Ranking

Grisette 9,7°Blg, 6 EBC, 25 IBU, 4,6% alk. Gotowego piwa w butelkach 16l, po gotowaniu 19l, gotowane w garnku 20l Woda kranówka z Tarnowa (około 102 ppm Ca, 12 ppm Mg2+, 15 ppm Na+, 14 ppm Cl-, 42 ppm SO42-, 262 ppm HCO3-) +4 ml kwasu mlekowego (+2ml do wysładzania) +2 g chlorku wapnia +2 g gipsu piwowarskiego Zasyp: 2,0 kg słód Pilzneński Viking 0,5 kg słód Pszeniczny jasny Weyermann 0,3 kg słód Barke monachijski Weyermann Zacieranie: 68°C - 67°C - 15' 75°C - 70°C - 40' 75°C - mash out Gotowanie: 60' - 5 g Citra 13,6% (2022) 15' - 10 g Citra 13,6% (2022) + 4 g mchu irlandzkiego + 1 g pożywki Wyeast 1' - 20 g Citra 13,6% (2022) Fermentacja: 1 saszetka uwodnionych Fermentis BE-134 Fermentacja w Coolbagu chłodzonym zmrożonymi PETami z wodą: 0d - 17°C 1d - 18°C 2d - 19,5°C 3d - 21°C 4d - 19d - 23 - 24°C (w temperaturze otoczenia) Butelkowanie: Refermentacja cukrem 3,3 g cukru/0,5 l piwa (2,5 v/v ) Leżakowanie: W temperaturze otoczenia (pewnie w większości w 23 - 24°C) przez około 3,5 miesiąca przed wysyłką na konkurs. Komentarz (oczywiście subiektywny): 1. Piwo warzone z założenia nie na konkurs, tylko pod siebie, na rozruszanie drożdży, z założeniem jako American Grisette. 2. Jednakże mimo dodatku amerykańskiego chmielu, z wyłączeniem rozlewu, dla mnie w nim amerykański chmiel nie był wprost wyczuwalny - został przykryty przez efekty pracy drożdży, zwłaszcza po 1 - 2 miesiącach. 3. Na początku maja uznałem, że to sensorycznie stylowy Table Saison i wysłałem go na konkurs 4. Fermentis BE-134 jako diastaticusy długo dojadają (w butelkach) i pomimo dość długiej fermentacji, kończą fermentację w butelkach po około 2-4 miesiącach. 5. Wobec czego końcowe wysycenie z 2,5 v/v docelowo wg mnie wyszło koło 2,7-2,9 v/v (po zeszłorocznych doświadczeniach świadomie obniżyłem ilość cukru przy rozlewie aby finalnie otrzymać koło 2,7 - 2,8 v/v) 6. Patrząc na recepturę zwycięskiego Saisona z Warszawskiego, chyba można już oficjalnie napisać, że są świetne suchary do niedzikiej Belgii (przynajmniej do Saisonów ;)) 7. W mojej opinii BE-134 dają świetny "konsumencki" profil Saisonowy, pod względem stylowości zazwyczaj mają zbyt dominującego (jak na styl) banana. 8. Ale banan jak to banan, dość szybko potrafi się zredukować 9. Jako bonusik dorzucam zdjęcie mojej Karty technologicznej/Raportu produkcyjnego/ Raportu kontroli jakości powyższej warki (można sobie zobaczyć co notuję, z jaką częstotliwością) 10. W mojej opinii, poza przygotowaniem teoretycznym (które dalej uważam za kluczowe ;)) ważne do progresowania jest konkretne opisywanie technologiczne warek wraz (!) z analizą sensoryczną/organoleptyczną piwa w kilku czasookresach, wtedy gdy ma się odpowiedni materiał porównawczy (najlepiej co najmniej z 30-50 warek, najlepiej z dłuższego okresu) należy krytycznie porównać warki nieudane (i udane) w poszukiwaniu cech wspólnych (technologicznych), a następnie rzeczy wspólne z warek nieudanych należy wyrzucić z technologii, a te z udanych rozszerzyć ich stosowanie (ISO się kłania, wiem ) (nawet jeśli byłoby to sprzeczne z opracowaniami teoretycznymi(!)) (oczywiście analizę należy ponawiać cyklicznie) (11.) To już było wiele razy i chociaż początkujący nigdy w to nie pójdą , to powtórzę - najłatwiej przyprogresować pracując cały czas na jednym szczepie drożdży (np. US-05), a dopiero później, po znaczącym postępach przenieść zdobytą wiedzę na inne szczepy.

Doszły nowe piwa, których nie opisałem tutaj i już chyba mi się nie uda. Zatem po prostu dodam etykiety. Table saison otarł się o finały Mistrzostw Polski mając 31,7 punkta. Awansowały piwa z 32 punktami... Aktualnie na fermentacji belgijski tripel, ale niedługo nagazowanie, gdy zleję IPĘ z kegów. Na refermentacji rosanke. W planach jest imperialny stout i koelsch, a potem trochę odpuszczam konkursowe tematy na rzecz jakichś prostszych warek.

Dawno się tu nie udzielałem ale co tam, pochwalę się Za fb MPPD: Myślę, że gdyby nie społeczność tego forum, setki napisanych postów, wielu dyskusji na temat nowinek surowcowych, stylów piwnych, receptur, technologii, nie osiągnąłbym tego. Dzięki