KosciaK

Mogę zapytać skąd bierzesz takie 'dziwne' słody, np. Pale Ale Maris Otter, Fawcett Malsters? Czy taki słód różni się czymś od strzegomia?

Ani trochę on nie jest dziwny

Tu akurat było kupowane w Twoim Browarze. Polecam piwowarską porównywarkę cen, gdzie można sprawdzić gdzie co jest dostępne.

Czy się różni? Na pewno się różni. Słody z różnych słodowni (jak również słody ze zboża z różnych zbiorów) różnią się między sobą - smakiem, ilością białka, stopniem modyfikacji, wilgotnością, ekstraktywnością, by wymienić kilka parametrów.

Chmiel Izabella

A co to, skąd to?

Od FG też trzeba odjąć, bo przecież nadal w tych 10°Blg laktoza jest obecna.

Właśnie sobie wbiłem recepturę do BS i z tego co liczy to 1kg laktozy podbija ekstrakt o jakieś 2,7°Blg

Swoją drogą 23l i 22-23°Blg brzmi trochę podejrzanie... wymagałoby bardzo wysokiej wydajności powyżej 85%, a przy tak mocnych piwach raczej jest niższa niż normalnie.

#30 Proletariackie - APA

Po nalaniu otrzymałem klarowne, piwo o kolorze ciemnozłotym, piana obfita, długo utrzymująca się i oblepiająca szkło.

Zapach intensywny - cytrusy i owoce tropikalne. Jeszcze przed zerknięciem na etykietę wiedziałem, że użyty został Mosaic.

Po spróbowaniu... to jest właśnie to co lubię! Lekkie, rześkie, wytrawne piwo z (jak dla mnie) solidną, ale nie nachalną goryczką, fajnie zbalansowane, aż chce się pić. Mimo 5 miesięcy od butelkowania aromat chmielu nadal na pierwszym planie. Aż szkoda, że mam tylko jedną butelkę!

A wziąłeś pod uwagę, że nierefermentowalna laktoza podniosła ekstrakt o kilka stopni Blg (musiałbyś sobie policzyć o ile)?

Ja bym jeszcze potrzymał z 2-3 tygodnie, przy takim ekstrakcie nie ma się co śpieszyć z rozlewem.

Fermentacja na US-05 już się prawie zakończyła, więc do fermentora powędrowały dzikusy, a dokładnie 1200ml startera Saccharolicious W001 Brett I. Teraz popracują sobie razem, a tydzień przed planowanym butelkowanie dodam jeszcze troszkę chmielu WAI-ITI.

Ale zdajesz sobie sprawę, że przy wrzuceniu Brettów na cichą powinna ona trwać kilka miesięcy?

A tutaj wrzuciłem obiecane zdjęcia (bom leniwy i nie chciało mi się przepisywać) fragmentów z książki American Sour Beers z rozdziału o fermentacji 100% Brett - różnicach w porównaniu z Brettami na cichej, oraz czynnikami wpływającymi na "funkiness"

EDIT: Trochę informacji powinno się też znaleźć w pracy Chada Yakobsona Pure Culture Fermentation Characteristics of Brettanomyces Yeast Species and Their Use in the Brewing Industry Czeka w kolejce do przeczytania, na razie tylko na szybko przeglądałem, ale Tonsmeire często się na tą pracę powołuje.

#31 123 Piwo Żytnie

Przy otwieraniu głośne syknięcie i powoli rosnąca piana w szyjce, ale udało się nalać bez problemu.

Piana wysoka, gęsta, ładnie oblepiała ścianki. Kolor brązowy, lekko opalizujące.

W zapachu już wydało się coś podejrzane, jakby silna estrowość i jeszcze coś.

W smaku jeszcze dziwniej. Sporo karmelu, trochę czuć chlebową słodowość monacha, dosyć wyraźną goryczkę i... zdecydowanie podwyższoną kwaśność (choć do sour ale jeszcze trochę brakuje). Mam wrażenie, że coś tu poszło nie tak, a piwo nie miało tak smakować. US-05 na pewno nie powinny dać takiego smaku, nawet biorąc pod uwagę żyto to i tak nie powinno być tej kwaśności. Mimo wszystko było całkiem pijalne i nawet przez myśl mi nie przeszło by wylać.

Indolencja u fanów rocka? Coś ci się chyba pomyliło...

Pewnie miałeś na myśli ondulacje, ale to głównie u fanów glam rocka :-D

Fajny patent na projektowanie piwa!

Stołowej nie mocuje na stałe i działa znakomicie.

Ktoś tu jeszcze twierdził, że plastikowa łycha jest lepsza od drewnianej - jak przyjdzie wymieszać gesty zacier przy dużym zasypie do mocniejszego piwa to zmieni zdanie

Belgijskie ale 18blg jako pierwsze zacierane piwo to nie jest dobry pomysł. Im prostsze piwo tym lepiej, skup się na poznaniu sprzętu i procesu. Belgi są trudne. Piwa mocne są trudne. Prawidłowe przeprowadzenie fermentacji takich piw może być na początku sporym wyzwaniem.

Dziś pierwszy etap przygotowywania starterów Brettów WLP644 i WLP645. Na początek po jakieś 0,45l 7-8°Blg. W przyszły poniedziałek doleje jeszcze drugą taką porcję brzeczki.

Startery uzupełnione. Dolałem po 0,45-0,5l brzeczki w okolicach 10°Blg, więc każdy ze starterów ma teraz niecały litr.

Nie mogłem sobie też odmówić odlania małych próbek i skosztowania co też tam się dzieje ciekawego, i tak:

• WLP645 Brettanomyces claussenii - bardzo silny zapach, troszeczkę kwaskowatych nut (prawdopodobnie efekt silnego natleniania), w smaku już jest łagodniej, bardzo mocno kojarzy mi się z ananasem.
  
• WLP644 Brettanomyces bruxellensis Trois - zapach ledwo wyczuwalny, za to w smaku bardzo intensywne, trochę ananasa też jest, ale zmieszanego z hmmm... owocami tropikalnymi
  

I jeszcze może spiszę kilka spostrzeżeń:

• Bretty wydają się być powolniejsze od drożdży piwowarskich. Na pierwsze oznaki aktywności musiałem czekać o wiele dłużej.
  
• Zachowanie startera (poziom zmętnienia brzeczki i późniejszego klarowania) też jest trochę inne.
  
• WLP645 wydają się być wyjątkowo leniwe - dłuższy lag, mniejsze zmętnienie brzeczki, mniejsza piana po zamieszaniu.
  
• Jeśli chodzi o grubość warstwy drożdży na dnie kolby to coś więcej będę mógł powiedzieć za tydzień. Starter 0,5l jest raczej niewielki, zobaczymy jak się będą zachowywać po "dokarmieniu"
  

Użytkownik KosciaK dnia 16 październik 2014 - 18:15 napisał

 

 

niezobowiązujące codzienne piwo

 

Dla mnie Cream Ale właśnie takie ma być.

Ależ to nie miał być zarzut, tylko wskazanie jednej z zalet piwa!

Tak, pamiętam, pamiętam, zaraz idę pakować paczkę, choć już chyba nie uda mi się jej w tym tygodniu wysłać... No ale przynajmniej wrzucę recenzję. Dziś do szklanki wpadło

#25 Cream Ale

Z góry przepraszam jeśli popełniłem jakiegoś straszliwego "fopa", ale potraktowałem je jako piwo stołowe, a nie degustacyjne. Ot tak, po prostu do obiadu.

Po nalaniu idealnie klarowne, słomkowe, piany prawie brak, ledwo drobny kożuszek.

Aromat słodowy z hmmm... jakby trochę siarki też tu było, ale naprawdę bardzo niewiele...

W smaku dominuje charakter słodu pilzeńskiego, gdzieś w tle chyba trochę kukurydzy (ale może tylko zasugerowałem się składem). Goryczki prawie nie ma, już więcej delikatnego chmielu można wyczuć w aromacie. Piwo bardzo lekkie, raczej wytrawne, dosyć gładkie i szybko znikające ze szklanki. Wydaje mi się, że trochę wyższe wysycenie sprawiłoby, że stałoby się jeszcze bardziej orzeźwiające. Po prostu całkiem smaczne, niezobowiązujące codzienne piwo.

przetrzymania weizena na fermentacji dłużej niż zalecane 7-10 dni

Zalecane przez kogo?

bo zamiast świeżości i lekkości będzie zleżałość, autoliza i nieprzyjemna gorycz.

Ale, że co?!? Jeśli tak twierdziła ta sama osoba, która zalecała góra 7-10 dni fermentacji (bo po 12 dniach piwo się zepsuje) to więcej tej osoby już nie słuchaj.

Dziś pierwszy etap przygotowywania starterów Brettów WLP644 i WLP645. Na początek po jakieś 0,45l 7-8°Blg. W przyszły poniedziałek doleje jeszcze drugą taką porcję brzeczki. A za dwa tygodnie mam nadzieję, że będzie już można warzyć pierwsze 100% Brett.

A teraz pora na słitfocie

Takie coś się pojawiło na powierzchni Lambika - biały osado-nalot. Popsułem go kilka dni temu dolewając resztki z kolejnej butelki Oude Gueuze.

A poniżej kolejne etapy rozwoju pellicle na Warchlaku. Błona coraz grubsza, a na powierzchni powstają śliczne bąble.

You play the drums KosciaK?

Well... can't play drums, but I don't think that would be a problem in a true punk rock band

The Gąsiors - that would be an awesome name for punk rock band!

Gdyby GW, TVN, czy inne "lewackie" media, któregoś dnia podały, że Unia Europejska na wniosek grup LGBT i feministycznych chce przyjąć dyrektywę zakazującą tatuowania sobie na czołach fallusów, to przed studiami tatuażu pojawiły by się długie kolejki niepokornych i niezależnych.

No właśnie, napisz gdzie kupowałeś te szampanówki

A fermentory masz poprawnie wyskalowane? Tu też może leżeć przyczyna dziwnych wyników wyliczania wydajności

A propos tego "stresu" - pełna zgoda z tym co pisze Lodzermensch o potrzebnych prekursorach. Ale podejrzewam, że wysokie stężenie alkoholu, niska zawartość cukrów, tlenu też robią swoje.

Na pewno spotkałem się z tym stwierdzeniem na kilku blogach ludzi eksperymentujących intensywnie z Brettami. Z ich opisów degustacji piw 100% Brett też można taki wniosek wysunąć (silniejsza estrowość, ale niekoniecznie "konina").

Wydaje mi się, że coś więcej o tym pisał Tonsmeire w American Sour Beers, wieczorem spróbuję znaleźć źródło.

Ja tak w kwestii formalnej.

Z tego co czytam w mądrych książkach to właśnie fermentacja 100% Brett jest sposobem na "złagodzenie dzikusów". Po dodaniu na cichą mają środowisko bardziej stresowe, co sprzyja produkcji dziko-końskich aromatów. No i wtedy mają też tendencję do powolnego, ale bardzo głębokiego odfermentowania.

No! Super było, dziękuję wszystkim za spotkanie!