[Lepsze piwo] KSIĄŻĘCA SERIA - MAŁY TIP TOPEK DO PRZODU

[Pierre Celis]

Zmiana świadomości piwnej w Polsce, wzrost wiedzy i odwagi w sięganiu po nowe style piwne zauważyła również Kompania Piwowarska, największy producent piwa w kraju. Na zimę postanowiła więc dołożyć swoje trzy grosze i wypuścić cztery nowe piwa, w czterech różnych stylach. Krok ze wszech miar godny pochwały, bo w dobrym kierunku. Szkoda tylko, że tak naprawdę to mały kroczek. Taki tip-topek, a w zasadzie cztery. Plus jeden, bo ostatnio doszło również Książęce Korzenne, które nie zdążyło trafić na zdjęcie.

Co nowego serwuje Kompania Piwowarska?

 

 

* Tyskie Klasyczne - to piwo na granicy dwóch stylów:  European-Style Mild Lager i European-Lager. Mild Lager zawsze ma niską goryczkę, lekką pełnię smakową i niski poziom alkoholu do 5%. Lager lub Helles ma podobną budowę słodową, jednak więcej goryczki chmielowej. Dla Lagera goryczka zaczyna się w miejscu, w którym dla Mild Lagera się kończy. Czyli 16 IBU. Tyskie Klasyczne to jednak Mild Lager. Aromat ma wyraźnie słodowy z kwiatowymi nutami i schowaną zielenią chmielu. Otwarcie smakowe jest bardzo łagodne i dobrze zbalansowane, a taki smak pozostaje do końcówki - łagodnej, niskiej, krótkiej. Co ciekawe piwo prezentuje się zupełnie dobrze. Piana w zasadzie w ogóle nie znika - cały czas pozostaje w postaci wierzchniej otuliny. Podsumowując: Klasyczne to górne granice Mild Lagera z dużym naciskiem na mild.

 

* Książęce Czerwony Lager - to piwo warzone w stylu dobrze znanym po drugiej stronie oceanu. Styl ten to Amber lub Red Lager. Jego cechą charakterystyczną jest dość lekka budowa słodowa i niski poziom goryczki chmielowej w aromacie i smaku. W zamian za to winien być wyczuwalny nienachalny słód karmelowy wpływający również na przyczerwienienie barwy. Estrów i aromatów maślanych być nie powinno. A jakie jest piwo od KP? Stylowo zupełnie dobre. Bardzo delikatnie słodowe, lekka słodycz karmelowa wpływa na aromat i smak, goryczka mocno stonowana, bardzo krótki posmak. Jedynie diacetyl (aromat świeżego masła) jest wyczuwalny, choć być nie powinien. To piwo mocno złagodzone, aromat i smak jest na bardzo niskich poziomach indywidualności. W zamian za to pijemy piwo, które każdy wypić może.

 

* Ciemne Łagodne - to piwo w stylu Dark Lager, znowu świetnie znanym szczególnie w USA. Styl ten cechuje czysta, lekka treściwość z aromatyczno-smakową domieszką łagodnego karmelu i palonych słodów. Chmiele powinny być dozowane bardzo skąpo, tak by goryczka nie przeważała. Ciemne Łagodne to piwo wręcz słodkie. Balans słodyczy i goryczy przesunięty jest w stronę tej pierwszej. Wysokie nagazowanie i niski alkohol 4,1% co prawda łagodzą ciężkość słodyczy, ale piwo to jest mimo wszystko niezrównoważone. Końcówka jest półsłodka i krótka. Wszystko w tym piwie jest niewyraźne. Do tego stopnia, że można zadać sobie pytanie czy to jeszcze piwo, czy już jakiś napój na bazie piwa z domieszką alkoholu. Jednym słowem łagodność tego piwa poszła za daleko!

 

* Książęce Złote Pszeniczne - to piwo zostało zrobione na siłę i niestety czuć to w aromacie i smaku. Piwo pszeniczne, do którego użyto drożdży dolnej fermentacji. Nie jest to jednak Weissbierpils czyli mieszanka pilsa i hefeweizena, znana od 2005 r. Jest to nowy, amerykański wynalazek szumnie nazwany Light American Wheat Ale with Lager Yeast. Stworzony specjalnie dla browarów, które mają problemy z równoczesnym użyciem drożdży dolnej i górnej fermentacji. Złotemu Pszenicznemu brakuje więc wszystkiego tego, co weizeny mają do zaoferowania czyli aromatu goździkowo-bananowego, smaku lekko kwaskowego, pszenicznej budowy piwa i minimalnej goryczki chmielowej. Chociaż nie, akurat ten ostatni punkt został świetnie zrealizowany, a nawet z nawiązką. Smak KZP to słodowa breja, której nie ratuje nawet solidna karbonizacja. Owszem, Ameryce dużo zawdzięczamy jeżeli chodzi o rozwój piwowarstwa. Ale pewne rzeczy możemy spokojnie przemilczeć.

 

* Książęce Korzenne Aromatyczne - ma przyjemny typowy aromat goździkowo-cytrusowy z wtrąceniami winnymi. Bardzo przypomina zwykłego winnego grzańca. Smak jest łagodny, choć lekko piekący, piernikowo-imbirowy. Piwo jest półsłodkie, nie mulące i alkoholowo lekkie, choć dość treściwe w smaku, szczególnie jeżeli pijemy całe 0,5 litra. Pod względem alkoholu nawet za lekkie, bo do obecnych 5 procent można by śmiało dorzucić niemal 1 procent. Piwo proste, bez żadnych smakowych cymesów, stworzone dla wielbicieli piw korzennych lub zimowych grzańców na szybko.

 

 

Wszystkie najnowsze piwa Kompani Piwowarskiej mają jedną cechę wspólną: są łagodne, do bólu łagodne i przewidywalne. Są to piwa miękkie, nastawione na masowego odbiorcę. Trudno się dziwić, bo KP to tak duża firma, że małe grupki smakoszy giną w oceanie niezidentyfikowanej unifikacji. Niektórzy krytykują nowe piwa KP za pozbawiony mocnego, dosadnego smaku koncernowy styl. I mają rację. Bo KP z jednej strony przewróciła swoje portfolio do góry nogami i wprowadziła nowe gatunki. Ale z drugiej strony świadomie wybrała takie, które nie zakłócą ogólnego leitmotivu: lekkie, łatwe i przyjemne. Ale też mało ambitne. KP ma pełen techniczno-intelektualny potencjał, by zrobić coś  naprawdę mocnego i bezceremonialnego. A kumpel-marketingowiec powiedziałby nawet: kultowego. Ale jeżeli decyzje podejmuje Headquarter London to pewnie długo będziemy czekać.

 

 

 

 

 

Czytaj całość na blogu autora

[Gawon]

jeszcze jest korzenne

[leech]

jeszcze jest korzenne

Oprócz obrazków jest jeszcze tekst

[elroy]

Przypominam przy okazji, że jest to automat agregujący po RSS i całość artykułu zawsze na blogu autora.

[Wesoly]

Dla mnie totalna porażka.

Takiego szajsu dawno nie piłem... udało mi się przełknąć pół czerwonego, reszta po łyku poszła w kanał...

[Jacenty]

Piłem wszystkie, oczywiście nic specjalnego. Jednak uczciwie przyznać trzeba, że coś się dzieje. Przynajmniej udają, że klienta chcą dopieszczać. To już coś.

[Bogi]

Szału nie ma, owszem, ale Łagodne całkiem, całkiem, do Korzennego jeszcze nie doszedłem-warto pochwalić za prawdziwe składniki.

[roofman]

Moje zakupione korzenne waliło acetonem

Ale stawiam na niewłaściwe przechowywanie w sklepie. Za jakiś czas powtórzę i skonfrontuję jeszcze raz.

Edytowane 25 Stycznia 2013 przez roofman

[Magneto]

Goszcząc ostatnio w jaskini lwa czyli w Tychach, udałem się do knajpy gdzie postanowiłem pokosztować tych cymesów lanych z kija. Ponieważ miałem już wcześniej kontakt z wersją butelkową, "pszenicznego" nie było sensu zamawiać, zaskoczenia nie było, może na minus bo wersja lana z kija okazała się dla mnie gorsza niż wersja butelkowa. Pozytywnie zaskoczyła mnie za to praca barmana, nie często widuje się takie fachowe nalewanie piwa.

[Samael]

Ciemne jako tako, ale czerwony lager to porazka - pic sie nie dalo

[jacer]

Ciemne bardzo dobrze się sprzedaje w knajpie. Kupują głównie kobiałki. Gdy chwilowo nie ma na kranie, bardzo łatwo przekonać je do tmavych czeskich i tym sposobem odkrywają lepsze piwa

[pavulonek]

W lato piłem Klasyczne. W smaku dość dobre, jednak wielu kumpli meldowało mi, że po jedynie dwóch (!) Klasycznych ból głowy na drugi dzień jest nie do zniesienia.

Czerwony lager, zgodnie z opiniami przedmówców, całkowicie niezdatny do picia. Po jego konsumpcji przestraszyłem się skosztowania ciemnego i pszenicznego. Może kiedyś...

[Gawon]

jeszcze jest korzenne

Oprócz obrazków jest jeszcze tekst

a widzisz,czytałem z doskoku na raty i wybiórczo,jakoś musiałem akapit przeskoczyć ,robiłem na nim grzańca i po stjuningowaniu miodem,cynamonem i jeszcze czymś dobra baza

najgorsze z tych wszystkich to pszenica,pomyje po szmacie do podłogi