Znajdź zawartość

Witam, jestem nowy na forum mam następujące pytanie Zakupiłem brewkit Gozdawy porter bałtycki. W instrukcji jest napisane że należy dodać 1kg cukru/itp itd. Jednak chciałbym uzyskać większą ilość alkoholu niż gwarantuje producent. Czy gdy dodam np 1.5kg cukru ilość alkoholu się zwiększy i czy ma to sens ?? . Dodam tylko że drożdże dołączone od producenta mają oznaczenie GLW35

Witam Piwo nie fermentowało się z powodu niskiej temperatury na działce ( 10 dni ), po przewiezieniu do domu zaczęło fermentowac... Jak dlugo teraz czekać by przelać do butelek ???? Bo niewiem czy jak będę za dlugo trzymał go w wiadrze mogę go popsuć.... POMOCY

Witajcie. Za kilka dni chciałbym uwarzyć piwo jak w temacie, na świeżej gęstwie W-34/70 po pilsie. Proszę o uwagi do receptury piwowarów, którzy mają już jakieś doświadczenie z tym stylem. Około 20 litrów, 24-25 blg, zasyp w kg: 5 - monachijski jasny 2 - pilzneński 0,4 - caramunich II 0,4 - caraaroma 0,2 - carafa III special (mam zapas sprzed miesiąca, więc chciałem wykorzystać) 0,1 - jęczmień palony 1,7 - ekstrakt słodowy ciemny (pod koniec chmielenia) Chmiel na goryczkę ~ 50 IBU Chciałbym dodać trochę suszonej śliwki, prawdopodobnie pod koniec chmielenia. Jaka ilość będzie odpowiednia by uzyskać lekką śliwkę w tle? Wystudzoną brzeczkę nastawną wleję bezpośrednio na gęstwę do świeżo opróżnionego fermentora z pilsa. Dodatkowo zamierzam część piwa wlać do małej dębowej beczki. Temat beczkowania piwa właśnie ogarniam i opracowuję wstępną koncepcję, ale na to mam jeszcze sporo czasu.

Szanowni piwowarzy i piwowarki, W imieniu Łódzkiego Oddziału Terenowego PSPD, zapraszam serdecznie do udziału w kolejnej edycji Łódzkiego Konkursu Piw Domowych. Zależy nam na tym, aby dalej rozwijać nasz konkurs, dlatego ponownie zadbamy o atrakcyjne nagrody oraz międzynarodowy charakter Łódzkiego Konkursu Piw Domowych. KATEGORIE! VI Łódzki Konkurs Piw Domowych rozegrany zostanie w 6 kategoriach: 1) Earl Grey APA (11 – 13,5 Blg) - wytrawne, orzeźwiające, świetnie pijalne American Pale Ale z wyczuwalnymi wyraźnie akcentami herbaty earl grey. 2) Owocowe pszeniczne (10 – 13,5 Blg) - obejmuje style bazowe: Witbier, Hefeweizen, Wheat Ale. Lekkie, orzeźwiające, świetnie pijalne, dobrze zbalansowane z wyczuwalnymi akcentami owocowymi. 3. Porter Bałtycki (18 – 23 Blg) - bogate, treściwe, wielowymiarowe, ciemne piwo dolnej fermentacji. Posiada mniej charakteru palonego niż Russian Imperial Stout. 4. Under Ten Sour Ale z dodatkami (do 10 Blg) - wytrawny, orzeźwiający, świetnie pijalny sour ale z dodatkami. Dopuszcza się użycie: owoców, przypraw, słodów wędzonych (bez słodów wędzonych torfem) oraz ziół. 5 Weizen Stout (10 -14 Blg) - stout z wyczuwalnymi posmakami oraz aromatami bananowymi pochodzącymi wyłącznie z pracy drożdży, lekkim charakterem słodu pszenicznego na dalszym planie oraz opcjonalnie nutami goździkowymi w tle. 6) West Coast IPA (13 – 17 Blg) - wytrawna i mocno chmielowa wersja American India Pale Ale. Mamy już gotowe szczegółowe opisy stylu, czekamy tylko na akceptację szanownej komisji. Także niebawem je ogłosimy. NAGRODY! Na zwycięzców czekają atrakcyjne nagrody. Zwycięskie piwo w kategorii: 1) Earl Grey APA – zostanie uwarzone przez Browar z Centralnej Polski Informacje o kolejnych nagrodach będziemy publikować na bieżąco na piwo org oraz na profilu konkursu na FB. Zachęcamy zatem do śledzenia. DATA: VI Łódzki Konkurs Piw Domowych odbędzie się w kwietniu 2019 roku. Z czasem podamy dokładną datę konkursu. Także mieszadła w dłoń i do dzieła W razie pytań, pozostaję do dyspozycji. Pozdrawiam, Michał Zieliński Under Ten Sour Ale z dodatkami.pdf WCIPA.pdf Weizen Stout.pdf Porter Bałtycki BM.pdf Earl Grey APA.pdf Owocowe Pszeniczne.pdf VI ŁKPD - regulamin konkursu.pdf

Cześć! Uwarzyłem porter bałtycki. Od 2 tygodni stoi w lodówce na burzliwej. Dziś druga próbka Blg i z 24 jest 10 (tydzień temu było 13). Jest bardzo palony. Głównie to czuć. Śliwka na 2 planie. 2 sprawy: - czy dodać jeszcze drożdży? - czy paloność spadnie po leżakowaniu? Przepis i sposób zacierania: https://brewness.com/pl/recipe/porterland-balteus/view Z góry dzięki!

# 44 - Smoked Porter Świętokrzyski vol.2 - warzone 21.03.2018 Zakładane - 15,5 blg , 29 IBU, 6,1 ABV Zasyp: - Pale Ale - 3,3 kg - Monachijski II- 1 kg - Wędzony wiśnią Viking Malt - 2 kg - Specjal B - 0,5 kg - Crystal 150 EBC - 0,35 kg - Czekoladowy - 0,30 kg - Carafa II - 0,2 kg Zacieranie: - 75' - 66 ->65 °C Chmielenie: 30 g - Iunga 12,4% ak- 60` 30 g - Chinook 12,8% ak - 15` Po wysłodzeniu otrzymałem 21 l 17 blg. Dolałem 3 l wody Po gotowaniu i dekantacji otrzymałem - 19,5 l 15,5 blg. Drożdże: S-04, zadane w temp 16 °C i przeniesione w temp 12°C w dniu 21.03.2018 FFT po 3 dniach zszedł do 3 blg 29.03.18 - przelane na cichą. 14.04.2018 - zabutelkowane z dodatkiem 87 g cukru. Wyszło 38 x 0,5l Zszedł do 4 blg co daje mu 5,9 % ABV.

# 44 - Smoked Porter Świętokrzyski vol.2 - warzone 21.03.2018 Zakładane - 15,5 blg , 29 IBU, 6,1 ABV Zasyp: - Pale Ale - 3,3 kg - Monachijski II- 1 kg - Wędzony wiśnią Viking Malt - 2 kg - Specjal B - 0,5 kg - Crystal 150 EBC - 0,35 kg - Czekoladowy - 0,30 kg - Carafa II - 0,2 kg Zacieranie: - 75' - 66 ->65 °C Chmielenie: 30 g - Iunga 12,4% ak- 60` 30 g - Chinook 12,8% ak - 15` Po wysłodzeniu otrzymałem 21 l 17 blg. Dolałem 3 l wody Po gotowaniu i dekantacji otrzymałem - 19,5 l 15,5 blg. Drożdże: S-04, zadane w temp 16 °C i przeniesione w temp 12°C w dniu 21.03.2018 FFT po 3 dniach zszedł do 3 blg 29.03.18 - przelane na cichą. 14.04.2018 - zabutelkowane z dodatkiem 87 g cukru. Wyszło 38 x 0,5l Zszedł do 4 blg co daje mu 5,9 % ABV.

Overall Impression: A Baltic Porter often has the malt flavors reminiscent of an English porter and the restrained roast of a schwarzbier, but with a higher OG and alcohol content than either. Very complex, with multi-layered malt and dark fruit flavors. Aroma: Rich malty sweetness often containing caramel, toffee, nutty to deep toast, and/or licorice notes. Complex alcohol and ester profile of moderate strength, and reminiscent of plums, prunes, raisins, cherries or currants, occasionally with a vinous Port-like quality. Some darker malt character that is deep chocolate, coffee or molasses but never burnt. No hops. No sourness. Very smooth. Appearance: Dark reddish-copper to opaque dark brown (not black). Thick, persistent tan-colored head. Clear, although darker versions can be opaque. Flavor: As with aroma, has a rich malty sweetness with a complex blend of deep malt, dried fruit esters, and alcohol. Has a prominent yet smooth schwarzbier-like roasted flavor that stops short of burnt. Mouth-filling and very smooth. Clean lager character. Starts sweet but darker malt flavors quickly dominates and persists through finish. Just a touch dry with a hint of roast coffee or licorice in the finish. Malt can have a caramel, toffee, nutty, molasses and/or licorice complexity. Light hints of black currant and dark fruits. Medium-low to medium bitterness from malt and hops, just to provide balance. Hop flavor from slightly spicy hops ranges from none to medium-low. Mouthfeel: Generally quite full-bodied and smooth, with a well-aged alcohol warmth. Medium to medium-high carbonation, making it seem even more mouth-filling. Not heavy on the tongue due to carbonation level. Comments: May also be described today as an Imperial Porter, although heavily roasted or hopped versions are not appropriate for this style. Most versions are in the 7–8.5% ABV range. Danish breweries often refer to them as Stouts, which indicates their historic lineage from the days when Porter was used as a generic name for Porter and Stout. History: Traditional beer from countries bordering the Baltic Sea, developed indigenously after higher-gravity export brown or imperial stouts from England were established. Historically top-fermented, many breweries adapted the recipes for bottom-fermenting yeast along with the rest of their production. Characteristic Ingredients: Generally lager yeast (cold fermented if using ale yeast, as is required when brewed in Russia). Debittered chocolate or black malt. Munich or Vienna base malt. Continental hops (Saazer-type, typically). May contain crystal malts and/or adjuncts. Brown or amber malt common in historical recipes. Style Comparison: Much less roasted and smoother than an Imperial Stout, typically with less alcohol. Lacks the roasty qualities of stouts in general, more taking on the roasted-but-not-burnt characteristics of a schwarzbier. Quite fruity compared to other porters. Higher alcohol than other porters. Vital Statistics: OG: 1.060 – 1.090 FG: 1.016 – 1.024 IBUs: 20 – 40 SRM: 17 – 30 ABV: 6.5 – 9.5% Commercial Examples: Aldaris Porteris, Baltika #6 Porter, Devils Backbone Danzig, Okocim Porter, Sinebrychoff Porter, Zywiec Porter --------------------------------- Ogólne wrażenia: Porter bałtycki często ma nuty słodowe przypominające Porter Angielski i umiarkowanie palone ze Schwarzbiera, ale ma więcej ekstraktu i alkoholu niż oba te przykłady. Bardzo złożone, z wielowarstwową słodowością i nutami ciemnych owoców. Aromat: Bogata słodowa słodkość często zawiera nuty karmelowe, toffi, orzechowe, do mocno opiekanych i/lub lukrecjowych. Złożony profil alkoholowy i estrowy o umiarkowanej intensywności, przypominający śliwki, suszone śliwki, rodzynki, wiśnie lub porzeczki, czasami z winnym charakterem Porto. Trochę wyraźnego charakteru ciemnych słodów, jak czekolada, kawa lub melasa, ale nigdy nie paloność. Brak chmielu. Brak kwasowości. Bardzo gładkie. Wygląd: Barwa od ciemno czerwono-miedzianego do nieprzejrzyście ciemnobrązowego (nie czarny). Gęsta, trwała piana w kolorze beżowym. Klarowne, chociaż ciemniejsze wersje mogą być opalizujące. Smak: Tak jak w aromacie, bogata słodowa słodkość ze złożoną kompozycją ciemnych słodów, estrów suszonych owoców i alkoholu. Ma wyraźny, ale gładki smak palony podobny do Schwarzbiera, zbliżający się do spalonego. Wypełniające i bardzo gładkie. Czysty lagerowy charakter. Zaczyna się słodko, ale nuty ciemnych słodów szybko zaczynają dominować i zostają do finiszu. Po prostu wytrawne muśnięcie z nutą palonej kawy lub lukrecji na finiszu. Słód może mieć złożoność karmelową, toffie, orzechową, melasy i/lub lukrecji. Lekkie nuty czarnej porzeczki i ciemnych owoców. Goryczka średnio-niska do średniej ze słodów i chmielu, tylko do zapewnienia balansu. Nuty chmielowe od nieco przyprawowych odmian od zerowych do średnio-niskich. Tekstura: Zasadniczo dość pełne i gładkie, z dobrze ułożonym alkoholowych rozgrzewaniem. Wysycenie średnie do średnio-wysokiego, dzięki czemu wydaje się jeszcze bardziej wypełniać usta. Nie jest ciężkie na języku ze względu na poziom wysycenia. Komentarz: Można go dzisiaj również opisać jako Imperialny porter, chociaż wersje mocno palone lub chmielowe nie są odpowiednie dla tego stylu. Większość wersji ma alkohol na poziomie 7 - 8,5%. Duńskie browary często nazywają je Stoutami, co nawiązuje do ich historycznego rodowodu, kiedy to określenie Porter było używane jako nazwa dla Porteru i Stoutu. Historia: Tradycyjne piwo z krajów nadbałtyckich, rozwinięte lokalnie po tym, jak dostępne stały się wysoko ekstraktywne, eksportowe brązowe i imperialne stouty z Anglii. Historycznie górna fermentacja, ale wiele browarów dostosowało receptury na drożdże dolnej fermentacji zgodnie z resztą ich produkcji. Surowce: Generalnie drożdże dolnej fermentacji (niskie temperatury fermentacji w przypadku zastosowania drożdży górnej fermentacji, jak jest to wymagane gdy warzone w Rosji). Słód czekoladowy lub czarny przetworzony aby pozbyć się goryczy. Słód bazowy monachijski lub wiedeński. Kontynentalne chmiele (zazwyczaj typu Saaz). Może zawierać słody typu crystal i/lub dodatki niesłodowane. Słód brązowy lub bursztynowy jest powszechny w przepisach historycznych. Porównanie stylów: Znacznie mnie palony i gładszy niż imperialny stout, zazwyczaj z mniejszą zawartością alkoholu. Całkowity brak palonego charakteru stoutu, bardziej przybiera charakter palonego, ale nie spalonego schwarzbiera. Bardziej owocowy w porównaniu do innych porterów. Wyższy poziom alkoholu niż w innych porterach. Parametry: Ekstrakt początkowy: 14,75 - 21,5 Plato (1.060 – 1.090 SG) Ekstrakt końcowy: 4 - 6 Plato (1.016 – 1.024 SG) Goryczka: 20 - 40 IBU Barwa: 17 – 30 SRM (34 - 60 EBC) Zawartość alkoholu (vol.): 6.5 – 9.5% Komercyjne przykłady: Aldaris Porteris, Baltika #6 Porter, Devils Backbone Danzig, Okocim Porter, Sinebrychoff Porter, Zywiec Porter

Witam Uwarzyłem wczoraj Porter Bałtycki. Jako, że jest to piwo dolnej fermentacji to plan był taki, że wstawię je do lodówki kontrolowanej z zewnętrznego termostatu. Chciałem zacząć fermentację w 12 stopniach a po dwóch tygodniach zejść do 8-9 stopni. Plan był dobry ale z powodu różnych okoliczności przyrody fermentuję w pomieszczeniu o stałej temperaturze 8 stopni Celsiusza (no chyba, że przyjdzie w końcu wiosna i temp. na zewnątrz skoczy). W wielu przepisach, które znalazłem, powtarzały się te parametry. Objętość warki to aktualnie 22L, gęstość 22BLG a temperatura 8,5°C. Drożdże zadane były przy temperaturze brzeczki 25°C. Użyłem 2 saszetek Saflager W 34/70, które pojawiały się w wielu przepisach, a na których jest podany przedział temperatur 9-22°C ale idealny 12-15°C. Drożdże po uwodnieniu i zadaniu do natlenionej brzeczki wystartowały po kilku godzinach. Moje pytanie po tym przydługim wstępie Czy prawidłowe jest fermentować w tak niskiej temperaturze od początku, czy raczej szukać dla fermentora lepszych warunków? Proszę o pomoc Pozdrawiam Piotrek

Hej,Plan jest taki: kilka butelek z porterem, wymrożenie, leżakowanie z suszonymi owocami. Pojawiają się pytania:W jakiej kolejności należy wykonać tą procedurę. 1. Najlepiej najpierw wymrozić, a dopiero później leżakować?2. Jak leżakować? Wrzucić napitek do jakiegoś peta z owocem, a później do butelki. Jakieś zabezpieczenie przed zepsuciem? Należy jakoś zabezpieczyć piwo?3. Jak butelkować końcowy produkt. Mam zamiar pakować w butelki z kapslem ceramicznym. Należy, jakoś pasteryzować?Z góry dzięki za odp i ewentualną wyrozumiałość (choć znając życie o to ostatnie będzie ciężko )

Witam forumowiczów! Mam drobny problem natury technicznej i zastanawiam się, co z tym fantem zrobić. Dokładnie miesiąc temu popełniłem Porter Bałtycki 22Blg - około 80% słodów podstawowych i 20% dodatków (słody ciemne, karmelowe, biscuit, płatki owsiane), zacieranie 50min w 63°C, 20min w 72°C, wygrzew 5min. Gęstwa po lekkim piwie na W34-70, tygodniowa. Pierwszym błędem, który popełniłem a którego nie przewidziałem, to była temperatura na zewnątrz - piwko fermentuje sobie w garażu w lodówce ze styropianu, podłączyłem ogrzewanie i ustawiłem termometry na poziom 10°C (temperatura mierzona sondą wewnątrz fermentora). Temperatura zadania drożdży za wysoka zdecydowanie, bo przez brak czasu musiałem zadać w 15°C i chciałem pozwolić mu się schłodzić na zewnątrz. Przy temperaturze na zewnątrz rzędu 8-10°C niestety gęstwa wystartowała znacznie szybciej, niż się spodziewałem i następnego dnia rano miałem 16°C. To pierwszy błąd. Obniżyłem tego samego dnia temperaturę fermentacji do 10°C, piwo sobie fermentowało i po 2 tygodniach osiągnęło 13Blg. Jako, że zwykła dwunastka fermentowała mi ponad miesiąc w tych temperaturach, to nie martwiłem się zanadto. I tu zaczyna się problem. Zmierzone dziś Blg pokazuje mi 12 Blg. Tydzień temu podniosłem temperaturę fermentacji do 11°C. Na wierzchu utrzymuje się piana drożdżowa i piwo cały czas sobie bulka, leniwie, ale wydaje się, że robi. Opcje widzę następujące: 1. Podnieść temperaturę o stopień, zostawić na kolejny tydzień i zmierzyć Blg. Jeżeli będzie dalej schodziło - a niech leży i dwa miesiące. 2. Spróbować podnieść gęstwę przez zamieszanie w fermentorze, podnieść temperaturę. 3. Dodać świeżo namnożoną gęstwę W34-70 z innego piwa w ilości ok. 100ml. 4. Pieprzyć to, dodać gęstwę US-05 i podnieść temperaturę do 16°C. Co byście doradzili? Bo ja tu widzę, że niestety drożdże powiedziały "STOP" zaraz po ochłodzeniu ich i zwyczajnie usnęły po przerobieniu kilku Blg, przez co fermentacja zachodzi bardzo powoli i skłaniam się ku opcji nr. 1 najbardziej. Edit. chyba zrobię jeszcze FFT na drożdżach piekarniczych.

Witam W tej chwili fermentuję mi, na cichej, lekkie piwo z ekstraktów słodowych, z owocami. Część w fermentorze, a część w beczce 7l. Zamierzam zaraz po Wszystkich Świętych zlać je i zabutelkować, a do baryłki wlać wino, które ma jakieś 3 miesiące. Na jakiś czas, by drewno przesiąkło aromatem/smakiem tegoż trunku. Po Nowym Roku zamierzam zaś zalać je mocnym, ciemnym piwem ... Moje pytanie brzmi. Ile mogę trzymać takie wino w beczce, by nasiąkło, ale by nie przesadzić? Porter, który mam zamiar wlać potem, chcę leżakować jakieś 6 miesięcy, ale nie chciałbym go też butelkować w środku lata. ;p Zarówno z powodu owocówek, jak i wysokich temperatur, bo nie za bardzo mam gdzie go trzymać ... Czy ktoś robił taki eksperyment? Ma w tej materii jakieś doświadczenie i może się nim podzielić? Dodam, że beczka była nowa, kupiona na allegro. Taka, choć w mojej zamienione miejscami są kran oraz wlew/korek https://archiwum.allegro.pl/oferta/beczk...29888.html Pokryta jest olejem lnianym, wypalana w środku, przed zalaniem jej alkoholem napełniłem ją na zimno, wodą. Najpierw na 48h, a potem na 24h. Fruit Ale, 16* Blg na starcie, 8,5* Blg obecnie. Wino z wiśni, 28* Blg na starcie, 6* Blg teraz, po III zlaniach.

Witam Mam w planach uwarzenie Imperialnego Porteru (ok. 27-28 Blg). Wymyśliłem sobie taką oto recepturę, warka na około 11-12 litrów: Zasyp: 3kg monachijski 2kg wędzony bukiem 0,4kg Special B 0,2kg Biscuit 0,2kg czekoladowy pszeniczny 0,2kg płatki owsiane 0,1kg Caffe Light chmielenie na ok 40 IBU Marynką, płatki dębowe macerowane w bourbonie na cichą. Fermentacja drożdżami górnymi w niskim zakresie temperatur (raczej US-05, ewentualnie Nottinghamy). I mam pytanie odnoście słodu wędzonego bukiem. W zamiarze mam użycie słodu Castle Malting Chateau Smoked. Nie używałem go jednak do tej pory i proszę o opinie na jego temat. Chciałbym uzyskać piwo o niejednoznacznym profilu, stąd taki zasyp, a wędzonka jaką chciałbym uzyskać miałaby być szynkowa, ogniskowa i miałaby być dość wyraźna, ale nie dominująca, coś w stylu Porteru z Widawy. Czy jest sens używać właśnie tego słodu, czy proponujecie jakiś inny wędzony?

Hej Oceńcie moją recepturę na brown portera. pale ale (strzegom) 3kg monachijski (strzegom) 0.5kg karmel 150 (strzegom) 0.3kg brown (fawcett) 0.5kg pszeniczny czekoladowy (fawcett) 0.1kg pale chocolate (fawcett) 0.1kg carafa I special (weyermann) 0.1kg abbey malt (weyermann) 0.1kg perle (4.44 ak) 25g 60' perle 25g 30' safale s-04 67°c 60' -> 77°c warka 20l

Niebawem zakończy się fermentacja 18l porteru bałtyckiego 20Blg fermentowanego dwoma saszetkami W34/70. Teoretycznie nie powinno się tej gęstwy używać, ale w praktyce z pewnością się da. Powstaje pytanie jak z nią postąpić? Wziąć całość i przepłukać, zlewając znad martwych? Zrobić normalny starter na tej gęstwie? Najpierw przepłukać, potem starter? Pójdzie to w następny porter ale juz 24Blg (14l). Co zalecacie?

2x Ekstrakt ciemny 1,7 L 2x Ekstrakt bursztynowy 1,7 L Chmiel Marynka 30g Chmiel Lubelski 20g Drożdże S04 (US -05?) Które lepiej poradzą sobie z takim BLG? Dodatki: Imbir, suszone jabłka 1. Najbardziej interesuje mnie czy uzyskam wystarczające BLG z taką ilością słodów? 2. Czy te słody są ok do RISa? 3. Gramatura chmielu jest w porządku?

Pilzneński 2,5-5 EBC 3 kg Wiedeński 6-12 EBC 1 kg Monachijski 12-18 EBC 3 kg Carahell 20-30 EBC 0,4kg Karmelowy 150 EBC 0,3kg Strzegom barwiący 0,1kg Strzegom czekoladowy 1200EBC 0,1kg Zacieranie: 63°C - 30 minut - przerwa maltozowa 72°C - 30 minut - przerwa dekstrynowa Gotowanie 60 min chmiel Lubelski (PL) - 25g w 45 min -aromat 4,2 aa chmiel Marynka (PL) - 25g w pierwszej min -goryczka 9 aa mech irlandzki 15 min przed końcem - 5 g drożdże Saflager W 34/70 refermentacja: 100g - cukru na 20 L Uwagi: chciał bym żeby wyszło pomiędzy 20 a 22 BLG - będę wysładzał do tej wartości a ile litrów wyda to się okaże. Podane wyżej surowce są dla 20 L (oprócz słodu bo to wyjdzie w praniu) Nie wiem czy słód barwiący oraz czekoladowy dodać już na samym początku z innymi słodami czy na ostatnie 15 min. A jak jest z płatkami owsianymi błyskawicznymi - dajemy?

witam Chciałbym uwarzyć następne piwo proszę o ocenę jakieś sugestie mile widziane . Brown Porter 12,5 Blg 20 l. Pale Ale 3,7 kg Brown 175-200 EBC 0,54 kg 0,3 kg Karmelowy 150DMG 0,33 kg Carafa Special II 0,11 kg Czekoladowy 1200 DMG 0,11 kg Cascade 15 g 60 min Lubelski 30g - 60min Palisade 15 g 60 min Lubelski 10 g - 15 min Cascade 10 g 20 min Palisade 10 g 20 min Drożdże WLP002 English Ale zacieranie 67 stopni 60 min 76 stopni 5 min gotowanie 60 min . ciemne słody razem z Pale Ale ? Czy coś dołożyć na cichą wanilia ,kakao ? pozdrawiam Karol

13C. English Porter Simply called “Porter” in Britain, the name “English Porter” is used to differentiate it from other porters described in these guidelines. Overall Impression: A moderate-strength brown beer with a restrained roasty character and bitterness. May have a range of roasted flavors, generally without burnt qualities, and often has a chocolate-caramel-malty profile. Aroma: Moderate to moderately low bready, biscuity, and toasty malt aroma with mild roastiness, and may have a chocolate quality. May also show some non-roasted malt character in support (caramelly, nutty, toffee-like and/or sweet). May have up to a moderate level of floral or earthy hops. Fruity esters moderate to none. Diacetyl low to none. Appearance: Light brown to dark brown in color, often with ruby highlights when held up to light. Good clarity, although may approach being opaque. Moderate off-white to light tan head with good to fair retention. Flavor: Moderate bready, biscuity, and toasty malt flavor includes a mild to moderate roastiness (frequently with a chocolate character) and often a significant caramel, nutty, and/or toffee character. May have other secondary flavors such as coffee, licorice, biscuits or toast in support. Should not have a significant burnt or harsh roasted flavor, although small amounts may contribute a bitter chocolate complexity. Earthy or floral hop flavor moderate to none. Medium-low to medium hop bitterness will vary the balance from slightly malty to slightly bitter. Usually fairly well-attenuated, although can be somewhat sweet. Diacetyl moderately-low to none. Moderate to low fruity esters. Mouthfeel: Medium-light to medium body. Moderately-low to moderately-high carbonation. Light to moderate creamy texture. Comments: This style description describes the modern version of English porter, not every possible variation over time in every region where it existed. Historical re-creations should be entered in the Historical style category, with an appropriate description describing the profile of the beer. Modern craft examples in the UK are bigger and hoppier. History: Originating in London around 300 years ago, porter evolved from earlier sweet, Brown Beer popular at the time. Evolved many times with various technological and ingredient developments and consumer preferences driving these changes. Became a highly-popular, widely-exported style in the 1800s before declining around WWI and disappearing in the 1950s. It was re-introduced in the mid-1970s with the start of the craft beer era. The name is said to have been derived from its popularity with the London working class performing various load-carrying tasks of the day. Parent of various regional interpretations over time, and a predecessor to all stouts (which were originally called “stout porters”). There is no historic connection or relationship between Mild and Porter. Characteristic Ingredients: Grists vary, but something producing a dark color is always involved. Chocolate or other dark-roasted malts, caramel malt, brewing sugars, and the like are common. London-type porters often use brown malt as a characteristic flavor. Style Comparison: Differs from an American Porter in that it usually has softer, sweeter and more caramelly flavors, lower gravities, and usually less alcohol; the American Porter will also typically have more of a hop character. More substance and roast than a British Brown Ale. Higher in gravity than a dark mild. Vital Statistics: OG: 1.040 – 1.052 IBUs: 18 – 35 FG: 1.008 – 1.014 SRM: 20 – 30 ABV: 4.0 – 5.4% Commercial Examples: Burton Bridge Burton Porter, Fuller's London Porter, Nethergate Old Growler Porter, RCH Old Slug Porter, Samuel Smith Taddy Porter ----------------------------------------------- W Brytanii nazywane po prostu “Porter”, nazwa “English Porter” została użyta w celu odróżnienia go od innych porterów opisanych w przewodniku. Ogólne wrażenia: Umiarkowanie mocne, brązowe piwo o umiarkowanym palonym charakterze i goryczce. Może mieć wiele różnych palonych nut, na ogół bez przypalonych cech i często ma czekoladowo-karmelowo-słodowy profil. Aromat: Umiarkowany do umiarkowanie niskiego aromat chlebowy, biszkoptowy i tostowy z łagodną palonością, i może mieć cechy czekoladowe. Może również wykazywać jakieś wspierające niepalone nuty słodowe (karmelowe, orzechowe, toffi i słodkie). Może mieć kwiatowy i ziemisty aromat chmielu nawet do umiarkowanego poziomu. Estry owocowe od umiarkowanych do żadnych. Dwuacetyl od niskiego do całkowitego braku. Wygląd: Kolor od jasnego do ciemnego brązu, często z rubinowymi refleksami przy patrzeniu pod światło. Dobra klarowność, chociaż może podchodzić pod opalizujące. Piana umiarkowana, biaława do jasno brązowej o dobrym do bardzo dobrym utrzymywaniu. Smak: Umiarkowanie chlebowo, biszkoptowo i tostowo słodowy smak z palonością od łagodnej do umiarkowanej (najczęściej z czekoladowym charakterem) i często ze znacznym karmelowym, toffi i/lub orzechowym charakterem. Może mieć inne, drugoplanowe smaki jak kawa, lukrecja, herbatniki lub tosty do wsparcia głównego smaku. Nie powinien mieć smaków znacznie spalonych lub gryzącej paloności, chociaż niewielka ich ilość może wnieść złożoność gorzkiej czekolady. Ziemisty lub kwiatowy smak chmielu od umiarkowanego do żadnego. Chmielowa goryczka średnio-niska do średniej i wpływa na balans, który może być od lekko słodowego do lekko goryczkowego. Najczęściej dobrze odfermentowane, chciaż może być trochę słodkawe. Dwuacetyl od umiarkowanie niskiego do żadnego. Estry owocowe od umiarkowanych do niskich. Tekstura: Treściwość średnio niska do średniej. Wysycenie umiarkowanie niskie do umiarkowanie wysokiego. Lekka kremowa tekstura do umiarkowanej. Komentarz: Ten opis dotyczy współczesnej wersji English porteru a nie każdej możliwej wariacji na przestrzeni lat w wszystkich regionach gdzie to piwo istniało. Historyczne odtworzenia powinny być zgłaszane do kategorii historycznych z odpowiednim opisem profilu piwa. Współczesne rzemieślnicze przykłady w Wielkiej Brytanii są większe i bardziej chmielowe. Historia: Pochodzi z Londynu sprzed około 300 lat, porter ewoluował z wcześniejszego, słodkiego Browna, który był w tamtym czasie popularny. Zmieniał się wiele razy dzięki rozwojowi technologii i składników oraz preferencji konsumentów, które napędzały te zmiany. Stał się bardzo popularny, powszechnie eksportowany w XIX wieku po czym popularność spadła w okolicach Pierwszej Wojny Światowej i styl zaniknął w latach 50tych XX wieku. Został ponownie wprowadzony w połowie lat 70tych z początkiem ery piwa rzemieślniczego. Nazwa mówi, że pochodzi ze swojej popularności wśród londyńskiej klasy robotniczej trudniącej się różnymi pracami załadunkowymi w trakcie dnia. Rodzic różnych regionalnych interpretacji na przestrzeni lat i poprzednik wszystkich stoutów (które były oryginalnie nazywane “stout porters”). Nie ma historycznego połączenia lub związku pomiędzy Mildem a Porterem. Surowce: Zasyp zróżnicowany, ale coś nadające ciemny kolor jest zawsze dodawane. Czekoladowe lub inne ciemne palone słody, słód karmelowy, cukier browarniczy i tym podobne są powszechnie stosowane. W porterach typu londyńskiego często wykorzystywany jest słód brown do nadania charakterystycznego smaku. Porównanie stylów: Różni się od amerykańskiego porteru ponieważ najczęściej jest delikatniejszy, słodszy, ma więcej posmaków karmelowych, głębsze odfermentowanie i najczęściej mniej alkoholu. Amerykański porter będzie miał też zazwyczaj więcej chmielowego charakteru. Bardziej treściwe i palone niż brytyjski Brown Ale. Większy ekstrakt niż Dark Mild. Parametry: Ekstrakt początkowy: 10 - 13 Plato (1.040 – 1.052 SG) Goryczka: 18 – 35 IBU Ekstrakt końcowy: 2 - 3,5 Plato (1.008 – 1.013 SG) Barwa: 20 – 30 SRM (40 - 60 EBC) Zawartość alkoholu (vol.): 4.0 – 5.4% Komercyjne przykłady: Burton Bridge Burton Porter, Fuller's London Porter, Nethergate Old Growler Porter, RCH Old Slug Porter, Samuel Smith Taddy Porter

Witam mam mały problem, mianowicie nie jestem pewien ile powinienem zadać sacharozy do mojego portera. Wykorzystałem program Jacka Kocurka i wynik pokazuje 116g na 20 litrów.Nie wydaje się wam że to za dużo?? Pomocy chciałbym dzisiaj to już zlać. Dziekuję

Czołem Na najbliższe warzenie mam zaplanowanego Portera z dodatkami, wg mniej więcej takiej receptury 24 litry 14-15 blg IBU35 70,8 EBC Słody: Pale ale 3kg Pilznenski 1,5kg Monachijski 0,75kg Płatki żytnie 0,4kg Biscuit 0,3kg Carahell 0,3kg Carafa III 0,25kg Czekoladowy 0,25kg Kawowy 0,25kg (zasyp troche może za bogaty, ale to takie trochę czyszczenie zapasów) Chmielenie: EK Goldings 50g - 60 min EK Golding 50g 15min Zacieranie: 67 stopni 60 min./mash-out 10min Drożdże S-04 Mam 100g ziaren kakaowca(takie hiper/super/fair trade i eko). Ziarna kakaowca generalnie w recepturach nie występują, czasem można znaleźć łuskę kakaowca albo "cacao nibs" - czyli taką śrutę kakaową, która jest półproduktem cukierniczym. W zamyśle ziarno ma jeszcze podbić czekoladowy smak pochodzący ze słodów. Czy ktoś z was ma jakieś doświadczenia z tym dodatkiem, albo może podpowiedzieć czy jest sens się w to pchać? Może tego po prostu jest za mało aby uzyskać jakiś wyczuwalny efekt.Zastanawiam się czy owe ziarna się nadają do użycia w piwie, na jakim etapie i czy wpłyną na pienistość(wszak ich składnikiem jest tłuszcz)? Pierwszy pomysł miałem taki, żeby dać 30g na ostatnie 5 minut gotowania, a resztę wrzucić w wódkę lub bourbon i potem taki ekstrakt wraz z ziarnami dodać na cichą. Kolejny pomysł: grubo zmielić albo pokruszyć te ziarna, lekko podprażyć w piekarniku(wtedy być może zbliżę się do tych cacao nibs), wrzucić do alkoholu, a potem na cichą. Drugim dodatkiem ma być wanilia - więc tu też mam 2 wyjścia, albo zrobić ekstrakt z 2 strączków wanilii(tutaj bourbon się nada - bo sam ma waniliowe nuty), albo użyć gotowy ekstraktu - tu obawiam się, że może wyjść jakiś sztuczny posmak na wierzch.

Dzisiaj mam zamiar uwarzyc pierwsze piwo z dodatkiem owowcow... padlo na lekki porter z truskawkami. Skladniki juz mam kupione i poczatkowo mialem pomysl aby owoce dodac na ost max 15 min gotowania, ale po przeszukaniu netu doszedlem do wniosku ze raczje nie jest to dobry pomysl [ malo wyczuwalne truskawki w piwie ] , zastanwiam sie czy nie lepiej bedzie wycisnac z truskawek sok [ mniejsze ryzyko plesni i innych swinstw z owocow ] i dodac go na burzliwa badz w 0 minute gotowania? a moze jednak cale owoce na hmm burzliwa?

Witam. Chciałbym podzielić się z wami moja receptura, której skład poniekąd wynika z chęci wykorzystania wszystkich surowców które posiadałem na daną chwile. Do uwarzenia 20l gotowego piwa o ekstrakcie 22 Blg wykorzystałem następujące surowce: Słody: pale ale - 5,5kg pszeniczny - 1 kg pilzneński - 1 kg diastatyczny- 0.1 kg kasza jęczmienna -0.2 kg coffee castle- 0.1 lg carafa III- 0.25kg pszenica prażona- 0,1 kg cukier brązowy 0.2 kg jeczmień karmelizowany własnoręcznie w domu, uzyskałem aromaty zbliżone do aromatów płatków nestle cheerios , który bardzo mi się podobał zacieranie. 1.) 65 stopni- wsypałem wszystkie słody za wyjatkiem carafa III i pszenicy prażonej. Spadło do 60 stopni. Grzeje do 66 stopni i zacieram 60min. podgrzewam do 70 stopni wsypuje pszenice prażoną(przy 70 stopniach). Zacieram 20 min wsypuje carafa III podgrzewam do 76-77 stopni. 10 min. Koniec zacierania Wysładzam do ok 20 Blg. Gotowanie: 90min wsypałem pokrojone śliwki węgierskie 200g chmielenie: 60gr Marynka 9.6%AA - 90min 30gr Marynka 9.6%AA - 30min 10g Marynka 9.6%AA -0min wyszło 20-23l brzeczki 22Blg zadane drożdże US-04 rozrobione dzień wczesniej ruszyły z grubej rury w 4-6 godziny na zimno planuje dodać płatki dębowe, NIe mam pojęcia co z tego wyjdzie, zacierane 27-12-2015, ale aromat po otworzeniu fermentatora bardzo przyjemny. wiem ze nie ma co chwalić dnia przed zachodem słońca. Nie wiem też czy dobrze zinpretowałem styl, ale RIS i porter bałtycki odpadają. Kombinował ktoś kiedyś podobnego zasypu i stylu? Jeśli tak to prosiłbym o podzielenie się doswiadczeniami

Piwospis 1. Korsarskie: vojtol » | slotish » | keda » 2. Sura Paniyam IPA: vojtol » | keda » 3. Oak Aged Burton Ale: vojtol » 4. Mieszanka Londyńska — Entire Butt Porter: malepiwko » 5. Belgian Tripel: vojtol » 6. Klepkowe: vojtol » | korzeń16 » | orangio » 7. Zakonne Wszechmocne: korzeń16 » | Serpiente » | Wihura » 8. Purl Czysty: malepiwko » 9. O! Belg, A: Green Fox » 10. Biały Kruk — Old Hock White Porter: vojtol » | Green Fox » | Wihura » | Deathhammer » 11. Wesołe Miłe Śmarakuki ­— Rich Mild Ale: vojtol » 12. Zmiotki — Old / Stock Ale: vojtol » 13. Szczęśliwa Siódemka (← pod 13. )— Brown Stout: vojtol » 14. Bursztynowe za dwa pensy — Green Fox » 15. Prawdziwe East IPA — Green Fox » 16. Burbońskie Wszechpotężne — Serpiente » | amap » | Kosciak » Browar „Rychlak i Syn”, czyli „Bogi warzy, ale nie sam ” — KorsarskieMocne piwo dolnej fermentacji 22° BLG, 8,9% alc., 14.02.2013 Kolor dość ciemny, nagazowanie niskie (bardzo odpowiednie). Po otwarciu i nalaniu do snifftera, uderza w nozdrza bardzo intensywny zapach winno-owocowy, bardzo słodki i gęsty. Gdybym dostał to piwo w ciemno do powąchania, to bez wahania wskazałbym na wino, słodkie wino. Korsarskie jest uwarzone w stylu barleywine, ale wg. mnie jest znacznie bardziej wine niż barley . Smak jest dość słodki, również intensywnie owocowy, winny. Nie przepadam za słodkimi napitkami, ale tutaj słodkość jest skontrowana odpowiednią kwaśnością. Pije się naprawdę przyjemnie, za każdym łykiem piwo odurza swoim mocnym zapachem i smakiem. Goryczka bardzo słaba, praktycznie nie występuje. Alkohol niewyczuwalny. Doskonale zbalansowane, bardzo ułożone, dobre barlywine. Jedyne do czego można się doczepić, to mała goryczka (ale też nie jestem przekonany, że z większą goryczką smakowałoby lepiej), korsarze raczej pijali trunki bardziej agresywne EDIT:Zapomniałem dodać, że Korsarskie pachnie i smakuje jak rasowy górniak, w niczym absolutnie nie przypomina piwa dolnej fermentacji.