Ranking

Fermentujesz jedno z pierwszych piw. Jesteś pełen wątpliwości, to zrozumiałe. Jeśli wbrew Twoim oczekiwaniom rurka w fermentorze nadal bulka, lub nie bulka, to mam dla Ciebie podpowiedź. Zanim zdasz pytanie na forum, którym zaryzykujesz podniesienie ciśnienia setkom osób codziennie je przeglądającym, zerknij w plik w załączniku poniżej (nazywa się bulkator). Jest to drzewko, które, mam nadzieję, pomoże wyjaśnić Twój problem z fermentacją oraz rurką, która bulka, lub nie bulka. A jeśli zechcesz dowiedzieć się więcej, przejżyj forum. Świetnie nadaje się do tego wyszukiwarka. Zachęcam także do zgłębienia tematu: wiki. Jeżeli jesteś doświadczonym forumowiczem, to czekam na opinie dotyczące mojego drzewka decyzyjnego. Bulkator 1.1.pdf

W mojej piwnicy obecnie mam w okolicach 12°C. Mam dwie lodówki i zamrażarkę skrzyniową. Jedna z lodówek ustawiona na 8°C do startu fermentacji lagerów, które po sześciu dniach wyciągam i stoją w piwnicy. Druga jest używana zimą do fermentacji piw górnej fermentacji. Nie chłodzi, a tempemperaturę w komorze podnosi mi obecnie stara suszarka do włosów podłączona do sterownika pymeter. W zamrażarce leżakuję kegi w 1,5°C. Przy ostrzejszych mrozach temp. też spadała mi do okolicy 7°C, idealna do fermentacji lagerów na W34/70.

nie wiem jak wpływa i powiem że nawet mnie to nie interesowało, zamontowałem tak ps podnosiłem nawet temp z około 0 do 17'C

5-7* to całkiem spoko temperatura. U mnie w warzelni przy dużych mrozach spada nawet poniżej zera. Tak to też trzyma się na poziomie ok 3-7°C zimą. Jak zaczyna się warzenie to w pomieszczeniu robi się zawsze nieco cieplej, więc jeśli chodzi o temperaturę dla osoby warzącej to chyba u Ciebie te 5-7°C nie powinno być problemem. Co innego jeśli będziesz tam fermentował to już inna kwestia i się nie wypowiem za bardzo. Dla mnie lekkim problemem przy niskich temperaturach jest tylko skraplanie się pary na zimnym suficie, ścianach, meblach, ale to szczegół. Skoro piszesz, że będziesz używał palnika gazowego to ja polecam rozwiązanie, które zastosowałem u siebie i które sprawdza mi się świetnie.

Moim zdaniem bez sensu rozwiązanie. Lodowka sama w sobie jest odizolowana od temp zewnątrz. Dodatkowe ocieplenie moim zdaniem spowoduje wiecej kłopotów niz korzysci ( szczególnie przy pracy względnie ciągłej)

u mnie w garażu spada poniżej 0. Uzywam lodówki w której zimą używam pasa grzewczego

Możesz go zamknąć próżniowo jak chmiel i wrzucić do piwa. Sprawdzone, działa.

Rozkręć, uszczelnij taśmą teflonową i powinno być ok.

Raczej na ściance. Wewnątrz trochę ryzykowne. Wielu z sukcesami fermentowało na tym szczepie w takich temperaturach, ale po około 2-3 dniach przeniósłbym wiadro do cieplejszego miejsca. Pożyteczne i nawet potrzebne, ale jeszcze ważniejsze jest pilnowanie, żeby nie było spadków temperatury fermentacji, bo to może przedwcześnie uśpić drożdże.

Minął rok, moje cztery piwka pseudo-lagerowe z ubiegłego roku już całkowicie wypite, zrobiłem je wszystkie na tych Nottinghamach. Cóż, nie jestem sensorykiem, wrażliwym na pikogramy estrów, czy sędzią PSPD - według mojego chamskiego podniebienia, te piwa wyszły naprawdę czysto. Zapewne bym nie rekomendował tego rozwiązania jako panaceum na tego typu problemy - ale mogę potwierdzić, że producent nie kłamie i te drożdże, w temperaturach otoczenia typu 13-14 stopni, dają naprawdę profil zbliżony do lagera. W tym roku już nie zdążę spróbować drożdży od Gozdawy GLW35 - ale może ktoś, kto ich próbował w podobnych temperaturach, mógłby dodać swój komentarz?

Ogólne wrażenie: Jasne, goryczkowe, mocno odfermentowane i wysoko nasycone Trappist Ale, ukazujące owocowo-przyprawowy charakter drożdży „trapistów”, przyprawowo-kwiatowy profil chmielowy i łagodny, dodatkowy zbożowy-słodki smak słodowy. Aromat: Średnio-niskie do średnio-wysokich cechy drożdży „trapistów”, eksponujący owocowo-przyprawowy charakter wraz z średnio-niskim do średniego przyprawowy lub kwiatowy aromat chmielowy, okazjonalnie wzbogacany przez lekko ziołowe/cytrusowe dodatki przyprawowe. Niskie do średnio-niskiego zbożowo-słodkie słodowe tło, które może mieć lekko miodowe lub cukrowe cechy. Przejawy owocowości mogą być bardzo różnorodne (cytrusy, owoce jabłkowate, owoce pestkowe). Lekko przyprawowe, pochodzące z drożdże fenole wyczuwalne w najlepszych przykładach stylu. Aromat gumy balonowej jest nieodpowiedni. Wygląd: Barwa jasnożółta do średnio złotej. Ogólnie dobra klarowność; umiarkowanych rozmiarów, trwała, kłębiasta biała piana z charakterystycznym lacingiem. Smak: Owocowy, chmielowy, goryczkowy i wytrawny. Początkowe słodowo-słodkie wrażenie, ze zbożowo-słodkim łagodnym słodowym smakiem i wytrawnym, chmielowym finiszem. Słód może dawać lekkie wrażenie miodowego biszkopta lub krakersa. Umiarkowanie przyprawowy lub kwiatowy smak chmielowy. Estry mogą być cytrusowe (pomarańczowe, cytrynowe, grejpfrutowe), o cechach owoców jabłkowatych (jabłek, gruszek) lub pestkowych (brzoskwini, moreli). Lekkie do umiarkowanych przyprawowe, pieprzowe lub goździkowe fenole. Zwiększenie goryczki nadaje rześki, wytrawny finisz, z posmakiem lekko słodowym oraz umiarkowanie chmielowym i drożdżowym charakterem. Odczucie w ustach: Średnio lekkie do średnio treściwego. Gładkie. Średnio wysokie do wysokiego nasycenie, może być nieco szczypiące. Nie powinno być wyczuwalne alkoholowe rozgrzewanie. Komentarze: Często nieoznaczone (jako Trappist Single), dostępne poza klasztorem lub nieczęsto warzone. Może być nazywane „piwem mniszym” (monk's beer) lub „piwem braciszka” (Brother's beer). Wysokie odfermentowanie, zazwyczaj 85% lub więcej. Historia: Choć w browarach trapistów były tradycje warzenia niezbyt mocnego piwa jako dziennej racji dla mnichów, to gorzkie, jasne piwo w takim stylu opisywano jako względnie współczesny pomysł odzwierciedlający współczesne upodobania. Westvleteren po raz pierwszy uwarzył je w 1999 [Westvleteren Blonde], ale zastąpił dawniejsze nisko ekstratowe produkty. Charakterystyczne składniki: Słód pilzneński, belgijskie drożdże klasztorne, chmiel w typie Saaz. Porównanie stylu: Jest jak górnofermentacyjna belgijska/trapistowska interpretacja niemieckiego pilsa – jasna, chmielowa i dobrze odfermentowana, jednak ukazująca typowy charakter belgijskich drożdży. Jest mniej słodkie, mocniej odfermentowane, mniej słodowe i bardziej skupione na chmielu niż Belgian Pale Ale. Jest bardziej jak lżejszy, mocniej chmielony tripel niż lżejszy Belgian Blond Ale. Parametry: Gęstość początkowa: 10,9 - 13,3 Blg Gęstość końcowa: 1 - 2,6 Blg Zawartość alkoholu: 4,8 - 6,0% obj. Goryczka: 25 - 45 IBUs Barwa: 6 - 10 EBC Komercyjne przykłady: Achel 5 Blond, Westvleteren Blond, Westmalle Extra, St. Bernardus Extra 4 Overall Impression: A pale, bitter, highly attenuated and well carbonated Trappist ale, showing a fruity-spicy Trappist yeast character, a spicy-floral hop profile, and a soft, supportive grainy-sweet malt palate. Aroma: Medium-low to medium-high Trappist yeast character, showing a fruity-spicy character along with mediumlow to medium spicy or floral hops, occasionally enhanced by light herbal/citrusy spice additions. Low to medium-low grainy-sweet malt backdrop, which may have a light honey or sugar quality. Fruit expression can vary widely (citrus, pome fruit, stone fruit). Light spicy, yeast-driven phenolics found in the best examples. Bubblegum inappropriate. Appearance: Pale yellow to medium gold color. Generally good clarity, with a moderate-sized, persistent, billowy white head with characteristic lacing. Flavor: Fruity, hoppy, bitter, and dry. Initial malty-sweet impression, with a grainy-sweet soft malt palate, and a dry, hoppy finish. The malt may have a light honeyed biscuit or cracker impression. Moderate spicy or floral hop flavor. Esters can be citrus (orange, lemon, grapefruit), pome fruit (apple, pear), or stone fruit (apricot, peach). Light to moderate spicy, peppery, or clove phenolics. Bitterness rises towards the crisp, dry finish, with an aftertaste of light malt, moderate hops and yeast character. Mouthfeel: Medium-light to medium body. Smooth. Medium-high to high carbonation, can be somewhat prickly. Should not have noticeable alcohol warmth. Comments: Often not labeled or available outside the monastery, or infrequently brewed. Might also be called monk’s beer or Brother’s beer. Highly attenuated, generally 85% or higher. History: While Trappist breweries have a tradition of brewing a lower-strength beer as a monk’s daily ration, the bitter, pale beer this style describes is a relatively modern invention reflecting current tastes. Westvleteren first brewed theirs in 1999, but replaced older lower-gravity products. Characteristic Ingredients: Pilsner malt, Belgian Trappist yeast, Saazer-type hops. Style Comparison: Like a top-fermented Belgian/Trappist interpretation of a German Pils – pale, hoppy, and wellattenuated, but showing prototypical Belgian yeast character. Has less sweetness, higher attenuation, less character malt, and is more hop-centered than a Belgian Pale Ale. More like a much smaller, more highly hopped tripel than a smaller Belgian Blond Ale.

Nie wiem czy jest stały? Ale jak ide go garażu sie zalkoholizować to sterownik nie pracuje ps może sie obawia mojej reakcji?