Swiaderny

Raz w roku słoduje sobie pewną ilość ziarna, na dobrą sprawę właśnie tak zaczęła się moja przygoda z piwowarstwem - sam ze słodowałem ziarno z którego później została zatarta moja pierwsza warka. Ale wracając do tematu co roku robię sobie trochę własnego słodu. Najczęściej są to zboża takie jak pszenica (na słód wędzony), owies czy żyto. W tym roku jednak postanowiłem zrobić trochę większą ilość słodu podstawowego. Tak więc zakupiłem u znajomego rolnika ładny worek (ok. 60kg bo worek ledwo udało się zawiązać) jęczmienia browarnego 6-rzedowego jeśli dobrze pamiętam. Według pani na skupie do której zawiozłem próbkę był on całkiem dobrej jakości. A wiec do dzieła:
 
Najpierw namaczanie dla ułatwienia zmieniania wody, w wannie:


 


 
Były 3 wody:
I - 7godzin w wodzie
IA - 14 bez wody
 
II- 5 godzin w wodzie
IIA - 5 godzin bez wody
 
III - 2 godziny w wodzie
 
Po tym czasie ziarenka były już ładnie napęczniałe i pojawiły się pierwsze oznaki życia czyli mała biała kropeczka na końcu ziarenka.
 
Teraz przyszedł czas na kiełkowanie, tak wiec całe zboże zostało rozsypane na ziemi w warstwie ok 15cm temperatura na dnie warstwy wynosiła ok 20 stopni C.
 


 
kiełkujące zboże pięknie pachniało i rosło jak na drożdżach. Było przewracane 2-3 razy dziennie.
Po około 4 dniach gdy kiełek (nie korzonek) osiągną mniej więcej długość ziarenka słód był gotowy do suszenie.
 
 


 
Zostało wysypane na sita obite firanką i trafiło do suszarni. Warstwa na sicie nie przekraczała 4cm.
 
 




Pierwszy etap to więdniecie trwał ponad 8 godzin w temperaturze 40-50 stopni C.
W miedzy czasie sita zmieniały swoje miejsce w suszarni aby zapewnić każdemu z nich w miarę podobne warunki.
 


 
Potem przyszedł czas na drugi etap czyli prażenie temperatura pomału wzrastała przez ponad godzinę aż osiągnęła 85-90 stopni C.
 
 


 
Ten etap trwał około 5 godzin po tym czasie zagasiłem lekko ogień, uchyliłem delikatnie drzwi i pozwoliłem zbożu spokojnie ostygnąć. Była to chyba godzina 1 w nocy a więc położyłem się spać.
 
 
Następnego dnia przyszła pora na oddzielenie korzonków od ziarna. Wstępnie zrobiłem to na obitych firankom sitach ale żeby dokładnie pozbyć się niepotrzebnych elementów wysypywałem zawartość każdego sita na przetak (takie duże sito widoczne na zięciu) i przecierałem ręką czyszczenie trwało ok 1-2 godzin.
 


 
 
I tak w finale uzyskałem około 50 kg pięknie pachnącego słodu który teraz musi sobie odpocząć od 1-4 tygodni.
Po tym czasie będzie można przystąpić do zacierania. Ciekawe jakie będą jego efekty.
 
Podsumowując: Słodowanie nie jest aż tak strasznym procesem pod warunkiem, że ma się je gdzie przeprowadzić. Co prawda trzeba mu poświęcić trochę czasu, ale jest to do zrobienia i może odwdzięczyć się naprawdę wspaniałym efektem.
Za jakiś czas napiszę jak się zacierało własny słód.

Tomek tym tekstem mnie za inspirowałeś Teraz po dłuższym czasie mogę powiedzieć, że jeden najbardziej opanowany worek słodu wywaliłem, a miałem jeszcze dwa napoczęte worki słodu, monachijskiego 15 kg i pilzneńskiego 5 kg, w których też były robaki ale znacznie mniejszej ilości. Postanowiłem je uratować, przez za gazowanie CO2 . Zaprzągłem drożdże piekarskie do pracy. W 5-litrowej plastikowej butelce zrobiłem starter z drożdży, wody i cukru. Wsypałem słody do worka foliowego, wypuściłem ile się dało powietrza z tego worka i podłączyłem wężyk od butelki ze starterem do worka. Napełniłem worki dwutlenkiem i zawiązałem i takie na pompowane były kilka tygodni. Ostatnio je sprawdzałem i ani robaczka. Ciekawe jak z ewentualnie złożone jaja, ale z tego co się dowiedziałem to rozwój pokolenia trwa 20-30 dni, także już dawno coś powinno znów się pojawić.

piwowarstwo = "trzeba czekać"

Jeszcze kilka mądrych przysłów z wojska :
Ból to tylko informacja !
Ból przemija chwała jest wieczna.
Komandosa poznać po tym że jak jest zmęczony to nadal się śmieje
 
Zawsze miałem szacunek do ludzi którzy maja natłok swoich obowiązków i potrafią znaleźć czas na treningi wieczorne/popołudniowe poprzez swoja silną wole i determinacje !!

U kumpla - piwowara podejrzałem, że w prosty sposób można 'ozdobić' nasze butelki znaczkiem browaru domowego.
 
Szybko zrobiłem własny projekt

 
i zamówiłem gumkę do pieczątek na alledrogo.pl w tym dziale
 
Zdjęcia całej gumki nie zrobiłem, ale było to odbicie lustrzane mojego wysłanego projektu.
 
Projektując wpadłem na pomysł z wymienialnymi numerkami warek (stąd te cyfry w około)
 
Wycinamy okrągły stempelek (ostry nóż jest wystarczający)

 
Następnie wycinamy cyferki




 
Tak przygotowany stempel trzeba 'ubrudzić' w tuszu (u mnie: kapsel + chusteczka higieniczna = działająca prowizorka )


 
Tusz musi odrobinę przeschnąć (nie powinno być go dużo), żeby przyklejony do kapsla stempel nie rozmazał się. I 'ciach' na butelkę:

 
Pozostaje jeszcze delikatnie przycisnąć palcem, aby cały wzorek się odbił. Efekt:



 
Używam tuszu 'uniwersalnego' NORIS 199PO, ale są też tusze do śliskich powierzchni (także do powierzchni metalowych). Podejrzewam, że tusz dedykowany będzie dawał efekt połysku
 
Po co to wszystko?
Choćby dla min ludzi, którzy wcześniej zostali zaskoczeni zakapslowaną butelką w warunkach domowych, a teraz widzą dodatkowo kapsel dedykowany
 
To tyle!

Macie Główna strona forum, na samym dole po prawej.

Zadałem to pytanie, bo nie pasuje mi nazywanie cydrem produktu uzyskanego z innych owoców niż jabłka. Cydr = jabłecznik = lekki fermentowany napój jabłkowy. Powiedzieć 'cydr jabłkowy', to tak jak powiedzieć 'masło maślane'. Nie mówię, żeby w cydrze, gdzie podstawą jest sok jabłkowy, nie znalazł się dodatek innych owoców / przypraw.
Wiem - czepiam się, ale nazywanie czegoś powstałego z przepisu typu 'weź 1kg jęczmienia, zalej wodą, dodaj 1kg cukru, wymieszaj, zadaj drożdże, najlepiej piekarskie, poczekaj tydzień i pij ze smakiem' piwem, aż razi w oczy i skręca kiszki, a takie kwiatki są powszechne
 
A co do eksperymentów: bierz sie do roboty i opisz wyniki

Test stabilności brzeczki:
 
Pobieramy w sterylny sposób nieco brzeczki nastawnej do naczynka. Trzymamy je przykryte w temp. ok. 30°C i co dzień sprawdzamy, czy nie pojawia się zmętnienie, nagazowanie, wadliwe zapachy. Gdy się pojawią to:
 
- po jednym dniu - bardzo poważna infekcja, piwo prawdopodobnie pójdzie w kanał, potrzebne solidne szorowanie browaru
- po 2-3 dniach - poważna infekcja, piwo może przeżyje, szorowanie konieczne, gęstwa do wywalenia
- po 3-6 dniach - lekka infekcja, prawdopodobnie nie będzie wyczuwalna w piwie
- po 7+ dniach - czyścioszek!

Co prawda temat jest cyklicznie wałkowany na forum, ale odpowiem na pytanie:
 
Pierwsze dwie metody:
Mimo, że producent czasami sugeruje rozsypanie drożdży na powierzchni brzeczki, nie jest to optymalny sposób. Dlatego, że błona komórkowa drożdży suchych nie jest w naturalny sposób kontrolować tego co dostaje się do wnętrza komórki. Przez co wiele z komórek drożdżowych nie przeżywa tego typu uwodnienia. Szacuje się, że przy tej metodzie tracimy połowę komórek drożdżowych.
 
Metoda trzecia
Uwodnienie drożdży w 10 krotności wagi czystej wody w stosunku do drożdży, w temperaturze 27°C +- 3°C powoduje, że powoli komórki drożdżowe dochodzą do siebie. I po uwodnieniu z powrotem są w stanie kontrolować co się do środka dostaje. W tym momencie gdy dodamy tak przygotowane drożdże będą one gotowe do odpowiedniej pracy. W te metodzie największa ilość drożdży przeżywa proces.

Dzisiaj zmontowałem do reszty mój mobilny zestaw do wyszynku piwa w terenie Muszę tylko zmienić śruby na motylki, żeby można było zdemontować kran z kega bez śrubokręta.
 

Jeżeli o tak proste sterowanie chodzi, to da się to ogarnąć znacznie taniej. Np elektrozawór Sherman do gazu (35zł z wysyłką)+ dowolny termoregulator (od 30zł na Allegro). Pozostałe koszty to rurki miedziane i redukcje (razem maksymalnie 30zł- 8mm miedź 9zł/m).

Ostatnio kolega Growys zamieścił ogłoszenie o sprzedazy kadzi z nierdzewki. Kadź, jak kadź. Ktoś inny zauważył sterowanie do taboretu gazowego.
Pooglądałem i chyba wiem jak to zrobił.
Pozwolę sobie zamieścić fragment jego zdjęcia, bo za jakiś czas ogłoszenie zniknie.
Sprawa wydaje mi się prosta. Elektronika to sterownik temperatur do lad chłodniczych tego typu. Gaz podawany jest do trójnika, z niego jedna odnoga idzie do ręcznie zamykanego zaworu do gazu zakończonego redukcją średnicy do rurki pewnie w okolicach fi 6 mm. Tą rurką podawany jest gaz non stop i przy uruchamianiu aparatury trzeba go zapalić.
Druga odnoga z trójnika połączona jest z zawór elektromagnetycznym z cewką (np. CEME 8322 NC pod linkiem wkomplecie z cewką B12 - komplet 180 zł, u jednego sprzedawcy na allegro aż 210 zł).
Koszt instalacji w sumie nie jest dramatyczny. 180 + ok. 100 sterownik + trójnik, redukcja, taśma teflonowa. Pewnie zamknęłoby się to w okolicach 350 zł.
Mam nadzieję, że udało mi się to napisać w miarę jasno.

Kiedyś trzeba to uzupełnić
 
# Warka 14 Fifty-fifty 08.02.2012
 
słód a'la pilzneński 2,6 kg
słód pszeniczny jasny 2,1 kg
słód pszeniczny karmelowy ciemny 0,5 kg
 
Zacieranie:
55°C - 25 min, tylko słody jasne
63°C - 20 min, dodany karmelowy
72°C - 50 min, próba jodowa po 7 min - brak skrobi
-> 78°C - filtracja
 
27l 11,5°Blg
Wydajność ~62% (słód jęczmienny z jęczmienia paszowego, stąd mały udział węglowodanów - a przynajmniej tak podejrzewam, bo wysłodziny ani odrobinę nie były słodkie)
 
Chmielenie:
Marynka ~30g - 90'
Cascade 15g - 30'
Cascade 10g - 0'
 
Zadana gęstwa drożdżowa (S-04)
 
A miało być tak pięknie Po zadaniu gęstwy otworzyłem butelkę #13, no i lekka apteka (chyba) Początkowo myślałem, że zmętnienie jest spowodowane niską temperaturą piwa zielonego (piwo smakowało bardzo dobrze), ale okazało się, że jakieś kure... paskudztwo się przyplątało. Pozostaje mieć nadzieję że #13 złapała zakażenie JUŻ na cichej, a nie tuż przed przelewaniem, i gęstwa była czysta - smak i zapach w porządku był.
 
Boję się zajrzeć do fermentora (zapach fermentacji prawidłowy) Poczekam tydzień od momentu warzenia
 
Edit: Chwilowo jeszcze nie będę wysyłał #13 do Gdańska, może się ułoży (a mi się coś tylko wydaje )

Szanowni BroWarmiacy,
zbliża się czas, kiedy możemy zacząć myśleć o spotykaniu się, wymienianiu doświadczeniem, a może i organizowaniu czegoś więcej. Region ma tradycję, ma potencjał i ma zaplecze naukowe, bo przemysłowe trochę podupadło.
Szanowni regionaliści, we wrześniu szykują się dwie imprezy, które mogą być dobrym pretekstem do pierwszego spotkania:
 
1. po pierwsze są Olsztyńskie Dni Nauki, gdzie odbędzie się seria wykładu pod tytułem 'Biotechnologia w piwie" (http://odn.uwm.edu.p...html?detail=118). Jak wiecie na UWM bada się ten trunek, a badania zlecane są z wielu krajów Europy, w tym z Niemiec i Belgii
 
2. po drugie szykuje się festiwal piwny (http://olsztyn.gazet...wac_Warmie.html - dziękuje Świadernemu za cynk)
zbierzmy się PiwoWarmiacy (a może BroWarmiacy ?) i zróbmy coś dla Regionu z tradycją browarniczą!

Ja zacząłem odpowiadać.
- Ile ma procent?
- Tyle ile chce, w tym wypadkdu x.
 

Dłuższa przerwa białkowa przy zacieraniu

A może by tak opuścić te wszystkie flagi do połowy? To byłoby wyzwanie

Pozamiatane

Pozamiatane

Herezja. Wielokrotnie miałem zakażenia od butelek.
 
W przemyśle przyjmuje się, że jedna baktria Lactobaccilus Brevis może zakwasić całą butelkę piwa.

Tak, pod otuliną jest nierdzewka, znajduje się tylko miejscu zbiornika i jest trochę cieńsza niż w standardowym kegu. Podobnie jak w przypadku Corneliusów tutaj też mamy tylko plastikowy kołnierz.

zawsze można dodać ,że ci rolnicy to opcja niemiecka jeżdżąca na ruskiej ropie .

Uważaj na antyterrorystów

W ostatnim numerze magazynu Agro Industry są aż 4 artykuły napisane przez piwowarów domowych, m.in. mój o otwieraniu browaru, polecam:
 
pełny numer w PDF:
http://www.apbiznes.pl/wp-content/uploads/2012/05/2_2012_ai.pdf

Zamknijmy ten temat...