Ranking

Grisette 9,7°Blg, 6 EBC, 25 IBU, 4,6% alk. Gotowego piwa w butelkach 16l, po gotowaniu 19l, gotowane w garnku 20l Woda kranówka z Tarnowa (około 102 ppm Ca, 12 ppm Mg2+, 15 ppm Na+, 14 ppm Cl-, 42 ppm SO42-, 262 ppm HCO3-) +4 ml kwasu mlekowego (+2ml do wysładzania) +2 g chlorku wapnia +2 g gipsu piwowarskiego Zasyp: 2,0 kg słód Pilzneński Viking 0,5 kg słód Pszeniczny jasny Weyermann 0,3 kg słód Barke monachijski Weyermann Zacieranie: 68°C - 67°C - 15' 75°C - 70°C - 40' 75°C - mash out Gotowanie: 60' - 5 g Citra 13,6% (2022) 15' - 10 g Citra 13,6% (2022) + 4 g mchu irlandzkiego + 1 g pożywki Wyeast 1' - 20 g Citra 13,6% (2022) Fermentacja: 1 saszetka uwodnionych Fermentis BE-134 Fermentacja w Coolbagu chłodzonym zmrożonymi PETami z wodą: 0d - 17°C 1d - 18°C 2d - 19,5°C 3d - 21°C 4d - 19d - 23 - 24°C (w temperaturze otoczenia) Butelkowanie: Refermentacja cukrem 3,3 g cukru/0,5 l piwa (2,5 v/v ) Leżakowanie: W temperaturze otoczenia (pewnie w większości w 23 - 24°C) przez około 3,5 miesiąca przed wysyłką na konkurs. Komentarz (oczywiście subiektywny): 1. Piwo warzone z założenia nie na konkurs, tylko pod siebie, na rozruszanie drożdży, z założeniem jako American Grisette. 2. Jednakże mimo dodatku amerykańskiego chmielu, z wyłączeniem rozlewu, dla mnie w nim amerykański chmiel nie był wprost wyczuwalny - został przykryty przez efekty pracy drożdży, zwłaszcza po 1 - 2 miesiącach. 3. Na początku maja uznałem, że to sensorycznie stylowy Table Saison i wysłałem go na konkurs 4. Fermentis BE-134 jako diastaticusy długo dojadają (w butelkach) i pomimo dość długiej fermentacji, kończą fermentację w butelkach po około 2-4 miesiącach. 5. Wobec czego końcowe wysycenie z 2,5 v/v docelowo wg mnie wyszło koło 2,7-2,9 v/v (po zeszłorocznych doświadczeniach świadomie obniżyłem ilość cukru przy rozlewie aby finalnie otrzymać koło 2,7 - 2,8 v/v) 6. Patrząc na recepturę zwycięskiego Saisona z Warszawskiego, chyba można już oficjalnie napisać, że są świetne suchary do niedzikiej Belgii (przynajmniej do Saisonów ;)) 7. W mojej opinii BE-134 dają świetny "konsumencki" profil Saisonowy, pod względem stylowości zazwyczaj mają zbyt dominującego (jak na styl) banana. 8. Ale banan jak to banan, dość szybko potrafi się zredukować 9. Jako bonusik dorzucam zdjęcie mojej Karty technologicznej/Raportu produkcyjnego/ Raportu kontroli jakości powyższej warki (można sobie zobaczyć co notuję, z jaką częstotliwością) 10. W mojej opinii, poza przygotowaniem teoretycznym (które dalej uważam za kluczowe ;)) ważne do progresowania jest konkretne opisywanie technologiczne warek wraz (!) z analizą sensoryczną/organoleptyczną piwa w kilku czasookresach, wtedy gdy ma się odpowiedni materiał porównawczy (najlepiej co najmniej z 30-50 warek, najlepiej z dłuższego okresu) należy krytycznie porównać warki nieudane (i udane) w poszukiwaniu cech wspólnych (technologicznych), a następnie rzeczy wspólne z warek nieudanych należy wyrzucić z technologii, a te z udanych rozszerzyć ich stosowanie (ISO się kłania, wiem ) (nawet jeśli byłoby to sprzeczne z opracowaniami teoretycznymi(!)) (oczywiście analizę należy ponawiać cyklicznie) (11.) To już było wiele razy i chociaż początkujący nigdy w to nie pójdą , to powtórzę - najłatwiej przyprogresować pracując cały czas na jednym szczepie drożdży (np. US-05), a dopiero później, po znaczącym postępach przenieść zdobytą wiedzę na inne szczepy.

Dawno się tu nie udzielałem ale co tam, pochwalę się Za fb MPPD: Myślę, że gdyby nie społeczność tego forum, setki napisanych postów, wielu dyskusji na temat nowinek surowcowych, stylów piwnych, receptur, technologii, nie osiągnąłbym tego. Dzięki

To chyba dałeś jej ciut za dużo.

To na cholerę dajesz takie rady? Przez 9 miesięcy używasz jednych drożdży tylko następnych pokoleń? Mistrzostwo ciekawe jak z sterylnością procesów i mutacją gęstwy... Nie wspominając już o dzikich drożdżach. Uwielbiam takie zdanie ja tak robię i jest dobrze, okej jak pijesz to piwo sam, ale ciekaw jestem czy ktoś z bardziej zaawansowanych sensoryków lub piwowarów je próbował. Jak tak i stwierdził, że jest dobre to jestem zadziwiony i albo masz mega farta, albo niespotykane umiejętności w dezynfekcji. Odpowiadając na twoje pytanie robisz źle i tyle, poczytaj o drożdżach ilości, zadawaniu ich i gęstwie oraz cyklach. Oprócz Ciebie ktoś te piwa próbował? Robię tak, jak nauczyl mnie doswiadczony kolega, z innymi to konsultowałem i nikt tak histerycznie jak ty nie reagował. Robisz dobrze, jesteś o tym przekonany, bez przekąsu życzę powodzenia i udanych warek. Zamiast się tak zapowietrzać proszę czytać ze zrozumieniem- pisałem, że nawet te słabsze wg mnie znajomym smakują, niektórzy chcą kupować chyba nie z grzeczności. I jeszcze jedno: jeżeli zwycięzca paru konkursów nie ma zastrzeżeń do mojego piwa, odnośnie metod jakoś przełknął to spokojnie, więc proszę nie robić z siebie takiego Michaela Jacksona. Pozdrawiam

COŚ już uwarzyłam i nie jęcze tylko pytam .Z tym wykorzystaniem gęstwy do dwóch kolejnych warek to nie jest u mnie kwestia kasy.! Z tego forum dowiedziałam się ,że ludzie z powodzeniem stosują takie praktyki więc dlaczego nie?...,a te pół sezonu na pewno mi nie zajmie uwarzenie dwóch kolejnych warek chociaż całe to warzenie traktuje bardziej hobbystycznie ,zabawowo i nie liczę poniesionych z tym kosztów. [Czytanie ze zrozumieniem chyba nie jest trudne?? .w nawiasie podałam jakie piwa uwarzyłam od połowy stycznia tego roku]

Pod tym kątem różnica między tymi drożdżami jest bardzo duża.

Jeszcze ciekawostka związana z zeszłoroczna wygraną w KPD w Grodzisku. Podczas wizyty w Browarze w Grodzisku podczas Nocy Muzeów zobaczyłem bardzo ciekawą rzecz. W jednej z gablot był "puchar" za zdobycie pierwszego miejsca w konkursie piw domowych w 2024r. Dodam że to ja wygrałem. Takiej statuetki nigdy nie dostałem , nawet napisano mi że nie przewidują takich pucharów. Nie przewidują ale wykonali 😛