zgoda

Koło Sokołowa Podlaskiego mówią "babka", koło Ostrowi "kugel". Matka jest z Kielc, ojciec był z Ostrowi. Jak się rodziny spotkały na wielkanoc, to o kugel był spór jak zrobić, po kielecku czy po mazowiecku. Ja lubię na oba sposoby, u matki mam świętokrzyski, żona robi w wersji mazowieckiej. A win-win situation.

Te drożdże tylko tak się nazywają. W rzeczywistości to jest szczep z Worthington, czyli jak najbardziej Burton on Trent.

Jedyne zjawisko, w jakim widziałem żeby ciecz stawała się jaśniejsza bez rozcieńczania, to moment kiedy dodaję cytrynę do herbaty ... A to dlatego, że obniżasz pH/zakwaszasz. To samo się robi z brzeczką podczas warzenia, jak się obniży pH przy zacieraniu. Tyle, że po fermentacji to już jest po ptokach.

To co jest dostępne obecnie to oryginał. Zresztą, jak C przejmie dystrybucję, to też będzie oryginał. Oczywiście, na tyle na ile coś może być "oryginalne" w przypadku Carlsberga.

Ale to nic nowego, ani szczególnego dla Polski. Wiesz jak w latach 80-tych Boddington's z Manchesteru określał swojego bittera (OG 1.038/9.5*P, IBU 25)? IPA. Browar ma prawo nazywać sobie piwo jak chce. A konzument ma prawo go nie kupować, jak mu nie smakuje. Czy to piwo przestało Ci smakować, gdy już wiesz że to lager? A jak chcesz mieć jakąś "społeczną akcję", to niestety trzeba iść do "piwnej hejtowni", czyli na browar.biz, tam to łatwiej zmontować.

#87 L3 przelane na cichą przy 2°Blg. Hmm... Kolejny słód, do którego trzeba zmieniać przyzwyczajenia.

Co sobie napiszą, to ich. Fakt jest taki, że to jest lager, barwiony karmelem e150d. Podobnie zresztą jak Stout z Broaru Południe.

Do tego się normalnie w browarach używa barwnika karmelowego e150 -> http://twojbrowar.pl/prestashop/pl/dodatki-piwowarskie/271-caramel-100ml.html Jest niefermentowalny.

To mi przypomina "ceny komercyjne" na mięso w latach 80-tych.

Myk polega na tym, że ma być według podanej receptury. Receptura zawsze jest oryginalna historyczna, zawsze jest podane z jakiego browaru i z którego roku, czasem też dokładniejsze dane jak dzień warzenia i schemat partial gyle.

26 kwietnia opublikować wyniki z degustacji, jak kto może to kilku niezależnych.

Receptura i wskazówki do warzenia -> http://www.fuggled.net/2013/01/international-homebrew-project-recipe.html Wybrane zostało oryginalne brytyjskie Burton Ale (Truman No.4, warzone w Phillips Brewery w Burton) w wersji z rku 1877: OG: 1.079 (19°Blg) FG: 1.024 (6°Blg) alkohol: ~7.3% obj SRM: 6 (złoty do miedzianego) IBU: 125 Zasyp: 100% słód pale Chmielenie: 83 IBU z Cluster na 90', 42 IBU Goldings na 30' Drożdże: Wyeast 1028 London Ale/WLP013 London Ale (szczep Worthington White Shield) Chyba się skuszę, choć drożdże wyjątkowo mi nie pasują.

Ja z kolei zużyłem całe moje pół kilo polskiego Perle '2011 w ubiegłym roku do różnych blond ale i PA. Teść za nimi przepadał, bo miały taki przyjemny lekko miętowy smaczek i jak przyszły chmiele ze zbioru '2012 to był niepocieszony, że nie kupiłem znowu Perle. Nawet chciałem, ale nie było innych chętnych, a kilograma bym nie zużył.

W ciemno to lepiej nie. Kup sobie paski do pomiaru pH i zmierz po jakichś 10-15 minutach zacierania (trzeba ostudzić do temp pokojowej przed pomiarem). Każda partia słodu ma inne parametry, np pilzneński Castle Malting daje od 5.7 do 6 w zacierze. No i lepiej policzyć ile tego ma być, na braukaiser.com jest wzór dla kwasu mlekowego.

Chyba pH, tak coś mi się zdaje. "Naukowo" eksperymentu nie robiłem żeby coś tam potwierdzać, ale jak zrobiłem korektę pH kwasem mlekowym do 5.4 to brzeczka po schłodzeniu była klarowna (normalnie to była mętna jak mleko przy jasnym piwie). Wyjątek to był słód z Optimy, ale on podobno sam z siebie miał niskie pH.

IUNG ma bardziej praktyczne podejście - prace badawcze mają na celu poprawienie odporności na choroby, stabilności alfakwasów podczas przechowywania i tak dalej. Tego oczekuje od nich polski przemysł piwowarski, a nie jakichś aromatycznych zawrotów głowy.

Jak go wsypałem do czystej wody, to kolor prawie się nie zmienił. Powiedziałbym, że jak 15 ebc to max.

Niektórzy mówią, żeby nie wąchać tego co wylatuje z szyjki zaraz po otwarciu. Ale ja się zwykle nie mogę powstrzymać.

Wczorajsza robota. #88 Pilsik z dnia 25.01.2013 Zasyp: słód pilzneński (Soufflet) 3.80kg słód monachijski jasny (Castle Malting) 0.40kg Chmiele: Lubelski gran. 2012 3.5% a-k 90g Drożdże: Wyeast 2000 Budvar Lager (III pok.) Dodatki: mech irlandzki 3g Zacieranie (14l wody): 55-54°C - 10' 65-61°C - 15' 73-71°C - 45' (+4l wody) 76°C - 10' Wysładzanie i filtracja: 3x4.5l do obj. ok. 27l Gotowanie: 85' Chmielenie: 60' - Lubelski 70g 10' - mech irlandzki 3g 10' - Lubelski 20g Wybicie 23.5l 12.5°Blg. Drożdże zadane 26.01.2013 rano w temp. 9°C, fermentacja w temp. 12°C (otoczenie 9-10°C). W wiadrze mam 21.5l. Zafermentowanie całkiem szybkie, po południu już pojawiła się piana na powierzchni. Pierwszy raz użyłem (świadomie) słodu Soufflet i jestem zachwycony. Czyściutki, jednolity, praktycznie wszystkie ziarna jednakowe. Przełom konkretny. Może jedynie pH mogłoby być nieco niższe (po 15' zacierania było 5.6 więc zrobiłem małą korektę kwasem mlekowym do 5.4). Ale ogólnie to jest super ziarno.

Nie ma co się trząść nad infekcją, to normalne ryzyko. Jak się trafi to wylać i uwarzyć następne.

Ponieważ skrobia może się jeszcze znajdować w cząstkach ziarna. Skrobia podlega kleikowaniu żeby dać się skonwertować, a to jest rozłożone w czasie.

Według Zeszytów IUNG (http://sybilla.iung.pulawy.pl/wydawnictwa/Pliki/pdfPIB/zesz13.pdf) Marynka została wprowadzona do uprawy w 1988.

Początkujący piwowar nie ma "kombinować", tylko ćwiczyć warsztat.

Jak ktoś chce "żytnie akcenty" w piwie bez koszmaru filtracji, to proponuję płatki żytnie błyskawiczne. Zacier filtruje się normalnie (większość beta-glukanów jest chyba w osłonie bielma ziarna, której w płatkach nie ma).

Powiedziałbym, że "początkującemu piwowarowi" taki program jest całkiem zbyteczny. Zaawansowany ma z kolei doświadczenie, która również czyni go mało przydatnym.