthfeel: Medium-bodied. Smooth. Medium to medium- high carbonation, although can be lower when served from the cask. Astringency low to none. Despite being very full of flavor, is light-bodied enough to be consumed as a gravity-fed session beer in its home brewpubs in Düsseldorf. Comments: A top-fermented lagered beer, fermented at cool ale temperature (59–68 °F), often conditioned at bottom- fermentation temperatures (about 50 °F) and then lagered at cold temperatures to produce a cleaner, smoother palate than is typical for most ales. Zum Uerige is a wonderful beer, but much more aggressively bitter and complex than most other German examples. It may be like the Fuller’s ESB of the strong bitter category – well-known but somewhat of a stylistic outlier. Do not judge all Altbiers as if they were Zum Uerige clones; allow for a more balanced bitterness in the beer (25–35 IBUs is more typical for most other German examples). Stronger sticke and doppelsticke beers should not be entered here. History: The traditional style of beer from Düsseldorf. “Alt” refers to the “old” style of brewing (i.e., using top-fermenting yeast) that was common before bottom-fermenting lager brewing became popular. Predates the isolation of bottom- fermenting yeast strains, though it approximates many characteristics of bottom-fermenting lager beers. Many of the classic examples can be found in brewpubs in the Altstadt (“old town”) section of Düsseldorf. Characteristic Ingredients: Grists vary, but usually consist of German base malts (usually Pils, sometimes Munich) with small amounts of crystal, chocolate, and/or black malts used to adjust color. Occasionally will include some wheat, including roasted wheat. Spalt hops are traditional, but other Saazer-type hops can also be used. Clean, highly attenuative ale yeast. A step mash or decoction mash program is traditional. Style Comparison: More bitter and malty than international amber lagers. Somewhat similar to California Common, both in production technique and finished flavor and color, though not in ingredients. Vital Statistics: OG: 1.044 – 1.052 FG: 1.008 – 1.014 IBUs: 25 – 50 SRM: 11 – 17 ABV: 4.3 – 5.5% Commercial Examples: Bolten Alt, Diebels Alt, Füchschen Alt, Original Schlüssel Alt, Schlösser Alt, Schumacher Alt, Uerige Altbier ------ 7A. Altbier Ogólne odczucia: Dobrze zbalansowane i odfermentowane, goryczkowe, a jednocześnie słodowe, czyste i delikatne, bursztynowe do miedzianego koloru, niemieckie piwo. Goryczka jest zrównoważona bogactwem słodowym, jednak intensywność słodowa może oscylować od średniej do wysokiej (goryczka wzrasta wraz ze słodową treściwością). Aromat: Czysty jednocześnie intensywny i kompleksowy bogaty aromat zbożowy słodów oraz przyprawowe chmiele z umiarkowanymi (niskimi do średnio-niskimi) owocowymi estrami. Słodowy charakter odzwierciedla różnorodność niemieckich słodów podstawowych, z bogatymi nutami pieczonego chleba oraz orzechowo-tostowymi skórki od chleba. Aromat chmielowy może występować od średniego do niskiego o charakterze kwiatowym, pieprzowym, przyprawowym lub ziołowym, powiązanym z chmieli typu Saaz. Wygląd: Kolor od jasno bursztynowego do ciemno miedzianego, pozostając na krótko brązowy; zazwyczaj brązowo-pomarańczowy. Niezwykle klarowne. Gęsta, kremowa, długo utrzymująca się piana koloru złamanej bieli. Smak: Stanowcza goryczka dobrze zbalansowana przez jeszcze bardziej solidny czysty i świeży charakter słodowy. Obecność słodu jest łagodzona przez średnio-wysokie do wysokiego odfermentowanie, jednak spore bogactwo, kompleksowość i nieco zbożowych smaków słodu może pozostać. Niektóre estry owocowe (zwłaszcza wiśniowe) mogą przetrwać okres lagerowania. Długo utrzymujący się średnio-wytrawny do wytrawnego, słodko-gorzki lub orzechowy finisz, odzwierciedla jednocześnie goryczkę chmielową i złożoność słodową. Przyprawowe, pieprzowe lub kwiatowe smaki chmielowe mogą być na poziomie od średniego do niskiego. Brak słodów palonych w smaku lub szorstkości. Występujący poziom goryczki jest czasami zamaskowany słodowym charakterem; goryczka może się wydawać tak samo niska jak i średnia jeżeli finisz nie jest zbyt wytrawny. Lekka siarka lub mineralny charakter może występować. Odczucie w ustach: Średnie ciało. Gładkie. Średnie do średnio-wysokiego wysycenie, jednak może być niższe w przypadku serwowania z beczki. Ściąganie w ustach od niskiego do brak. Pomino bardzo pełnego smaku, jest wystarczająco lekkie, aby konsumować jako sesyjne piwo w lokalnych pubach w Dusseldorfie. Komentarz: Lagerowane piwo górnej fermentacji, fermentowane w niższysz temperaturach dla piw typu ale (59-68°F/15-20°C), również kondycjonowane w dolnych granicach temperatur fermentacji (ok. 50°F/10°C), a następnie lagerowane w niskich temperaturach w celu wyprodukowania czystego, gładkiego smaku niż jest typowe dla większości piw typu ale. Zum Uergie jest świetnym piwem, jednak bardziej agresywnym pod względem goryczki jak i złożoności niż większość niemieckich przykładów. Może być podobny do Fuller's ESB z kategorii piw mocno goryczkowych- dobrze znane, jednak poniekąd wychodzący poza styl. Nie można oceniać wszystkich piw typu Altbier jako klony Zum Uergie; pozwalając na bardziej zbalansowaną goryczkę w piwie (25-35 IBU jest typowe dla większości niemieckich przykładów. Mocniejsze piwa sticke i doppelsticke nie powinny zaliczać się do tej kategorii. Historia: Tradycyjny styl piwa z Dusseldorfu. ''Alt'' odnosi się do ''starego'' stylu warzenia (np. używając drożdży górnej fermentacji) co było normalne zanim drożdże dolnej fermentacji stały się popularne.Przed wyizolowaniem drożdży dolnej fermentacji, pomimo że posiadały wiele cech lagerów dolnej fermentacji. Wiele klasycznych przykładów może być znalezionych w brewpubs w Alstadt (''stere miasto'') części Dusseldorfu. Charakterystyczne składniki: Różne ziarna, jednak zazwyczaj zawiera niemieckie słody podstawowe (najczęściej pilzneński, czasami monachijski) z niewielkim dodatkiem słodów crystal, chocolate, i/lub słodów ciemnych dla podbicia koloru. Sporadycznie może zawierać trochę pszenicy, a także pszenicy palonej. Tradycyjne chmiele typu Spalt, ale inne typu Saaz też mogą być używane. Czyste, dobrze odfermentowujące drożdże do piw typu ale. Zacieranie stopniowe lub dekokcyjne jest tradycyjne. Porównanie stylów: Bardziej goryczkowe i słodowe niż międzynarodowy bursztynowy lager. Poniekąd podobny do piw typu California Common, gdzie oba style charakteryzują się podobnym stylem produkcji, smakiem i kolorem, ale nie składnikami. Parametry: OG: 1.044 – 1.052 (11° - 12,8° BLG) FG: 1.008 – 1.014 (2° - 3,5° BLG) IBU: 25 – 50 SRM: 11 – 17 ABV: 4.3 – 5.5% Przykłady komercyjne: Bolten Alt, Diebels Alt, Füchschen Alt, Original Schlüssel Alt, Schlösser Alt, Schumacher Alt, Uerige Altbier

W Klarstein/Ace Brewery/Hop Cat/Brew Monk czujniki temp są zamontowane na dnie. Ja osobiście ustawiam kociołek na takiej wysokości żeby można było spokojnie podstawić pod kranik wiadro 33l i udaje mi się wyciągać kosz bez stawania na palcach lub dodatkowego stołka Może dla niektórych to być uciążliwe, jednak akurat w Klarstein możesz ustawiać kroki zacierania, więc schylasz się tylko raz, jedynie na czas ustawiania kroków, lub jeśli masz obok coś wyższego stawiasz tam, programujesz i odstawiasz niżej. Ja akurat mam taką możliwość, na stole wklepuję kroki, odstawiam obok na stołek i działam Pisałem w jednym z tematów na temat Klarsteina, jego plusy i minusy według własnych obserwacji i po uwarzeniu ok 10 warek na nim. Jednak o umiejscowieniu sterownika nawet nie wspomniałem, bo nie sprawia mi to problemu

Ja osobiście nie robiłem nic z drożdżami przechowywanymi w soli przez 5 miesięcy. Wydaje mi się że pół roku możesz spokojnie potrzymać. Domyślam się, że przy wszelkich operacjach magazynowania drożdży uważasz żeby wszystko było robione w jak najlepszych warunkach, ale zawsze coś może pójść nie tak, przy przeszczepianiu ich do 2 miesiące. Co do mutacji, ciężko chyba powiedzieć bez dodatkowego sprzętu. Jeśli masz czas i ochotę możesz prowadzić także swoje własne obserwacje dotyczące tej metody. Im więcej osób będzie się tym interesowało tym lepiej bo można będzie się wymieniać doświadczeniami. W moim przypadku jeden szczep przechowuje w 2-3 fiolkach. Pierwszą z nich tak jak wspomniałem ruszyłem po 5 miesiącach. Jak wszystko jest ok możesz odebrać parę ml ze startera i przechować, a przy okazji po kolejnych kilku miesiącach ruszyć partie pierwszą i zobaczyć czy są różnice między tymi przechowywanymi 5 miesięcy, a takimi powiedzmy 8 miesięcznymi.

Sam niedawno pierwszy raz ruszałem drożdże po ok 5 miesiącach, korzystając z tej metody przechowywania. Zrobiłem dla pewności 3 stopniowy starter, ale nie miałem żadnych problemów ze startem. Następnym razem zrobię 2-stopniowy i zobaczę czy będzie jakaś różnica.

Czym z ciekawości fermentowałeś wiśnie, jakie drożdże i po co?

Może chciałeś jak najwięcej zebrać z poprzedniego wiadra i zaciągnąłeś drożdże. Z drugiej strony patrząc niżej pod Twoimi postami widać że masz na leżaku #26 cherish-cherrRIS 24blg. Może zapomniałeś też dodać że 5 tygodni temu zlałeś go na wiśnie? Ot cytat z Twoich zapisków domowych: "po 24 dniach fermentacji burzliwej piwo zeszło do 10Blg. Przy przelewaniu na leżakowanie zostało połączone z przefermentowanymi, dosładzanymi cukrem wiśniami. " Jeśli się mylę i to nie o tego Ris-a chodzi to sorki, ale wygląda na to że drożdże zjadły cukier który dałeś, a że nie widziałeś piwa przez 5 tygodni to mogło to Tobie umknąć.

Jest możliwość zmiany rodzaju czcionki? Widzę tylko możliwość zmiany koloru, albo rozmiaru.

7A. Vienna Lager Overall Impression: A moderate-strength amber lager with a soft, smooth maltiness and moderate bitterness, yet finishing relatively dry. The malt flavor is clean, bready-rich, and somewhat toasty, with an elegant impression derived from quality base malts and process, not specialty malts and adjuncts. Aroma: Moderately-intense malt aroma, with toasty and malty-rich aromatics. Clean lager character. Floral, spicy hop aroma may be low to none. A significant caramel or roasted aroma is inappropriate. Appearance: Light reddish amber to copper color. Bright clarity. Large, off-white, persistent head. Flavor: Soft, elegant malt complexity is in the forefront, with a firm enough hop bitterness to provide a balanced finish. The malt flavor tends towards a rich, toasty character, without significant caramel or roast flavors. Fairly dry, crisp finish, with both rich malt and hop bitterness present in the aftertaste. Floral, spicy hop flavor may be low to none. Clean lager fermentation character. Mouthfeel: Medium-light to medium body, with a gentle creaminess. Moderate carbonation. Smooth. Comments: A standard-strength everyday beer, not a beer brewed for festivals. American versions can be a bit stronger, drier and more bitter, while modern European versions tend to be sweeter. Many Mexican amber and dark lagers used to be more authentic, but unfortunately are now more like sweet, adjunct-laden Amber/Dark International Lagers. Regrettably, many modern examples use adjuncts which lessen the rich malt complexity characteristic of the best examples of this style. This style is on the watch list to move to the Historical category in future guidelines; that would allow the classic style to be described while moving the sweeter modern versions to the International Amber or Dark Lager styles. History: Developed by Anton Dreher in Vienna in 1841, became popular in the mid-late 1800s. Now nearly extinct in its area of origin, the style continues in Mexico where it was brought by Santiago Graf and other Austrian immigrant brewers in the late 1800s. Authentic examples are increasingly hard to find (except perhaps in the craft beer industry) as formerly good examples become sweeter and use more adjuncts. Characteristic Ingredients: Vienna malt provides a lightly toasty and complex, Maillard-rich malt profile. As with Märzens, only the finest quality malt should be used, along with Continental hops (preferably Saazer types or Styrians). Can use some caramel malts and/or darker malts to add color and sweetness, but caramel malts shouldn’t add significant aroma and flavor and dark malts shouldn’t provide any roasted character. Style Comparison: Lighter malt character, slightly less body, and slightly more bitter in the balance than a Märzen, yet with many of the same malt-derived flavors. The malt character is similar to a Märzen, but less intense and more balanced. Lower in alcohol than Märzen or Festbier. Less rich, less malty and less hop-centered compared to Czech Amber Lager. Vital Statistics: OG: 1.048 – 1.055 FG: 1.010 – 1.014 IBU: 18 – 30 SRM: 9 – 15 ABV: 4.7 – 5.5% Commercial Examples: Cuauhtémoc Noche Buena, Chuckanut Vienna Lager, Devils Backbone Vienna Lager, Figueroa Mountain Danish-style Red Lager, Heavy Seas Cutlass Amber Lager, Schell’s Firebrick -------- 7A. Vienna Lager Ogólne odczucia: Średnio-mocny bursztynowy lager z łagodną, gładką słodowością, średnią goryczką i stosunkowo wytrawnym finiszem. Czysty słodowy smak, bogaty chlebowy i czasami tostowy, z przyjemnym odczuciem w ustach, pochodzącym od jakości słodów podstawowych i sposobie ich produkcji, a nie od słodów specjalnych i dodatków. Aromat: Średnio-intensywny aromat słodowy, z tostowymi i bogatymi słodowymi aromatami. Czysty charakter lagerowy. Kwiatowy, przyprawowy aromat chmielowy może być na poziomie od niskiego do żadnego. Odznaczający się karmelowy lub palony aromat jest nie odpowiedni. Wygląd: Lekko czerwono-bursztynowy do miedzianego kolor. Przejrzyście klarowne. Obfita, utrzymująca się piana o kolorze złamanej bieli. Smak: Łagodny, z przyjemną słodową kompleksowością na pierwszym planie i wystarczająco mocną goryczką która zapewnia zbalansowany finisz. Smak słodowy zmierza w kierunku bogatego tostowego charakteru, bez znaczących smaków karmelowych lub palonych. Dosyć wytrawny, szorstki finisz z bogactwem słodowym i goryczką pojawiający się na drugim planie. Kwiatowe, przyprawowe smaki chmielowe mogą występować na poziomie od niskiego do żadnego. Czysty charakter lagerowy. Odczucie w ustach: Średnio-lekkie do średniego ciało, z delikatną kremowością, Wysycenie średnie. Gładkie. Komentarz: Standardowe pod względem zawartości alkoholu, codzienne piwo, nie warzone na festiwale. Wersje amerykańskie mogą być trochę mocniejsze, wytrawniejsze i bardziej goryczkowe, w przeciwieństwie do europejskich wersji, które są słodsze. Wiele Meksykańskich bursztynowych i ciemnych lagerów było bardziej autentycznych, niestety teraz są bardziej słodkie, tak jak zawierające dodatki, bursztynowe/ciemne międzynarodowe lagery. Niestety, w wielu współczesnych wersjach używane są dodatki które zmniejszają bogatą słodową złożoność, tak charakterystyczną dla najlepszych piw tego stylu. Styl ten jest na liście oczekujących do umieszczenia go w kategorii piw historycznych w podręcznikach; co pozwoliłoby na opisanie klasycznego stylu, jednocześnie umieszczając nowoczesne słodsze wersje w kategorii międzynarodowych bursztynowych i ciemnych lagerów. Historia: Rozwinięty przez Antona Drehera 1841 roku we Wiedniu, stał się popularny w drugiej połowie 1800 roku. Teraz prawie całkowicie zanikł z rodzimych terenów, ale kontynuowany w Meksyku do którego trafił za pośrednictwem Santiago Grafa i innych austriackich piwowarów imigrantów w późnych latach 1800. Prawdziwa wersja jest bardzo ciężka do znalezienia (chyba że w przemyśle piw rzemieślniczych) jako dawny dobry przykład stającego się słodszym i z większą ilością dodatków. Charakterystyczne składniki: Wiedeńskie słody dostarczają lekko tostowy, kompleksowy, bogaty słodowy powstający również w trakcie „reakcji Maillarda” profil. Jak w piwie marcowym, jedynie dobrej jakości słód powinien być używany, równolegle z kontynentalnymi chmielami (preferowane typu Saaz lub Styrian). Może być użyty słód karmelowy i/lub ciemny dla nadania koloru i słodyczy, jednak słody karmelowe nie powinny pojawiać się znacząco w aromacie i smaku, a ciemne słody nie powinny nadawać palonego charakteru. Porównanie stylów: Lżejszy charakter słodowy, delikatnie mniej ciała, oraz delikatnie wyższa goryczka w balansie niż w piwie marcowym, jednak z wieloma takimi samymi słodowymi pochodnymi smakowymi. Charakter słodowy jest podobny do piw marcowych, jednak mniej intensywnych i bardziej zbalansowanych. Mniejsza zawartość alkoholu niż w piwie Marcowym lub Festbier. Mniej bogaty, słodowy i chmielowy w porównaniu do czeskiego bursztynowego lagera. Parametry: OG: 1.048 – 1.055 (12° - 13,5° BLG) FG: 1.010 – 1.014 (2,5° - 3,5° BLG) IBU: 18 – 30 SRM: 9 – 15 ABV: 4.7 – 5.5% Przykłady komercyjne: Cuauhtémoc Noche Buena, Chuckanut Vienna Lager, Devils Backbone Vienna Lager, Figueroa Mountain Danish-style Red Lager, Heavy Seas Cutlass Amber Lager, Schell’s Firebrick

Klarstein/Ace Brewery/Hopcat Zalety: -Sterownik ( można ustawić 6 kroków, temp. moc i czas. Po każdym zakończonym kroku słychać kilkukrotne pikanie, sygnalizujące koniec danego kroku i rozpoczęcie kolejnego) -Pompa ( jak dla mnie wystarczająco silna, nigdy w czasie zacierania nie otwierałem zaworu całkowicie, bo przepływ jest wtedy spory i wolałem uniknąć zbicia się słodu w koszu) -Konstrukcja ( blacha wygląda na cienką, ale kocioł i kosz wydają się solidne. Max zasyp jaki do tej pory dawałem było ok 7,5 kg. Wyciągając kosz całość z wodą trochę waży, jednak odkształceń nie zauważyłem) -Wygląd ( Błyszczy się, bebechy są schowane, pompa także, porównując do Cobry) Wiem że są osoby które patrzą także na to jak sprzęt się prezentuje ) - Zajmuje mało miejsca ( dla mnie to akurat zaleta, nie zawalam kuchenki garem, wiadrami do filtrowania. No i mogę przygotować obiad i warzyć jednocześnie wcześniej było ciężko nawet ugotować ziemniaki jak 40l stał na kuchence) -Łatwo się myje -Utrzymywanie ciepła ( póki co nie zauważyłem jakiś znacznych strat. Może jakbym warzył w pomieszczeniach chłodniejszych straty byłyby większe. Sterownik pilnuje żeby nie spadło o więcej niż 1 stopień.) Wady: -Brak chłodnicy ( ja akurat miałem starą więc póki co korzystam z niej, jednak planuję zrobić sobie karbowankę pod wymiar, ale myślałem też nad wymiennikiem. Widziałem jednak że są już też do kupienia z chłodnicą) -Bazooka ( jest zbyt krótka, przy IPA miałem trochę problemów ) -Pompa ( chodzi tylko i wyłącznie o śrutowanie, jeśli będzie zbyt drobne może coś wlecieć do pompy i ją przyblokować. Więc wadą to nie jest, ale trzeba mieć to na uwadze) -Kosz/fałszywe dna ( raz miałem problem ze zbytnim zbiciem się słodu. Jednak to było z mojej winy. Zauważyłem że lepiej chwilę pomieszać żeby słód wciągnął trochę wody i zostawić żeby sam się ułożył. Wtedy ładnie wszystko przepływa przez kosz, a nie przez rurkę przelewową. Podobnie jak przy pompie, trzeba sobie dobrać odpowiednie śrutowanie i nie powinno być problemu) Jak mi się coś przypomni to dopiszę.

@Daniel / Gruby Stefan No to może podeślę to co udało się Tobie częściowo wyczyścić, nadal hermetycznie zapakowane a przy okazji to co mi się teraz złapało. Niedługo się odezwę, aktualnie jestem w pracy..

Ja Jak w moim przypadku, 4 słoiki wystawione w piwnicy, na strychu, pokoju i podwórku. 3 z nich nadal stoją zakręcone na strychu, fermentacja dawno się skończyła. Jednak dziko one nie pachną. Jeden słoik pachnie lekko goździkiem, jeden owocami, a trzeci już nie pamiętam. Błon nie miałem w czasie fermentacji, jednak niedawno próbowałem wysłodki po Risie i zapomniałem zatkać butlę. Teraz mam w niej piękną błonę, z rurki pachnie przyjemnie owocowo, w smaku za to wyraźnie czuć palone słody. Jeszcze dam mu postać, błona pięknie się rozwija i więcej bąbli powstaje więc nie będę mu póki co przeszkadzał. Muszę w końcu zrobić warki testowe na tych drożdżach które mi sprawdzałeś @Daniel / Gruby Stefan

Uwarzyłem na tym sprzęcie chyba 7 warek na tą chwilę, może więcej. Filtrator jest bardzo krótki, przy warzeniu IPA wyrwałem go bo mnie denerwował Dokupiłem do niego coś takiego http://piwoszarnia.pl/filtrator-do-piwa-typu-owalny-p-864.html . Trochę jest za długi do gara, jak go zagniesz to na wygięciach robią się większe szczeliny. Skróciłem go i teraz układa się prawie przy krawędzi gara. Nie wiem czy sprzęt od lewatywy po zamontowaniu będzie znajdował się nad dnem gara, bo przypalanie to może być problem. Przy pierwszej warce zagiąłem ten filtrator ze sprężyny i po środku jednak coś się zebrało i delikatnie przypaliło. Lepiej unikać układania czegokolwiek na grzałce. Jeśli chodzi o pompę to nie sprawia problemów, jedynie trzeba przypilnować żeby przy sypaniu słodu nie wyleciało nic po bokach, o ile drobinki pchnie dalej to większe kawałki mogą się przyblokować. NIe zwracałem zbytnio uwagi na wydajności bo skupiłem się na początku na ogarnięciu sprzętu, raz według brewtargeta miałem ok 90%, przy pszenicy mniej. Sam sprzęt dosyć dobrze utrzymuje temperaturę w czasie zacierania. Pisałem jednemu forumowiczowi jak z czasami podgrzewania itp, ale nie mogę znaleźć tych notatek. Jedyną niewygodną rzeczą jest kosz, ale tylko wtedy kiedy jest pełny Podniesienie go przy maksymalnym zasypie nie jest najprzyjemniejszą rzeczą. Najlepiej ustawić kociołek tak żeby zaraz pod kranikiem znajdowało się wiadro, czyli dosyć nisko. Wtedy łatwiej się wyciąga kosz. U mnie to działa Jeśli trzeba to się można przenieść do tematu o chińskim Grainfatherze, bo chyba tam był poruszany jego temat?

Zbiornik na szambo może się nadawać zależy oczywiście ile kto miejsca potrzebuje. Nad zbiornikiem mała szopka ze schodkami w dół i ma się miejsce do leżakowania.

Tutaj masz przesyłkę za 20 funtów. Ja zamawiałem 30l, miałem go w domu po tygodniu jakoś. NIedawno widziałem wersję 50l Ace micro brewery, ale widzę nazwę zmienili. Klarstein, Ace Micro Brewery czy HopCat, wsio jedno i to samo http://www.ebay.co.uk/itm/Hopcat-50L-Micro-Brewery-3000W-Pump-6-Step-Mash-15kg-Grain-ACE-klarstein-/322627578918?hash=item4b1e1a2c26:g:gEgAAOSwIQdZGd0M

6C. Dunkles Bock Overall Impression: A dark, strong, malty German lager beer that emphasizes the malty-rich and somewhat toasty qualities of continental malts without being sweet in the finish. Aroma: Medium to medium-high bready-malty-rich aroma, often with moderate amounts of rich Maillard products and/or toasty overtones. Virtually no hop aroma. Some alcohol may be noticeable. Clean lager character, although the malts can provide a slight (low to none) dark fruit character, particularly in aged examples. Appearance: Light copper to brown color, often with attractive garnet highlights. Lagering should provide good clarity despite the dark color. Large, creamy, persistent, off- white head. Flavor: Complex, rich maltiness is dominated by the toasty- rich Maillard products. Some caramel notes may be present. Hop bitterness is generally only high enough to support the malt flavors, allowing a bit of sweetness to linger into the finish. Well-attenuated, not cloying. Clean fermentation profile, although the malt can provide a slight dark fruit character. No hop flavor. No roasted or burnt character. Mouthfeel: Medium to medium-full bodied. Moderate to moderately low carbonation. Some alcohol warmth may be found, but should never be hot. Smooth, without harshness or astringency. Comments: Decoction mashing and long boiling plays an important part of flavor development, as it enhances the caramel and Maillard flavor aspects of the malt. Any fruitiness is due to Munich and other specialty malts, not yeast-derived esters developed during fermentation. History: Originated in the Northern German city of Einbeck, which was a brewing center and popular exporter in the days of the Hanseatic League (14th to 17th century). Recreated in Munich starting in the 17th century. The name “bock” is based on a corruption of the name “Einbeck” in the Bavarian dialect, and was thus only used after the beer came to Munich. “Bock” also means “Ram” in German, and is often used in logos and advertisements. Characteristic Ingredients: Munich and Vienna malts, rarely a tiny bit of dark roasted malts for color adjustment, never any non-malt adjuncts. Continental European hop varieties are used. Clean German lager yeast. Style Comparison: Darker, with a richer malty flavor and less apparent bitterness than a Helles Bock. Less alcohol and malty richness than a Doppelbock. Stronger malt flavors and higher alcohol than a Märzen. Richer, less attenuated, and less hoppy than a Czech Amber Lager. Vital Statistics: OG: 1.064 – 1.072 FG: 1.013 – 1.019 IBU: 20 – 27 SRM: 14 – 22 ABV: 56.3 – 7.2% Commercial Examples: Aass Bock, Einbecker Ur-Bock Dunkel, Great Lakes Rockefeller Bock, Kneitinger Bock, New Glarus Uff-da Bock, Penn Brewery St. Nikolaus Bock --------- 6C. Dunkles Bock Ogólne odczucia: Ciemny, mocny, słodowy niemiecki lager, podkreślający bogate słodowe i czasami tostowe cechy kontynentalnych słodów, bez słodyczy na finiszu. Aromat: Średni do średnio-wysokiego chlebowo-słodowy aromat, zazwyczaj ze średnimi aromatami powstającymi w trakcie ''reakcji Maillarda'' i/lub tostowymi nutami. Praktycznie brak aromatu chmielu. Niewielka ilość alkoholu może być wyczuwalna. Czysty charakter lagerowy, poza tym słody mogą dostarczyć delikatny (niskie do brak) charakter ciemnych owoców, szczególnie w starszych egzemplarzach. Wygląd: Kolor lekko miedziany do brązowego, często z przyjemnymi granatowymi przebłyskami. Lagerowanie powinno zapewnić dobrą przejrzystość mimo ciemnego koloru. Duża, kremowa, piana o kolorze złamanej bieli. Smak: Złożony, słodowość jest zdominowana tostowymi produktami powstającymi w ''reakcji Maillarda''. Niewielkie nuty karmelowe mogą występować. Goryczka jest na tyle wysoka, aby wspierać słodowe smaki, pozwalając aby odrobina słodkości pojawiła się na finiszu. Dobrze odfermentowane, nie przesycone. Czysty profil fermentacji, mimo że czasami słody mogą dostarczyć delikatny charakter ciemnych owoców. Brak smaków chmielowych. Brak prażonego lub palonego charakteru. Odczucie w ustach: Średnie do średnio-pełnej treściwość. Średnie do średnio-niskiego wysycenie. Lekko rozgrzewający alkohol może wystąpić, jednak nie może on być ostry, palący. Delikatne, nie będące ostre i ściągające. Komentarz: Zacieranie dekokcyjne i długie gotowanie, odgrywają bardzo ważną rolę w rozwijaniu się smaku, zwiększając karmelowe i powstające w trakcie ''reakcji Maillarda'' smaki słodowe. Owocowość spowodowana jest użyciem słodu monachijskiego i słodów specjalnych, nie jest ona spowodowana przez estrowe drożdże w czasie fermentacji. Historia: Pochodzi z miasta Einbeck, leżącego na północy Niemiec, które było ośrodkiem piwowarskim i głównym exporterem w czasach Hanzy (XIV do XVII wieku). Odtworzony w Monachium na początku XVII wieku. Nazwa ''Bock'' jest oparta na korupcji nazwy ''Einbeck'' w dialekcie Bawarskim, a zatem było używane po tym jak piwo trafiło do Monachium. ''Bock'' oznacza również ''Ram'' w języku niemieckimi jest często używany w reklamach telewizyjnych i jako logo. Charakterystyczne składniki: Słody monachijski i wiedeński, rzadko wraz z niewielką ilością słodów palonych w celu dodania koloru, dodatki niesłodowane nie występują. Różne kontynentalne europejskie chmiele. Czyste niemieckie drożdże lagerowe. Porównanie stylów: Ciemniejsze, z bardziej bogatym smakiem słodowym i mniej występującą goryczką niż Helles Bock. Mniej alkoholowy i słodowy niż Dopplebock. Mocniejszy smak słodowy i bardziej alkoholowy niż Marcowe. Bogatsze, mniej odfermentowane, mniej chmielone niż Czeski Bursztynowy Lager. Parametry: OG: 1.064 – 1.072 (15,7° - 17,5° BLG) FG: 1.013 – 1.019 (3,3° - 4,7° BLG) IBU: 20 – 27 SRM: 14 – 22 ABV: 56.3 – 7.2% Przykłady komercyjne: Aass Bock, Einbecker Ur-Bock Dunkel, Great Lakes Rockefeller Bock, Kneitinger Bock, New Glarus Uff-da Bock, Penn Brewery St. Nikolaus Bock

6B. Rauchbier Overall Impression: An elegant, malty German amber lager with a balanced, complementary beechwood smoke character. Toasty-rich malt in aroma and flavor, restrained bitterness, low to high smoke flavor, clean fermentation profile, and an attenuated finish are characteristic. Aroma: Blend of smoke and malt, with a varying balance and intensity. The beechwood smoke character can range from subtle to fairly strong, and can seem smoky, woody, or bacon- like. The malt character can be low to moderate, and be somewhat rich, toasty, or malty-sweet. The malt and smoke components are often inversely proportional (i.e., when smoke increases, malt decreases, and vice versa). Hop aroma may be very low to none. Clean lager fermentation character. Appearance: This should be a very clear beer, with a large, creamy, rich, tan- to cream-colored head. Medium amber/light copper to dark brown color. Flavor: Generally follows the aroma profile, with a blend of smoke and malt in varying balance and intensity, yet always complementary. Märzen-like qualities should be noticeable, particularly a malty, toasty richness, but the beechwood smoke flavor can be low to high. At higher levels, the smoke can take on a ham- or bacon-like character, which is acceptable as long as it doesn’t veer into the greasy range. The palate can be somewhat malty, rich, and sweet, yet the finish tends to be medium-dry to dry with the smoke character sometimes enhancing the dryness of the finish. The aftertaste can reflect both malt richness and smoke flavors, with a balanced presentation desirable. Moderate, balanced, hop bitterness. Moderate to none hop flavor with spicy, floral, or herbal notes. Clean lager fermentation character. Harsh, bitter, burnt, charred, rubbery, sulfury or phenolic smoky characteristics are inappropriate. Mouthfeel: Medium body. Medium to medium-high carbonation. Smooth lager character. Significant astringent, phenolic harshness is inappropriate. Comments: Literally “smoke beer” in German. The intensity of smoke character can vary widely; not all examples are highly smoked. Allow for variation in the style when judging. Other examples of smoked beers are available in Germany based on styles such as Dunkles Bock, Weissbier, Dunkel, Schwarzbier, and Helles, including examples such as Spezial Lager; these should be entered in the Classic Style Smoked Beer category. This description specifically refers to the smoked Märzen version. History: A historical specialty of the city of Bamberg, in the Franconian region of Bavaria in Germany. Beechwood-smoked malt is used to make a Märzen-style amber lager. The smoke character of the malt varies by maltster; some breweries produce their own smoked malt (rauchmalz). Characteristic Ingredients: German Rauchmalz (beechwood-smoked Vienna-type malt) typically makes up 20- 100% of the grain bill, with the remainder being German malts typically used in a Märzen. Some breweries adjust the color slightly with a bit of roasted malt. German lager yeast. German or Czech hops. Style Comparison: Like a Märzen with but with a balanced, sweet, smoky aroma and flavor and a somewhat darker color. Vital Statistics: OG: 1.050 – 1.057 FG: 1.012 – 1.016 IBU: 20 – 30 SRM: 12 – 22 ABV: 4.8 – 6% Commercial Examples: Eisenbahn Rauchbier, Kaiserdom Rauchbier, Schlenkerla Rauchbier Märzen, Spezial Rauchbier Märzen Victory Scarlet Fire Rauchbier ---------- 6B. Rauchbier Ogólne odczucia: Elegancki, słodowy niemiecki bursztynowy lager, o zbalansowanym, dopełniającym charakterze dymu drewna bukowego. Tostowy aromat i smak słodów, umiarkowana goryczka, niskie do wysokich dymne smaki, czysty profil fermentacji i odfermentowany finisz są charakterystyczne. Aromat: Mieszanka dymu i słodów, na różnym poziomie intensywności i balansu. Charakter dymu drewna bukowego może wahać się od subtelnego do dosyć mocnego, o charakterze dymu, drewna lub bekonu. Charakter słodowy może być na poziomie od niskiego do umiarkowanego, nieco tostowy lub słodko-słodowy. Elementy słodowe i dymne są zazwyczaj odwrotnie proporcjonalne (np. jeśli aromat dymu jest większy to spada aromat słodowy i odwrotnie). Aromat chmieli może być na poziomie od bardzo niskiego do żadnego. Czysty profil fermentacji. Wygląd: To powinno być bardzo klarowne piwo, z wysoką, kremową pianą w kolorach od brązowego do kremowego. Kolor od średnio bursztynowego/lekko miedzianego do ciemno brązowego. Smak: Generalnie jest podobny do aromatu, z mieszanką dymu i słodu o zróżnicowanym balansie i intensywności, jednak zawsze dopełniającymi się. Cechy jak w piwie marcowym powinny być zauważalne, głównie słodowe, tostowe, jednak smaki bukowego dymu, mogą być na poziomie od niskiego do wysokiego. Smaki dymu na wysokim poziomie, mogą przechodzić w charakter szynki lub bekonu, co jest akceptowalne, dopóki nie zacznie mieć cech tłustych. Smak może być słodowy, bogaty i słodki, jednak finisz jest bardziej średnio-wytrawny do wytrawnego z charakterem dymu, czasami podbijającym wytrawność na finiszu. Posmak może odzwierciedlać zarówno posmaki słodów jak i dymu co jest porządane. Średnia, zbalansowana goryczka. Średnie do brak smaki chmielowe z przyprawową, kwiatową lub ziołową nutą. Czysty profil lagerowy. Ostre, gorzkie, palące, przypalone, gumowe, siarkowe albo fenolowe dymne cechy są niepożądane. Odczucie w ustach: Średnio treściwe. Średnie do średnio-wysokiego wysycenie. Gładki charakter lagerowy. Znacząca fenolowa ostrość jest nieodpowiednia. Komentarz: Dosłownie w języku niemieckim „wędzone piwo”. Intensywność charakteru dymu może być różna, nie wszystkie przykłady piwa są mocno dymione. Pozwala to na różne wariacje w stylu w trakcie oceniania. Inne przykłady piw wędzonych są dostępne w Niemczech, bazując na stylach takich jak Dunkel Bock, Weissbier, Dunkel, Schwarzbier i Helles, biorąc również pod uwagę także Spezial Lager; te oto przykłady powinny zaliczać się do kategorii Klasycznych Stylów Piw Wędzonych. Określenie to odnosi się konkretnie do wędzonej wersji piwa Marcowego Historia: Historyczna specjalność miasta Bamberg, w regionie Franconian w Bawarii, w Niemczech. Słody wędzone dymem bukowym są wykorzystywane przy produkcji bursztynowych lagerów w stylu piwa marcowego. Wędzony charakter słodów zależy od słodowni; niektóre browary same produkują swój wędzony słód (rauchmalz). Charakterystyczne składniki: Niemiecki Rauchmalz (słód wiedeński wędzony dymem bukowym), zazwyczaj wykorzystywane 20-100% zasypu, a pozostałą część stanowią niemiecki słody stosowany przy produkcji piwa marcowego. Niektóre browary podbijają delikatnie kolor używając palonych słodów. Niemieckie drożdże lagerowe. Niemieckie lub Czeskie chmiele. Porównanie stylów: Porównywany do piwa Marcowego, ze zbalansowanym, słodkim, wędzonym aromatem i smakiem i nieco ciemniejszym kolorze. Parametry: OG: 1.050 – 1.057 (12,5° - 14° BLG) FG: 1.012 – 1.016 (3° - 4° BLG) IBU: 20 – 30 SRM: 12 – 22 ABV: 4.8 – 6% Przykłady komercyjne: Eisenbahn Rauchbier, Kaiserdom Rauchbier, Schlenkerla Rauchbier Märzen, Spezial Rauchbier Märzen Victory Scarlet Fire Rauchbier

Kocioł warzelny elektryczny - parowy 150 litrów https://www.olx.pl/oferta/kociol-warzelny-elektryczny-parowy-150-litrow-CID628-IDiNXdh.html

6A. Märzen Overall Impression: An elegant, malty German amber lager with a clean, rich, toasty and bready malt flavor, restrained bitterness, and a dry finish that encourages another drink. The overall malt impression is soft, elegant, and complex, with a rich aftertaste that is never cloying or heavy. Aroma: Moderate intensity aroma of German malt, typically rich, bready, somewhat toasty, with light bread crust notes. Clean lager fermentation character. No hop aroma. Caramel, dry-biscuity, or roasted malt aromas inappropriate. Very light alcohol might be detected, but should never be sharp. Clean, elegant malt richness should be the primary aroma. Appearance: Amber-orange to deep reddish-copper color; should not be golden. Bright clarity, with persistent, off-white foam stand. Flavor: Initial malt flavor often suggests sweetness, but finish is moderately-dry to dry. Distinctive and complex maltiness often includes a bready, toasty aspect. Hop bitterness is moderate, and the hop flavor is low to none (German types: complex, floral, herbal, or spicy). Hops provide sufficient balance that the malty palate and finish do not seem sweet. The aftertaste is malty, with the same elegant, rich malt flavors lingering. Noticeable caramel, biscuit, or roasted flavors are inappropriate. Clean lager fermentation profile. Mouthfeel: Medium body, with a smooth, creamy texture that often suggests a fuller mouthfeel. Medium carbonation. Fully attenuated, without a sweet or cloying impression. May be slightly warming, but the strength should be relatively hidden. Comments: Modern domestic German Oktoberfest versions are golden – see the Festbier style for this version. Export German versions (to the United States, at least) are typically orange-amber in color, have a distinctive toasty malt character, and are most often labeled Oktoberfest. American craft versions of Oktoberfest are generally based on this style, and most Americans will recognize this beer as Oktoberfest. Historic versions of the beer tended to be darker, towards the brown color range, but there have been many ‘shades’ of Märzen (when the name is used as a strength); this style description specifically refers to the stronger amber lager version. The modern Festbier can be thought of as a pale Märzen by these terms. History: As the name suggests, brewed as a stronger “March beer” in March and lagered in cold caves over the summer. Modern versions trace back to the lager developed by Spaten in 1841, contemporaneous to the development of Vienna lager. However, the Märzen name is much older than 1841; the early ones were dark brown, and in Austria the name implied a strength band (14 °P) rather than a style. The German amber lager version (in the Viennese style of the time) was first served at Oktoberfest in 1872, a tradition that lasted until 1990 when the golden Festbier was adopted as the standard festival beer. Characteristic Ingredients: Grist varies, although traditional German versions emphasized Munich malt. The notion of elegance is derived from the finest quality ingredients, particularly the base malts. A decoction mash was traditionally used to develop the rich malt profile. Style Comparison: Not as strong and rich as a Dunkles Bock. More malt depth and richness than a Festbier, with a heavier body and slightly less hops. Less hoppy and equally malty as a Czech Amber Lager. Vital Statistics: OG: 1.054 – 1.060 FG: 1.010 – 1.014 IBU: 18 – 24 SRM: 8 – 17 ABV: 5.8 – 6.3% Commercial Examples: Buergerliches Ur-Saalfelder, Hacker-Pschorr Original Oktoberfest, Paulaner Oktoberfest, Weltenburg Kloster Anno 1050 ---------------- 6A. Märzen Ogólne odczucia: Elegancki, słodowy niemiecki bursztynowy lager, z gładkim, bogatym, tostowym i chlebowym smakiem słodowym, z umiarkowaną goryczką i wytrawnym finiszem, co zachęca do wypicia następnego piwa. Ogólne wrażenia słodowe jest lekkie, eleganckie i złożone, z bogatym posmakiem który nigdy nie jest przesycony i ciężki. Aromat: Średnio intensywny aromat niemieckich słodów, zazwyczaj chlebowy, czasem tostowy z lekkimi nutami skórki od chleba. Czysty profil lagerowy. Brak aromatu chmieli. Karmelowe, ciasteczkowe lub palone aromaty słodowe są niewłaściwe. Bardzo lekki alkohol może być wyczuwany, ale nie powinien być wyraźny. Czysty, elegancki, bogaty słodowy aromat jest podstawą. Wygląd: Bursztynowo-pomarańczowy do ciemnego czerwono-miedzianego koloru; nie powinie być złoty.Klarowne, z utrzymującą się pianą o kolorze złamanej bieli. Smak: Początkowo, smak słodu często sugeruje słodycz, jednak finisz jest średnio wytrawny do wytrawnego. Charakterystyczna i złożona słodowość często zawiera chlebowe, tostowe oblicze. Goryczka chmielowa jest umiarkowana, a smak chmielowy jest na poziomie niskim do brak (typu niemieckiego: złożone, kwiatowe, ziołowe lub korzenne). Chmiele zapewniają wystarczający balans, co sprawia że, słodowe smaki i finisz nie wydają się słodkie. Słodowy posmak, z eleganckim, utrzymującym bogatym słodowym smakiem. Odczucia smaków karmelowych, ciasteczkowych lub prażonych jest niewłaściwe. Czysty profil lagerowy. Odczucie w ustach: Średnia treściwość, z delikatną, kremową teksturą, zapewniając odczucie pełności w ustach. Średnie wysycenie. Dobrze odfermentowane, bez słodkich lub przesyconych efektów. Może być lekko rozgrzewające, jednak moc powinna być stosunkowo ukryta. Komentarz: Nowoczesne krajowe niemieckie wersje Oktoberfest są złote – patrz styl Festbier. Niemieckie wersje Exportowe (choćby do stanów zjednoczonych) są zazwyczaj pomarańczowo- bursztynowe, posiadają charakterystyczny tostowy charakter słodów i zazwyczaj są oznakowane jako Oktoberfest. Amerykańska wersja craftowa Oktoberfest jest zazwyczaj opierana na tym stylu, przez co amerykanie rozpoznają to piwo jako Oktoberfest. Historyczna wersja tego piwa miała skłonności do bycia ciemniejszą, bardzie w brązowej gamie kolorów, ale występowało wiele „odcieni” Marcowego (kiedy nazwa była używana jako określenie mocy); opis tego stylu odnosił się do mocniejszego bursztynowego lagera. Nowoczesny Festbier może być traktowany jako blada wersja Marcowego. Historia: Jak wskazuje na to nazwa, warzone jako mocniejsze „Marcowe piwo” w marcu i lagerowane w zimnych grotach w okresie latnim. Nowoczesne wersje można wywieść do czasów rozwoju lagerów przez Spatena w 1841, równocześnie w czasie rozwoju lagera wiedeńskiego. Jednak, nazwa „Marcowe” jest o wiele starsza niż z roku 1841; wcześniejsze były ciemno brązowe, a w Austrii nazwa rozumiana była jako wyznacznik mocy (14°P), a nie stylu. Niemiecka bursztynowa wersja lagera (aktualnie w stylu wiedeńskim) był zaserwowana na Oktoberfest w 1872, tradycja ta trwała aż do 1990, kiedy to, złoty Festbier został uznany jako standardowe piwo festiwalowe. Charakterystyczne składniki: Różne słody, chociaż tradycyjne niemieckie wersje podkreślały słód monachijski. Pojęcie elegancji pochodzi od składników najlepszej jakości, zwłaszcza słodów bazowych. Zacieranie dekokcyjne było tradycyjnie stosowane, aby osiągnąć bogaty profil słodowy. Porównanie stylów: Nie tak mocny i bogaty jak Dunkel Bock. Większa głębia i bogactwo słodowych smaków niż Festbier, z pełniejszym ciałem i delikatnie słabiej chmielowe. Mniej chmielowy, ale tak samo słodowy jak czeski bursztynowy lager. Parametry: OG: 1.054 – 1.060 (13.2° - 14.7° BLG) FG: 1.010 – 1.014 (2.5° - 3.5° BLG) IBU: 18 – 24 SRM: 8 – 17 ABV: 5.8 – 6.3% Przykłady komercyjne: Buergerliches Ur-Saalfelder, Hacker-Pschorr Original Oktoberfest, Paulaner Oktoberfest, Weltenburg Kloster Anno 1050

5D. German Pils Overall Impression: A light-bodied, highly-attenuated, gold-colored, bottom-fermented bitter German beer showing excellent head retention and an elegant, floral hop aroma. Crisp, clean, and refreshing, a German Pils showcases the finest quality German malt and hops. Aroma: Medium-low to low grainy-sweet-rich malt character (often with a light honey and slightly toasted cracker quality) and distinctive flowery, spicy, or herbal hops. Clean fermentation profile. May optionally have a very light sulfury note that comes from water as much as yeast. The hops are moderately-low to moderately-high, but should not totally dominate the malt presence. One-dimensional examples are inferior to the more complex qualities when all ingredients are sensed. May have a very low background note of DMS. Appearance: Straw to light gold, brilliant to very clear, with a creamy, long-lasting white head. Flavor: Medium to high hop bitterness dominates the palate and lingers into the aftertaste. Moderate to moderately-low grainy-sweet malt character supports the hop bitterness. Low to high floral, spicy, or herbal hop flavor. Clean fermentation profile. Dry to medium-dry, crisp, well-attenuated finish with a bitter aftertaste and light malt flavor. Examples made with water with higher sulfate levels often will have a low sulfury flavor that accentuates the dryness and lengthens the finish; this is acceptable but not mandatory. Some versions have a soft finish with more of a malt flavor, but still with noticeable hop bitterness and flavor, with the balance still towards bitterness. Mouthfeel: Medium-light body. Medium to high carbonation. Comments: Modern examples of Pils tend to become paler in color, drier in finish, and more bitter as you move from South to North in Germany, often mirroring the increase in sulfate in the water. The Pils found in Bavaria tend to be a bit softer in bitterness with more malt flavor and late hop character, yet still with sufficient hops and crispness of finish to differentiate itself from a Helles. The use of the term ‘Pils’ is more common in Germany than ‘Pilsner’ to differentiate it from the Czech style, and (some say) to show respect. History: Adapted from Czech Pilsner to suit brewing conditions in Germany, particularly water with higher mineral content and domestic hop varieties. First brewed in Germany in the early 1870s. Became more popular after WWII as German brewing schools emphasized modern techniques. Along with its sister beer, Czech Pilsner, is the ancestor of the most widely produced beer styles today. Average IBUs of many well-regarded commercial examples have dropped over time. Characteristic Ingredients: Continental Pilsner malt, German hop varieties (especially Saazer-type varieties such as Tettnanger, Hallertauer, and Spalt for taste and aroma; Saaz is less common), German lager yeast. Style Comparison: Lighter in body and color, drier, crisper, and more fully attenuated, with more of a lingering bitterness, and with higher carbonation than a Czech Premium Pale Lager. More hop character, malt flavor, and bitterness than International Pale Lagers. More hop character and bitterness with a drier, crisper finish than a Munich Helles; the Helles has more malt flavor, but of the same character as the Pils. Vital Statistics: OG: 1.044 – 1.050 FG: 1.008 – 1.013 IBU: 22 – 40 SRM: 2 – 5 ABV: 4.4 – 5.2% Commercial Examples: König Pilsener, Left Hand Polestar Pils, Paulaner Premium Pils, Schönramer Pils, Stoudt Pils, Tröegs Sunshine Pils, Trumer Pils ---------------------- 5D. German Pils Ogólne odczucia: Lekkie, wysoko odfermentowane, złote, niemieckie goryczkowe piwo dolnej fermentacji z bardzo ładną, utrzymującą się pianą i przyjemnym kwiatowym aromatem chmielowym. Aromat: Średnio-niski do niskiego zbożowo-słodki charakter słodowy (często z lekko miodowym i delikatnie tostowo-krakersowym charakterem) oraz wyróżniającymi się kwiatowymi, korzennymi lub ziołowymi chmielami. Czysty profil fermentacji. Może zawierać bardzo lekkie ślady siarki, bardziej pochodzące od wody niż drożdży. Aromaty chmielowe na poziomie od średnio-niskiego do średnio-wysokiego, ale nie powinny całkowicie dominować obecności słodu. Jedno wymiarowe przykłady są gorsze, w porównaniu do bardziej złożonych jakościowo, gdzie wszystkie składniki są wyczuwane. W tle odczuwany może być bardzo niewielki DMS. Wygląd: Słomkowy do lekko złotego kolor, przejrzyste do bardzo klarownego, z kremową, długo utrzymującą się białą pianą. Smak: Średnia do wysokiej goryczka chmielowa dominująca na podniebieniu i pozostająca jako posmak. Średni do średnio-niskiego zbożowo-słodki charakter słodowy wspomagający goryczkę chmielową. Niski do wysokiego, kwiatowy, korzenny lub ziołowy smak chmieli. Czysty profil fermentacji. Wytrawny do średnio wytrawnego, rześki, dobrze odfermentowany finisz z gorzkim posmakiem i lekkim smakiem słodowym. Piwo warzone z użyciem wody o wyższym stężeniu siarczanów, jednak w odczuciu smakowym siarka jest niższa, podkreślając wytrawność i wydłużając finisz; jest to akceptowane, ale nie obowiązkowe. Niektóre wersje posiadają łagodny finisz o zwiększonym słodowym smaku, jednak z nadal wyczuwalną goryczką i smakiem chmielowym, gdzie balansem skierowanym jest bardziej w stronę goryczki. Odczucie w ustach: Średnio-niska treściwość. Średnie do wysokiego wysycenie. Komentarz: Nowoczesne przykłady Pilsa są jaśniejsze i bardziej wytrawne na finiszu. Goryczka również wzrasta, jednak poruszając się z południa na północ Niemiec, poziom ten zwiększa się wraz ze wzrostem siarczanów w wodzie. Pils, który możemy znaleźć w Bawarii jest bardziej delikatny pod względem goryczki, z bardziej odczuwalnym smakiem słodów i charakterem chmielowym na dalszym planie, jednak nadal chmielowy i rześki na finiszu, aby wyróżniać się od Helles-a. Określenie „Pils” jest bardziej znane w Niemczech niż „Pilzner”, aby odróżnić się od czeskiego stylu i (jak mówią niektórzy) pokazać szacunek. Historia: Adoptowany do warunków niemieckiego browarnictwa Pilzner z Czech, w szczególności do wody o podwyższonej ilości minerałów i krajowych odmian chmielu. Pierwszy raz uwarzony w Niemczech, na początku 1870 roku. Stał się bardziej popularny po II wojnie światowej, podkreślając nowoczesne techniki w niemieckich szkołach warzelnictwa. Wraz z siostrzanym piwem, czeskim Pilznerem, określani jako przodkowie najczęściej dziś produkowanego piwa. Przeciętne IBU, w wielu dobrze ocenianiych komercyjnych przykładach, poziom zmniejszył się z upływem czasu. Charakterystyczne składniki: Kontynentalny słód pilzneński, niemieckie odmiany chmielu (zwłaszcza typu Saaz, takie jak: Tattnanger, Helletauer i Spalt dla smaku i aromatu; Saaz jest mniej używany), niemieckie drożdże lagerowe. Porównanie stylów: Lżejsze pod względem ciała i jaśniejsze, bardziej wytrawne, rześkie i mocniej odfermentowane, z wolniej zanikającą goryczką i bardziej wysycone niż Czeski Jasny Premium Lager. Większy charakter chmielowy, więcej słodowych smaków i wyższa goryczka niż Międzynarodowy Jasny Lager. Większy charakter chmielowy i goryczka, z bardziej wytrawnymi rześkim finiszem niż Munich Helles; Helles ma więcej smaków słodowych, ale o podobnym charakterze co Pils. Parametry: OG: 1.044 – 1.050 (11° - 12.5° BLG) FG: 1.008 – 1.013 (2° - 3.2° BLG) IBU: 22 – 40 SRM: 2 – 5 ABV: 4.4 – 5.2% Przykłady komercyjne: König Pilsener, Left Hand Polestar Pils, Paulaner Premium Pils, Schönramer Pils, Stoudt Pils, Tröegs Sunshine Pils, Trumer Pils