Mloo

No właśnie. My jako Śląski Oddział zawsze mamy nagrody u siebie. Po konkursie ja wysyłam nagrody i nie ma problemu.

No tutaj to już przesada, ale widocznie też tak można. To będzie faktycznie HIT za 100 lat.

Witam wszystkich
Chciałbym Wam zaprezentować wyniki mojej pracy, czyli projekt i wykonanie małego mobilnego rollbara przystosowanego do kegów cornelius 9l. Założeniem było upakowanie kega, butli i kranu w jednym miejscu, oraz to aby taki wyszynk zajmował mało miejsca, był lekki oraz to by móc go bezproblemowo przetransportować w inne miejsce. Czekam na Wasze opinie, oraz co można by udoskonalić w kolejnej wersji.
Pozdrawiam
 

To ja odpowiem sobie sam, bo dowiedziałem się już, jak odebrać voucher z Browamatora. Cytuję instrukcję z maila od sklepu:
 
"Jeśli chodzi o bon wystarczy złożyć zamówienie w naszym sklepie na 
równowartość bonu. Proszę pamiętać, że rabaty stałego klienta nie liczą 
się przy wykorzystywaniu nagrody - zatem jeśli jest Pan u nas 
zarejestrowany najlepiej zrobić zakupy jako klient niezarejestrowany. 
Koszt przesyłki ma Pan gratis, zatem w koszyku proszę wybrać odbiór 
osobisty, a jako sposób płatności przelew lub pobranie (proszę nie 
wybierać PayU).

W uwagach dla sprzedawcy proszę dopisać wiadomość, np. że jest to 
realizacja bonu za x miejsce w konkursie x.

Jeśli zrobi Pan zakupy na większą kwotę - po otrzymaniu zamówienia 
poinformujemy Pana o kwocie dopłaty.

Czas realizacji nagrody - najlepiej do końca listopada."
 
Jeśli chodzi o nagrody, to na Gali były wręczane: dyplom, statuetka, koszulka i szklanka konkursowa, od Viking Malt koszulka, szklanki, kilka podstawek pod piwo, pendrive, voucher do Browamatora. Mogłem coś pominąć, przepraszam. Może w innych kategoriach i za inne pozycje były różne nagrody, nie wiem - zwycięzcy na pewno dostawali jeszcze ramkę na tablicę rejestracyjną  
Nie potrafię teraz znaleźć źródła, ale wydaje mi się, że jeszcze chmiel z Polish Hops był anonsowany - ktoś potwierdzi lub zdementuje?

A ja w sprawie nagród, bo pewnie czekacie ?
 
 Na pierwszy ogień - Z PRZYTUPEM! Za I miejsca nagrodami będą cztery komplety tanków ze stali nierdzewnej wraz z elektronicznym sterownikiem temperatury oraz zestawem węży podłączeniowych i pompki umożliwiającej chłodzenie wodą lodową z zewnętrznego źródła (np. wiadra z wodą i lodem).   Tutaj można obejrzeć ten tank - klik!   Sponsorami nagrody są: firma The Grainfather - producent sprzętu dla piwowarów domowych oraz wyłączny dystrybutor tej marki na Polskę, oraz świetnie Wam znany sklep Twój Browar - dostawca surowców i akcesoriów dla piwowarów domowych.   Na drugi ogień - zwycięzca Grand Prix uwarzy swoje piwo gościnnie w browarze Cześć Brat!, a jego premiera będzie miała miejsce podczas 11 Festiwalu Dobrego Piwa 2020 r.  

Zakończyłem niedawno budowę mojego zestawu do wyszynku piwa i pomyślałem, że podzielę się z wami jego opisem. Częściowo jako podziękowanie za wiedzę i pomysły, które na forum znalazłem, częściowo z nadzieją, że komuś się to przyda albo zainspiruje do własnego projektu. A częściowo, bo jestem z niego dumny i chcę się pochwalić :-)
 
Warunki brzegowe projektu:
 
- ograniczona przestrzeń - mieszkanie, salon, w którym istniała wnęka o wymiarach 43x50x265cm, którą mogłem wykorzystać. Innych opcji nie miałem.
 
- z racji lokalizacji w sercu mieszkania, zestaw „musiał wyglądać” – nie mógł to być klasyczny kegerator ze starej lodówki czy zamrażarki, zresztą nie zmieściłby się
 
- chciałem minimum dwa krany – jak już robić wyszynk, to na wypasie :-)
 
Rozwiązanie, które wymyśliłem, to dwukomorowa lodówka na wino o szerokości 41cm. Do niej trafiły kegi typu corny (do dolnej komory wchodzi keg 12l, do górnej keg 6l). Nad lodówką, na półce, zamontowana jest wieża z dwoma kranami a nad nią szklane półki na szkło. Wszystkie półki zamykane pojedynczymi, szklanymi drzwiczkami nad którymi zmieściła się jeszcze pod sufitem mała szafka. Wieża z kranami wykonana ze dwucalowych stalowych kształtek hydraulicznych pokrytych miedzianą powłoką galwaniczną. Przewody piwne wyprowadzone z lodówki przez otwory wywiercone w ściance w punktach pozostałych po wkrętach oryginalnie mocujących szyny półek na wino (zdemontowane). W obu komorach są butle z CO2 podłączone do kegów. Można było użyć tylko jednej butli i doprowadzić gaz do drugiej komory przez dodatkowe otwory w ściance, ale nie chciałem ich więcej wiercić. Na przeciągnięcie przewodu wewnątrz się nie zdecydowałem, bo półka oddzielająca komory zawiera elektronikę sterującą, wentylatory itd. i nie chciałem w tym wiercić ani tego rozbierać.
 
Koszty zestawu są dużo wyższe, niż standardowego kegeratora. Projekt podraża głównie:
 
lodówka na wino vs zwykła, używana lodówka z olx
 
nowe kegi o pojemnościach 6 czy 12l kosztują tyle samo co nowe standardowe kegi 19l (o używanych nie wspomnę) a do rozlania standardowej warki potrzeba ich kilku a nie jednego. Tak więc przeliczenie całkowitych kosztów zestawu na litry piwa, które może obsłużyć, wypada fatalnie i nie zamierzam tego liczyć J ale mam zestaw, który działa, nieźle wygląda i który zmieściłem na bardzo ograniczonej przestrzeni.
 
Jeżeli ktoś z was ma podobne wymagania lub ograniczenia, to chętnie odpowiem na pytania albo opiszę więcej szczegółów – ja bez forów dla piwowarów bym tego zestawu nie zbudował.
 

 

 

 

 

 
 
Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Przegląd szczepów Fermentum Mobile
 
Już od jakiegoś czasu miałem to wszystko spisać w jednym miejscu, a że w końcu mam parę minut, postanowiłem zebrać to do kupy. Przerobiłem sporą część oferty Fermentum Mobile, poniżej moje wrażenia z efektów pracy drożdży FM. 

FM 10 (O czym szumią wierzby) FM 11 (Wichrowe Wzgórza)
Używałem tych dwóch szczepów tylko w blendzie. Świetnie sprawdzają się jako tańsza opcja do New Englandów. Obydwa szczepy w temperaturach 18-21 stopni dają przyjemne estry wpadające w gruszki, brzoskwinie i delikatnie cytrusy. Fajnie podbijają aromaty odchmielowe, głównie te tropikalne. Zostawiają całkiem sporo ciała, przy użyciu razem z płatkami owsianymi zostawiają soczystą teksturę. Jeden ze szczepów jest średnio flokulujący, więc piwa wychodzą mętne na poziomie Weizena. Pracują średnio szybko, ale przy szybkim przeniesieniu w cieplejsze miejsce, w tydzień powinno być po sprawie. Zwycięskie piwo w Viking BrewMaster Challenge było fermentowane tylko szczepem FM11.
 
FM21 (Odkrycie Saisonu)
Zdecydowanie najlepszy szczep do piw belgijskich z oferty Fermentum. Daje sporo bardzo przyjemnych estrów typowych dla saisona, może nie tak intensywne jak np. w Saison Blend I (The Yeast Bay), ale na zadowalającym poziomie. Fenoli stosunkowo mało, szczególnie jeżeli szybko wystrzelimy z temperaturą w kierunku upałów Odfermentowanie trochę płytsze niż w innych drożdżach saisonowych, których używałem, zazwyczaj schodziły mi do 1,5-2blg. Zostawiają podczas fermentacji trochę siarki, która ulatuje po tygodniu cichej. Nie polecam tego szczepu do piw ciemnych, w połączeniu z ciemnymi słodami dały bardzo nieprzyjemne fenole.
 
FM25 (Klasztorne Medytacje)
Szczep, który stosowałem jakieś 100 warek wstecz i byłem z nich średnio zadowolony. Dobrze sprawdziły się w Dubblu, który jednak długo dojrzewał, na koniec zupełnie zmieniając swój charakter, nie zostawiając po drożdżach śladu. Używałem też do piwa świątecznego i efekt był bardzo zły ze względu na fenolowość tego szczepu. U mnie dały dość sporo fenoli podobnych do gałki muszkatałowej i dużo mniej estrów. Powiedziałbym, że to zdecydowanie najbardziej fenolowy szczep z oferty Fermentum. Odfermentowanie w okolicach 80%, więc jak na belgi dość płytkie. Z powodu ich fenolowości, średnio sprawdziły się też w Belgian IPAm choć przy tej warce zrobiłem sporo innych błędów. Są z pewnością lepsze szczepy na rynku. 
 
FM26 (Belgijskie Pagórki)
Najmniej intensywny z belgijskich szczepów. Używałem do kilku warek i wydaje mi się, że najlepiej sprawdzą się w Belgian IPA, bo można wspomóc aromat chmielem. Przy typowo belgijskich Blondach czy Triplach, poziom aromatu jest zdecydowanie za niski i lepiej użyć szczepu konkurencji. Być może fajnie na nich wypadłby Witbier, gdzie do aromatu dochodzi kolendra i skórka pomarańczy. Można też użyć do piw, do których chcemy później dodać brettów, bo zostawiają sporo cukrów. Odfermentowanie najpłytsze z belgijskich szczepów od Fermentum, w okolicach 70%. 
 
FM30 (Bohemska Rapsodia)
Nie udało mi się prawidłowo przefermentować piwa tym szczepem. Pomimo bardzo solidnego starteru, fermentacja nie ruszyła po 5 dobach. Do piwa dodałem drożdże suche i prawdopodobnie one odpowiadały za fermentację, bo nie było czuć czeskiego sznytu w gotowym piwie.
 
FM31 (Bawarska Dolina)
Używałem w 3 piwach, z efektów byłem zadowolony, choć nie osiągnąłem zamierzonego efektu. Po pierwsze, z pewnością te drożdże nie wytrzymują 11% alkoholu, jak deklaruje strona Fermentum. Porter Bałtycki 24 plato, był zdecydowanie niedofermentowany i zbyt słodki. Piwo było smaczne, ale zakładałem dużo głębsze odfermentowanie. RauchMarzen wyszedł przyzwoicie, choć ponownie zbyt płytko odfermentował. Pils chmielony ameryką wyszedł słabo, drożdże zostawiły sporo siarki, której nie byłem się w stanie pozbyć. Ogólnie szczep pozostawia przyjemną bazę słodową, daje piwa raczej słodsze. Do piw słodowych takich jak Marcowe jak najbardziej, natomiast do Pilsów wydaje mi się, że można znaleźć coś lepszego.
 
FM41 (Gwoździe i Banany)
Szczep, który zdążył już obrosnąć legendą. Chyba najlepsze drożdże z oferty Fermentum, świetnie sprawdziły się też u mnie. Dają bardzo dużo banana, nawet fermentowane w niższych temperaturach. Zostawiają więcej ciała niż wytrawne WB-06. Jeżeli chodzi o fenole goździkowe, to u mnie było ich całkiem sporo, wszystkie piwa fermentowałem w przedziale 17-19 stopni i taki schemat fermentacji na nich polecam. Bardzo dobrze też sprawdziły się w dwóch RauchWeizenach, które kiedyś robiłem, zarówno ze słodem wędzonym buczyną jak i tym torfowym.
 
FM50 (Kłosy Kansas)
Te drożdże znam z browaru domowego i z trochę większych garnków. W temperaturze 15-18 stopni dają dość czysty profil i sprawdzą się w American Wheat'ach, APA i pewnie IPA. W wyższych temperaturach, dają dużo siarki, której w większości da się pozbyć na cichej. W górnych rejestrach dodadzą też od siebie trochę estrów, więc jak uda nam się przykryć siarkę chmielem, to może na nich wyjść całkiem przyjemne chmielowe piwo. Odfermentowanie zgodne z deklarowanym na stronie w okolicach 75%.
 
FM52 (Amerykański Sen)
Gościł u mnie zdecydowanie najczęściej, głównie ze względu na jego uniwersalność. Daje bardzo czysty profil, choć trzeba je prowadzić nisko, nie wyżej niż 18 stopni, szczególnie na początku fermentacji. Wyżej dadzą sporo Heksanianu Etylu i zamiast piwa będziemy mieli Jabcola. Bardzo polecam do Stoutów, bo pomimo udziału słodów palonych i karmelowych, potrafią odfermentować dość głęboko, w przeciwieństwie do drożdży brytyjskich. Przerobiłem ten szczep od A do Z i raczej mnie nie zawiódł. 
 
FM54 (Gorączka Kalifornijska)
Moje ostatnie odkrycie. Szczep, który fermentuje błyskawicznie w niskich temperaturach (2-3 dni i pozamiatane), daje czysty profil, a w temperaturach w okolicach 20 stopni, nie zostawia po sobie jabłek, jak FM52. Bardzo fajnie wyszedł mi na nich British Brown Ale i dwa Stouty, które fermentowałem tym szczepem. Balingomierz wskazywał dość dużo cukrów po fermentacji, natomiast organoleptycznie piwa wychodzą raczej pół-wytrawne. W jasnych piwach schodzą dość nisko w okolicach 82%. 

FM55 (Zielone Wzgórze)
Byłem beta-testerem tych drożdży i przerobiłem je we wszystkich możliwych profilach fermentacji. Zarówno super nisko, super wysoko, pośrednio, skokowo, z underpitchingiem i bez. We wszystkich wariantach, piwo mniej lub bardziej przypominało profil drożdży Weizenowych. Dużo banana, jeszcze więcej goździka. Mam nadzieję, że Filip się nie obrazi, ale zdecydowanie nie polecam tego szczepu, zupełnie nie nadaje się do New England IPA, dużo lepiej wybrać któryś z brytyjskich szczepów z oferty Fermentum. Drożdże bardzo szybko rozpoczynają swoją pracę, po 3 dniach wydaje się, że jest po fermentacji, ale nic bardziej mylnego. Skurczybyki się chyba hibernują i nawet po 3 tygodniach w wiadrze, potrafią przegazować piwo.
 
Podsumowując:
Jest kilka szczepów wartych polecenia: FM10, FM11, FM21, FM41, FM52, FM54. Zdecydowanie omijać szerokim łukiem: FM55, chyba, że chcecie zrobić Weizena, choć w tym przypadku i tak lepszym wyborem będzie FM41. W reszcie przypadków, można znaleźć lepsze szczepy z Wyeast'a lub White Labs. Oczywiście wszystko co napisałem, opieram o własne doświadczenia. Bardzo możliwe, że na niektórych szczepach można zrobić lepsze piwo niż ja.

Jak znajdę chwilę czasu, to spróbuje też opisać drożdże, których używałem z oferty Wyeast'a i White Labsa.

A to mój nowy sprzęt. Garnek 100l, kosz pojemność około 55l, grzałka 4 kW. Wydajność przy pierwszej warce wyszła 11,3 kg słodów, 52 litry 13,3 Brix.
Uwagi:
-był spory problem wyciągnąć z żoną  kosz do góry
-z powodu umiejscowienia  grzałki pod koszem - pilnowanie poziomu brzeczki na płynowskazie
- młóto w ogóle nie zbiło się, więc jak wlałem 25 litrów wody do wysładzania w 5-7 minut całość przeszła przez ziarno, wydajność wyszła mi jak w hermsie więc nic nie będę zmieniać. Pamel sprawdził się dobrze.
Kolejna warka 80l za dwa tygodnie. Muszę tylko rozwiązać sprawę wyjęcia kosza.
 

Hejka,
 
dzis chcialem wam zaprezentowac bardzo ekonimiczny kontroler fermentacji oparty na module ESP8266 ktorego mozemy dostac za okolo 3$ u chinskich braci a jezeli ktos ma ochote na troche bardziej skomplikowane lutowanie to sa same chipy ESP za duzo taniej.
 
 

 
 
Jest to ekonomiczna wersja https://www.brewpi.com/ wiec duzo rzeczy moze byc przydatnych, interfejs jest bardzo podobny oraz zasada dzialania taka sama. Mozna wiec zaczerpnac stamtad informacje o rozmieszczeniu czujnikow itd.
Od oryginalu BrewPi rozni sie tym ze zamiast RaspberryPi mamy server na ESP, mozliwosci Arduino sa tez przeniesione na ESP takze to duze obciecie kosztow projektu a funkcjonalnosc jest bardzo podobna.
 
Czesci:
 
Ja do projektu wybralem Wemos D1 mini ktory ma wbudowana obsluge USB oraz zasilanie z 5V.
Dodatkowo mozna zerknac na moduly NodeMCU lub z robotdyna ktore obsluguja zasilanie do 19V.
Wemos D1 mini V2 - https://goo.gl/O4CdEE
Wemos mini pro - https://goo.gl/2VAdJ6 (wiecej pamieci na logi)
Wemos D1 mini - http://s.click.aliexpress.com/e/csId92PQ (chyba najtaniej jak znalazlem)
 
Program ktory wgrywamy do modulu ESP jest napisany i udoskonalany prze Vito z Tajwanu, mam z nim staly kontakt wiec jakby byla potrzeba zmiany lub dodania czegos lub po prostu sugestii mozecie pisac tutaj ja na pewno przekaze dalej Najnowsza paczka znajduje sie w zalaczniku do tego tematu.
 
Co nam jeszcze bedzie potrzebne?
Przekazniki do grzania i chlodzenia, gdzie pewnie wiekszosc osob bedzie uzywala tylko chlodzenia no chyba ze jest to gdzies w piwnicy czy na dworze gdzie temperatury dochodza do zera a chcemy miec 15 na fermentatorze.
Wystarcza takie zwykle mechaniczne przekazniki ktore dla uproszczenia sprawy mozna zakupic z gotowa plytka z tranzystorami ktora podpinane sa bezposrednio pod piny modulu ESP. Wystepuja one w roznych konfiguracjach i mozna zakupic od razu dwa na jednej plytce.
np:
 
https://goo.gl/TdNQ0n
http://s.click.aliexpress.com/e/cHV8CDzW
 

 
Oraz czujniki temperatury DS18B20  http://s.click.aliexpress.com/e/c4EHj6ZS
lub na kablu: 
http://s.click.aliexpress.com/e/b9DQxPE0
 
beda nam potrzebne conajmniej 2 sztuki, jedna do mierzenia temperatury komory fermentacyjnej (lodowka) druga do mierzenia temperatury piwa w fermentorze.
Pierwszy umieszczamy najlepiej jak najdalej fermnetatora a drugi najlepiej w srodku fermentatora lub na sciance ale zaizolowanego od zewnatrz aby odczyt byl jak najbardziej zblizony do temperatury piwa w srodku.
 
Dodatkowo mozemy zakupic LCD 2004 oraz interfejs I2C plus przycisk do wybudzania. Na wyswietlaczu wtedy pokazuja sie te same dane co w lewym gornym rogu na ekranie programu. Czy to jest potrzebne? Wydaje mi sie ze nie ale jest taka mozliwosc. Ekran po jakims czasie przygasa i aby go wybudzic bedziemy potrzebowali przycisku.
 
Podlaczenie:
Myslalem nad zaprojektowaniem plytki PCB do tego projektu ale tak naprawde chyba nie jest potrzebna skoro za grosze mozna kupic przekazniki z wbudowanymi tranzystorami i wiecej do funkcjonalnosci nam nie potrzeba.
ESP8266 GPIO Wemos pin Podłączenie GPIO16 D0 Buzzer (glosnik) GPIO5 D1 I2C SCL (do LCD) GPIO4 D2 I2C SDA (do LCD) GPIO0 D3 przycisk wybudzania GPIO14 D5 chłodzenie (przekaznik) GPIO12 D6 czujnik(i) temperatury GPIO13 D7 grzanie (przekaznik) Tutaj jest troche juz stary schemat podlaczenia ale moze sie komus przyda -> http://vito.tw/wp-content/uploads/2016/08/BrewPiLess-1.png
 
 
Program:
BrewPiLess.zip
 
Cała niezbędna konfiguracja jest dostępna w pliu config.h i tam można zmieniać np ułożenie i podłączenie do pinów. Konfiguracja sieci jest dostępna w espconfig.h. Myślę że nie ma co się nad tym dużo rozpisywać bo do podstawowego działania nie jest potrzebne konfigurowanie tych plików a jak ktoś się bardziej zna to bez problemu sobie w nich poradzi bo wszystko jest opisane w nich (po angielsku).
 
Program do ESP możemy wgrać w dwojaki sposób. Oczywiście podłączamy moduł za pomocą kabla USB (Wemos D1) lub poprzez TTL jeżeli nie mamy modułu z portem USB. Pierwsza metoda jest użycie Arduino IDE z dogranymi danymi do modułów ESP w których znajduje się także Wemos. Następnie musimy dograć wszystkie niezbędne biblioteki, znajdują się one w folderze programu i najlepiej wgrywać je stamtad ponieważ wgrywajac samemu mialem problemy pozniej w kompilacja programu. Jak juz wszystko mamy wgrywamy program do ESP poprzed arduino IDE.
Druga prostsza metoda jest wgranie pliku binarnego poprzez np ESP8266Flasher - https://github.com/nodemcu/nodemcu-flasher
Tutaj wybieramy plik z rozszerzeniem *.bin i wgrywamy. Po zakonczeniu mamy dzialajacy program na ESP, nie trzeba dogrywac zadnych plikow ani bibliotek, wszystko znajduje sie w pliku binarnym.
 
Konfiguracja sieci:
 
Jezeli nie uzywalismy wczesniej modulu ESP z nasza siecia to dane nie sa zapisane w pamieci i po pierwszym podlaczeniu nasz ESP z programem BrewPiLess tworzy sie Access Point o nazwie brewpi do ktorej musimy sie polaczyc za pomoca smartfona lub komputera wyposazonego w WiFi. Tam musimy ustawic dane naszej sieci (configure). Na to wszystko mamy tylko 3 minuty bo po tym czasie system przelacza sie w trym Soft AP. Jest on zrobiony po to aby po zaniku zasialnia badz sieci system dalej dzialal niezaleznie.
 
Nastepnie ulatwieniem maja ludzie posiadajacy sprzed od Apple, u nich wystarczy wpisac w adres przegladarki brewpi.local (lub brewpi.org podczas Soft AP) i wyświetli się strona z ESP. Jezeli posiadamy windowsa sprawa jest troche trudniejsza bo musimy odnalezc IP przypisane do ESP. To mozemy sprawdzic najlepiej w ustawieniach DHCP routera. Kopiujemy ten adres to okna adresu w przegladarce i pokaze nam sie strona BrewPiLess. Mozna zainstalowac sobie itunes i bedziemy mieli obsluge mDNS czyli mozemy wpisac brewpi.local zamiast wyszukiwac IP z ESP. Alternatywa itunes jest programik od appla bonjour.
 
Jak juz wejdziemy na lokalna strone BrewPiLess widzimy cos podobnego do screenu z poczatku postu. Jest to raczej samo wytlumaczalne i powinno byc zrozumiale. Na samym dole mamy rozne tryby pracy BrewPi - Beer profile (zmiana temperatury piwa w czasie), Beer Const (utrzymywanie stalej temperatury piwa), Fridge const (utrzymywanie stalej temperatury lodowki), OFF (wiadomo).
 
Na gorze mamy 3 przyciski, zacznijmy od Data Logging, tam ustawiamy serwisy zewnetrzne do monitorowania temperatuy jak thingspeak lub ubidots (jak ktos jest zainteresowany moge pomoc w konfiguracji) oraz lokalne logowanie temperatury. Logowanie nie jest niezbedne do dzialania urzadzenia ale daje informacje co sie dzialo z naszym piwem podczas fermentacji. Pamiec ESP jest ograniczona wiec lokalny log nie bedzie trwal w nieskonczonosc jednak miejsca jest dosc sporo. Nalezy pamietac ze domyslnie opcja logowania lokalnego jest wylaczona i musimy go w tej zakladce wlaczyc.
 
Nastepnie mamy device setup gdzie ustawiamy nasze czujniki temperatury, system sam je odnajdzie. Musimy tylko mu powiedziec ktory to ktory.
 
Ostatni przycisk jest do ustawien hasla itd.
 
Do dyspozycji mamy tez szereg innych rozszerzen adresu:
Sam wyswietlacz LCD ip/lcd lub brewpi.local/lcd
OTA update - ip:8008/systemupdate lub http://brewpi.local:8008/systemupdate
Tutaj podczas aktualizacji mozemy zdalenie wrzucic plik *.bin i kontroler sam nam sie zakutalizuje bez koniecznosci podlaczania przez kabel.
 
Podsumowanie i laczny koszt:
 
ESP8266 2-8$
DS18B20 2x1,5$
Relay 2-6$
 
suma okolo 10$ - 40zl
 
 
W planach jest rozbudowanie programu aby mogl pobierac informacje z projektu iSpindel ktory mierzy OG piwa bezprzewodowo. Wtedy mozliwa bedzie zmiana temperatury fermentacji w zaleznosci od etapu fermentacji - OG. Już jest to możliwe
 

Tak to wyglada po wlaniu 30L wody i wsypaniu 6.6kg slodu (tyle najwiecej dotad zacieralem), zostalo troche miejsca, 7.2kg wejdzie ale ciezko juz sie to miesza. Mozna sprobowac zalozyc sito odwrotnie, wtedy uzyska sie nieco wiecej miejsca i wejdzie moze 0.3-0.5 kg wiecej. Ostatnia opcja to specjalne sito nakladane na krawedzi kosza (a nie do srodka), wtedy w koszu zmiesci sie spokojnie 8kg (moze wiecej). Takie patenty stosuja wlasciciele Braumeister:
 
http://www.bacbrewing.com/epages/990497525.sf/en_GB/?ObjectPath=/Shops/990497525/Products/BB.BM20.003
 
Granice wyznacza tak naprawde wydajnosc pompy. W wersji Bavarii 70L i Brau 50L sa juz dwie pompy.
 
Wez pod uwage ze 50L to pojemnosc calego gara, w ktorym musi zmiescic sie kosz zeby cale ustrojstwo dzialalo. Braumeister 20L pozwala uzyskac 20L gotowego piwa i 23L brzeczki po gotowaniu, pojemnosc gara to tez okolo 50L (nie znalazlem tego w dokumentacji, wnioskuje po wymiarach). Wg moich obliczen Bavaria 50L spokojnie da rade z 7.2kg slodu wycisnac 35L brzeczki 12.5Blg. 
 
Dla wiekszosci uzytkownikow Brau wersja 20L szybko robi sie zbyt mala, dlatego wielu migruje do wersji 50L. Bavaria 50L to cos posrodku i mi to akurat pasuje.
 
Jesli chodzi o jezyk sterownika - Ardbir jest dostepny w kilkunastu jezykach, problem jest tylko we wgraniu odpowiedniej wersji do sterownika nie opartego o Arduino (przynajmniej dla mnie).

Tak sie sklada ze czlonek rodziny pracuje w Moskwie, wiec odbior byl osobisty ze sklepu https://hootch.ru/. Sprzet dojechal do mnie prywatnym transportem przy pierwszej mozliwej okazji. Cena jak na stronie (46tys rubli), mozecie sobie przeliczyc ile to wyjdzie na PLN. Gratis dostalem chlodnice z nierdzewki, ktora chlodzi zaskakujaco sprawnie.   Wykonanie calkiem niezle, choc wiadomo ze to nie Braumeister ale rosyjski klon wiec mam swiadomosc ze sa pewne niedociagniecia. Biorac pod uwage koszt inwestycji, przymykam na to oko.   Sam gar jest z polerowanej nierdzewki, co wg mnie jest swietnym rozwiazaniem (w porownaniu do Tadara na zdjeciu) bo duzo latwiej sie to czysci.   Sterownik jest po rosyjsku ale wg mnie jest oparty na sofcie Ardbir (tylko hardware jest chyba inny, raczej nie Arduino), wiec korzystam z angielskiego manuala do Ardbira jesli mam jakiekolwiek watpliwosci. Obsluga banalnie prosta, do tej pory korzystalem zarowno z trybu Auto jak i Manual. Probowalem dogadac sie ze sklepem zeby wgrali oryginalny soft ArdBir z jezykiem angielskim ale nie ma takiej opcji.   Grzalka 2500W bardzo szybko podgrzewa wode i jest w stanie zapewnic bardzo zywiolowe wrzenie ok 30-35L brzeczki (wiecej poki co nie gotowalem, ale jestem niemal pewien ze sobie poradzi). Po zalozeniu izolacji z karimaty jestem w stanie gotowac 30L przy mocy ustawionej na 92% (w trybie auto mozna regulowac moc grzalki).   Mozna by mowic duzo na temat tego sprzetu, ale w zasadzie jest to wierna kopia Braumeistera, wiec niemal wszystko co odnosi sie do Brau (w sensie koncepcji zacierania i warzenia) pasuje do Bavarii.   Kosz miesci ok 7.2-7.5kg sruty, mozna zacierac w 30-32 litrach wody. Mozna z tego uzyskac 20L brzeczki ponad 18Blg. Wydajnosc szacuje na 70-75% przy 1h zacierania (choc nie skupiam sie na tym), mozna uzyskac wiecej zacierajac 2 godziny lub stosujac tzw. overnight mashing.   Z zakupu jestem poki co bardzo zadowolony - dzien warzenia skrocil mi sie min. o 3 godziny i ponadto moge w trakcie zacierania i warzenia robic wiele innych rzeczy. Do tej pory zacieralem w Tadarze 50L i kuchni indukcyjnej, wysladzanie w fermentorze ze sraczwezykiem, gotowanie na taborecie. Najbardziej zalezalo mi na pozbyciu sie gazu (bezpieczenstwo), automatyzacji zacierania i powtarzalnosci procesu. Mialem tez dosc balaganu w kuchni i klasycznego wysladzania, ukladania zloza, zawracania brzeczki itp. Teraz albo wcale nie wysladzam, albo przemywam kosz ze sruta 5 litrami wody. Koniec.   Wady? 1. Niedokladnie wykonany kosz na ziarno - nie jest idealnym walcem, wiec powstaja dosc spore szczeliny miedzy sitami a sciankami kosza. Pewna drobna ilosc ziarna przedostaje sie do brzeczki. Ostatecznie i tak osadza sie to na dnie gara wiec nie ma to dla mnie znaczenia. 2. Trzeba wymienic wtyczke zasilajaca na europejska (ale tylko raz, wiec maly klopot) 3. Spadajace silikonowe podkladki pod nogi gara (trzeba przykleic). 4. Nie zagladalem do wnetrza sterownika (gwarancja) ale wg pewnego rosyjskiego forum, mozna tam znalezc ciekawe rzeczy. Poki sprzet dziala wlasciwie, wiec nie wnikam. 5. W zestawie sa dwa sita z blachy nierdzewki (mniejsze i wieksze otwory, jedno grube drugie nieco ciensze) i jedno sito z siatki nierdzewnej. Oryginalny Brau ma dwa sita z siatki.  6. Kranik nie jest idealny i nie da rady do niego podpiac wezyka, planuje wymiane na 3-czesciowy 1/2" z nierdzewki ale trzeba bedzie powiekszyc srednice otworu w garze.
7. Rozmiary gara sa inne wiec niestety oryginalne akcesoria Braumeister nie pasuja 
 
Kilka zdjec wedle zyczenia, moge stworzyc wieksza galerie i wrzucic filmiki ale to zajmie troche czasu.
 
 

Tak sie sklada ze czlonek rodziny pracuje w Moskwie, wiec odbior byl osobisty ze sklepu https://hootch.ru/. Sprzet dojechal do mnie prywatnym transportem przy pierwszej mozliwej okazji. Cena jak na stronie (46tys rubli), mozecie sobie przeliczyc ile to wyjdzie na PLN. Gratis dostalem chlodnice z nierdzewki, ktora chlodzi zaskakujaco sprawnie.   Wykonanie calkiem niezle, choc wiadomo ze to nie Braumeister ale rosyjski klon wiec mam swiadomosc ze sa pewne niedociagniecia. Biorac pod uwage koszt inwestycji, przymykam na to oko.   Sam gar jest z polerowanej nierdzewki, co wg mnie jest swietnym rozwiazaniem (w porownaniu do Tadara na zdjeciu) bo duzo latwiej sie to czysci.   Sterownik jest po rosyjsku ale wg mnie jest oparty na sofcie Ardbir (tylko hardware jest chyba inny, raczej nie Arduino), wiec korzystam z angielskiego manuala do Ardbira jesli mam jakiekolwiek watpliwosci. Obsluga banalnie prosta, do tej pory korzystalem zarowno z trybu Auto jak i Manual. Probowalem dogadac sie ze sklepem zeby wgrali oryginalny soft ArdBir z jezykiem angielskim ale nie ma takiej opcji.   Grzalka 2500W bardzo szybko podgrzewa wode i jest w stanie zapewnic bardzo zywiolowe wrzenie ok 30-35L brzeczki (wiecej poki co nie gotowalem, ale jestem niemal pewien ze sobie poradzi). Po zalozeniu izolacji z karimaty jestem w stanie gotowac 30L przy mocy ustawionej na 92% (w trybie auto mozna regulowac moc grzalki).   Mozna by mowic duzo na temat tego sprzetu, ale w zasadzie jest to wierna kopia Braumeistera, wiec niemal wszystko co odnosi sie do Brau (w sensie koncepcji zacierania i warzenia) pasuje do Bavarii.   Kosz miesci ok 7.2-7.5kg sruty, mozna zacierac w 30-32 litrach wody. Mozna z tego uzyskac 20L brzeczki ponad 18Blg. Wydajnosc szacuje na 70-75% przy 1h zacierania (choc nie skupiam sie na tym), mozna uzyskac wiecej zacierajac 2 godziny lub stosujac tzw. overnight mashing.   Z zakupu jestem poki co bardzo zadowolony - dzien warzenia skrocil mi sie min. o 3 godziny i ponadto moge w trakcie zacierania i warzenia robic wiele innych rzeczy. Do tej pory zacieralem w Tadarze 50L i kuchni indukcyjnej, wysladzanie w fermentorze ze sraczwezykiem, gotowanie na taborecie. Najbardziej zalezalo mi na pozbyciu sie gazu (bezpieczenstwo), automatyzacji zacierania i powtarzalnosci procesu. Mialem tez dosc balaganu w kuchni i klasycznego wysladzania, ukladania zloza, zawracania brzeczki itp. Teraz albo wcale nie wysladzam, albo przemywam kosz ze sruta 5 litrami wody. Koniec.   Wady? 1. Niedokladnie wykonany kosz na ziarno - nie jest idealnym walcem, wiec powstaja dosc spore szczeliny miedzy sitami a sciankami kosza. Pewna drobna ilosc ziarna przedostaje sie do brzeczki. Ostatecznie i tak osadza sie to na dnie gara wiec nie ma to dla mnie znaczenia. 2. Trzeba wymienic wtyczke zasilajaca na europejska (ale tylko raz, wiec maly klopot) 3. Spadajace silikonowe podkladki pod nogi gara (trzeba przykleic). 4. Nie zagladalem do wnetrza sterownika (gwarancja) ale wg pewnego rosyjskiego forum, mozna tam znalezc ciekawe rzeczy. Poki sprzet dziala wlasciwie, wiec nie wnikam. 5. W zestawie sa dwa sita z blachy nierdzewki (mniejsze i wieksze otwory, jedno grube drugie nieco ciensze) i jedno sito z siatki nierdzewnej. Oryginalny Brau ma dwa sita z siatki.  6. Kranik nie jest idealny i nie da rady do niego podpiac wezyka, planuje wymiane na 3-czesciowy 1/2" z nierdzewki ale trzeba bedzie powiekszyc srednice otworu w garze.
7. Rozmiary gara sa inne wiec niestety oryginalne akcesoria Braumeister nie pasuja 
 
Kilka zdjec wedle zyczenia, moge stworzyc wieksza galerie i wrzucic filmiki ale to zajmie troche czasu.