Swiaderny

Czas mam (bo lekki semestr na studiach), warunków nie mam (bo stancja studencka w bloku ), ale..

Moje słodowanie wygląda następująco:

1. Moczenie
6h pod wodą
8h bez wody
6h pod wodą
8h bez wody - zazwyczaj na tym etapie pojawiały się kiełki, co wiąże się z przerwaniem procesu moczenia

2. Kiełkowanie
Staram się żeby ziarno nie podgrzało się do temperatury przekraczającej 20°C, na początku nie jest to trudne i wystarczy pilnować, żeby zboże było cały czas wilgotne (dwa razy w ciągu doby wlewam 150-200g wody na 2,5-2,7kg zboża suchego). Kiedy kiełek robi się większy, a reakcje przebiegają szybciej, miskę z ziarnem stawiam w okolicach okna / parapetu (ja nawet nie muszę okna rozszczelniać, bo 'firma' zakładająca okna nie poznała uroków pianki montażowej )

Po kilku dniach otrzymuję słód z kiełkiem ~3/4 długości ziarna.

Tu akurat pszeniczka




3. Suszenie
Suszenie słodu przeprowadzam w suszarce do żywności z Niewiadowa

Obrazek jak łatwo zauważyć z neta

Zazwyczaj 8h suszenia to czas wystarczający

Tak produkuję słód jasny

3a. Słody specjalne
Na bazie skiełkowanego zboża robię słody karmelowe Uzyskane skiełkowane ziarno w punkcie 2 poddaję procesowi zacierania w ziarnie.
Do tego celu przygotowuję łaźnię wodną, a słód upycham do słoików, wysokich szklanek (w szklankach szybciej dochodzi do równomiernego nagrzania półproduktu)



I pełne słoiczki wsadzam do garnka z wodą


Po 1-1,5h w temp. 63-68°C mamy widoczne zwiędnięte kiełki i znacznie wyczuwalną słodkość ziarna


Wysypujemy to na blachę z piekarnika


Zależnie od intensywności zabarwienia / aromatów możemy sterować temperaturą pieczenia i czasem przebywania
Tutaj trochę wskazówek 1 2 3

po 2h w temp. ~150°C uzyskałem dość ciemny słód karmelowy (zapach kawy i miodu , brak kwaśnego smaku zgłaszanego w innych dyskusjach - chyba powtórne moczenie dawało taki niepożądany efekt zakwaszenia)


Tak karmelizowany słód należy wysuszyć -> patrz punkt 3.

4. Usuwanie kiełków

Wykorzystuję do tego robot kuchenny

Obrazek z neta

I odsiewam na sicie

Efekt końcowy:


W rzeczywistości ciemny jest ciemniejszy

Jakie efekty?
Dużo zależy od rodzaju zboża. Na początku tamtego roku wydawać by się mogło, że jęczmień do którego miałem dostęp był 'bardziej pastewny - paszowy', niż ten co mam obecnie, a efekty smakowe były dużo lepsze. Dużo lepsze piwo udawało się na tych słodach popełnić, a teraz.. chwilowo nie mam porównania, bo jedno fermentuje, a drugie w butelkach przeszło z intensywnego smaku aptecznego do lekkiego rozpuszczalnika - ale idzie ku lepszemu
Żniwa były takie jak każdy widział, to też w obecnym słodzie sporo podejrzanego 'elementu'. Staram się to zgrabnie usuwać, ale jak widać na zdjęciu wyżej, trafiają się 'czerwono-fioletowe' ziarenka.


Zalety:
1. Piwo zrobione od podstaw
2. Zawsze to jakaś tam oszczędność finansowa (przy słodach jasnych to 'skórka za wyprawkę' ale... patrz punkt 3 - wady)
3. Poszerzenie horyzontów
4. Zapach pieczonego słodu w piekarniku zwala z nóg
5. Można uzyskać słody niedostępne w sklepach (praktycznie wszystkie zboża - we wszystkich wariantach)

Wady:
1. Wymaga trochę czasu poświęconego
2. Brak powtarzalności
3. Energochłonne - ja mam energię elektryczną w cenie stancji studenckiej - opłata ryczałtowa)

Podsumowując:
Bardzo przyjemna przygoda - wdzięczne doświadczenie jak całe piwowarstwo domowe, ale docelowo i tak planuję warzenie ze słodów komercyjnych.

Panowie czytać uważnie Jest odnośnik pod zdjęciem http://multisort.pl/product/Miernik-cyfrowy-do-pomiaru-temperatury,2643.html

Czas mam (bo lekki semestr na studiach), warunków nie mam (bo stancja studencka w bloku ), ale..

Moje słodowanie wygląda następująco:

1. Moczenie
6h pod wodą
8h bez wody
6h pod wodą
8h bez wody - zazwyczaj na tym etapie pojawiały się kiełki, co wiąże się z przerwaniem procesu moczenia

2. Kiełkowanie
Staram się żeby ziarno nie podgrzało się do temperatury przekraczającej 20°C, na początku nie jest to trudne i wystarczy pilnować, żeby zboże było cały czas wilgotne (dwa razy w ciągu doby wlewam 150-200g wody na 2,5-2,7kg zboża suchego). Kiedy kiełek robi się większy, a reakcje przebiegają szybciej, miskę z ziarnem stawiam w okolicach okna / parapetu (ja nawet nie muszę okna rozszczelniać, bo 'firma' zakładająca okna nie poznała uroków pianki montażowej )

Po kilku dniach otrzymuję słód z kiełkiem ~3/4 długości ziarna.

Tu akurat pszeniczka




3. Suszenie
Suszenie słodu przeprowadzam w suszarce do żywności z Niewiadowa

Obrazek jak łatwo zauważyć z neta

Zazwyczaj 8h suszenia to czas wystarczający

Tak produkuję słód jasny

3a. Słody specjalne
Na bazie skiełkowanego zboża robię słody karmelowe Uzyskane skiełkowane ziarno w punkcie 2 poddaję procesowi zacierania w ziarnie.
Do tego celu przygotowuję łaźnię wodną, a słód upycham do słoików, wysokich szklanek (w szklankach szybciej dochodzi do równomiernego nagrzania półproduktu)



I pełne słoiczki wsadzam do garnka z wodą


Po 1-1,5h w temp. 63-68°C mamy widoczne zwiędnięte kiełki i znacznie wyczuwalną słodkość ziarna


Wysypujemy to na blachę z piekarnika


Zależnie od intensywności zabarwienia / aromatów możemy sterować temperaturą pieczenia i czasem przebywania
Tutaj trochę wskazówek 1 2 3

po 2h w temp. ~150°C uzyskałem dość ciemny słód karmelowy (zapach kawy i miodu , brak kwaśnego smaku zgłaszanego w innych dyskusjach - chyba powtórne moczenie dawało taki niepożądany efekt zakwaszenia)


Tak karmelizowany słód należy wysuszyć -> patrz punkt 3.

4. Usuwanie kiełków

Wykorzystuję do tego robot kuchenny

Obrazek z neta

I odsiewam na sicie

Efekt końcowy:


W rzeczywistości ciemny jest ciemniejszy

Jakie efekty?
Dużo zależy od rodzaju zboża. Na początku tamtego roku wydawać by się mogło, że jęczmień do którego miałem dostęp był 'bardziej pastewny - paszowy', niż ten co mam obecnie, a efekty smakowe były dużo lepsze. Dużo lepsze piwo udawało się na tych słodach popełnić, a teraz.. chwilowo nie mam porównania, bo jedno fermentuje, a drugie w butelkach przeszło z intensywnego smaku aptecznego do lekkiego rozpuszczalnika - ale idzie ku lepszemu
Żniwa były takie jak każdy widział, to też w obecnym słodzie sporo podejrzanego 'elementu'. Staram się to zgrabnie usuwać, ale jak widać na zdjęciu wyżej, trafiają się 'czerwono-fioletowe' ziarenka.


Zalety:
1. Piwo zrobione od podstaw
2. Zawsze to jakaś tam oszczędność finansowa (przy słodach jasnych to 'skórka za wyprawkę' ale... patrz punkt 3 - wady)
3. Poszerzenie horyzontów
4. Zapach pieczonego słodu w piekarniku zwala z nóg
5. Można uzyskać słody niedostępne w sklepach (praktycznie wszystkie zboża - we wszystkich wariantach)

Wady:
1. Wymaga trochę czasu poświęconego
2. Brak powtarzalności
3. Energochłonne - ja mam energię elektryczną w cenie stancji studenckiej - opłata ryczałtowa)

Podsumowując:
Bardzo przyjemna przygoda - wdzięczne doświadczenie jak całe piwowarstwo domowe, ale docelowo i tak planuję warzenie ze słodów komercyjnych.

Plan jest taki, żeby robić dobre piwo. Strategia jest taka, że dobre piwo będzie się dobrze sprzedawać

Czas mam (bo lekki semestr na studiach), warunków nie mam (bo stancja studencka w bloku ), ale..

Moje słodowanie wygląda następująco:

1. Moczenie
6h pod wodą
8h bez wody
6h pod wodą
8h bez wody - zazwyczaj na tym etapie pojawiały się kiełki, co wiąże się z przerwaniem procesu moczenia

2. Kiełkowanie
Staram się żeby ziarno nie podgrzało się do temperatury przekraczającej 20°C, na początku nie jest to trudne i wystarczy pilnować, żeby zboże było cały czas wilgotne (dwa razy w ciągu doby wlewam 150-200g wody na 2,5-2,7kg zboża suchego). Kiedy kiełek robi się większy, a reakcje przebiegają szybciej, miskę z ziarnem stawiam w okolicach okna / parapetu (ja nawet nie muszę okna rozszczelniać, bo 'firma' zakładająca okna nie poznała uroków pianki montażowej )

Po kilku dniach otrzymuję słód z kiełkiem ~3/4 długości ziarna.

Tu akurat pszeniczka




3. Suszenie
Suszenie słodu przeprowadzam w suszarce do żywności z Niewiadowa

Obrazek jak łatwo zauważyć z neta

Zazwyczaj 8h suszenia to czas wystarczający

Tak produkuję słód jasny

3a. Słody specjalne
Na bazie skiełkowanego zboża robię słody karmelowe Uzyskane skiełkowane ziarno w punkcie 2 poddaję procesowi zacierania w ziarnie.
Do tego celu przygotowuję łaźnię wodną, a słód upycham do słoików, wysokich szklanek (w szklankach szybciej dochodzi do równomiernego nagrzania półproduktu)



I pełne słoiczki wsadzam do garnka z wodą


Po 1-1,5h w temp. 63-68°C mamy widoczne zwiędnięte kiełki i znacznie wyczuwalną słodkość ziarna


Wysypujemy to na blachę z piekarnika


Zależnie od intensywności zabarwienia / aromatów możemy sterować temperaturą pieczenia i czasem przebywania
Tutaj trochę wskazówek 1 2 3

po 2h w temp. ~150°C uzyskałem dość ciemny słód karmelowy (zapach kawy i miodu , brak kwaśnego smaku zgłaszanego w innych dyskusjach - chyba powtórne moczenie dawało taki niepożądany efekt zakwaszenia)


Tak karmelizowany słód należy wysuszyć -> patrz punkt 3.

4. Usuwanie kiełków

Wykorzystuję do tego robot kuchenny

Obrazek z neta

I odsiewam na sicie

Efekt końcowy:


W rzeczywistości ciemny jest ciemniejszy

Jakie efekty?
Dużo zależy od rodzaju zboża. Na początku tamtego roku wydawać by się mogło, że jęczmień do którego miałem dostęp był 'bardziej pastewny - paszowy', niż ten co mam obecnie, a efekty smakowe były dużo lepsze. Dużo lepsze piwo udawało się na tych słodach popełnić, a teraz.. chwilowo nie mam porównania, bo jedno fermentuje, a drugie w butelkach przeszło z intensywnego smaku aptecznego do lekkiego rozpuszczalnika - ale idzie ku lepszemu
Żniwa były takie jak każdy widział, to też w obecnym słodzie sporo podejrzanego 'elementu'. Staram się to zgrabnie usuwać, ale jak widać na zdjęciu wyżej, trafiają się 'czerwono-fioletowe' ziarenka.


Zalety:
1. Piwo zrobione od podstaw
2. Zawsze to jakaś tam oszczędność finansowa (przy słodach jasnych to 'skórka za wyprawkę' ale... patrz punkt 3 - wady)
3. Poszerzenie horyzontów
4. Zapach pieczonego słodu w piekarniku zwala z nóg
5. Można uzyskać słody niedostępne w sklepach (praktycznie wszystkie zboża - we wszystkich wariantach)

Wady:
1. Wymaga trochę czasu poświęconego
2. Brak powtarzalności
3. Energochłonne - ja mam energię elektryczną w cenie stancji studenckiej - opłata ryczałtowa)

Podsumowując:
Bardzo przyjemna przygoda - wdzięczne doświadczenie jak całe piwowarstwo domowe, ale docelowo i tak planuję warzenie ze słodów komercyjnych.

Czas mam (bo lekki semestr na studiach), warunków nie mam (bo stancja studencka w bloku ), ale..

Moje słodowanie wygląda następująco:

1. Moczenie
6h pod wodą
8h bez wody
6h pod wodą
8h bez wody - zazwyczaj na tym etapie pojawiały się kiełki, co wiąże się z przerwaniem procesu moczenia

2. Kiełkowanie
Staram się żeby ziarno nie podgrzało się do temperatury przekraczającej 20°C, na początku nie jest to trudne i wystarczy pilnować, żeby zboże było cały czas wilgotne (dwa razy w ciągu doby wlewam 150-200g wody na 2,5-2,7kg zboża suchego). Kiedy kiełek robi się większy, a reakcje przebiegają szybciej, miskę z ziarnem stawiam w okolicach okna / parapetu (ja nawet nie muszę okna rozszczelniać, bo 'firma' zakładająca okna nie poznała uroków pianki montażowej )

Po kilku dniach otrzymuję słód z kiełkiem ~3/4 długości ziarna.

Tu akurat pszeniczka




3. Suszenie
Suszenie słodu przeprowadzam w suszarce do żywności z Niewiadowa

Obrazek jak łatwo zauważyć z neta

Zazwyczaj 8h suszenia to czas wystarczający

Tak produkuję słód jasny

3a. Słody specjalne
Na bazie skiełkowanego zboża robię słody karmelowe Uzyskane skiełkowane ziarno w punkcie 2 poddaję procesowi zacierania w ziarnie.
Do tego celu przygotowuję łaźnię wodną, a słód upycham do słoików, wysokich szklanek (w szklankach szybciej dochodzi do równomiernego nagrzania półproduktu)



I pełne słoiczki wsadzam do garnka z wodą


Po 1-1,5h w temp. 63-68°C mamy widoczne zwiędnięte kiełki i znacznie wyczuwalną słodkość ziarna


Wysypujemy to na blachę z piekarnika


Zależnie od intensywności zabarwienia / aromatów możemy sterować temperaturą pieczenia i czasem przebywania
Tutaj trochę wskazówek 1 2 3

po 2h w temp. ~150°C uzyskałem dość ciemny słód karmelowy (zapach kawy i miodu , brak kwaśnego smaku zgłaszanego w innych dyskusjach - chyba powtórne moczenie dawało taki niepożądany efekt zakwaszenia)


Tak karmelizowany słód należy wysuszyć -> patrz punkt 3.

4. Usuwanie kiełków

Wykorzystuję do tego robot kuchenny

Obrazek z neta

I odsiewam na sicie

Efekt końcowy:


W rzeczywistości ciemny jest ciemniejszy

Jakie efekty?
Dużo zależy od rodzaju zboża. Na początku tamtego roku wydawać by się mogło, że jęczmień do którego miałem dostęp był 'bardziej pastewny - paszowy', niż ten co mam obecnie, a efekty smakowe były dużo lepsze. Dużo lepsze piwo udawało się na tych słodach popełnić, a teraz.. chwilowo nie mam porównania, bo jedno fermentuje, a drugie w butelkach przeszło z intensywnego smaku aptecznego do lekkiego rozpuszczalnika - ale idzie ku lepszemu
Żniwa były takie jak każdy widział, to też w obecnym słodzie sporo podejrzanego 'elementu'. Staram się to zgrabnie usuwać, ale jak widać na zdjęciu wyżej, trafiają się 'czerwono-fioletowe' ziarenka.


Zalety:
1. Piwo zrobione od podstaw
2. Zawsze to jakaś tam oszczędność finansowa (przy słodach jasnych to 'skórka za wyprawkę' ale... patrz punkt 3 - wady)
3. Poszerzenie horyzontów
4. Zapach pieczonego słodu w piekarniku zwala z nóg
5. Można uzyskać słody niedostępne w sklepach (praktycznie wszystkie zboża - we wszystkich wariantach)

Wady:
1. Wymaga trochę czasu poświęconego
2. Brak powtarzalności
3. Energochłonne - ja mam energię elektryczną w cenie stancji studenckiej - opłata ryczałtowa)

Podsumowując:
Bardzo przyjemna przygoda - wdzięczne doświadczenie jak całe piwowarstwo domowe, ale docelowo i tak planuję warzenie ze słodów komercyjnych.

Czas mam (bo lekki semestr na studiach), warunków nie mam (bo stancja studencka w bloku ), ale..

Moje słodowanie wygląda następująco:

1. Moczenie
6h pod wodą
8h bez wody
6h pod wodą
8h bez wody - zazwyczaj na tym etapie pojawiały się kiełki, co wiąże się z przerwaniem procesu moczenia

2. Kiełkowanie
Staram się żeby ziarno nie podgrzało się do temperatury przekraczającej 20°C, na początku nie jest to trudne i wystarczy pilnować, żeby zboże było cały czas wilgotne (dwa razy w ciągu doby wlewam 150-200g wody na 2,5-2,7kg zboża suchego). Kiedy kiełek robi się większy, a reakcje przebiegają szybciej, miskę z ziarnem stawiam w okolicach okna / parapetu (ja nawet nie muszę okna rozszczelniać, bo 'firma' zakładająca okna nie poznała uroków pianki montażowej )

Po kilku dniach otrzymuję słód z kiełkiem ~3/4 długości ziarna.

Tu akurat pszeniczka




3. Suszenie
Suszenie słodu przeprowadzam w suszarce do żywności z Niewiadowa

Obrazek jak łatwo zauważyć z neta

Zazwyczaj 8h suszenia to czas wystarczający

Tak produkuję słód jasny

3a. Słody specjalne
Na bazie skiełkowanego zboża robię słody karmelowe Uzyskane skiełkowane ziarno w punkcie 2 poddaję procesowi zacierania w ziarnie.
Do tego celu przygotowuję łaźnię wodną, a słód upycham do słoików, wysokich szklanek (w szklankach szybciej dochodzi do równomiernego nagrzania półproduktu)



I pełne słoiczki wsadzam do garnka z wodą


Po 1-1,5h w temp. 63-68°C mamy widoczne zwiędnięte kiełki i znacznie wyczuwalną słodkość ziarna


Wysypujemy to na blachę z piekarnika


Zależnie od intensywności zabarwienia / aromatów możemy sterować temperaturą pieczenia i czasem przebywania
Tutaj trochę wskazówek 1 2 3

po 2h w temp. ~150°C uzyskałem dość ciemny słód karmelowy (zapach kawy i miodu , brak kwaśnego smaku zgłaszanego w innych dyskusjach - chyba powtórne moczenie dawało taki niepożądany efekt zakwaszenia)


Tak karmelizowany słód należy wysuszyć -> patrz punkt 3.

4. Usuwanie kiełków

Wykorzystuję do tego robot kuchenny

Obrazek z neta

I odsiewam na sicie

Efekt końcowy:


W rzeczywistości ciemny jest ciemniejszy

Jakie efekty?
Dużo zależy od rodzaju zboża. Na początku tamtego roku wydawać by się mogło, że jęczmień do którego miałem dostęp był 'bardziej pastewny - paszowy', niż ten co mam obecnie, a efekty smakowe były dużo lepsze. Dużo lepsze piwo udawało się na tych słodach popełnić, a teraz.. chwilowo nie mam porównania, bo jedno fermentuje, a drugie w butelkach przeszło z intensywnego smaku aptecznego do lekkiego rozpuszczalnika - ale idzie ku lepszemu
Żniwa były takie jak każdy widział, to też w obecnym słodzie sporo podejrzanego 'elementu'. Staram się to zgrabnie usuwać, ale jak widać na zdjęciu wyżej, trafiają się 'czerwono-fioletowe' ziarenka.


Zalety:
1. Piwo zrobione od podstaw
2. Zawsze to jakaś tam oszczędność finansowa (przy słodach jasnych to 'skórka za wyprawkę' ale... patrz punkt 3 - wady)
3. Poszerzenie horyzontów
4. Zapach pieczonego słodu w piekarniku zwala z nóg
5. Można uzyskać słody niedostępne w sklepach (praktycznie wszystkie zboża - we wszystkich wariantach)

Wady:
1. Wymaga trochę czasu poświęconego
2. Brak powtarzalności
3. Energochłonne - ja mam energię elektryczną w cenie stancji studenckiej - opłata ryczałtowa)

Podsumowując:
Bardzo przyjemna przygoda - wdzięczne doświadczenie jak całe piwowarstwo domowe, ale docelowo i tak planuję warzenie ze słodów komercyjnych.

Czas mam (bo lekki semestr na studiach), warunków nie mam (bo stancja studencka w bloku ), ale..

Moje słodowanie wygląda następująco:

1. Moczenie
6h pod wodą
8h bez wody
6h pod wodą
8h bez wody - zazwyczaj na tym etapie pojawiały się kiełki, co wiąże się z przerwaniem procesu moczenia

2. Kiełkowanie
Staram się żeby ziarno nie podgrzało się do temperatury przekraczającej 20°C, na początku nie jest to trudne i wystarczy pilnować, żeby zboże było cały czas wilgotne (dwa razy w ciągu doby wlewam 150-200g wody na 2,5-2,7kg zboża suchego). Kiedy kiełek robi się większy, a reakcje przebiegają szybciej, miskę z ziarnem stawiam w okolicach okna / parapetu (ja nawet nie muszę okna rozszczelniać, bo 'firma' zakładająca okna nie poznała uroków pianki montażowej )

Po kilku dniach otrzymuję słód z kiełkiem ~3/4 długości ziarna.

Tu akurat pszeniczka




3. Suszenie
Suszenie słodu przeprowadzam w suszarce do żywności z Niewiadowa

Obrazek jak łatwo zauważyć z neta

Zazwyczaj 8h suszenia to czas wystarczający

Tak produkuję słód jasny

3a. Słody specjalne
Na bazie skiełkowanego zboża robię słody karmelowe Uzyskane skiełkowane ziarno w punkcie 2 poddaję procesowi zacierania w ziarnie.
Do tego celu przygotowuję łaźnię wodną, a słód upycham do słoików, wysokich szklanek (w szklankach szybciej dochodzi do równomiernego nagrzania półproduktu)



I pełne słoiczki wsadzam do garnka z wodą


Po 1-1,5h w temp. 63-68°C mamy widoczne zwiędnięte kiełki i znacznie wyczuwalną słodkość ziarna


Wysypujemy to na blachę z piekarnika


Zależnie od intensywności zabarwienia / aromatów możemy sterować temperaturą pieczenia i czasem przebywania
Tutaj trochę wskazówek 1 2 3

po 2h w temp. ~150°C uzyskałem dość ciemny słód karmelowy (zapach kawy i miodu , brak kwaśnego smaku zgłaszanego w innych dyskusjach - chyba powtórne moczenie dawało taki niepożądany efekt zakwaszenia)


Tak karmelizowany słód należy wysuszyć -> patrz punkt 3.

4. Usuwanie kiełków

Wykorzystuję do tego robot kuchenny

Obrazek z neta

I odsiewam na sicie

Efekt końcowy:


W rzeczywistości ciemny jest ciemniejszy

Jakie efekty?
Dużo zależy od rodzaju zboża. Na początku tamtego roku wydawać by się mogło, że jęczmień do którego miałem dostęp był 'bardziej pastewny - paszowy', niż ten co mam obecnie, a efekty smakowe były dużo lepsze. Dużo lepsze piwo udawało się na tych słodach popełnić, a teraz.. chwilowo nie mam porównania, bo jedno fermentuje, a drugie w butelkach przeszło z intensywnego smaku aptecznego do lekkiego rozpuszczalnika - ale idzie ku lepszemu
Żniwa były takie jak każdy widział, to też w obecnym słodzie sporo podejrzanego 'elementu'. Staram się to zgrabnie usuwać, ale jak widać na zdjęciu wyżej, trafiają się 'czerwono-fioletowe' ziarenka.


Zalety:
1. Piwo zrobione od podstaw
2. Zawsze to jakaś tam oszczędność finansowa (przy słodach jasnych to 'skórka za wyprawkę' ale... patrz punkt 3 - wady)
3. Poszerzenie horyzontów
4. Zapach pieczonego słodu w piekarniku zwala z nóg
5. Można uzyskać słody niedostępne w sklepach (praktycznie wszystkie zboża - we wszystkich wariantach)

Wady:
1. Wymaga trochę czasu poświęconego
2. Brak powtarzalności
3. Energochłonne - ja mam energię elektryczną w cenie stancji studenckiej - opłata ryczałtowa)

Podsumowując:
Bardzo przyjemna przygoda - wdzięczne doświadczenie jak całe piwowarstwo domowe, ale docelowo i tak planuję warzenie ze słodów komercyjnych.

Czas mam (bo lekki semestr na studiach), warunków nie mam (bo stancja studencka w bloku ), ale..

Moje słodowanie wygląda następująco:

1. Moczenie
6h pod wodą
8h bez wody
6h pod wodą
8h bez wody - zazwyczaj na tym etapie pojawiały się kiełki, co wiąże się z przerwaniem procesu moczenia

2. Kiełkowanie
Staram się żeby ziarno nie podgrzało się do temperatury przekraczającej 20°C, na początku nie jest to trudne i wystarczy pilnować, żeby zboże było cały czas wilgotne (dwa razy w ciągu doby wlewam 150-200g wody na 2,5-2,7kg zboża suchego). Kiedy kiełek robi się większy, a reakcje przebiegają szybciej, miskę z ziarnem stawiam w okolicach okna / parapetu (ja nawet nie muszę okna rozszczelniać, bo 'firma' zakładająca okna nie poznała uroków pianki montażowej )

Po kilku dniach otrzymuję słód z kiełkiem ~3/4 długości ziarna.

Tu akurat pszeniczka




3. Suszenie
Suszenie słodu przeprowadzam w suszarce do żywności z Niewiadowa

Obrazek jak łatwo zauważyć z neta

Zazwyczaj 8h suszenia to czas wystarczający

Tak produkuję słód jasny

3a. Słody specjalne
Na bazie skiełkowanego zboża robię słody karmelowe Uzyskane skiełkowane ziarno w punkcie 2 poddaję procesowi zacierania w ziarnie.
Do tego celu przygotowuję łaźnię wodną, a słód upycham do słoików, wysokich szklanek (w szklankach szybciej dochodzi do równomiernego nagrzania półproduktu)



I pełne słoiczki wsadzam do garnka z wodą


Po 1-1,5h w temp. 63-68°C mamy widoczne zwiędnięte kiełki i znacznie wyczuwalną słodkość ziarna


Wysypujemy to na blachę z piekarnika


Zależnie od intensywności zabarwienia / aromatów możemy sterować temperaturą pieczenia i czasem przebywania
Tutaj trochę wskazówek 1 2 3

po 2h w temp. ~150°C uzyskałem dość ciemny słód karmelowy (zapach kawy i miodu , brak kwaśnego smaku zgłaszanego w innych dyskusjach - chyba powtórne moczenie dawało taki niepożądany efekt zakwaszenia)


Tak karmelizowany słód należy wysuszyć -> patrz punkt 3.

4. Usuwanie kiełków

Wykorzystuję do tego robot kuchenny

Obrazek z neta

I odsiewam na sicie

Efekt końcowy:


W rzeczywistości ciemny jest ciemniejszy

Jakie efekty?
Dużo zależy od rodzaju zboża. Na początku tamtego roku wydawać by się mogło, że jęczmień do którego miałem dostęp był 'bardziej pastewny - paszowy', niż ten co mam obecnie, a efekty smakowe były dużo lepsze. Dużo lepsze piwo udawało się na tych słodach popełnić, a teraz.. chwilowo nie mam porównania, bo jedno fermentuje, a drugie w butelkach przeszło z intensywnego smaku aptecznego do lekkiego rozpuszczalnika - ale idzie ku lepszemu
Żniwa były takie jak każdy widział, to też w obecnym słodzie sporo podejrzanego 'elementu'. Staram się to zgrabnie usuwać, ale jak widać na zdjęciu wyżej, trafiają się 'czerwono-fioletowe' ziarenka.


Zalety:
1. Piwo zrobione od podstaw
2. Zawsze to jakaś tam oszczędność finansowa (przy słodach jasnych to 'skórka za wyprawkę' ale... patrz punkt 3 - wady)
3. Poszerzenie horyzontów
4. Zapach pieczonego słodu w piekarniku zwala z nóg
5. Można uzyskać słody niedostępne w sklepach (praktycznie wszystkie zboża - we wszystkich wariantach)

Wady:
1. Wymaga trochę czasu poświęconego
2. Brak powtarzalności
3. Energochłonne - ja mam energię elektryczną w cenie stancji studenckiej - opłata ryczałtowa)

Podsumowując:
Bardzo przyjemna przygoda - wdzięczne doświadczenie jak całe piwowarstwo domowe, ale docelowo i tak planuję warzenie ze słodów komercyjnych.

Dobrze u mnie sprawdziło się tego typu ustrojstwo:
 
 

Tak prawdę mówiąc fermentacja cicha jest zupełnie niepotrzebna, z małymi wyjątkami, np. jak chcesz odleżeć piwo przez kilka miesęcy.
Kiedyś to zalecali bo obawiano się autolizy drożdży, dzisiaj mit autolizy jest dawno obalony. Jedyny powód, który pozostał jest taki że większość nowych piwowarów nie potrafi przelać piwa z fermentora do wiadra butelkowania bez wzburzania osadów, przelewanie dwukrotne zmiejsza końcową ilość osadów na dnie butelki.
Moim zdaniem: jeżeli jesteś nowym piwowarem, używaj fermentora "cichej" i równocześnie ucz się przelewać tak, aby nie wzburzać osadów. Potem sobie "cichą" odpuść.

oj tam oj tam Jakoś nie mam weny żeby coś napisać

Przypomnij sobie reklamę (albo działanie) prostamolu czy permenu, następnie pomyśl, że filtrator wygląda jakby go zażył i będziesz wiedział jak to wygląda

... a matka siedzi z tyłu, tak powiedział!

W pracy, a z pracy odebrała mnie żona i zawiozła do domu. No a wieczorem wyszedłem na spacer z psami (tyle, że ja nie mam psów).

No i tu błąd w rozumowaniu
Jedna może nie, ale.. jedna z 'tego' produktu + druga z 'tego' produkty + trzecia z 'tego' produktu + znowu pierwsza z 'innego' produktu = ładna kumulacja
A niby wszystko w dozwolonych ilościach dodawanych do żywności i jak najbardziej bezpiecznych. Jednak coraz częściej zaczynają się przyglądać efektom łączenia kilku substancji dodatkowych.
Myślę, że na sali nie ma człowieka, który żywił by się jedynie żywnością pozyskaną z własnej uprawy/hodowli -> skazani jesteśmy na 'różności względnie bezpieczne' , to nie widzę potrzeby dokładania sobie jeszcze substancji potencjalnie szkodliwych.
 
Co by nie siać defetyzmów:
mamy wybór produkt odpowiedni do kontaktu z żywnością / nieodpowiedni -> nie ma co oszczędzać
nie mamy -> trudno

TV w sumie już nie mam , stary poległ a jakoś nie ciągnie mnie by nowy kupować i tak praktycznie nie oglądałem ...a pralka..hmmm... w sumie jakby ubierać się w szmateksach to można było by nie prać...trzeba to przemyśleć

Serdecznie Was witam:)
 
Na imię mam Hubert, mam 35 lat i pochodzę z Łukowa w woj. lubelskim. Uwarzyłem jak do tej pory 20 warek i jestem dopiero na etapie poznawania stylów piwa.
 
PS
Niestety nie mogę dopisywać linków w ogłoszeniach, więc pozwolę tutaj zwrócić Waszą uwagę na aukcję z Alledrogo. Może kogoś zainteresuje: http://allegro.pl/be...2092286405.html
 
pozdrawiam.

Dla 5 sztuk cena była dobra, ale teraz jak zostało jedno to się nie opłaci, bo transport 13 zł.

Test na obecność dwuacetylu
 
 
Jest to kolejny prosty test kontrolny, którego nauczyłem się z książki o drożdżach Chris Whitea i Jamila Zainasheffa. Test ten, jest jeszcze prostszy niż test odfermentowania, który wymaga tylko czegoś do pobrania piwa z fermentora, dwóch szklanek, troszkę folii aluminiowej i gorącej wody.
 
Ale zanim zaczniemy, co to jest dwuacetyl?
 
Bez szczególnego wgłębiania się w zagadnienia chemii, dwuacetyl jest to produkt uboczny fermentacji, który nadaje piwu maślanego albo maślano-tofi arotmatu oraz nadaje śliskości pełni smaku. Jeśli nie jesteś pewny jak smakuje dwuacetyl, wybierz się do popularnego pubu w centrum (tłumacz: Edinburgha) na pinte Deuchars IPA, to prawdopodobnie nabardziej wyraźny pojedynczy posmak właśnie nim będzie. Niski poziom dwuacetylu może być odpowiednim elementem smaku w niektórych stylach piwa, ale wysokie poziomy nigdy. (przykro mi Deuchars!). Jest on produkowany głównie w początkowej fazie fermantacji, ale może być z powrotem przetworzone przez drożdże (do postaci bezsmakowych związków chemicznych) pod koniec fermentacji. Najczęstrzym powodem nadmiaru dwuacetylu jest zbyt wczesny transfer piwa znad drożdży, zanim drożdże zdążą przerobić dwuacetyl. Pogorszyć sprawę może również niska temperatura pod koniec fermentacji, która również może ograniczyć zdolność drożdży do przerobienia dwuacetylu.
 
Problemem jest fakt, że jak dwuacetyl jest łatwy do wyczucia, jego chemiczny prekursor (ang. acetolactate) jest bez smaku i zapachu. To oznacza, że możesz zabutelkować, bądź przelać do kega piwo z lekko albo niewyczuwalnym dwuacetylem,a który może się wytworzyć podczas nagazowania i leżakowania. I w tym momencie jest naprawdę niewiele co można z tym problemem zrobić... może zniknąć samemu, jeśli masz dość drożdży w butelce i dasz piwu dość czasu, ale najlepiej jest zapobiec problemowi, zanim wystąpi.
 
Możesz zmniejszyć ilość dwuacetylu i acetolactate w piwie poprzez wystarczająco długie przetrzymanie go nad drożdżami w fermentorze, oraz możesz dopomóc drożdżom, by oczyścić piwo poprzez podniesienie temperatury pod koniec fermentacji ? ta metoda znana jest jako ?przerwa dwuacetylowa?. Wysoki poziom dwuacetylu jest najczęściej spowodowane tym, że zlało się piwo zbyt szybko znad drożdży, albo pozwoliło się by temperatura spadła zbyt nisko pod koniec fermentacji.
 
Aby określić poziom zarówno dwuacetylu jak i acetolactate, możemy posłużyć się następującym testem
 
Pobierz dwie próbki z fermentora (oczywiście w jak najczystrzy możliwy sposób) do przygotowanych szklanek ? nie musi to być duża próbka, ale nie powinna być zbyt mała również. Ja najczęściej polegam na 50-100ml. Przykryj szklanki folią. Jedną odstaw na bok do temperatury pokojowej w bezpieczne miejsce. Używając łaźni wodnej (może być to po prostu garnek z gorącą wodą), podgrzej jedną z próbek do temperatury pomiędzy 60 a 70 stopni Celcjusza i przetrzymaj ją tam przez 10 do 20 minut. Podgrzewanie spowoduje, to że (bezwonny) obecny w próbce acetolactate przemieni się do duwacetylu, który możemy rozpoznać po smaku i zapachu. Po podgrzaniu, schłodz próbkę do temperatury pokojowej (idealna była by łaźnia lodowa). Teraz możesz ocenić obydwie próbki na obecność dwuacetylu. Jeśli wyczujesz go w dwóch próbkach, oznacza to, że masz sporo go w fermentującym piwie oraz to, że piwo z całą pewnością wymaga porządnej przerwy dwuacetylowej. (Może to również być oznaką infekcji bakteryjnej, ale póki co nie panikuj!). Jeśli wyczujesz dwuacetyl tylko w podgrzanej próbce oznacza to, że masz obecny acetolactate ? jeśli przelejesz piwo w tym momencie, jest bardzo prawdopodobne, że z biegiem czasu przemieni się on w dwuacetyl, zatem bądz cierpliwy i pozwól piwo fermentować troszkę dłużej, oraz rozważ podniesienie temperatury fermentacji. Jeśli nie wyczuwasz dwuacetylu w żadnej z próbek (albo wyczuwasz poziom na tylko ile być powinno w danym gatunku), możesz przelać piwo i je zabutelkować bez obawy.
 
Jeśli chciałbyś uprościć test do minimum, możesz go wykonać tylko z jedną próbką ? po prostu sprawdz obecność dwuacetylu przed oraz po podgrzaniu próbki. Nie jest to rozwiązanie idealne jak porównanie próbki podgrzanej i nie podgrzanej, ale z całą pewnością jest to lepsze rozwiązanie niż nie wykonanie testu w ogóle.
 
Autor: Duncan King.
Bardzo barwna postać, członek Scottish Craft Brewers. Nonkonformista w kwestiach piwowarskich i nie tylko. Mikrobiolog hobbysta. Jego piwa charakteryzują się skrajnym dopracowaniem, kompletnie nic nie pozostawia przypadkowi, co przekłada się na wyśmienite i nietypowe piwa.
 
Tłumaczył: Arek Makarenko
 
Źródło: http://scottishcraftbrewers.org/?p=805 (z dnia 26.05.2011)

Za ok. tydzień będę miał gęstwę Wyeast 1388 Belgian Strong Ale - I zbiór.
Nieaktualne

Linki z których korzystałem:  
http://wino.org.pl/forum/viewthread.php?tid=20409
 

 
http://www.zdrowodomowo.pl/Przepis/Ser EDAMSKI /814/
 

 
http://wino.org.pl/forum/forumdisplay.php?fid=157
 

 
http://www.food-info.net/pl/dairy/cheese-production.htm
 

 
http://www.agrovis.eu/login/recepturylogin.php
 

 
http://wedlinydomowe.pl/forum/viewforum.php?f=30 I sklepy:
 

 
http://www.zdrowodomowo.pl/Produkty/PODPUSZCZKA I KULTURY STARTEROWE DO SERÓW /50/
 

 
http://piwodziej.pl/pl/c/Kultury-bakterii/35
 
Ps. To mój 500 post
 
2 linki nie skopiowało zbyt dobrze , trzeba dopisać końcówki.

http://billybrew.com/yeast-washing po angielsku

Nowa wersja tymczasowo do pobrania: http://amapea.pl/toolkit_ver_1_2.xls
Dodałem 'Uproszczony schemat produkcji piwa' oraz 'Parametry działania enzymów' w zasadzie dla początkująch piwowarów, ale i starszym sie przyda

grzeb w tym piwie więcej to nabierzesz doświadczenia w różnorakich infekcjach.