Osia

Szanowni Piwowarzy i Piwowarki! Ruszyła właśnie rejestracja piw na konkurs. Potrwa ona do 9 maja, do godziny 20:00 . Recepcja piw w Regionalnej Warzelni Piwa rozpocznie się 4 maja i potrwa do 12 maja. Szczegółowy regulamin znajdziecie tu: https://beergoskikpd.pspd.org.pl/ Decyzją Komisji Sędziowskiej zarówno konkurs jak i rejestracja piw odbywać się będzie na dotychczasowych zasadach.

Kujawsko-Pomorski Oddział Terenowy PSPD serdecznie zaprasza wszystkich piwowarów domowych na siódmą już edycję Beergoskiego Konkursu Piw Domowych! Konkurs został zgłoszony do Pucharu PSPD 2021/22 zgodnie z obowiązującymi zasadami, a odbędzie się w Bydgoszczy w weekend 13-15 maja br. w trzech kategoriach (w linkach obowiązujące opisy stylów): ⛴ India Pale Ale: http://kompendiumpiwa.pl/india-pale-ale ? Owocowe Ale*: http://kompendiumpiwa.pl/owocowe-ale ? Porter Bałtycki: http://kompendiumpiwa.pl/porter-baltycki * w formularzu zgłoszeniowym piwowar będzie zobowiązany podać, jakiego owocu/owoców użył Rejestracja uczestników i piw rozpocznie się w połowie kwietnia, tradycyjnie na stronie https://beergoskikpd.pspd.org.pl UWAGA! Więcej szczegółów nt. regulaminu, miejsca oraz terminów recepcji piw będziemy podawać sukcesywnie!

Drodzy piwowarzy, w piątek rozesłałyśmy już wszystkie metryczki eliminacyjne, więc jeśli ktoś nie dostał swojej to niech zajrzy do spamu lub powiadomi mnie lub Magdę w wiadomości prywatnej. Pozdrowienia!

Możemy już oficjalnie ogłosić, że termin zimowego zlotu to 12.XII.2015! Rezewrwujcie tą datę w swoich terminarzach! Przekazuje również z przyjemnością wytyczne do wędzonego stouta: Wędzony Stout Styl ten w swoim zamierzeniu powinien łączyć kluczowe cechy stoutu i piw wędzonych. Jeśli chodzi o te pierwsze, możliwa jest wariantowość - elementy stoutowe mogą być wzorowane na wytycznych BJCP 2008* do stylów Dry Stout (13A) lub Foreign Extra Stout (13D). Cechy wędzone powinny nawiązywać do stylu Other Smoked Beer (22B). Wygląd: Kolor od ciemno-czarnego do brązowego wraz z rubinowymi refleksami. Piana gęsta, brązowa lub żółtobrązowa, długo utrzymująca się. Aromat: Mocno wyczuwalne aromaty kawowe, palonego jęczmienia, może posiadać delikatne nuty kakaowe, czekoladowe lub drugoplanowe zbożowe. Estry słabo wyczuwalne lub brak. W przypadku FES owocowość od średniej do wysokiej - niektóre wersje mogą posiadać aromaty słodkości, melasy, lukrecji i suszonych owoców i/lub winne. Aromat powinień być przyjemny, zbalansowany pomiędzy ww. cechami stoutu i aromatami dymnymi użytych wędzonych słodów. Intensywność i charakter aromatów dymnych i stoutowych może się różnić, może być wyraźne po obu stronach balansu. Cechy i charakter aromatów dymnych są odbiciem źródła dymu (np. torf, olcha, dąb, buk). Ostre, fenolowe, surowe, gumowe albo spalone dymne aromaty są nieodpowiednie. Brak diacetylu. Aromaty chmielowe od niskich po brak. Smak: Umiarkowanie palone, zbożowa ostrość, wraz z lekką do umiarkowaną kwasowością, oraz od średniej do mocnej goryczki chmielowej. W wariancie opartym na FES będą obecne estry owocowe, gładkie smaki ciemnych słodów oraz uwydatniona goryczka, często posiadająca słodkie, rumowe posmaki. Smaki dymne mogą być w przedziale od drewnianych do troszkę bekonowych, w zależności od typu użytego słodu. Słód wędzony torfem może nadać ziemistego smaku. Balans pomiędzy cechami stoutu i piwa wędzonego może być różny, ale rezultat mieszania powinien być dobrze zbalansowany i przyjemny. Dym może nadać wytrawności na finiszu. Nie powinny być obecne posmaki surowe, gorzkie, spalone, koksowe, gumowe, siarczanowe, albo fenolowe. * Oparcie stylu na poprzedniej wersji przewodnika BJCP (http://bjcp.org/2008styles/catdex.php) wynika z jego większego rozpowszechnienia w środowisku piwowarów domowych, a także szerszej dostępności jego polskich tłumaczeń.

Konkurs jak najbardziej się odbędzie. Postaramy się w najbliższych dniach przedstawić regulamin, nagrody i kilka informacji o niezwykłym miejscu gdzie konkurs będzie się odbywać Już teraz mogę powiedzieć, że będzie o co walczyć!

Jeśli chodzi o odfermentowanie to mam podobny problem z każdym piwem na S-33. Przerzuciłam się najpierw na Gozdawę, teraz będę robić już na płynnych. Klarowność imponująca tak w ogóle. No i bardzo ładna etykieta.

Postaram się żeby do konca tego tygodnia pojawił się opis stylu z pełnymi wytycznymi!

Już działa

Kujawsko- Pomorski Oddział Terenowy Polskiego Stowarzyszenia Piwowarów domowych ma zaszczyt zaprosić do udziału w siódmej już edycji konkursu konsumenckiego podczas Toruńskiego Zlotu Piwowarów Domowych. Kategorie piw na konkurs konsumencki: 1. Świąteczne, kategoria 21 B wg. BJCP 2. Brown Porter, 12A wg. BJCP 3. Smoked Stout Wymogiem koniecznym jest przygotowanie co najmniej sześciu litrów piwa. Zwycięzców wyłania około 100 konsumentów. Wszystkie informacje będziemy aktualizować na bieżąco. Jak wyglądały poprzednie edycje można zobaczyć tu: www.zlotpiwowarow.org https://www.facebook.com/zlot.piwowarow?ref=hl Zapraszamy już teraz do udziału!

Mamy szczerą nadzieję, że taka będzie i liczymy na liczny udział Wkrótce podamy więcej informacji dotyczących sponsorów, nagród i samej pięknej lokalizacji!

O nieee, zapomniałam o tym, a miałam się pojawić i być losującą sierotką

Śląskie kołaczyki to kolejna propozycja regionalnej potrawy, którą chciałabym Wam przedstawić. To niesamowite drożdżówki wyróżniające się dużą ilością nadzienia oraz uroczystym charakterem. Ponieważ w czasach gdy brakowało wszystkiego takie rarytasy jak bakalie czy mak były zdecydowanie rzadkością. Dlatego kołaczyki pieczono głównie od święta. W mojej rodzinnej miejscowości do dzisiaj panuje zwyczaj obdarowywania kołaczykami przez parę młodą sąsiadów, znajomych i dalszej rodziny nie zaproszonej na wesele. Kołaczyki symbolizują urodzaj i bogactwo- tradycyjnie wiec powinny być jedzone z dobrymi życzeniami dla przyszłych małżonków:). Co ciekawe Wisła ma podobny zwyczaj, różniący się formą- "kołocz wiślański" wypieka się bowiem na blachach i kroi na kawałki. Oba produkty zostały wpisane na listę produktów regionalnych i tradycyjnych ministerstwa rolnictwa i rozwoju wsi. Podstawą kołaczyków jest miękkie i puszyste ciasto drożdżowe nadziane dużą ilością twarogu lub masy makowej. Ja osobiście wykorzystałam już gotowy mak z bakaliami- zgubiłam nożyk do maszynki. Twaróg jednak polecam przygotować samemu- gotowy, zmielony jest zbyt mało ścisły i może wypływać. Porcja na około 40 niedużych kołaczyków. Przepis pochodzi od gospodyń z Zebrzydowic. Śląskie kołaczyki wykwintne(weselne) kilogram mąki pszennej tortowej 20 dag cukru kryształu 9 żółtek+ jedno całe jajko 100 gram drożdży 300 gram masła około 0,5 litra mleka 100 gram kaszy manny dwa żółtka+cztery łyżki mleka do posmarowania kołaczyków masa makowa twaróg półtłusty (około 600 gram) zmielony dwa razy dwa żółtka cukier puder do smaku rodzynki namoczone w rumie skórka otarta z połowy cytryny Na kruszonkę: 500 gram mąki 250 gram cukru 250 gram masła opakowanie cukru waniliowego Żółtka i jajko utrzeć do białości z cukrem. Odlać szklankę mleka, podgrzać aby było letnie. Rozkruszyć w misce drożdże, dodać łyżkę cukru i zalać letnim mlekiem. Odstawić do wyrośnięcia. Rozpuścić i ostudzić masło. Wymieszać masę cukrową z drożdżami i rozpuszczonym tłuszczem. Dodać przesianą mąkę i kaszę manną. Wlać resztę mleka. Wyrabiać ciasto aż będzie gładkie i będzie spokojnie odchodziło od rąk. Odstawić do wyrośnięcia w ciepłe miejsce. W tym czasie utrzeć twaróg z cukrem i żółtkami. Dodać rodzynki i skórkę cytrynową. Gdy ciasto podwoi objętość, podzielić na części każdą rozwałkować na placek o grubości około 2-3 mm. Wykrawać kółka za pomocą szklanki o średnicy około 6 cm. Na środek każdego kółka kłaść solidną łyżkę nadzienia twarogowego lub makowego. Zalepiać brzegi dookoła tworząc coś na kształt tobołka. Układać na blasze wyłożonej papierem do pieczenia zlepieniem do dołu i lekko spłaszczać dłonią. Przygotować kruszonkę. Rozetrzeć dokładnie placami wszystkie składniki aż zaczną się lepić. Smarować obficie każdego kołaczyka żółtkiem roztrzepanym z mlekiem. Dekorujemy kruszonką. Aby łatwiej wybrać kołaczyka z ulubionym nadzieniem można te z makiem udekorować kruszonką z odrobiną kakao. Piec w temperaturze 180 stopni przez około pół godziny- aż kołaczyki nabiorą złotego koloru. Po ostygnięciu posypać cukrem pudrem.

Blaszka na zdjęciu to mała porcja, natomiast proporcje z przepisu są na blaszkę o dłuższym boku mierzącym 40 cm. To porcja bardzo rodzinna Polecam na ciepłą kolację i obiad, zwłaszcza do domowego Grodziskiego!

Odkopuję temat, bo mam kilka fajnych rzeczy do pokazania. Przepisy na dania kuchni Śląska Cieszyńskiego zajmuja u mnie szczególne miejsce. Dlatego trochę tego mam więc może podzielę to na posty. Jako pierwszą chciałabym pokazać żebroczkę. Żebroczka to regionalna potrawa Śląska Cieszyńskiego, konkretnie pochodzi ona z Wisły. Legenda głosi, że żebrak chodził on od domu do domu by zebrać pożywienie, gdy zaś udało mu się zdobyć kilka produktów to zrobił żebroczkę. Potrawa trochę przypomina inne ziemniaczane specjały z różnych regionów kraju, takie jak babka ziemniaczana lub kiszka. Do żebroczki tradycyjnie podaje się herbatę z zielin- zieliny to po prostu zioła zebrane z górskiej łączki, mające na celu ułatwić trawienie. Ja jednak polecę połączyć żebroczkę ze szklaneczką dobrze schłodzonego grodziskiego- wędzone nuty dobrze skomponują się ze sporą ilością wędlin i kiełbas w tej potrawie. Ogólnie jest to styl wprost stworzony do naszych narodowych klasyków i świetnie się z większością z nich komponuje. Piwo spełni podczas jedzenia żebroczki jeszcze jedną, istotną rolę- ochłodzi rozgrzane żebroczką podniebienie, bo gdy raz się jej spróbuje nie sposób się oderwać! Żebroczka • 1,5 kilo ziemniaków • 3/4 szklanki ryżu • 0,5-0,8 kilograma mięs i/lub wędlin( na przykład kiełbasy, skrawki szynek, skwarki, boczek- mięsa powinny być odpowiednio tłuste co zapewni potrawie odpowiednią konsystencję) • 450 ml gorącego mleka • sól, pieprz, kminek, majeranek • duża cebula • cztery ząbki czosnku Ziemniaki obrać, umyć i starkować na bardzo drobnych oczkach(lepiej zrobić to maszynowo). Ryż ugotować w dwóch szklankach wody i odcedzić. Obrać i posiekać cebulę, zrumienić na patelni i dodać do ziemniaków. Na tym samym tłuszczu przysmażyć boczek, kiełbasę czy też skrawki wędlin. Razem z tłuszczem wlać do ziemniaków. Dodać ryż, gorące mleko i zgniecione ząbki czosnku. Przyprawić solą (uwaga! wędliny mogły być już dość słone), pieprzem, dodać kminku i łyżeczkę majeranku. Całość wymieszać i wylać na blaszkę. Zapiekać w 200 stopniach przez około 70- 90 minut aż brzegi staną się chrupiące, a całość nabierze złocistego koloru.