Pierre Celis

Sprawdzam wersje puszkowe piw, które zrobiły na mnie wrażenie w wersji lanej na 19 WFP: Pils Don’t Kill My Vibe – West Coast Pils Schwarzinator – Schwarzbier Chmielokrata Riwaka – Hop Heavy IPA View the full article

Z Markiem Kamińskim rozmawiam na temat planowanej nowelizacji Ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi View the full article

Nareszcie! Po 10 latach od rozpoczęcia Warszawskich Bitew Piwnych i po 6 latach przerwy Bitwy wróciły! W mojej ocenie było to najlepsze przedsięwzięcie stołecznych piwowarów, które z jednej strony promowało domowe warzenie, a z drugiej podtrzymywało tradycję spotykania się w piwnych lokalach. Wielkie gratulacje zatem dla Mateusza Puśleckiego, który z ramienia Mazowieckiego Oddziału PSPD podjął się reaktywacji tego projektu. Może liczba 9 zawodników, którzy zgłosili się do sezonu 2025 nie jest imponująca, jednak istotne jest, by Bitwy znów wpisały się w stały kalendarz stołecznych piwnych wydarzeń. A jak udała się inauguracja, która miała miejsce 22 kwietnia w Kuflotece? Do bitwy w stylu Belgian Blond Ale stanęli: Łukasz Gotowiec (Browar Zawsze Gotowy), Szymon Wnuk (Browar Nowa Fala) oraz Michał Kocielnik (Browar Kocia Radość). Trzeba przyznać, że styl bitwy nie jest w ogóle u nas warzony w wersjach komercyjnych (poza jakimiś incydentami) i jak się okazało, wcale nie jest stylem łatwym. W mojej ocenie żadne z trzech zaprezentowanych piw nie spełniało wymogów stylu, ale najbliższe temu było piwo Michała Kocielnika. Najbardziej wysycone, rześkie, pozbawione sensorycznych wad, choć z jednym wyraźnym mankamentem mocnej obecności goździka w aromacie, które nasuwało skojarzenia z weizenem. Ważne, że najbardziej pijalne i po prostu smaczne. Jak widać na fotach, wydarzenie zgromadziło pokaźne grono zainteresowanych, możemy zatem ogłosić udaną reaktywację! Gratulacje dla zwyciężcy pierwszej bitwy Michała Kocielnika oraz drugiego Łukasza Gotowca, który również przechodzi do dalszego etapu. Gratki dla wszystkich uczestników i organizatorów i widzimy się 15 maja na bitwie nr2 w Same Krafty vis a vis! View the full article

Szczęście mają w tym Gdańsku. Nie dość, że działa tu od lat największa liczba minibrowarów w Polsce, to powstają tak piękne obiekty ja ten. „Powstają” to może złe określenie, chodzi o udaną rewitalizację zabytkowego kompleksu dawnych Gdańskich Zakładów Piwowarskich im. Jana Heweliusza, jeszcze wcześniej znanych jako Danziger Aktien Bierbrauerei. Teraz działa tu Nowy Browar Gdański, bliźniaczy koncept Nowego Browaru Szczecin. Zapraszam na obszerny materiał wideo przeprowadzony wraz z głównym piwowarem Łukaszem „Kortasem” Kortaskovem! Nowy Browar Gdański, Gdańsk, Kilińskiego 6/7 View the full article

Z Markiem Kamińskim sprawdzam cztery wyjątkowe piwa leżakowane w beczkach po rieslingu! View the full article

Jest Piwex 2025! Tym razem Bazar Różyckiego i nowość z Browaru Grodzisk! View the full article

Szczerze mówiąc, to dopiero uruchomienie niedalekiego Nowego Browaru Gdańskiego skłoniło mnie do odwiedzenia tego miejsca. A jest na mapie już od dłuższego czasu bo od roku 2016. Do tej pory jednak opinie o warzonych tu piwach były, oględnie mówiąc, sceptyczne. Chyba tylko fakt, że browar jest bonusem do sali koncertowej powoduje, że znajdował do tej pory swoich amatorów. Ostatnimi czasy jednak jest podobno lepiej. Nie pozostaje zatem nic innego, jak sprawdzić oferowaną tu deskę! Browar Vrest, Gdańsk, Słowackiego 23 View the full article

Jaka jest aktualna diagnoza rynku piw rzemieślniczych? Co się zmieniło od naszej ostatniej rozmowy w 2023? Z gościnnym udziałem Michała Kowalczyka z PINTA Barrel Brewing (od 16:24). A od 30:00 o sprawach prywatnych ale też o ważnym archiwum Piotra Pawłowskiego! View the full article

Przełom lutego i marca spędziłem podróżując po Tajlandii. Jeśli chcecie się dowiedzieć, jak wygląda rynek piwa rzemieślniczego w tym kraju, a także poznać multitapy i browary najbardziej warte uwagi, to zapraszam Was do przeczytania tego oraz tego posta na moim facebooku. W poniższym wpisie zajmiemy się z kolei ciekawostką, którą odkryłem, będąc już na miejscu. Sato – pochodzenie i technikalia W rejonie Isan, leżącym w północno-wschodniej części Tajlandii, od lat wytwarza... Czytaj dalej Artykuł Sato, czyli tajskie piwo z kleistego ryżu pochodzi z serwisu BeerFreak.pl. View the full article

Z piwowarem gdańskiego minibrowaru m.in. o pilsie, witbierze, sesyjnym hazy ipa oraz co szykowane jest na sezon letni! View the full article

Po przeszło rocznej przerwie znów dzięki Browarowi Amber i Browarnikowi Tomkowi udało się zebrać blogerską ekipę. Choć tym razem nie było takiej ekstrawagancji jak wspólna promowa wyprawa do Szwecji, to i tak program był ciekawy. Można by go streścić hasłem Amber na wysokościach, bo obejmował wizytę w restauracji na 32 piętrze Olivia Centre, a także na dachu słodowni Malteurop w gdańskim porcie. Pasują mi takie atrakcje, tym bardziej że w stołecznych restauracjach lokalizowanych w drapaczach chmur leją same koncernówki. Poza tym możliwość wejścia na teren portu, który jest obiektem o znaczeniu strategicznym też była wartością samą w sobie. Specjalnym piwem spotkania był uwarzony po raz drugi Hoppy Bock chmielony na aromat Chinookiem z przybrowarnianej plantacji. W zapachu wprowadzał specyficzny, żywiczno-korzenny charakter, w smaku natomiast wpływał na skontrowanie słodowości. Dla mnie pewnym niedosytem był brak piw warzonych na rynek „wokół komina”, a których nigdy nie miałem okazji próbować. Znacie takie pozycje jak Gryf, Neptun czy Mewa? Wytłumaczeniem był fakt, że poprzednie warki już „wyszły z daty” a nowe nie były jeszcze uwarzone. Może uda się na spotkaniu za rok? W każdym razie piwa nie brakowało a amberowska gościna była jak zawsze szczodra Podziękowania dla Marka Skrętnego, Tomka Janiaka i ekipy słodowni Malteurop, która zaserwowała nam pełne oprowadzenie po obiekcie! Polecam rozmowę z Markiem o nowej linii rozlewu, pasteryzacji i zmianach wynikających z ustawy kaucyjnej View the full article

Krótka przebitka z gdańskich zwyżek. Więcej materiału z wizyty wkrótce! View the full article

O obecnej kondycji piwowarstwa domowego ale też i rzemieślniczego. Więcej o Pincie od 11:50 View the full article

Fantastycznie było przeżyć festiwal na którym oferowanych było tyle ciekawych, niestandardowych piw, jakich nie miałem okazji pić przez ostatnie kilka lat. Młode pokolenie piwowarów nie zawiodło i wyszło poza standardy obecne na piwnym rynku z wszelkimi ipkami na czele. Co zatem mnie urzekło? Wymienię tylko kilka (kolejność przypadkowa): Berliner Weisse z selerem naciowym (Weles), Peated Porter 13° (Regina i Klimek), 100% Peated Ale oraz 100% wheat „stout” 27° (Farma Piwa), Coffee Bitter (Kot), Wild Kveik (FarmBoat), Jopejskie spontanicznej fermentacji w dwóch wariantach (Garaż), Lite IPA 5,6° (Gnom), Nowofalowy Pils (Belfer), Gose z ogórkiem, jałowcem i zestem z limonki i pomarańczy (Halucek), Hoppy Desitka (Guatki), Mexican Stout (Sucha Szycha), Micro IPA (Kraft Adventure), Grodziskie w wersjach: owsiane, z ogórkiem, z chmielem Książęcy (Wilcze Specyały). Na specjalne wyróżnienie (mimo że nie jestem amatorem piw nonalko) zasłużyło bezalkoholowe NZ IPA z Browaru Alma. Szczena po prostu opada, że w domowych warunkach można zrobić tak perfekcyjne bezalkoholowe z dobrą goryczką i aromatem od nowozelandzkich odmian chmielu! Gdy do tego dodać, że w cenie biletu (który kosztował 89 zł) były rewelacyjne piwa bez limitu, festiwalowe degustacyjne szkło plus mnóstwo gratisowych przekąsek serowo-wędliniarskich na stanowiskach piwowarów, to mamy obraz najfajniejszej obecnie piwnej imprezy w Polsce. Rzekłem! View the full article

Kacper Myśliński (prezes), Krzysztof Chmiel (skarbnik) i Janek z Polskiego Stowarzyszenia Piwowarów Domowych w rozmowie o FPD! View the full article